Having left the Magician Guild, Seb

Having left the Magician Guild, Sebas glanced up at the sky.

Because escorting the old woman back home took longer than he expected, the sky was gradually being dyed red. Although his watch showed that it was time for curfew, he still wasn’t finished with his daily tasks. Since it wasn’t a problem, should he push back the rest for tomorrow? Or perhaps he should finish the rest of his work, even if it meant going past the allotted time.

His hesitation only lasted an instant.

Helping the old woman was his arbitrary decision, he had to take responsibility.

“—Shadow Demon.”

Twitch. Sebas felt his shadow stir.

“Please send word to Solution. Tell her that I will be a little late. That is all.”

Although there was no answer, the presence moved and became distant, as if it was moving between shadows.

“Now then…”

Sebas moved his feet.

He did not have a destination. His goal was to completely map out the geography of the capital. He wasn’t commanded to do it; rather, it was out of his own free will as part of his information gathering.

“Let us head in that direction today.”

Having muttered so, Sebas rubbed his hair back and spun the scroll he held in one hand. He was like a child enjoying himself.

He walked farther and farther out from the center of the capital, from where the public order was best.

After winding through the roads, the streets started to become dirty and a slightly foul stench began to permeate the air. It was the smell of rotten foods and sewage. Sebas walked silently through the stench that threatened to cling on to his clothes.

Sebas abruptly stopped his stride and looked around his surroundings. He appeared to have ventured into a back alleyway. The path was just barely wide enough to allow two people to pass each other.

The narrow alleyway and the setting sun, no sign of people anywhere, they made it difficult for people to take this road. But none of that posed a problem for Sebas. He walked on in silence, melting into the darkness.

Sebas turned multiple corners in a direction that was more desolate than the last and suddenly, his unfaltering steps came to a halt.

Without a specific destination in mind, he had been walking to wherever his feet and whims may take him. However, he found that he had ventured quite far from the residence he had established as their base. Using his intuition, Sebas roughly perceived his current location and drew a line in his head from here to the base.

Although it was a trivial distance considering Sebas’ physical ability, that only applied when moving in a straight line. Walking normally would end up taking quite a bit of time. Since it was almost time for the curtain of night to fall, it would be prudent for him to start heading back. He did not want to worry Solution whom he was staying with. Should a strong enemy appear, both Solution and Sebas had a Shadow Demon hiding in their shadows. Using them as shields would give them ample time to retreat. However—

“… I should be heading back.”

Though honestly, he wanted to continue his walk for a bit longer. This was almost like his hobby; he would often lose track of time when it came to his outings. However, even if he had to withdraw, Sebas felt that he should at least see what was past this road and decided to continue down the narrow alleyway.

As he walked silently through the darkness, a sudden creaking noise rang out fifteen meters in front of him. A heavy iron door slowly opened up ahead, spilling its interior lights outside. Sebas stopped and quietly observed the scene in front of him.

When the door was opened all the way, a person’s face came into view. Although he could only discern the silhouette because of the backlight, it was probably a man. He appeared to examine his surroundings and, failing to notice Sebas, went back inside.

Thud. Suddenly, a heavy sack was flung out the door and crashed on to the ground. The light leaking from the door fell on the sack, and by its shape, made it apparent that something soft was being held inside.

Although the door was open, the man who threw the sack as if he was taking out the trash did not yet reappear.

For a moment, Sebas frowned then wondered whether he should walk past it or head back the way he came. He had run into quite a bothersome incident.

After a brief hesitation, he continued down the quiet and narrow path of the dark alleyway.

The mouth of the large sack split open.

The sound of Sebas’ footsteps rang through the alley and at last, the distance between him and sack shortened.

