Desperately, Umi tried to either sa

Desperately, Umi tried to either say something, look away, or hopefully both. Instead, she was just staring, heat gathering rapidly on her cheeks as she found her eyes just about glued to the sight before her. It was absolutely shameless for Honoka to be standing there in barely any clothes and looking so… so attractive, dammit. They'd been friends since childhood, and this was not right or fair for her to be maturing so well.

"Umi-chaaaan," Honoka teasingly drawled out, finally snapping Umi out of her veritable trance and forcing her eyes upwards.

"Y-Yeah?"

"My eyes are up here." Mortified, Umi hid her face in her hands and tried to ignore the laughter ringing in her ears.

"Wh-Why are you changing in here?! I told you to use the bathroom!"

"Aww, does Umi-chan not like the view?"

"It's… not that…" It was a lot more complicated than she wanted to admit. Her entire life had been based around living strictly and purely, so it was still tough for her to admit to herself that she had strong, shameful feelings for someone, and of course it had to be Honoka. Not only did she have to deal with these confusing and rather embarrassing feelings, but she had to deal with the fact that they were for one of her best friends. Honoka was a tease, but who knew if she held legitimate feelings like Umi did, and she was certainly not going to ask and find out.

Umi watched as Honoka sauntered over - yes, sauntered, in a way that Umi found very strange from the girl who once tried to hand out bread to kids on Halloween - and placed a hand playfully on her hip. "You know, Umi-chan, overworking yourself is bad for your health."

"U-Uh…" Well, it was true, but it was such a strange thing to hear helpful advice coming from Honoka of all people. Then again, overworking meant working at all, so… "Wh-What are you even saying, Honoka?"

"Well, it didn't seem like you were making any progress with what you were writing," Honoka noted, correctly as it turned out. "So I thought I'd give you some inspiration." Grinning cheekily, she went right back to what she had been doing before Umi caught her, unhooking her bra and teasingly holding it up for a brief moment before letting it fall to the floor, though Umi couldn't get her eyes to follow its downward spiral.

Her brain fought desperately to stop these sinful actions from continuing, but something inside her was not willing to concede just yet. With her heart starting to beat faster in her chest, Umi stood up slowly, almost in a daze, but at least the action made her gaze move slightly up and onto Honoka's pretty blue eyes. Yes, they were pretty: compared to Eli's often-icy stare, Honoka's blues were like a warm ocean that she had slowly but surely begun to fall headfirst into. It was so unfair.

Standing in front of Honoka now, Umi could tell by the big smile on her face that she knew of her victory over the bluenette's sensibilities. "Why do you do this to me?" Umi muttered weakly, placing her hands firmly on Honoka's shoulders and pulling her into a nervous but hungry kiss. This wasn't meant to happen, but her self control had abandoned her and left her to her own devices. The fleeting feeling that Honoka might actually push away disappeared the moment she felt those lips press back with brash eagerness.

When they broke from the kiss, any and all thoughts of her writer's block had been lost within her mind, replaced by the sight of a nearly-naked Honoka and the taste of her lips. Though she tried her best to keep her composure, Umi found her eyes drifting slightly downwards once again, and it didn't take long for Honoka to catch on.

"You know, Umi-chan, if you want, you can honk them."

"Oh Gods, Honoka, don't say it like that." Her face started burning up all over again as Honoka giggled openly, leaning forward to press her lips against Umi's jawline. Try as she might, Umi couldn't keep a low whimper from escaping her lips.

"Don't worry, Umi-chan. I promise to take good care of you."

"Why does that worry me more?" Smirking, Honoka gave Umi a push, catching her by surprise as she fell onto the bed. Before she could make a move, Honoka was on top of her, planting kisses all over her neck and jawline while her hands ran along her sides. Letting out the occasional whine or moan, Umi felt somewhat awkward just having her arms hanging uselessly at her sides, so she moved to grab the first thing she could reach, which just so happened to be Honoka's ass. Her shame knew no bounds.

