At around 9PM at night, once the di

At around 9PM at night, once the dinner was over, Lin Tian Nan sent a chauffeur to drive the TT and to send me and Lin Wan Er home.



Sitting in the back seat, I remained silent.
Lin Wan Er sat by my side and turned to look at me a few times, only to see me depressed.



Finally, Lin Wan Er lightly bumped into my shoulder and whispered, “Sorry, I know that you are also a victim so I can’t blame it all on you. Also, regarding the Imprint, I was also left in the dark. I’m really sorry…”
I solemnly nodded my head and continued to remain silent.



Lin Wan Er was furious, “You… you anger me so much. The one who suffered was me, why do I have to apologize?! I… my temper…”



I couldn’t help but laugh as I raised my head to say, “Wan Er, the Tian Xin Corporation’s new invention, this Imprint microchip seems to have been a failure…”
“That might not be the case…” Lin Wan Er’s mood lifted. “Dad is a genius, I believe in each and all of his product!”



“Fine…” I clapped my hands. “Then, let’s just treat it like the Imprint was a success…”
“Fine… Regarding this, you can’t tell it to anyone or you’ll die!”



“Fine…”



……



“Brat, you must remember that women are the source of trouble. You shouldn’t get close to woman while you live.”



Lin Cheng’s words seemed to linger in my ears for the entire night, “Remember, you must learn to make use of the aura of the sky, earth and men. Otherwise, you will only be stuck at the level of strengthening one’s body for your entire life, then what you would only be training is your body, forever unable to go to the next stage.”



The old man taught me all I knew about harnessing the aura, yet he did not personally witness me as I got to the next stage of my training.



That night, my shirt was drenched from dewdrops as poisonous snakes slithered through the grass to my neck, yet then slithering away silently. After experiencing the boundary between life and death that night, I learnt to harness the aura within one’s body. The aura originates from our subsistence, it spreads through our hearts and lungs, sinking into our skin, nourishing our body, a cycle that never ends. The aura within a human originates from external matter, yet it was available for human use. From ancient times, the number of people who were able the grasp the ability to harness aura from the sky, earth and humans to train oneself are uncountable, and among this group, the number of those who lived to ripe old age was numerous. During Zhuang Zi’s age, harnessing the aura was considered a way of keeping healthy.



……

“Ah…”

On the bed opposite of me, Glasses slowly sat up and picked up a cup beside his bed, smiling, he asked, “Morning Xiao Yao, waking up at 7, is there some mission you have to do today?”
I smiled, “It’s nothing, I’m used to waking up early…”



“I heard that last night, you went with Lin Wan Er to eat at First Heaven Restaurant? There’s a photo of the both of you eating on the school’s BBS. Tsk tsk



“…”


