Like a lot of stuff in this book, t

Like a lot of stuff in this book, the point of view is deceptively complex. At first glance, you think it’ll be easy to figure out. But the longer you stare at it, the more complicatedit becomes. (Like this classic optical illusion!)

Who’s telling us the story? Technically, it’s the pilot (the narrator), right? He introduces us to the prince andis the one using the first person (“I”) outside of dialogue. What’s more, he keeps popping in during the prince’s adventures to say things like his plane’s still broken or he’s thirsty.

There’s a lot of evidence to support the idea of the pilot being the primary narrator of the book. But he’s not the only one telling a story. The prince is telling one, too, and he goes on way more adventures than the narrator does. Most of these adventures are related using the third person because the prince told them to the narrator and the narrator is relaying them to us, the readers.

Clear as mud, right? One more layer to go. Sometimes, the book dips into the second person. The narrator uses “you” at various points. Sometimes he’s talking to the readers and sometimes he’s talking to the prince, like he is in this passage:

“One day,” you said to me, “I saw the sunset forty-four times!”

And a little later you added:

“You know—one loves the sunset, when one is so sad.”

“Were you so sad, then?” I asked, “on the day of the forty-four sunsets?”

But the little prince made no reply. (6.9-13)

This blend of points of view can be kind of confusing. “You” isn’t the reader, it’s the prince. But in other passages, “you” definitely means the reader, like at the end of the book. In the last lines of the story, the narrator uses second person and appeals to readers, directly, to keep watch for the prince:

For you who also love the little prince, and for me, nothing in the universe can be the same if somewhere, we do not know where, a sheep that we never saw has—yes or no?—eaten a rose…

Look up at the sky. Ask yourselves: Is it yes or no? Has the sheep eaten the flower? And you will see how everything changes… (27.6-7).

What are the effects of these shifts in what the second person “you” indicates? For one thing, it draws us readers into the book. Sometimes it seems like the conversations are happening right as we read them. For another, this technique also helps us imagine that we’re in the narrator’s shoes, having conversations with the prince. Maybe that will help us get to know the prince even better so that once the book ends, we want to remember his adventures and lessons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชอบมากของสิ่งที่ในหนังสือเล่มนี้ มองเป็นคนซับซ้อน อย่างรวดเร็วก่อน คุณคิดว่า มันจะง่ายต่อการเข้าใจ แต่คุณมองได้อีกต่อไป กลายเป็น complicatedit เพิ่มเติม (เช่นนี้คลาสสิคภาพลวงตา)ที่จะบอกเราเรื่องราว เทคนิค เป็นนักบิน (เล่า), ขวา เขาแนะนำเราให้ andis เจ้าคนใช้คนแรก ("I") นอกบทสนทนา สิ่งเพิ่มเติม popping ในระหว่างการผจญภัยของเจ้าชายว่าสิ่งที่ต้องการของเครื่องบินของเขายังคงรักษาเขาเสียแล้ว หรือกำลังกระหายน้ำของหลักฐานเพื่อสนับสนุนความคิดของผู้นำร่องเป็นผู้บรรยายหลักของสมุดอยู่ แต่เขาไม่ได้บอกเรื่องเดียวเท่านั้น เจ้าชายจะบอกหนึ่ง เกินไป และเขาไปบนเส้นทางผจญภัยมากกว่าผู้ไม่ ผจญภัยเหล่านี้ส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับการใช้บุคคลที่สามเนื่องจากเจ้าชายบอกว่า เล่าและเล่าเป็น relaying ให้เรา ผู้อ่านล้างเป็นโคลน ขวา หนึ่งชั้นขึ้นไป บางครั้ง หนังสือลาดเป็นบุคคลที่สอง ผู้ใช้ "คุณ" ที่จุดต่าง ๆ บางครั้งเขาจะพูดกับผู้อ่าน และบางครั้งเขาจะพูดกับเจ้าชาย เหมือนเขาอยู่ในพระธรรมตอนนี้:"หนึ่งวัน คุณพูดกับฉัน "ผมเห็นพระอาทิตย์ตกสี่สิบ - สี่ครั้ง"และคุณเพิ่มเล็กน้อยในภายหลัง:"คุณรู้ — เรารักซันเซ็ท เมื่อหนึ่งคือเศร้ามาก""ก็คุณเศร้าดังนั้น แล้ว" ถาม "ในวันพระอาทิตย์ตกสี่สิบสี่"แต่เจ้าชายน้อยทำตอบไม่ (6.9-13)นี้คือจุดเด่นของจุดมุมสามารถของสับสน "คุณ" ไม่ได้อ่าน เป็นเจ้าชาย แต่ในทางเดินอื่น ๆ "คุณ" หมายถึง ผู้อ่าน แน่นอนที่สุดของหนังสือ ในบรรทัดสุดท้ายของเรื่อง ผู้ใช้สอง และดึงดูดผู้อ่าน โดยตรง เฝ้าสำหรับเจ้า:สำหรับคนรักเจ้าชายน้อย และฉัน ในจักรวาลไม่มีอะไรเหมือนกันอยู่ เราไม่ทราบ มีแกะที่เราไม่เคยเห็นกันใช่หรือไม่? — กินดอกกุหลาบ...หาที่ท้องฟ้า ถามตัวคุณเอง: จะใช่หรือไม่ มีแกะกินดอกไม้ และคุณจะเห็นว่าทุกอย่างเปลี่ยนแปลง... (27.6-7)ผลกระทบของเหล่านี้กะสิ่งสองคน "คุณ" บ่งชี้ว่า มีอะไรบ้าง สำหรับสิ่งหนึ่ง มันวาดเราอ่านในหนังสือ บางครั้งมันดูเหมือนการสนทนาเกิดขึ้นอยู่เราอ่านนั้น อื่น เทคนิคนี้ยังช่วยให้เราคิดว่า เรากำลังอยู่ในรองเท้าของผู้บรรยาย มีการสนทนากับเจ้าชาย บางทีที่จะช่วยให้เรารู้จักเจ้าชายยิ่งขึ้นเพื่อว่าเมื่อหนังสือจบ เราต้องการจดจำการผจญภัยของเขาและบทเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชอบหลายเรื่องในหนังสือเล่มนี้ ในมุมมองที่ดู . แวบแรกที่เห็น คุณคิดว่ามันจะเป็นเรื่องง่ายที่จะคิดออก แต่ยิ่งเธอมองมัน complicatedit มากขึ้นกลายเป็น ( เหมือนภาพมายา แสงนี้ คลาสสิค

ใครบอกเราเรื่องอะไรเหรอ มันเป็นนักบิน ( บรรยาย ) , ใช่มั้ย ?เขาแนะนำให้เจ้าชายเป็นดังคนที่ใช้คนแรก ( " " ) นอกของบทสนทนา มีอะไรเพิ่มเติม เขาเก็บ popping ในระหว่างการผจญภัยของเจ้าชายที่จะพูดสิ่งที่ชอบเครื่องบินของเขาก็แตก หรือเขาหิวน้ำ

มีหลักฐานสนับสนุนความคิดของนักบินเป็นผู้บรรยายหลักของหนังสือ แต่เขาไม่ใช่คนเดียวที่บอกเรื่องราวได้ เจ้าชายบอกหนึ่งเกินไป และเขาไปในหนทางการผจญภัยมากกว่าการทำ ที่สุดของการผจญภัยเหล่านี้จะเกี่ยวข้องกับการใช้บุคคลที่สามเพราะเจ้าชายฟังบรรยายและเล่าจะถ่ายทอดให้เราผู้อ่าน

ไม่เข้าใจใช่มั้ย ? อีกหนึ่งชั้นเพื่อไป บางครั้งหนังสือ dips เป็นบุรุษที่สอง ผู้บรรยายใช้ " คุณ " ตามจุดต่าง ๆบางครั้ง เขาก็พูดกับผู้อ่าน และบางครั้งเขาก็พูดกับเจ้าชาย เหมือนเขาในหัวข้อนี้ :

" วันเดียว " ท่านบอกว่า " ผมเห็นพระอาทิตย์ตก 44 ครั้ง "

แล้วค่อยเพิ่ม :

" รู้ รัก พระอาทิตย์ตก เมื่อหนึ่งคือเศร้า "

" เธอเสียใจงั้นเหรอ ? " ผมถามว่า " ในวันของ 44 ดวง "

แต่องค์ชายน้อยไม่ตอบ ( 6.9-13 )

นี้ผสมผสานของจุดของมุมมองเป็นชนิดของความสับสน " คุณ " ไม่ได้อ่าน มันเป็นเจ้าชาย แต่ในหัวข้ออื่น ๆ " คุณ " หมายความว่า ผู้อ่านที่ชอบในตอนท้ายของหนังสือ ในบรรทัดสุดท้ายของเรื่อง เล่าเรื่องใช้คนที่สอง ดึงดูดให้ผู้อ่าน โดยตรง เพื่อจับตาดูเจ้าชาย :

สำหรับผู้รักเจ้าชายตัวน้อย และสำหรับฉันไม่มีอะไรในจักรวาลได้เหมือนกันถ้าที่ไหนเราไม่รู้ที่ แกะ ที่เราไม่เคยเห็นได้ใช่หรือไม่ ? - กิน โรส . . . . . . .

มองขึ้นไปบนท้องฟ้า ถามตัวเอง : มันใช่หรือไม่ ? มีแกะกินดอกไม้ ? และคุณจะเห็นว่าการเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง . . . . . . . ( 27.6-7 ) .

อะไรคือผลของการเหล่านี้ในสิ่งที่บุคคลที่สอง " คุณ " หมายถึง ? สำหรับสิ่งหนึ่ง ,มันวาดเราอ่านเป็นหนังสือ บางครั้งมันดูเหมือนการสนทนาจะเกิดขึ้นอย่างที่เราอ่าน อีกเทคนิคนี้ยังช่วยให้เราจินตนาการว่าเราอยู่ในรองเท้าของผู้เล่า มีการสนทนากับองค์ชาย บางทีนั่นอาจจะช่วยให้เราได้รู้จักเจ้าชายดียิ่งขึ้นดังนั้นเมื่อหนังสือเล่มนี้จบ เราอยากจดจำ การผจญภัยของเขาและบทเรียน