As he was about to walk past, his feet stopped.
a
aa
a
a
a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีซ้ายกิลด์นักมายากล Sebas glanced ขึ้นท้องฟ้าเนื่องจากพาหญิงชรากลับบ้านเอานานกว่าเขา ท้องฟ้าก็ค่อย ๆ ถูกย้อมสีแดง แม้ว่านาฬิกาของเขาแสดงให้เห็นว่า มันเวลาเคอร์ฟิว เขายังคงยังไม่เสร็จงานประจำวันของเขา เนื่องจากมันไม่ได้มีปัญหา ควรเขาดันกลับเหลือสำหรับวันพรุ่งนี้ หรือบางทีเขาจะเสร็จสิ้นเหลืองานของเขา แม้ว่ามันความหมาย ไปไม่พ้นเวลาที่กำหนดเขาลังเลเท่านั้นกินเวลาทันทีช่วยหญิงชราก็ตัดสินใจตามอำเภอใจของเขา เขาต้องรับผิดชอบ" — เงาปีศาจ"ชัก Sebas รู้สึกว่าเงาของเขาผัดกรุณาส่ง word เพื่อแก้ไขปัญหานี้ บอกเธอว่า จะล่าช้าเล็กน้อย นั่นคือทั้งหมด."แม้ไม่มีคำตอบ การย้าย และกลายเป็นห่างไกล เป็นถ้ามันถูกย้ายระหว่างเงา"ตอนนี้ แล้ว..."Sebas ย้ายเท้าของเขาเขาไม่มีจุดหมายปลายทาง เป้าหมายของเขาคือใน แผนที่อย่างสมบูรณ์ออกภูมิศาสตร์ของเมืองหลวง เขาไม่ได้สั่งให้ทำ ค่อนข้าง มันเป็นของตัวเองมาเป็นส่วนหนึ่งของข้อมูลรวบรวมจาก"ให้เรามุ่งหน้าในทิศทางที่วันนี้"มีญี่ปุ่นนั้น Sebas ลูบผมของเขากลับ และปั่นเลื่อนเขาจัดในมือเดียว เขาเป็นเหมือนเด็กเพลิดเพลินกับตัวเองเขาเดินไกลขึ้น เรื่อย ๆ ออกจากศูนย์กลางของเมืองหลวง จากสั่งสาธารณะที่ไหนที่ดีที่สุดหลังจากที่คดเคี้ยวผ่านถนน ถนนเริ่มสกปรก และมีกลิ่นเหม็นเหม็นเล็กน้อยเริ่มซึมอากาศ มันเป็นกลิ่นของอาหารเน่าเสียและสิ่งปฏิกูล Sebas เดินเงียบผ่านกลิ่นเหม็นที่ขู่จะยึดไปยังเสื้อผ้าของเขาSebas หยุดก้าวของเขาทันที และมองไปรอบ ๆ สภาพแวดล้อมของเขา เขาดูเหมือนจะมี ventured เข้าตรอกหลัง เส้นทางถูกเพิ่งจะกว้างพอที่จะอนุญาตให้ผ่านกันสองคนตรอกแคบ ๆ และดวงอาทิตย์ ไม่มีสัญญาณของท่านที่ใดก็ได้ พวกเขาทำให้มันยากสำหรับคนที่จะใช้ถนนนี้ แต่ไม่มีที่เกิดปัญหาสำหรับ Sebas เขาเดินอยู่ในความเงียบ ละลายไปในความมืดSebas เปิดหลายมุมในทิศทางที่อ้างว้างยิ่ง กว่าล่าสุด และก็ ขั้นตอนของเขา unfaltering มาต้องหยุดชะงักโดยไม่ต้องระบุปลายทางในใจ เขามีการเดินไปทุกที่ที่เท้าและ whims ของเขาอาจพาเขา อย่างไรก็ตาม เขาพบว่า เขามี ventured ค่อนข้างไกลจากที่พักที่เขาได้ก่อตั้งขึ้นเป็นฐานของพวกเขา ใช้สัญชาตญาณของเขา Sebas ประมาณรู้ตำแหน่งปัจจุบันของเขา และดึงสายในหัวของเขาจากที่นี่ไปยังฐานแม้ว่าจะระยะทางน้อย ๆ ที่พิจารณาความสามารถทางกายภาพของ Sebas ที่เท่านั้นใช้เมื่อเคลื่อนที่ในแนวเส้นตรง เดินปกติจะสิ้นสุดขึ้นรับของเวลา เนื่องจากมันเป็นเวลาเกือบสำหรับม่านคืนตก มันจะรอบคอบสำหรับเขาที่จะเริ่มเดินทางกลับ เขาไม่ต้องการกังวลโซลูชันที่เขาอยู่ด้วยกัน ควรเป็นศัตรูที่แข็งแกร่งขึ้น โซลูชันและ Sebas