"Umi-chan is so forward," Honoka giggled, pulling up on Umi's shirt. Muttering unintelligible, weak disagreements, Umi quickly pulled her hands back and lifted her arms, not putting up a fight as Honoka worked her shirt over her head and onto the floor. "Ahh, here we go!" Licking her lips, Honoka slid down and placed her hands on Umi's abs, not helping the bluenette's raging blush in any way.

Slowly Honoka ran her hands up and down Umi's washboard abs, worshiping the skin with peppered kisses. Umi felt t

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมด ยูมิพยายามจะบอกบางสิ่งบางอย่าง ไปดู หรือหวังว่าทั้งสองอย่างใดอย่างหนึ่ง แทน เธอได้เพียงจ้องมอง ความร้อนรวบรวมอย่างรวดเร็วบนแก้มของเธอเป็นเธอพบดวงตาของเธอแค่ติดกาวตาก่อนเธอ ก็ไร้ยางอายจริง ๆ สำหรับโฮโนกะจะยืนอยู่ในเสื้อผ้าใด ๆ แทบไม่มี และกำลัง น่าสนใจ ดังนั้น... dammit พวกเขาได้เพื่อนตั้งแต่วัยเด็ก และนี้ไม่ถูกต้อง หรือยุติธรรมเธอจะสุกดี"ยูมิ-chaaaan โฮโนกะ teasingly drawled หักยูมิจากความมึนงงที่จริงของเธอ และบังคับให้ดวงตาของเธอขึ้นไปในที่สุด"Y-ใช่หรือไม่""ตาของฉันอยู่ที่นี่" เสียใจ ยูมิซ่อนใบหน้าของเธอในมือของเธอ และพยายามจะไม่สนใจเสียงหัวเราะเสียงในหูของเธอ" Wh-ทำไมคุณเปลี่ยนที่นี่ ผมบอกคุณใช้ห้องน้ำ""อึ้ง ไม่ยูมิจังชอบมุมมอง""มันไม่เป็น..." ซับซ้อนมากเกินกว่าที่เธอต้องการการยอมรับได้ ได้รับจากชีวิตของเธอทั้งรอบอยู่อย่างเคร่งครัด และ แท้ ก็ยังคงยากสำหรับเธอที่จะยอมรับตัวเองว่า เธอมีความรู้สึกแข็งแกร่ง น่าอับอายสำหรับคน และแน่นอนมันก็จะเป็นโฮโนกะ ไม่เพียงแต่เธอไม่มีการจัดการกับความรู้สึกเหล่านี้เกิดความสับสน และค่อนข้างน่าอาย แต่เธอต้องจัดการกับความจริงที่ว่าเพื่อนของเธอที่ดีที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่ง โฮโนกะถูกยั่วยวนให้เย็ด แต่ใครรู้ถ้าเธอก็ได้ความรู้สึกที่ถูกต้องตามกฎหมายเช่นยูมิได้ และเธอก็ไม่แน่นอนการถาม และค้นหายูมิดูเหมือนเป็นโฮโนกะ sauntered เหนือ - ใช่ sauntered ที่ยูมิพบแปลกมากจากเด็กสาวที่พยายามจะมอบขนมปังให้เด็กฮาโลวีน - และวางมือเล่นบนสะโพกของเธอครั้ง นี้ "คุณทราบ ยูมิจัง overworking ตัวเองเป็นดีสำหรับสุขภาพของคุณ""U-Uh..." ดี มันเป็นความจริง แต่มันก็แปลกที่ได้ยินคำแนะนำที่มาจากโฮโนกะทุกคน อีกแล้ว overworking หมายถึง การทำงานทั้งหมด ดังนั้น... "Wh อะไรท่านพูดแม้ โฮโนกะหรือไม่""ดี มันไม่ได้เหมือนคุณทำความคืบหน้าใด ๆ กับสิ่งที่คุณเขียน โฮโนกะที่ระบุไว้ อย่างถูกต้องมันเปิดออก "ก็เลยคิดว่า ฉันจะให้คุณบันดาล" ยิ้ม cheekily เธอไปขวากลับไปเธอก็ได้ทำอะไรก่อนจับยูมิเธอ ชุดชั้นในของเธอ unhooking และ teasingly ถือสำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ ก่อนที่จะให้มันตกชั้น แม้ว่ายูมิไม่ได้รับดวงตาของเธอไปตามของอุซเบกิสถานสมองของเธอสู้หมดเพื่อหยุดการกระทำบาปเหล่านี้ต่อไป แต่บางสิ่งบางอย่างภายในของเธอไม่เต็มใจที่จะยอมรับยัง ด้วยหัวใจของเธอเริ่มที่จะเต้นเร็วขึ้นในอกของเธอ ยูมิลุกขึ้นยืนช้า เกือบดึก แต่น้อยทำให้เธอจ้องมองการกระทำเล็กน้อยเลื่อนขึ้น และลง บนดวงตาสีฟ้าสวยของโฮโนกะ ใช่ พวกเขาก็สวย: เมื่อเทียบกับของเอลีมักจะเป็นน้ำแข็ง stare บลูส์ของโฮโนกะถูกเช่นมหาสมุทรอบอุ่นที่เธอ ค่อย ๆ เริ่มตก headfirst มันเป็นยังไงคะยืนด้านหน้าของโฮโนกะ ยูมิสามารถบอก โดยการยิ้มบนใบหน้าของเธอที่เธอรู้ชัยชนะของ bluenette รสนิยมของเธอ "ทำไมคุณทำนี้กับผม" ยูมิญี่ปุ่น weakly วางมือของเธออย่างแน่นหนาบนของโฮโนกะไหล่ และดึงเธอมาจูบประสาท แต่หิว นี้ไม่ได้หมายถึงการเกิดขึ้น แต่ควบคุมตัวเองของเธอได้ทิ้งเธอ และเธอไปยังอุปกรณ์ของตนเอง ความปรายรู้สึกว่าโฮโนกะจริงอาจผลักไสหายไปในขณะที่เธอรู้สึกริมฝีปากที่กด ด้วยความกระตือรือร้น brashเมื่อพวกเขาจากจูบ ความคิดใด ๆ ทั้งหมดของบล็อกของผู้เขียนของเธอได้หายไปภายในจิตใจของเธอ แทนที่ ด้วยสายตาของโฮโนกะเกือบเปลือยและสัมผัสริมฝีปากของเธอ แม้ว่าเนินสูงเพื่อให้ความสงบของเธอ ยูมิพบดวงตาของเธอลอยเล็กน้อยลงไปอีกครั้ง และมันใช้เวลาไม่นานสำหรับโฮโนกะจับบน"คุณทราบ ยูมิจัง ถ้าคุณต้องการ คุณสามารถบีบแตรให้""โอ้ พระเจ้า โฮโนกะ ไม่ได้พูดว่า ต้องการที่" ใบหน้าของเธอเริ่มต้นการเผาทั่วอีกเป็นโฮโนกะกระดี๊กระด๊าไปอย่างเปิดเผย เอียงไปข้างหน้ากดริมฝีปากของเธอกับคางของยูมิ ลอง ตามเธออาจ อุมิไม่ให้มารดากลับต่ำจากหนีริมฝีปากของเธอ"ไม่ต้องกังวล ยูมิจัง ผมสัญญาดูแลคุณ""ทำไมไม่ที่ต้องกังวลฉัน" Smirking โฮโนกะให้ยูมิ push จับเธอ ด้วยความประหลาดใจเธอล้มลงบนเตียง ก่อนที่เธอจะทำให้การย้าย โฮโนกะถูกด้านบนของเธอ ปลูกจูบทั่วลำคอและคางของเธอขณะที่มือของเธอวิ่งไปตามด้านข้างของเธอ ให้ขาวเป็นครั้งคราวหรือคร่ำ ยูมิรู้สึกทะนงตนมีเพียงแขนแขวนเปล่า ๆ ปลี้ ๆ ที่ด้านข้างของเธอ เพื่อเธอย้ายไปคว้าสิ่งแรกที่ เธอสามารถเข้า ถึง ซึ่งก็เกิดขึ้นเป็นของโฮโนกะตูด ความอัปยศของเธอรู้ว่าไม่มีขอบเขต"ยูมิจังอยู่ข้างหน้าดังนั้น โฮโนกะกระดี๊กระด๊าไป ดึงเสื้อของยูมิ Muttering ความขัดแย้งที่บุคคลากร อ่อนแอ ยูมิอย่างรวดเร็วดึงมือของเธอกลับมา และยกแขน วางการต่อสู้ไม่เป็นที่โฮโนกะเสื้อของเธอทำงาน ผ่านหัวของเธอ และลง บนพื้น "ปรบมือ ไป" เลียริมฝีปากของเธอ โฮโนกะฝ่อลง และมือของเธอวางบนของยูมิ abs ไม่ช่วยใด ๆ อายโกรธของ bluenetteช้าโฮโนกะวิ่งมือของเธอขึ้นและลงของยูมิแปรสภาพ abs บูชาผิว ด้วยไทยจูบ ยูมิรู้สึก t

