A non-parametric statistical compar

A non-parametric statistical comparison (Wilcoxon Test) was
conducted to investigate whether there were significant differences
between the respirable dust and respirable quartz dust concentrations
of operators with DustBubble and without DustBubble.
The results showed that there were significant differences between
the exposure levels to total respirable dust (p = 0.025 < 0.05). The
workers using DustBubble exposed to low level of respirable dust,
which meant the use of DustBubble could reduce the respirable
concentrations by 63% (GM: from 0.27 mg/m3 to 0.10 mg/m3; estimated
reduction = (1  0.09/0.29)  100% = 63%).
For respirable quartz dust, the estimated reduction of respirable
quartz by DustBubble is 43% ((1  0.04/0.07)  100%). However, the
results of statistical comparison indicated that there were no significant
differences between the exposure levels to total respirable
quartz dust (p = 0.144 > 0.05), which suggested that the use of Dust-
Bubble could not significantly reduce the quartz exposure level of
workers when drilling concrete. Moreover, both the GM of quartz
concentration values of two groups (0.07 mg/m3 and 0.04 mg/m3
respectively) were over or close to the exposure limit, which suggested
the concrete drilling process can generate high level of
quartz dust and DustBubble is inadequate to protect workers. Other
dust control measures (e.g. wet methods, and LEV) should be taken
to reduce the quartz exposure level to below the limit. The workers
should also wear appropriate respirators.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปรียบเทียบสถิติพาราเมตริกไม่ (การทดสอบ Wilcoxon) ได้ดำเนินการตรวจสอบว่า มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างฝุ่น respirable และความเข้มข้นฝุ่น respirable ควอตซ์ของผู้ประกอบการ มี DustBubble และไม่ มี DustBubbleผลพบว่ามีมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างระดับความเสี่ยงที่ respirable ฝุ่นรวม (p = 0.025 < 0.05) ที่แรงงานที่ใช้แสดงระดับต่ำ respirable ฝุ่น DustBubbleซึ่งหมายถึง การใช้ DustBubble สามารถลดการ respirableความเข้มข้น 63% (กรัม: จาก mg 0.27 m3 กับ 0.10 mg/m3 ประมาณลด = 100% (1 0.09/0.29) = 63%)สำหรับควอตซ์ respirable ฝุ่น ลดประมาณของ respirableควอตซ์ โดย DustBubble เป็น 43% (100% (1 0.04/0.07)) อย่างไรก็ตาม การผลลัพธ์ของการเปรียบเทียบทางสถิติระบุว่า ไม่มีไม่สำคัญความแตกต่างระหว่างระดับแสงที่รวม respirableฝุ่นควอตซ์ (p = 0.144 > 0.05), การแนะนำที่ใช้ฝุ่น -ฟองจะไม่ลดระดับแสงควอตซ์ผู้ปฏิบัติงานเมื่อเจาะคอนกรีต นอกจากนี้ กรัมทั้งที่ของควอตซ์ค่าความเข้มข้นของสองกลุ่ม (0.07 mg/m3 และ m3 0.04 มิลลิกรัมไม่ผ่าน หรือใกล้ กับ จำกัด ที่แนะนำตามลำดับ)คอนกรีตที่เจาะกระบวนการสามารถสร้างระดับสูงควอตซ์ฝุ่นและ DustBubble ได้ไม่เพียงพอเพื่อป้องกันผู้ปฏิบัติงาน อื่น ๆควรดำเนินมาตรการควบคุมฝุ่น (เปียกเช่นวิธีการ และลิฟเย)การลดระดับแสงควอตซ์จะต่ำกว่าขีดจำกัด ผู้ปฏิบัติงานนอกจากนี้ควรสวม respirators ที่เหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่ใช่ตัวแปรการเปรียบเทียบทางสถิติ (Wilcoxon Test)
