At his death in 1971, trumpeter Lou

At his death in 1971, trumpeter Louis Armstrong was much loved as a celebrity. Yet as a musician, he no longer commanded wide respect among the general public. To most people, he was the man with the toothy smile who made occasional appearances in television and movies usually singing what had become his signature songs "Hello, Dolly" and "It's a Wonderful World." Jazz enthusiasts, however, had another take on the passing of Louis Armstrong. To them he was the New Orleans-born musician who had, along with Bix Beiderbecke, introduced the solo to jazz. With records like "Struttin' with Some Barbecue," "I'm not rough," and "Potato Head Blues," Louis became the first great jazz influence. As music critic Terry Teachout has written, Louis Armstrong was "the player other players copied." Still, at his death, few really knew what Louis had accomplished. In his honor, radio and television broadcasts played "Hello Dolly," not "West-End Blues," his 1928 recording that starts off with what may be the most famous horn solo in jazz.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่เขาเสียชีวิตในปี 1971, trumpeter Louis อาร์มสตรองถูกมากสามารถรักเป็นดารา ยังเป็นนักดนตรีเป็น เขาไม่สั่งให้เคารพทั้งในหมู่ประชาชนทั่วไป คนส่วนใหญ่ เป็นคนดี toothy ทำนัดเป็นครั้งคราวในโทรทัศน์และภาพยนตร์มักจะร้องเพลงอะไรได้กลายเป็นเพลงลายเซ็นของเขา "สวัสดี ดอลลี่ในปัจจุบัน" และ "มันเป็นโลกที่ยอดเยี่ยม" ชื่นชอบแจ๊ส อย่างไรก็ตาม ได้ใช้อื่นบนผ่านของ Louis อาร์มสตรอง พวกเขา กำลังเกิดนิวออร์ลีนส์นักดนตรี กับมือหนึ่ง Beiderbecke นำมาเดี่ยวกับแจ๊ส มีระเบียนเช่น "Struttin' กับบางบาร์บีคิว "ฉันไม่หยาบ และ "มันฝรั่งหัว Blues," Louis กลายเป็นอิทธิพลแจ๊สดีแรก ตามที่ได้เขียนวิจารณ์เพลง Teachout เทอร์รี่ Louis อาร์มสตรองถูก "เล่นคัดลอกผู้เล่นอื่น" ยัง ที่ตาย ไม่กี่รู้ว่า Louis ได้สำเร็จ ในเกียรติยศ ออกอากาศวิทยุและโทรทัศน์เล่น "สวัสดี ดอลลี่ในปัจจุบัน ไม่"เวสต์เอ็นด์ Blues บันทึก 1928 เขาเริ่มปิด ด้วยอะไรอาจจะโซฮอร์นมีชื่อเสียงมากที่สุดในดนตรีแจ๊ส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาตายในปี 1971 หลุยส์อาร์มสตรองเป่าแตรถูกรักมากเป็นคนดัง แต่ในฐานะนักดนตรีเขาสั่งไม่ให้ความเคารพอย่างกว้างขวางในหมู่ประชาชนทั่วไป คนส่วนใหญ่เขาเป็นคนที่มีรอยยิ้มฟันที่ทำไว้เป็นครั้งคราวในโทรทัศน์และภาพยนตร์มักจะร้องเพลงสิ่งที่ได้กลายเป็นเพลงลายเซ็นของเขา "สวัสดีตุ๊กตา" และ "มันเป็นเรื่องมหัศจรรย์ของโลก." ผู้ที่ชื่นชอบดนตรีแจ๊ส แต่ได้อีกใช้เวลาในการผ่านไปของหลุยส์อาร์มสตรอง กับพวกเขาเขาเป็นนักดนตรีนิวออร์เกิดใหม่ที่มีพร้อมกับ Bix Beiderbecke นำเดี่ยวดนตรีแจ๊ส ที่มีประวัติเช่น "Struttin กับบาร์บีคิวบางคน" "ผมไม่ได้หยาบ" และ "เรือใบสีฟ้าหัวมันฝรั่ง" หลุยส์กลายเป็นผู้มีอิทธิพลต่อดนตรีแจ๊สที่ยิ่งใหญ่เป็นครั้งแรก ในฐานะที่เป็นนักวิจารณ์ดนตรีเทอร์รี่ Teachout ได้เขียนหลุยส์อาร์มสตรองคือ "ผู้เล่นที่ผู้เล่นคนอื่นคัดลอก." ยังคงอยู่ที่การตายของเขาไม่กี่รู้ว่าจริงๆสิ่งที่หลุยส์ที่ประสบความสำเร็จ เป็นเกียรติแก่เขาวิทยุและโทรทัศน์ที่ออกอากาศเล่น "Hello Dolly" ไม่ได้ "บลูส์เวสต์เอนด์" 1928 บันทึกของเขาที่เริ่มต้นด้วยสิ่งที่อาจจะเป็นเดี่ยวฮอร์นที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในดนตรีแจ๊ส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เขาเสียชีวิตในปี 1971 เป่าแตร หลุยส์ อาร์มสตรอง ถูกมาก รักดารา ยังเป็นนักดนตรี เขาไม่สั่งเคารพกว้างในหมู่ประชาชนทั่วไป คนส่วนใหญ่ เขาเป็นคนที่มีฟันยิ้มที่ทำให้ปรากฏเป็นครั้งคราวในโทรทัศน์และภาพยนตร์มักจะร้องเพลงที่เป็นลายเซ็นของเขา เพลง " Hello , Dolly " และ " มันเป็นโลกมหัศจรรย์ " ชื่นชอบแจ๊ส , อย่างไรก็ตามที่เขาเสียชีวิตในปี 1971 เป่าแตร หลุยส์ อาร์มสตรอง ถูกมาก รักดารา ยังเป็นนักดนตรี เขาไม่สั่งเคารพกว้างในหมู่ประชาชนทั่วไป คนส่วนใหญ่ เขาเป็นคนที่มีฟันยิ้มที่ทำให้ปรากฏเป็นครั้งคราวในโทรทัศน์และภาพยนตร์มักจะร้องเพลงที่เป็นลายเซ็นของเขา เพลง " Hello , Dolly " และ " มันเป็นโลกมหัศจรรย์ " ชื่นชอบแจ๊ส , อย่างไรก็ตามที่เขาเสียชีวิตในปี 1971 เป่าแตร หลุยส์ อาร์มสตรอง ถูกมาก รักดารา ยังเป็นนักดนตรี เขาไม่สั่งเคารพกว้างในหมู่ประชาชนทั่วไป คนส่วนใหญ่ เขาเป็นคนที่มีฟันยิ้มที่ทำให้ปรากฏเป็นครั้งคราวในโทรทัศน์และภาพยนตร์มักจะร้องเพลงที่เป็นลายเซ็นของเขา เพลง " Hello , Dolly " และ " มันเป็นโลกมหัศจรรย์ " ชื่นชอบแจ๊ส , อย่างไรก็ตาม