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมด Umi พยายามที่จะพูดอะไรบางอย่างทั้งที่มองออกไปหรือหวังว่าทั้งสอง แต่เธอเป็นเพียงการจ้องมองการชุมนุมความร้อนอย่างรวดเร็วบนแก้มของเธอขณะที่เธอพบว่าดวงตาของเธอเพียงเกี่ยวกับการติดกาวที่สายตาของเธอก่อน มันเป็นอย่างไร้ยางอาย Honoka ที่จะยืนอยู่ที่นั่นในเสื้อผ้าแทบใด ๆ และมองดังนั้น ... เพื่อให้น่าสนใจบ้า พวกเขาต้องการเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กและนี้ไม่ถูกต้องหรือความยุติธรรมสำหรับเธอที่จะสุกให้ดี. "Umi-chaaaan" Honoka teasingly drawled ออกในที่สุด snapping Umi ออกจากภวังค์จริงของเธอและบังคับให้ดวงตาของเธอขึ้น. "Y -Yeah? " " ตาของฉันจะขึ้นที่นี่. " เสียใจ, Umi ซ่อนใบหน้าของเธอในมือของเธอและพยายามที่จะไม่สนใจเสียงหัวเราะดังก้องอยู่ในหูของเธอ. "WH-ทำไมคุณมีการเปลี่ยนแปลงในที่นี่ ?! ผมบอกให้คุณใช้ห้องน้ำ!" "ทุกคนไม่ Umi จังไม่ชอบ ดู? " " มัน ... ไม่ได้ว่า ... "มันเป็นจำนวนมากที่มีความซับซ้อนมากกว่าที่เธอต้องการที่จะยอมรับ ชีวิตทั้งชีวิตของเธอได้รับตามรอบที่อาศัยอยู่อย่างเคร่งครัดและหมดจดจึงยังคงเป็นเรื่องที่ยากสำหรับเธอที่จะยอมรับกับตัวเองว่าเธอมีความแข็งแรง, ความรู้สึกที่น่าอับอายสำหรับคนและแน่นอนมันจะต้อง Honoka ไม่เพียง แต่เธอต้องจัดการกับความรู้สึกสับสนและค่อนข้างน่าอายเหล่านี้ แต่เธอต้องรับมือกับความจริงที่ว่าพวกเขาเป็นหนึ่งในเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ Honoka เป็นหยอกล้อ แต่ใครจะรู้ว่าถ้าเธอจัดขึ้นความรู้สึกที่ถูกต้องตามกฎหมายเช่น Umi ได้และเธอก็ไม่แน่นอนจะถามและหา. Umi ดูเป็น Honoka sauntered เหนือ - ใช่, sauntered ในทางที่ Umi พบที่แปลกมากจาก หญิงสาวที่เคยพยายามที่จะถึงมือขนมปังให้เด็กในวันฮาโลวีน - และวางไว้ในมืออย่างสนุกสนานบนสะโพกของเธอ "คุณรู้ Umi จังทำงานมากเกินไปตัวเองไม่ดีต่อสุขภาพของคุณ." "U-เอ่อ ... " อืมมันก็จริง แต่มันเป็นเช่นสิ่งที่แปลกที่จะได้ยินคำแนะนำที่เป็นประโยชน์มาจาก Honoka ของทุกคน จากนั้นอีกครั้งการทำงานมากเกินไปหมายถึงการทำงานที่ทั้งหมดดังนั้น ... "WH-สิ่งที่คุณจะพูดว่า Honoka?" "อืมมันไม่ได้ดูเหมือนคุณกำลังทำให้ความคืบหน้าใด ๆ กับสิ่งที่คุณกำลังเขียน" Honoka สังเกตเห็นได้อย่างถูกต้องเป็นมัน เปิดออก "ดังนั้นผมจึงคิดว่าฉันต้องการให้คุณมีแรงบันดาลใจบาง." ยิ้ม cheekily เธอไปขวากลับไปในสิ่งที่เธอได้ทำก่อนที่จะ Umi จับเธอ unhooking ชุดชั้นในของเธอและ teasingly ถือขึ้นสำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ ก่อนที่จะปล่อยให้มันตกอยู่กับพื้น แต่ Umi ไม่สามารถได้รับดวงตาของเธอที่จะปฏิบัติตามลงของมัน เกลียว. สมองของเธอต่อสู้อย่างยิ่งที่จะหยุดการกระทำบาปเหล่านี้จากการศึกษา แต่สิ่งที่อยู่ภายในของเธอก็ยังไม่เต็มใจที่จะยอมรับเพียง แต่ ด้วยหัวใจของเธอเริ่มที่จะเต้นเร็วขึ้นในหน้าอกของเธอ Umi ยืนขึ้นอย่างช้า ๆ เกือบจะอยู่ในอาการงุนงง แต่อย่างน้อยการกระทำที่ทำไปจ้องมองเธอขึ้นเล็กน้อยและเข้าสู่ตาสีฟ้าสวย Honoka ของ ใช่พวกเขากำลังสวย: เมื่อเทียบกับจ้องมักน้ำแข็งเอลีบลูส์ของ Honoka เป็นเหมือนมหาสมุทรอบอุ่นที่เธอได้ช้า แต่แน่นอนเริ่มที่จะตกหัวทิ่มลงไปใน มันเป็นธรรมดังนั้น. ยืนอยู่ด้านหน้าของ Honoka ตอนนี้ Umi สามารถบอกได้จากรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอว่าเธอรู้แห่งชัยชนะของเธอมากกว่าความรู้สึกอ่อนไหว bluenette ของ "ทำไมคุณทำแบบนี้กับผมหรือเปล่า" Umi พึมพำอย่างอ่อนวางมือของเธอแน่นบนไหล่ Honoka และดึงเธอเข้าไปจูบประสาท แต่หิว นี้ไม่ได้หมายความว่าจะเกิดขึ้น แต่การควบคุมตนเองของเธอได้ทอดทิ้งเธอและทิ้งเธอไปยังอุปกรณ์ของเธอเอง ความรู้สึกที่หายวับไปที่ Honoka จริงอาจผลักดันออกไปหายไปช่วงเวลาที่เธอรู้สึกว่าริมฝีปากของผู้ที่กดกลับมาพร้อมกับความกระตือรือร้นหน้าด้าน. เมื่อพวกเขายากจนจากจูบใด