ได้รับการดำเนินการเพื่อตรวจสอบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างฝุ่นและความเข้มข้นของฝุ่นควอทซ์ทางเดินหายใจของผู้ประกอบการที่มีDustBubble และไม่มี DustBubble. ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างระดับแสงได้รวมฝุ่น (p = 0.025 <0.05) คนงานใช้ DustBubble สัมผัสกับระดับต่ำของฝุ่น, ซึ่งหมายความว่าการใช้ DustBubble สามารถลดทางเดินหายใจมีความเข้มข้น63% (จีเอ็ม: จาก 0.27 mg / m3 0.10 mg / m3; ประมาณ? การลด = (1 0.09 / 0.29) ? 100% = 63%). สำหรับฝุ่นควอทซ์ทางเดินหายใจ, การลดลงประมาณของทางเดินหายใจควอทซ์โดยDustBubble 43% ((1 0.04 / 0.07)? 100%) อย่างไรก็ตามผลของการเปรียบเทียบทางสถิติชี้ให้เห็นว่าไม่มีนัยสำคัญแตกต่างระหว่างระดับการสัมผัสกับทางเดินหายใจได้รวมฝุ่นควอทซ์(p = 0.144> 0.05) ซึ่งชี้ให้เห็นว่าการใช้ตรวจวัดฝุ่นละอองฟองไม่สามารถลดระดับค่าแสงผลึกของคนงานเมื่อเจาะคอนกรีต นอกจากนี้ทั้งจีเอ็มของควอทซ์ค่าความเข้มข้นของทั้งสองกลุ่ม (0.07 mg / m3 และ 0.04 mg / m3 ตามลำดับ) มากกว่าหรือใกล้เคียงกับขีด จำกัด การสัมผัสซึ่งชี้ให้เห็นขั้นตอนการขุดเจาะคอนกรีตสามารถสร้างระดับสูงของฝุ่นควอทซ์และDustBubble ไม่เพียงพอ เพื่อปกป้องคนงาน อื่น ๆมาตรการควบคุมฝุ่น (เช่นวิธีเปียกและ LEV) จะต้องดำเนินการเพื่อลดระดับค่าแสงผลึกต่ำกว่าขีดจำกัด คนงานก็ควรสวมเครื่องช่วยหายใจที่เหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปรียบเทียบที่ไม่ใช้พารามิเตอร์ทางสถิติ ( สถิติทดสอบ ) คือ
ครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาว่ามีความแตกต่างระหว่าง
หายใจฝุ่นหายใจฝุ่นควอทซ์และความเข้มข้นของผู้ประกอบการด้วย
dustbubble และไม่มี dustbubble .
ผลการศึกษาพบว่ามีความแตกต่างที่สำคัญระหว่าง
ระดับแสงรวมการหายใจฝุ่น ( P = 0.025 < 0.05 ) .
คนงานใช้ dustbubble ตากฝุ่นหายใจระดับต่ำ ซึ่งหมายถึงการใช้ dustbubble

สามารถลดปริมาณการหายใจ โดย 63% ( จีเอ็ม : จาก 0.27 mg / m3 กับ 0.10 mg / m3 ;
= ( 1 ) ลด  0.09 / 0.29 )  100% = 63 %
ฝุ่นควอทซ์ ) หายใจ ซึ่งการลดควอตซ์หายใจ
โดย dustbubble เป็น 43% ( ( 1 /  0.04 0.07 )  100% ) อย่างไรก็ตาม
ผลของการเปรียบเทียบทางสถิติพบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างระดับการเปิดรับ
รวมฝุ่นควอทซ์หายใจ
( p = 0.144 > 0.05 ) ซึ่งแสดงให้เห็นว่า การใช้ฝุ่น -
ฟองไม่สามารถลดระดับของการเปิดรับคนงานควอตซ์
เมื่อเจาะคอนกรีต นอกจากนี้ ทั้ง จีเอ็ม ของค่าความเข้มข้นของควอตซ์
2 กลุ่ม ( 0.07 mg / m3 และ 0.04 mg / m3
ตามลำดับ ) สูงกว่าหรือใกล้เคียงกับแสง จำกัด ซึ่งชี้ให้เห็น
กระบวนการเจาะคอนกรีตสามารถสร้างระดับสูงของ
ฝุ่นควอทซ์และ dustbubble ไม่เพียงพอที่จะปกป้องคนงาน มาตรการควบคุม
ฝุ่นอื่น ๆ ( เช่น เปียก วิธี และ เลฟ ) ควร
ลดระดับคว แสงด้านล่างขีด จำกัด คนงาน
ควรใส่เครื่องช่วยหายใจที่เหมาะสม