Turmeric is a cross-pollinated, ste

Turmeric is a cross-pollinated, sterile, triploid species that is clonally propagated using its underground
rhizomes. Though vegetative propagation is the usual means of reproduction, several studies have shown the
existence of genetic variation in the species. Nayak et al.2 was able to detect genetic variation among 17 promising
cultivars of turmeric using 4C nuclear DNA content and random amplified polymorphic DNA (RAPD) analysis. The
significant variation in 4C DNA content recorded was hypothesized to be due to loss or addition of highly repetitive
sequences in the genome. RAPD analysis also revealed intraspecific polymorphism among the 17 cultivars, ranging
from 35.6 % to 98.6 %. Among the 20 RAPD primers used, two primers (OPN06 and OPA04) showed strong
resolving power and were able to distinguish all 17 cultivars. Similarly, Leong-Skornickova et al.3 observed more
than 9 % genome size variation in two accessions of C. longa having the same chromosome number. They
suggested that the observed intra-specific variation may be related to the long-term cultivation and targeted selection
of desirable genotypes in C. longa, which in turn may have adaptive value to the crop. On the other hand, using
microsatellite markers, a relatively low overall genetic variability was observed among 39 turmeric accessions from
a Brazilian germplasm collection4
. Though genetic variation was observed within the states where turmeric is
cultivated, the overall lack of polymorphism was attributed to the possible introduction of only a few genotypes in
Brazil.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขมิ้นเป็นพันธุ์ cross-pollinated ฆ่าเชื้อ triploid ที่เป็น clonally เผยแพร่ใช้ใต้ดินของเหง้า แม้ว่าการแพร่กระจายผักเรื้อรังเป็นวิธีปกติของการทำซ้ำ หลายการศึกษาได้แสดงการมีความผันแปรทางพันธุกรรมในสายพันธุ์ Nayak et al.2 ได้ตรวจสอบความผันแปรทางพันธุกรรมระหว่าง 17 สัญญาพันธุ์ของขมิ้นที่ใช้ดีเอ็นเอ 4C นิวเคลียร์เนื้อหาและวิเคราะห์ดีเอ็นเอ (อาร์เอพีดี) การ polymorphic เอาต์ที่สุ่ม ที่การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในเนื้อหาดีเอ็นเอ 4C บันทึกถูกตั้งสมมติฐานว่าจะเนื่องจากการสูญเสียหรือเพิ่มซ้ำสูงลำดับในกลุ่ม วิเคราะห์อาร์เอพีดียังเปิดเผยโพลีมอร์ฟิซึม intraspecific ระหว่างพันธุ์ 17 จนถึงจาก 35.6% ถึง 98.6% หมู่ที่ 20 อาร์เอพีดีไพรเมอร์ใช้ สองไพรเมอร์ (OPN06 และ OPA04) แสดงให้เห็นว่ารัดกุมแก้ปัญหาพลังงาน และสามารถแยกแยะความแตกต่างของพันธุ์ทั้งหมด 17 งาน ในทำนองเดียวกัน เข้า Skornickova et al.3 สังเกตเพิ่มเติมกว่า 9% เปลี่ยนแปลงขนาดจีโนมใน accessions สองของลองกาซีมีจำนวนโครโมโซมเดียวกัน พวกเขาแนะนำว่า การเปลี่ยนแปลงภายในเฉพาะสังเกตอาจเกี่ยวข้องกับการเพาะปลูกระยะยาว และเป้าหมายตัวเลือกของปรารถนาในลองกาซี ซึ่งจะได้มูลค่าเหมาะสมกับพืชผล บนมืออื่น ๆ ใช้เมตตา ความแปรผันทางพันธุกรรมโดยรวมที่ค่อนข้างต่ำถูกสังเกตระหว่าง 39 accessions ขมิ้นจากcollection4 germplasm บราซิล. แม้ว่า ความแปรผันทางพันธุกรรมที่สังเกตในอเมริกาที่เป็นขมิ้นแนะนำเป็นไปได้ของเพียงไม่กี่ใน cultivated บันทึกการขาดภาพรวมของโพลีมอร์ฟิซึมเป็นบราซิล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขมิ้นเป็นข้ามเรณูผ่านการฆ่าเชื้อชนิด triploid ที่จะแพร่กระจาย clonally ใช้ใต้ดิน