ๆ และทุกความคิดของนักเขียนบล็อกของเธอได้รับการสูญเสียที่อยู่ในใจของเธอถูกแทนที่ด้วยสายพระเนตรของการให้ เกือบเปลือย Honoka และรสชาติของริมฝีปากของเธอ แม้เธอจะพยายามอย่างดีที่สุดในการรักษาความสงบของเธอ Umi พบดวงตาของเธอลอยเล็กน้อยอีกครั้งลงครั้งเดียวและมันก็ไม่ได้ใช้เวลานานสำหรับ Honoka ไปจับบน. "คุณรู้ Umi จังถ้าคุณต้องการคุณสามารถบีบให้พวกเขา " " โอ้พระเจ้า Honoka ไม่พูดมันเหมือนว่า. " ใบหน้าของเธอเริ่มต้นการเผาไหม้ขึ้นอีกครั้งเป็น Honoka หัวเราะคิกคักอย่างเปิดเผยพิงไปข้างหน้ากดริมฝีปากของเธอกับขากรรไกรของ UMI ลองเป็นเธออาจ Umi ไม่สามารถเก็บเสียงครวญครางต่ำจากการหลบหนีริมฝีปากของเธอ. "ไม่ต้องกังวล Umi จัง. ฉันสัญญาว่าจะดูแลที่ดีของคุณ." "ทำไมไม่ต้องกังวลว่าผมมากขึ้น?" แสยะยิ้มที่มุม, Honoka ให้ Umi ผลักดันจับเธอด้วยความประหลาดใจที่เธอตกลงไปบนเตียง ก่อนที่เธอจะให้ย้าย Honoka อยู่ชั้นบนสุดของเธอปลูกจูบทั่วคอและขากรรไกรของเธอในขณะที่มือของเธอวิ่งไปตามด้านข้างของเธอ ปล่อยให้ออกมาเป็นครั้งคราวหรือสะอื้นคราง Umi รู้สึกค่อนข้างอึดอัดเพียงแค่มีแขนของเธอแขวนเก้อที่ด้านข้างของเธอเพื่อให้เธอย้ายไปคว้าสิ่งแรกที่เธอจะถึงซึ่งเกิดขึ้นเพียงเพื่อที่จะเป็นตูดของ Honoka ความอัปยศของเธอรู้ว่าไม่มีขอบเขต. "ทะเลจังจึงเป็นไปข้างหน้า" Honoka หัวเราะคิกคักดึงขึ้นไปบนเสื้อของ UMI พึมพำไม่สามารถเข้าใจความขัดแย้งอ่อนแอ Umi ได้อย่างรวดเร็วดึงมือของเธอกลับมาและยกแขนของเธอไม่ได้วางขึ้นต่อสู้เป็น Honoka ทำงานเสื้อของเธอเหนือหัวของเธอและลงบนพื้น "อ่านี่เราไป!" เลียริมฝีปากของเธอ Honoka เลื่อนลงและวางไว้บนมือของเธอ ABS Umi ของไม่ได้ช่วยให้โกรธอาย bluenette ในทางใดทางหนึ่ง. ช้า Honoka วิ่งมือของเธอขึ้นและลงอ่างล้างหน้า ABS Umi ของบูชาผิวด้วยจูบพริกไทย Umi รู้สึก T