Not saying anything, I got off the bed and had a cold shower in the bathroom. After changing into a clean shirt, I could finally feel myself living after the Imprint yesterday. Except that, when I touch the wound from the microchip implant at the back of my head, there is a sharp pain. I don’t have much knowledge on technology and such stuff, but I knew that the memory that night has been deeply imprinted within my mind.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เวลาประมาณ 9 น.ในเวลากลางคืน เมื่อเย็นได้ น่านเทียนหลินส่งคนขับรถเป็นไดรฟ์ TT และส่งฉันและหลิน Wan Er บ้าน นั่งในเบาะหลัง ฉันยังคงเงียบLin Wan Er นั่งเคียงข้างฉัน และเปิดดูกี่ครั้งที่ฉัน เพียง เพื่อดูฉันหดหู่ สุดท้าย Er หวานหลินเบา ๆ ชนกระแทกไหล่ของฉัน และ เกมส์ "ขอ ฉันรู้ว่า ยังมีเหยื่อเพื่อผมไม่โทษทั้งหมดที่คุณ ยัง เกี่ยวกับสำนักพิมพ์ ฉันยังเหลือในมืด ฉันขออภัยจริง ๆ..."ฉันสาบาน nodded หัวของฉัน และต่อสละ Lin Wan Er โกรธ "คุณ...คุณ โกรธฉันมากขึ้น ผู้ที่รับความเดือดร้อนถูกฉัน ทำไมต้องขอโทษ I. .. อารมณ์ของฉัน..." ฉันไม่สามารถช่วยได้ แต่หัวเราะกับฉันยกหัวของฉันพูด "Wan Er สิ่งประดิษฐ์ใหม่ของ บริษัท Xin Tian ไมโครชิสำนักพิมพ์นี้ดูเหมือนว่าจะ ได้รับความล้มเหลว...""ที่ไม่ใช่..." อารมณ์หลิน Wan Er ของยก "พ่อจะเป็นอัจฉริยะ ผมเชื่อว่าในแต่ละผลิตภัณฑ์ของเขาทั้งหมด" "ดี..." ผมปรบมือเพื่อเรียกมือของฉัน "แล้ว ขอเพียงรักษามันเหมือนตราไม่ประสบความสำเร็จ...""ดี... เรื่องนี้ คุณไม่สามารถบอกกับทุกคน หรือคุณจะตาย" "ดี..." …… "Brat คุณต้องจำว่า ผู้หญิงเป็นแหล่งที่มาของปัญหา คุณไม่ควรได้ใกล้กับผู้หญิงในขณะที่คุณอยู่" หลินเฉิงคำประจักษ์ไปในหูของฉันคืนทั้งหมด, "จำ ที่คุณต้องเรียนรู้เพื่อให้ใช้ของฟ้า โลก และมนุษย์ อื่น คุณจะเท่านั้นสามารถติดอยู่ที่ระดับความเข้มแข็งของร่างกายการ แล้วอะไรคุณจะเท่านั้นสามารถฝึกเป็นร่างกายของคุณ ไม่ตลอดไประยะถัดไป" คนสอนผมทั้งหมดที่ผมรู้เกี่ยวกับการควบคุม aura แต่เขาได้ไม่ถึงชมฉันเป็นผมไประยะถัดไปของฉัน คืน เสื้อของฉันได้จาก dewdrops drenched เป็นงูพิษที่ slithered ผ่านหญ้าคอ ได้ แล้ว slithering ไปเงียบ ๆ หลังจากประสบปัญหาเขตแดนระหว่างชีวิตและความตายคืนนั้น ผมเรียนเทียม aura ภายในร่างกาย Aura มาชีพของเรา มันแพร่กระจายผ่านหัวใจและปอด การจมลงในผิวของเรา ร่างกาย บำรุงผิวของเราเป็นวงจรที่ไม่สิ้นสุด Aura ภายในมนุษย์มีต้นกำเนิดจากภายนอกเรื่อง ยังมีคนใช้ จากโบราณครั้ง จำนวนคนที่มีความสามารถ เข้าใจสามารถเทียม aura จากฟ้า โลก และมนุษย์เพื่อฝึกตัวเองอยู่อังกฤษ และระหว่างนี้กลุ่ม หมายเลขของผู้ที่อาศัยอยู่ในซื่อถูกมากมาย ในช่วงยุคจ้วงซิ ควบคุม aura ถือเป็นวิธีการรักษาสุขภาพ ……"อา..."บนเตียงตรงข้ามของฉัน แว่นตาช้านั่งขึ้น และรับถ้วยข้างเตียง ยิ้ม เขาถาม ความยาวเสี่ยวเช้า ตื่นนอน 7 คือมี บางภารกิจที่คุณต้องทำวันนี้I smiled, “It’s nothing, I’m used to waking up early…” “I heard that last night, you went with Lin Wan Er to eat at First Heaven Restaurant? There’s a photo of the both of you eating on the school’s BBS. Tsk tsk “…” Not saying anything, I got off the bed and had a cold shower in the bathroom. After changing into a clean shirt, I could finally feel myself living after the Imprint yesterday. Except that, when I touch the wound from the microchip implant at the back of my head, there is a sharp pain. I don’t have much knowledge on technology and such stuff, but I knew that the memory that night has been deeply imprinted within my mind.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลา 3 ทุ่มของทุกคืน เมื่อมื้อค่ำจบลง หลินเทียนหนันส่งคนขับรถขับ TT และส่งฉันและหลิน วาน เอ้อ กลับบ้าน



นั่งเบาะหลัง ผมยังคงเงียบ .
เอ้อหลิน วาน นั่งอยู่ข้างๆ แล้วหันไปมองหน้าผมสองสามครั้ง แค่เห็นฉันหดหู่



ในที่สุด ลินวานเอ้อเบาชนไหล่ฉันแล้วพูดว่า " ขอโทษนะฉันรู้ว่าคุณก็เป็นเหยื่อ ดังนั้นฉันไม่สามารถโทษคุณ นอกจากนี้ เรื่องรอยผมยังเหลืออยู่ในที่มืด ฉันขอโทษจริงๆ . . . . . . . "
ฉันเคร่งขรึมพยักหน้าหัวของฉันและยังคงเงียบ



