Membrane technology has also become

Membrane technology has also become attractive for the treatment and recycling of wastewater in metal finishing industries as it is highly effective, easy to operate, and compatible with other treatment processes. Therefore, there is a growing interest in.
developing membrane technologies for reclaiming metals from plating waste-streams. So far, studies have mostly focused on recovering specific components. Spatz (1972) and Kamizawa et al. (1978) reported a method for recovering gold and rinsing water within an electroplating process using a RO membrane. Kremen et al. (1977) treated wastewater containing copper. zinc and chromium from metal finishing utilising a RO process together with precipitation resulting in water recovery of 95%. Sato et al. (1977) reported an integrated RO system for reclaiming wastewater. Containing cyanide and chromium from an electroplating operation.
They found that the pie-treatment before the RO plant was difficult due to fluctuations in raw wastewater quality. Chai et al. (1997)conducted a pilot study for treating electroplating wastewater containing copper by RO. They showed that by increasing the transmembrane pressure difference, metal concentrations within the treated wastewater could be further reduced and that the RO process could also be effective for large scale operations.
Mohammad et al. (2004) successfully separated 〖Ni〗^(2+) ions from Na+ using negatively charged NF membranes for nickel phosphorus (Ni-P) electroless plating wastewater. Csefalvay et al. (2009) demonstrated copper rejection of NF and RO membranes.
Over recent years, water consumption, Wastewater treatment,and the effluent reuse potential have become crucial factors for sustainable production. This has prompted studies on water reuse within the industrial sector. Thus Qin et al. (2002) studied the treatment of spent rinsing water from metal plating using RO to meet the requirements for reuse as alkaline rinsing water. They concluded that ultrafiltration (UF), as a pre-treatment for RO.reduced the fouling and increased the flux by 30—50% and that the treated effluent could be used as alkaline rinsing water. Zuo et al.(2008) presented a multiple membrane separation process,where UF and MF were used for pre-treatment, secondly electrodialysis (ED) was carried out for effective desalination, and thirdly the concentrate from ED was treated by NF and RO. The results showed high rejection rates of heavy metal ions and chemical oxygen demand (COD) during the ED/RO process pointing to the possibility of application for industrial wastewater reuse. However,