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างเต็มที่มิพยายามจะให้พูดอะไร ดูไกลๆ หรือหวังทั้งคู่ แทน เธอได้แต่มอง ร้อนรวบรวมอย่างรวดเร็วบนแก้มของเธอขณะที่เธอพบว่าแววตาของเธอกำลังจมปลักกับสายตาก่อนเธอ มันต้องหน้าด้านใน โฮโนกะจะยืนแทบไม่มีเสื้อผ้าและดู . . . . . . . มีเสน่ห์ บ้าชิบ พวกเขาเคยเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเด็ก และนี่ไม่ใช่หรืองานที่เธอจะสุกดี" ยูมิ chaaaan " โฮโนกะ teasingly drawled ออกมาจนได้ระยะ ยูมิออกจากภวังค์จริงของเธอและบังคับให้ตาของเธอขึ้น" ครับ ? "" ตาของฉันจะมาที่นี่ " น่าอายจัง ยูมิ ซ่อนใบหน้าของเธอในมือของเธอ และพยายามไม่สนใจเสียงหัวเราะดังก้องอยู่ในหูของเธอ" แล้วทำไมคุณถึงเปลี่ยนที่นี่ ! ฉันบอกให้แกใช้ห้องน้ำ !" อ้าว แล้วยูมิจังไม่เหมือนมุมมอง ?" มัน . . มัน . . . . . . . " มันซับซ้อนกว่าที่เธอจะยอมรับ ชีวิตทั้งหมดของเธอได้ตามรอบ ๆใช้ชีวิตอย่างเคร่งครัด และหมดจด ดังนั้นมันก็ยังคงยากสำหรับเขาที่จะยอมรับกับตัวเองว่าเธอมีแรง ความรู้สึกละอาย สำหรับใครบางคน และแน่นอน มันต้องเป็น โฮโนกะ . ไม่เพียง แต่เธอต้องจัดการกับความรู้สึกเหล่านี้เกิดความสับสนและค่อนข้างน่าอาย แต่เธอต้องจัดการกับความจริงที่ว่าพวกเขาเป็นหนึ่งในเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ โฮโนกะถูกหยอกล้อ แต่ใครจะรู้ถ้าเธอถือความรู้สึกที่ถูกต้องตามกฎหมายเหมือนมิทำ เธอไม่ต้องถาม และหายูมิเห็น โฮโนกะ เดินทอดน่องไป - ใช่ เดินทอดน่องในทางที่มิพบแปลกจากผู้หญิงที่เคยพยายามส่งขนมปังให้เด็กในวันฮาโลวีน - วางมืออย่างสนุกสนานบนสะโพกของเธอ . " คุณรู้มั้ย ยูมิจัง หักโหม ไม่ดีต่อสุขภาพของคุณ" u-uh . . . . . . . " อืม มันก็จริง แต่มันเป็นสิ่งที่แปลกที่จะได้ยินประโยชน์คำแนะนำที่มาจากโฮโนกะทุกคน จากนั้นอีกครั้ง , ทำงานหนักเกินไป ตั้งใจทํางานเลย . . . " อะแล้วทำไมคุณถึงบอกว่า โฮโนกะ ?" มันไม่เหมือนกับคุณคืบหน้ากับสิ่งที่คุณเขียน " โฮโนกะ ระบุไว้อย่างถูกต้องตามที่มันเปิดออก " ดังนั้นฉันคิดว่าฉันต้องการให้คุณหาแรงบันดาลใจ " ยิ้มล้อ ๆเธอเดินไปกลับสิ่งที่เธอเคยทำมาก่อน มิจับเธอได้ เธอ teasingly unhooking บราและถือมันไว้สำหรับช่วงเวลาสั้น ๆก่อนที่จะปล่อยให้มันล้มลงกับพื้น แต่ยูมิไม่ได้ตาของเธอเพื่อติดตามของลงก้นหอยสมองของเธอสู้อย่างเต็มที่เพื่อที่จะหยุดการกระทำบาปเหล่านี้จากต่อ แต่บางอย่างในตัวเธอไม่เต็มใจที่จะยกนิ้วให้เลย กับหัวใจเธอเริ่มเต้นเร็วขึ้นในหน้าอกของเธอ ยูมิ ยืนขึ้นช้าๆ เกือบงง แต่อย่างน้อยการกระทำทำสายตาเธอกระเถิบขึ้นและลง โฮโนกะสวยตาสีฟ้า ใช่ พวกเขากำลังสวย : เมื่อเทียบกับอีไลมักจะ Icy จ้อง โฮโนกะ ของเพลงบลูส์เหมือนมหาสมุทรอบอุ่นที่เธอได้ช้า แต่แน่นอนเริ่มตกลงมาเอาหัวลง มันไม่ยุติธรรมเลยยืนอยู่ในด้านหน้าของโฮโนกะ ตอนนี้มิสามารถบอกได้จากรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอที่เธอรู้ว่า ชัยชนะของเธอมากกว่าของ bluenette อารมณ์” คุณทำอย่างนี้กับฉันทำไม ? " ยูมิ พึมพำอย่างอ่อน วางมือของเธอแน่นบนไหล่ของโฮโนกะ และดึงเธอเข้าไปในประสาท แต่หิวแล้วจูบ นี้ไม่ได้เกิดขึ้น แต่การควบคุมตนเอง เธอได้ทิ้งเธอไปเธอไปยังอุปกรณ์ของตัวเอง ส่วนความรู้สึกชั่วคราวที่โฮโนกะ อาจจะดันห่างหายไปทันทีที่เธอสัมผัสริมฝีปากกดกลับมากับหน้าด้านความกระตือรือร้นเมื่อพวกเขาออกมาจากจูบ และความคิดของผู้เขียนบล็อกของเธอได้สูญหายไปในจิตใจของเธอ ถูกแทนที่ด้วยสายตาของโฮโนกะ เกือบเปลือย และรสชาติของริมฝีปาก แม้ว่าเธอพยายามที่จะรักษาความสงบของเธอ ยูมิ เธอเจอสายตาเลื่อนลอยเล็กน้อยลงอีกครั้ง และมันไม่ได้ใช้เวลานานสำหรับโฮโนกะจะจับบน" คุณรู้มั้ยว่า ยูมิจัง , หากคุณต้องการ , คุณสามารถกดพวกเขา”" โอ้พระเจ้า โฮโนกะ อย่าพูดแบบนั้น ใบหน้าของเธอเริ่มลุกไหม้ขึ้นอีกครั้งอย่างโฮโนกะหัวเราะคิกคักอย่างเปิดเผย เอียงไปข้างหน้ากดริมฝีปากกับยูมิ ทำให้หน้าดูเรียวขึ้น ลองเป็นเธออาจจะ มิ ไม่สามารถเก็บครวญครางต่ำจากการหนีริมฝีปากของเธอ" ไม่ต้องห่วง ยูมิจัง ผมสัญญาว่าจะดูแลคุณ "" ทำไมต้องฉัน ? " smirking โฮโนกะให้ยูมิ , กด , จับเธอประหลาดใจว่าเธอล้มลงบนเตียง ก่อนที่เธอจะเดินออกไป โฮโนกะก็อยู่บนตัวเธอ ปลูกจูบทั่วคอของเธอ และโครงหน้า ขณะที่มือของเธอวิ่งตามด้านข้างของเธอ ปล่อยสะอื้นเป็นครั้งคราวหรือคราง ยูมิรู้สึกค่อนข้างอึดอัดเหมือนมีแขนห้อยไร้ประโยชน์ที่ด้านข้างของเธอ เธอจึงไปคว้าสิ่งแรกที่เธอจะเข้าถึงซึ่งเกิดขึ้นเพียงเพื่อที่จะ โฮโนกะก้นเธออายรู้ว่าไม่มีขอบเขต" ยูมิจังดังนั้นไปข้างหน้า " โฮโนกะ หัวเราะคิกคัก ดึงขึ้นบนเสื้อ มิ . พึมพำเรื่องไร้สาระ ความขัดแย้งที่อ่อนแอ ยูมิรีบดึงมือเธอกลับมาและยกแขนไม่ขึ้นต่อสู้อย่างโฮโนกะ ทำงานเสื้อของเธอเหนือหัวของเธอลงบนพื้น " อ้า นี่ไง ! " เลียริมฝีปากของเธอ โฮโนกะ เลื่อนลงและวางมือของเธอบนยูมิ ABS ไม่ช่วยก็ bluenette โกรธหน้าแดงในทางใด ๆโฮโนกะ วิ่งช้าๆ มือของเธอขึ้นและลงยูมิ abs กระดานซักผ้าที่นมัสการผิว ด้วยการระดมจูบ