Death, in the form of a gentleman s

Death, in the form of a gentleman suitor, stops to pick up the speaker and take her on a ride in his horse-drawn carriage.

They move along at a pretty relaxed pace and the speaker seems completely at ease with the gentleman. As they pass through the town, she sees children at play, fields of grain, and the setting sun. Pretty peaceful, right?

As dusk sets in our speaker gets a little chilly, as she is completely under-dressed – only wearing a thin silk shawl for a coat. She was unprepared for her impromptu date with Death when she got dressed that morning.

They stop at what will be her burial ground, marked with a small headstone.

In the final stanza, we find out the speaker's ride with Death took place centuries ago (so she's been dead for a long time). But it seems like just yesterday when she first got the feeling that horse heads (like those of the horses that drew the "death carriage") pointed toward "Eternity"; or, in other words, signaled the passage from life to death to an afterlife.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาย ในรูปแบบของการเป็นสุภาพบุรุษ suitor หยุด การรับผู้พาเธอในนั่งในรถเขาออกม้าพวกเขาย้ายไปตามที่เป็นการผ่อนคลายที่ก้าว และลำโพงที่ดูเหมือนว่าทั้งหมดที่ง่ายกับสุภาพบุรุษ ขณะที่พวกเขาผ่านเมือง เธอเห็นเด็กเล่น ของเมล็ดข้าว และพระอาทิตย์ตก สวยสงบ ขวาเป็นค่ำชุด ลำโพงของเรารับหนาวเล็กน้อย เป็นเธออย่างสมบูรณ์ภายใต้แต่งสวมสไบผ้าไหมบางในเสื้อเท่านั้น เธอเกิดวันอะไรบ้างของเธอกับความตายเมื่อเธอแต่งตัวเช้าวันนั้นพวกเขาหยุดที่สิ่งที่จะเป็นศพของเธอ ทำเครื่องหมาย ด้วยมรณะศิลาจารึกขนาดเล็กในบทร้อยกรองสุดท้าย เราค้นหาลำโพงที่ของนั่งกับความตายเกิดขึ้นศตวรรษที่ผ่านมา (ให้เธอได้ตายมานาน) แต่เหมือนเพิ่งเมื่อวานนี้เมื่อเธอครั้งแรกมีความรู้สึกว่า หัวม้า (เหมือนกับที่ของม้าที่วาด "รถตาย") ชี้ไปทาง "นิรันดร์" หรือ ในคำอื่น ๆ สัญญาณเส้นทางจากชีวิตที่ afterlife ที่ตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความตายในรูปแบบของแฟนสุภาพบุรุษหยุดที่จะรับลำโพงและพาเธอนั่งในรถม้าของเขา. พวกเขาย้ายไปตามที่ก้าวผ่อนคลายสวยและลำโพงดูเหมือนสมบูรณ์สบายใจกับสุภาพบุรุษ ขณะที่พวกเขาผ่านเมืองที่เธอเห็นเด็กที่เล่นทุ่งข้าวและพระอาทิตย์ เงียบสงบสวยใช่มั้ย? ในฐานะที่เป็นชุดค่ำในลำโพงของเราได้รับอากาศหนาวเย็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ขณะที่เธอเป็นอย่างสมบูรณ์ภายใต้แต่งตัว - เพียงสวมใส่ผ้าคลุมไหล่ผ้าไหมบางเสื้อ เธอเป็นคนที่ไม่ได้เตรียมตัวไว้สำหรับวันอย่างกะทันหันของเธอกับความตายเมื่อเธอได้สวมใส่ในเช้าวันนั้น. พวกเขาหยุดที่สิ่งที่จะเป็นสถานที่ฝังศพของเธอที่มีเครื่องหมายศิลาฤกษ์ขนาดเล็ก. ในบทสุดท้ายเราพบว่าการนั่งพูดกับความตายที่เกิดขึ้นมานานหลายศตวรรษที่ผ่านมา ( ดังนั้นเธอจึงได้รับการตายเป็นเวลานาน) แต่ดูเหมือนว่าเช่นเดียวกับเมื่อวานนี้เมื่อแรกที่เธอมีความรู้สึกว่าหัวม้า (เหมือนม้าที่ดึง "รถม้าตาย") ชี้ไป "Eternity"; หรือในคำอื่น ๆ ที่ส่งสัญญาณผ่านจากชีวิตไปสู่ความตายเพื่อชีวิตหลังความตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความตายในรูปแบบของสุภาพบุรุษผู้ฟ้องร้องหยุดรับลำโพง และพาเธอขึ้นหลังม้าของเขา

พวกเขาเดินไปที่ผ่อนคลายสวยก้าวและผู้พูดดูจะสบายใจกับสุภาพบุรุษ ที่พวกเขาผ่านเมือง เธอเห็นเด็กเล่น ช่องของเมล็ดข้าว และพระอาทิตย์ . สวยสงบ ใช่มั้ย ?

เป็นพลบค่ำชุดลำโพงของเราได้รับเพียงเล็กน้อยที่อากาศหนาวเย็นเธอจะสมบูรณ์ภายใต้การแต่งตัวและใส่ผ้าพันคอผ้าไหมบางสำหรับเสื้อโค้ท เธอไม่ได้เตรียมตัวไว้สำหรับวันที่ทันควันเธอตายเมื่อเธอแต่งตัวตอนเช้า

พวกเขาหยุดในสิ่งที่จะฝังศพของเธอไว้กับป้ายหลุมศพเล็กๆ

ในบาทสุดท้าย เราหา ลำโพงขี่กับความตายที่เกิดขึ้นเมื่อหลายศตวรรษก่อน ( เธอตายมาเป็นเวลานาน )แต่มันเหมือนเกิดขึ้นเมื่อวาน ตอนที่รู้สึกว่าหัวม้า ( เหมือนพวกม้าดึง " ความตายรถม้า " ) ชี้เข้าหา " นิรันดร์ " หรือในคำอื่น ๆที่แสดงผ่านจากชีวิตกับความตายชีวิตหลังความตาย .