ลินวานเอ้อโกรธ " คุณ . . . คุณโกรธฉันมาก คนที่เดือดร้อนคือผม ทำไมชั้นต้องไปขอโทษ ! ฉัน . . . ฉันน่ะ . . . . . . . "



ฉันไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ ฉันยกหัวฉันพูด" วาน เอ้อ , เถียนซิน คอร์ปอเรชั่น เป็นสิ่งประดิษฐ์ใหม่นี้ประทับชิปดูเหมือนว่าจะได้รับความล้มเหลว . . . . . . . "
" ที่อาจไม่กรณี . . . . . . . " หลิน วาน เอ้อก็อารมณ์ขึ้น " พ่อเป็นอัจฉริยะ ผมเชื่อว่าในแต่ละและทุกผลิตภัณฑ์ของเขา ! "



" . . . " ผมตบมือมือฉัน " งั้นก็ถือว่าเหมือนรอยสำเร็จ . . . . . . . "
" ก็ได้ . . . . . . . เกี่ยวกับเรื่องนี้คุณไม่สามารถบอกกับใครได้ หรือคุณจะตาย ! "



" . . . " . . . . . .







" บ้า คุณต้องจำไว้ว่าผู้หญิงเป็นแหล่งของปัญหา คุณไม่ควรเข้าใกล้ผู้หญิงในขณะที่คุณอยู่ . "



หลินเฉิงพูดเหมือนจะก้องอยู่ในหูของฉันตลอดทั้งคืน " จำไว้ว่าคุณต้องเรียนรู้ที่จะใช้ออร่าของ ฟ้า ดิน และคน มิฉะนั้นคุณจะติดอยู่ในระดับของการสร้างความเข้มแข็งของร่างกายสำหรับชีวิตทั้งหมดของคุณ แล้วคุณจะเป็นเพียงการฝึกร่างกายของคุณตลอดไป ไม่สามารถที่จะไปขั้นตอนต่อไป . . . "



ลุงสอนผม ทั้งหมดที่ผมรู้เกี่ยวกับการควบคุมออร่า แต่เขาไม่ได้มาเป็นพยานฉันได้รับไปยังขั้นตอนต่อไปของการฝึกอบรมของฉัน



ในคืนนั้นเสื้อของฉันเปียกจาก dewdrops เป็นงูพิษที่มองผ่านหญ้าคอของฉัน แต่แล้วลื่นไหลไปอย่างเงียบๆ หลังจากผ่านเขตแดนระหว่างชีวิตและความตายในคืนนั้น ผมได้เรียนรู้ที่จะควบคุมออร่าในร่างกาย ออร่ามาจากความเป็นอยู่ของเรา มันแพร่กระจายผ่านหัวใจและปอดของเรา จมเข้าไปในผิว ของเรา บํารุงร่างกาย เป็นวัฏจักรที่ไม่มีวันจบสิ้นออร่าภายในมนุษย์ เกิดจากวัตถุภายนอก แต่มันใช้ได้สำหรับการใช้งานของมนุษย์ มาตั้งแต่ครั้งโบราณ จำนวนคนที่สามารถเข้าใจความสามารถในการควบคุมออร่า จาก ฟ้า ดิน และมนุษย์ที่จะฝึกตัวเองอีกนับไม่ถ้วน และในกลุ่มนี้ จำนวนของผู้ที่อาศัยอยู่กับตาแก่อยู่มากมาย ในช่วงของจวงจื่อ อายุการควบคุมออร่าที่ถูกถือว่าเป็นวิธีการรักษาสุขภาพ .



. . . . . . .

" . . . . . . . . "

บนเตียงตรงข้ามฉัน แก้วค่อยๆลุกขึ้นนั่ง และหยิบถ้วยข้าง ๆเตียง เขายิ้ม เขาถามว่า " อรุณสวัสดิ์เสี่ยวเหยา ตื่น 7 โมง มีภารกิจคุณ ต้องทำวันนี้ "
ฉันยิ้มๆ " ไม่มีอะไรหรอก ฉันชินกับการที่ต้องตื่นแต่เช้า . . . . . . . "



" ฉันได้ยินว่าเมื่อคืน