Game-Based Learning: A Different Pe

Game-Based Learning: A Different Perspective
by Karl Royle
Video game use in education has focused on the application of games within the existing education system
and on their inherent potential for producing learning (Gee 2003). However, research has revealed a
fundamental mismatch between the goals of games and the object of school-based learning (Sandford et al.
2006; Squire 2005; Becta 2002). As a result, efforts to integrate games into the curriculum have frequently
fallen flat despite the best intentions of teachers and the gaming industry. Such efforts have failed either
because games designed to educate do not engage their intended audience, or because truly engaging
games do not provide enough educational value.

In part, this failure has been because games are fundamentally incompatible with the school environment (
Exhibit 1). From the student's point of view, integrating games into the school culture dilutes the experience of
game playing. From the teacher's point of view, games are too long, too immersive, and focused on the
wrong outcomes, motivating students to achieve defined win states rather than to seek knowledge. The
problem is that educational game designers have approached the problem backward: Rather than striving to
get games into education, educators should be investigating ways to get education into games.

This article suggests ways to accomplish this via a new genre of video game that engages gamers outside of
formal schooling. This approach is contextualized by a brief outline of the shortcomings of video game usage
within education. The article then illustrates how curriculum-related learning material can be integrated into
commercial-quality video games.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียนรู้จากเกม: มุมมองที่ต่างจากคาร์ลรอยล์ใช้วิดีโอเกมในการศึกษามีความสำคัญกับแอพลิเคชันของเกมที่อยู่ในระบบการศึกษาที่มีอยู่และที่อาจเกิดขึ้นโดยธรรมชาติของพวกเขาในการผลิตการเรียนรู้(Gee 2003) อย่างไรก็ตามการวิจัยได้เปิดเผยไม่ตรงกันพื้นฐานระหว่างเป้าหมายของเกมและวัตถุของการเรียนรู้ในโรงเรียนตาม (Sandford et al. 2006 นาย 2005 Becta 2002) อันเป็นผลมาจากความพยายามที่จะบูรณาการเกมในหลักสูตรได้บ่อยลดลงแบนแม้จะมีความตั้งใจที่ดีที่สุดของครูและอุตสาหกรรมเกม ความพยายามดังกล่าวได้ล้มเหลวอย่างใดอย่างหนึ่งเพราะเกมได้รับการออกแบบเพื่อให้ความรู้ไม่ได้ดึงดูดผู้ชมตั้งใจของพวกเขาหรือการมีส่วนร่วมอย่างแท้จริงเพราะเกมไม่ได้ให้ค่าการศึกษาพอ. ในส่วนความล้มเหลวนี้ได้เพราะเกมไม่เข้ากันลึกซึ้งกับสภาพแวดล้อมของโรงเรียน(Exhibit 1) จากจุดของนักเรียนในมุมมองของการบูรณาการเกมในวัฒนธรรมโรงเรียนเจือจางประสบการณ์จากการเล่นเกม จากจุดของครูในมุมมองของเกมที่มีความยาวเกินไปดื่มด่ำเกินไปและมุ่งเน้นไปที่ผลที่ไม่ถูกต้องสร้างแรงจูงใจให้นักเรียนบรรลุกำหนดชนะรัฐมากกว่าที่จะแสวงหาความรู้ ปัญหาคือว่านักออกแบบเกมการศึกษาที่ได้รับการทาบทามปัญหาย้อนกลับ: แทนที่จะมุ่งมั่นที่จะ. รับเกมในการศึกษาการศึกษาควรจะตรวจสอบวิธีการที่จะได้รับการศึกษาลงไปในเกมที่บทความนี้แสดงให้เห็นวิธีการที่จะบรรลุเป้าหมายนี้ผ่านทางรูปแบบใหม่ของวิดีโอเกมที่ประกอบนักเล่นเกมด้านนอกของการศึกษาอย่างเป็นทางการ วิธีนี้เป็นวิธีบริบทโดยร่างสั้น ๆ ของข้อบกพร่องของการใช้งานวิดีโอเกมที่อยู่ในการศึกษา บทความที่แล้วแสดงให้เห็นว่าการเรียนรู้หลักสูตรวัสดุที่เกี่ยวข้องสามารถรวมเข้ากับวิดีโอในเชิงพาณิชย์ที่มีคุณภาพเกม