There was no cost evaluation was presented for the process.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทคโนโลยีเมมเบรนได้กลายเป็นน่าสนใจสำหรับการบำบัดและรีไซเคิลน้ำเสียในโลหะตกแต่งอุตสาหกรรมเป็นมันสูงมีประสิทธิภาพ ง่าย และเข้ากันได้กับกระบวนการรักษาอื่น ๆ ดังนั้น มีความสนใจเพิ่มขึ้นในพัฒนาเทคโนโลยีเมมเบรนสำหรับโลหะ reclaiming จากชุบเสียกระแส เพื่อห่างไกล ศึกษาได้ส่วนใหญ่มุ่งเน้นในการกู้คืนคอมโพเนนต์เฉพาะ โฮลซปาทซ์ (1972) และ Kamizawa et al. (1978) รายงานวิธี การกู้คืนทองล้างน้ำภายในกระบวนการไฟฟ้าใช้เป็นเมมเบรน RO Kremen et al. (1977) ถือว่าน้ำที่ประกอบด้วยทองแดง สังกะสีและโครเมียมจากโลหะตกแต่งโดยกระบวนการ RO พร้อมกับฝนในน้ำกู้ 95% ซา et al. (1977) รายงานเป็นระบบ RO รวมสำหรับ reclaiming เสีย ประกอบด้วยไซยาไนด์และโครเมียมจากการดำเนินงานไฟฟ้าพวกเขาพบที่รักษาวงกลมก่อนพืช RO ได้ยากเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำดิบ Al. ชัยร้อยเอ็ด (1997) ดำเนินการศึกษานำร่องสำหรับการรักษาน้ำเสียไฟฟ้าที่ประกอบด้วยทองแดง โดย RO. พวกเขาพบว่า โดยการเพิ่มความแตกต่างของความดันที่ transmembrane ความเข้มข้นของโลหะในน้ำเสียที่บำบัดสามารถเพิ่มเติมลดลง และว่า กระบวนการ RO ยังอาจจะมีผลบังคับใช้สำหรับการดำเนินงานขนาดใหญ่อาหรับและ al. (2004) 〖Ni〗^(2+) เรียบร้อยแล้วแยกประจุจาก Na + ใช้ในเชิงลบคิดเข้า NF สำหรับชุบนิกเกิล (Ni-P) ฟอสฟอรัสไฟฟ้าระบบบำบัดน้ำเสีย Csefalvay et al. (2009) แสดงให้เห็นว่าการปฏิเสธ RO และ NF เยื่อหุ้มทองแดงปีล่าสุด ปริมาณน้ำ บำบัดน้ำเสีย และนำน้ำทิ้งเป็นได้กลายเป็น ปัจจัยสำคัญสำหรับการผลิตอย่างยั่งยืน นี้ได้รับการพร้อมท์การศึกษาการนำน้ำในภาคอุตสาหกรรม Et ฉิน al. (2002) จึงศึกษาการบำบัดน้ำล้างใช้จ่ายจากการชุบโลหะที่ใช้ RO เพื่อตอบสนองความต้องการสำหรับนำมาใช้ใหม่เป็นน้ำล้างด่าง พวกเขาสรุปว่า ultrafiltration (UF), เป็น RO.reduced fouling การรักษาล่วงหน้า และการไหลที่เพิ่มขึ้น 30-50% และการที่น้ำทิ้งบำบัดสามารถใช้ด่างล้างน้ำ ซูยูเกธีม et al.(2008) นำเสนอหลายเยื่อแยกกระบวนการ ที่ UF และ MF ใช้สำหรับรักษาก่อน ประการที่สอง electrodialysis (ED) ถูกดำเนินการสำหรับ desalination มีประสิทธิภาพ และประการ ข้นจากนักเรียนได้รับการรักษา โดย NF และ RO. ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่าอัตราการปฏิเสธสูงประจุของโลหะหนักและต้องการออกซิเจนทางเคมี (COD) ระหว่าง ED/RO ชี้ไปยังความเป็นไปได้ของโปรแกรมประยุกต์สำหรับการนำน้ำเสียอุตสาหกรรม อย่างไรก็ตามมีการแสดงผลในการประเมินต้นทุนไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เทคโนโลยีเมมเบรนได้กลายเป็นที่น่าสนใจสำหรับการรักษาและการรีไซเคิลน้ำเสียในอุตสาหกรรมโลหะสิ้นสุดมันเป็นที่มีประสิทธิภาพสูงใช้งานง่ายและเข้ากันได้กับกระบวนการการรักษาอื่น ๆ ดังนั้นจึงมีความสนใจที่เพิ่มขึ้นใน.
การพัฒนาเทคโนโลยีเมมเบรนสำหรับหนุ่มแน่นจากโลหะชุบเสียลำธาร เพื่อให้ห่างไกลการศึกษาได้ส่วนใหญ่เน้นการกู้คืนคอมโพเนนต์เฉพาะ Spatz (1972) และ Kamizawa et al, (1978) รายงานวิธีการสำหรับการกู้คืนทองและน้ำล้างภายในกระบวนการไฟฟ้าใช้เยื่อ Kremen et al, (1977) ได้รับการรักษาบำบัดน้ำเสียที่มีทองแดง สังกะสีและโครเมียมจากโลหะสิ้นสุดโดยใช้กระบวนการ RO ร่วมกับการเร่งรัดผลในการกู้คืนน้ำ 95% ซาโต et al, (1977) รายงานระบบ RO ครบวงจรสำหรับการอ้างสิทธิ์ในการบำบัดน้ำเสีย ที่มีส่วนผสมของไซยาไนด์และโครเมียมจากการดำเนินงานชุบ.
พวกเขาพบว่าพายรักษาก่อนที่พืช RO เป็นเรื่องยากเนื่องจากความผันผวนในด้านคุณภาพน้ำเสียดิบ ชัย et al, (1997) ดำเนินการศึกษานำร่องสำหรับการบำบัดน้ำเสียที่มีไฟฟ้าทองแดงโดย RO พวกเขาแสดงให้เห็นว่าโดยการเพิ่มความแตกต่างความดันที่เข้มข้นของโลหะในน้ำเสียได้รับการรักษาอาจจะลดลงต่อไปและว่ากระบวนการ RO ยังอาจจะมีประสิทธิภาพในการดำเนินงานขนาดใหญ่.
โมฮัมหมัดอัลเอต (2004) ประสบความสำเร็จแยก〖 Ni 〗 ^ (2 +) ไอออนจากนา + ใช้ประจุลบเยื่อ NF ฟอสฟอรัสนิกเกิล (Ni-P) ไฟฟ้าชุบน้ำเสีย Csefalvay et al, (2009) แสดงให้เห็นถึงการปฏิเสธทองแดง NF และเยื่อ RO.
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาปริมาณการใช้น้ำบำบัดน้ำเสียและน้ำทิ้งนำมาใช้ใหม่ที่อาจเกิดขึ้นได้กลายเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับการผลิตอย่างยั่งยืน นี้ได้รับแจ้งการศึกษาเกี่ยวกับการใช้ซ้ำน้ำในภาคอุตสาหกรรม ดังนั้นฉิน et al, (2002) การศึกษาการรักษาใช้เวลาล้างน้ำจากชุบโลหะโดยใช้ RO ที่จะตอบสนองความต้องการเพื่อนำมาใช้เป็นน้ำล้างอัลคาไลน์ที่ พวกเขาสรุปว่ากรอง (UF) เช่นการรักษาล่วงหน้าสำหรับ RO.reduced เหม็นและเพิ่มการไหลของของเหลวโดย 30-50% และที่ได้รับการรักษาน้ำทิ้งสามารถนำมาใช้เป็นน้ำล้างอัลคาไลน์ Zuo et al. (2008) นำเสนอกระบวนการแยกเยื่อหลายที่และ UF MF ถูกนำมาใช้ในการรักษาก่อน electrodialysis ประการที่สอง (ED) ได้ดำเนินการที่มีประสิทธิภาพในการกลั่นน้ำทะเลและประการที่สามเข้มข้นจาก ED ได้รับการรักษาโดยอิทและ RO ผลการศึกษาพบอัตราการปฏิเสธสูงของไอออนโลหะหนักและความต้องการออกซิเจนทางเคมี (COD) ในช่วง ED / กระบวนการ RO ชี้ไปที่ความเป็นไปได้ของการประยุกต์ใช้เพื่อนำมาใช้บำบัดน้ำเสียอุตสาหกรรม
อย่างไรก็ตามมีการประเมินผลไม่มีค่าใช้จ่ายได้ถูกนำเสนอสำหรับกระบวนการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมมเบรนเทคโนโลยีได้กลายเป็นที่น่าสนใจสำหรับการรักษาและการรีไซเคิลน้ำเสียในอุตสาหกรรมโลหะตกแต่งเป็นงานที่มีประสิทธิภาพสูงและง่ายต่อการใช้งานและเข้ากันได้กับกระบวนการการรักษาอื่น ๆ จึงมีความสนใจเพิ่มขึ้นใน .
พัฒนาเทคโนโลยีเยื่อแผ่นเพื่อ reclaiming โลหะชุบลำธารเสีย ดังนั้นไกลการศึกษาส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่การฟื้นฟูองค์ประกอบที่เฉพาะเจาะจง spatz ( 1972 ) และ kamizawa et al . ( 1978 ) รายงานวิธีการกู้คืนทองและน้ำล้างในกระบวนการชุบใช้ RO เมมเบรน kremen et al . ( 1977 ) ถือว่าน้ำเสียที่มีทองแดง สังกะสีและโลหะโครเมียมจากการใช้กระบวนการ RO ด้วยกันกับฝนที่เกิดในการกู้คืนน้ำ 95%ซาโต้ et al . ( 1977 ) รายงานการบูรณาการระบบ RO เพื่อรักษาน้ำเสีย ประกอบด้วยไซยาไนด์และโครเมียมจากการชุบโลหะ .
พวกเขาพบว่าพายรักษาก่อนที่รูพืชได้ยากเนื่องจากความผันผวนในคุณภาพน้ำเสียดิบ ชัย และคณะ ( 2540 ) ได้ทำการศึกษานำร่องเพื่อบำบัดน้ำเสียโรงงานชุบโลหะ ผสมทองแดง โดย โรพวกเขาพบว่าโดยการเพิ่มหัวความดันแตกต่าง ปริมาณโลหะในการรักษาน้ำอาจจะลดลงและกระบวนการ RO ยังอาจจะมีประสิทธิภาพสำหรับการดำเนินงานขนาดใหญ่ .
Mohammad et al . ( 2004 ) สามารถแยก〖ผม〗
( 2 ) อิออนประจุลบ NF เมมเบรนนา โดยใช้นิเกิลฟอสฟอรัส ( ni-p ) ชุบไฟฟ้าน้ำเสียcsefalvay et al . ( 2009 ) แสดงการปฏิเสธของทองแดงและ NF เมมเบรน RO .
กว่าปีที่ผ่านมา , การบริโภค , บำบัดน้ำ , และศักยภาพการนำน้ำทิ้งได้กลายเป็นปัจจัยที่สำคัญเพื่อการผลิตที่ยั่งยืน นี้ได้รับการศึกษาในการนำน้ำกลับมาใช้ใหม่ในอุตสาหกรรม ดังนั้นฉิน et al .