เหง้า แม้ว่าการขยายพันธุ์พืชเป็นวิธีปกติของการทำสำเนา, การศึกษาหลายได้แสดงให้เห็น
การดำรงอยู่ของการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมในสปีชีส์ ยักและ al.2 ก็สามารถที่จะตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมในหมู่ 17 สัญญาว่า
สายพันธุ์ของขมิ้นใช้เนื้อหานิวเคลียร์ดีเอ็นเอ 4C และดีเอ็นเอเทคนิค random amplified polymorphic (RAPD) การวิเคราะห์
การเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในเนื้อหาของดีเอ็นเอ 4C ที่บันทึกไว้คือการตั้งสมมติฐานว่าจะเกิดจากการสูญเสียหรือการเพิ่มขึ้นของซ้ำสูง
ในลำดับจีโนม การวิเคราะห์ดีเอ็นเอยังเผยให้เห็นความแตกต่างทางพันธุกรรมในหมู่ 17 สายพันธุ์ตั้งแต่
จาก 35.6% เป็น 98.6% ในบรรดา 20 ไพร RAPD ใช้สองไพร (OPN06 และ OPA04) แสดงให้เห็นว่าที่แข็งแกร่ง
อำนาจการตัดสินใจและมีความสามารถที่จะแยกแยะความแตกต่างทั้งหมด 17 สายพันธุ์ ในทำนองเดียวกัน Leong-Skornickova และ al.3 สังเกตมากขึ้น
กว่า 9% การเปลี่ยนแปลงขนาดจีโนมในสองสายซี Longa มีจำนวนโครโมโซมเดียวกัน พวกเขา
บอกว่าสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงภายในที่เฉพาะเจาะจงอาจจะเกี่ยวข้องกับการเพาะปลูกในระยะยาวและการกำหนดเป้าหมายตัวเลือก
ของยีนที่พึงประสงค์ในซี Longa ซึ่งในทางกลับกันอาจจะมีมูลค่าการปรับตัวเพื่อการเพาะปลูก ในทางกลับกันโดยใช้
เครื่องหมายไมโคร, ความแปรปรวนทางพันธุกรรมโดยรวมที่ค่อนข้างต่ำเป็นข้อสังเกตในหมู่ 39 สายขมิ้นจาก
เชื้อพันธุกรรมบราซิล
Collection4 แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมก็สังเกตเห็นภายในรัฐที่ขมิ้นมีการ
เพาะปลูกขาดโดยรวมของความแตกต่างได้รับมาประกอบกับการเปิดตัวไปได้เพียงไม่กี่สายพันธุ์ใน
บราซิล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขมิ้นเป็นข้ามเกสร , หมัน , ปลาทริพลอยด์ ชนิดที่ clonally ขยายพันธุ์โดยใช้เหง้าใต้ดิน
. แม้ว่าลักษณะการขยายพันธุ์เป็นวิธีการปกติของการสืบพันธุ์ การศึกษาหลายแห่งได้แสดง
การดำรงอยู่ของความแปรผันทางพันธุกรรมในสายพันธุ์ นาแยค et al . 2 สามารถตรวจจับการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมของ
17 สัญญาพันธุ์ของขมิ้น โดยใช้เนื้อหานิวเคลียร์ดีเอ็นเอ 4C แบบขยาย Polymorphic DNA ( RAPD ) การวิเคราะห์
ที่สำคัญการเปลี่ยนแปลงปริมาณดีเอ็นเอ 4C บันทึกเป็นสมมุติฐานที่จะเนื่องจากการสูญเสียหรือเพิ่มสูงซ้ำ
ลำดับในจีโนม . การวิเคราะห์ RAPD พบเซ็นต์ Polymorphism ระหว่าง 17 พันธุ์ ตั้งแต่
จาก 35.6 % 98.6 % ระหว่าง 20 RAPD primers ที่ใช้สองชนิด ( opn06 และ opa04 ) พบแข็งแรง
การแก้ปัญหาพลังงานและสามารถแยกแยะทั้งหมด 17 พันธุ์ ในทำนองเดียวกัน เ ียง skornickova et al . 3 สังเกตมากขึ้น
กว่า 9% จีโนมขนาดการเปลี่ยนแปลงใน 2 สายพันธุ์ C . ขมิ้นชันมีจำนวนโครโมโซมเดียวกัน พวกเขาพบว่าภายในเฉพาะ
สังเกตการเปลี่ยนแปลงอาจจะเกี่ยวข้องกับการกำหนดเป้าหมายระยะยาวและการ
คุณลักษณะชนิด C . ขมิ้นชัน ซึ่งจะอาจจะปรับมูลค่าให้กับพืช บนมืออื่น ๆ โดยใช้เครื่องหมายไมโครแซทเทลไลท์
, ค่อนข้างต่ำโดยรวมของการผันแปรทางพันธุกรรมพบว่า ขมิ้น รวม 39 จากบราซิล collection4 ยม

แม้ว่าความหลากหลายทางพันธุกรรมพบว่าในสหรัฐอเมริกาที่ขมิ้นเป็น
ปลูก ,การขาดรวมของความหลากหลายประกอบกับได้แนะนำเพียงไม่กี่ชนิดใน
บราซิล