มีเงาปีศาจซ่อนตัวอยู่ในเงาของพวกเขา ใช้พวกเขาเป็นโล่จะทำให้พวกขวางเวลาถอยร่น อย่างไรก็ตาม —“… ฉันควรจะมุ่งหน้ากลับ"แม้ สุจริต เขาอยากเขาเดินนานบิต นี้เป็นเกือบเหมือนงานอดิเรกของเขา นอกจากนี้เขามักจะสูญเสียคอยติดตามเวลาที่เมื่อมันมาถึงเขานอกสถาน อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะถอน Sebas รู้สึกว่า เขาน้อยควรดูอะไรเป็นอดีตถนนสายนี้ และตัดสินใจที่จะเดินต่อไปตรอกแคบขณะที่เขาเดินผ่านความมืดเงียบ เสียงดังฉับพลัน creaking รังออกสิบห้าเมตรหน้าเขา ประตูเหล็กหนักค่อย ๆ เปิดขึ้นข้างหน้า หกแสงภายนอก Sebas หยุด และสังเกตฉากหน้าเขาอย่างเงียบ ๆเมื่อเปิดประตูทุกทาง หน้าเข้ามาดู แม้ว่าเขาเพียงสามารถแยกแยะเงาจากแสงไฟ ก็อาจจะเป็นคน เขาปรากฏตัวเพื่อ ตรวจสอบสภาพแวดล้อมของเขา และ การสังเกต Sebas ไปกลับภายในThud ทันใดนั้น กระสอบหนักถูกโยนออกจากประตู และชนบนพื้นดิน ไฟที่รั่วไหลจากประตูตก บนกระสอบ และรูป ทรง ทำให้มันชัดเจนว่า สิ่งที่อ่อนนุ่มถูกจัดขึ้นภายในแม้ว่าประตูเปิด คนที่โยนกระสอบว่าเขามีการทิ้งขยะไม่ได้ปรากฏครู่ Sebas frowned แล้วสงสัยว่า เขาควรจะเดินผ่านมัน หรือหัวกลับเขามา เขาได้ทำงานเป็นเหตุการณ์ที่ค่อนข้าง bothersomeหลังจากที่ลังเลโดยย่อ เขายังคงลงเส้นทางแคบ และเงียบของตรอกมืดกระสอบขนาดใหญ่ปากเปิดแยกออกรอยเท้าเสียง Sebas รังผ่านซอย และในที่สุด การลดลงของระยะห่างระหว่างเขาและกระสอบขณะที่เขาจะเดินผ่านมา เท้าของเขาหยุดทำงานมีaaมีมีมี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่ออกจากสมาคมหมอผี Sebas เหลือบมองขึ้นไปบนท้องฟ้า. เพราะพาหญิงชรากลับบ้านใช้เวลานานกว่าที่เขาคาดว่าท้องฟ้าก็ค่อยๆถูกย้อมสีแดง แม้ว่านาฬิกาของเขาแสดงให้เห็นว่ามันเป็นเวลาสำหรับเคอร์ฟิวเขายังไม่เสร็จกับงานประจำวันของเขา เพราะมันไม่ได้เป็นปัญหาที่เขาควรจะผลักดันกลับส่วนที่เหลือสำหรับวันพรุ่งนี้? หรือบางทีเขาควรจะเสร็จสิ้นในส่วนที่เหลือของการทำงานของเขาถึงแม้ว่ามันจะหมายถึงจะผ่านมาเวลาที่กำหนด. ลังเลของเขาเพียงทันที. ช่วยหญิงชราคือการตัดสินใจโดยพลการของเขาที่เขาจะต้องมีความรับผิดชอบ. "ปีศาจ -Shadow." กระตุก . Sebas รู้สึกปั่นป่วนเงาของเขา. "กรุณาส่งคำโซลูชั่น บอกเธอว่าฉันจะสายเล็ก ๆ น้อย ๆ นั่นคือทั้งหมดที่. " แม้จะมีคำตอบไม่ปรากฏตัวย้ายและกลายเป็นที่ห่างไกลราวกับว่ามันถูกย้ายระหว่างเงา. " ตอนนี้แล้ว ... " Sebas ย้ายเท้าของเขา. เขาไม่ได้มีปลายทาง เป้าหมายของเขาคือจะสมบูรณ์ภูมิศาสตร์แผนที่ออกของเงินทุน เขาก็ไม่ได้รับคำสั่งที่จะทำมัน แต่มันก็ออกมาจากใจของตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของการรวบรวมข้อมูลของเขา. "ให้เราหัวไปในทิศทางที่วันนี้." มีพึมพำดังนั้น Sebas ลูบผมของเขากลับมาและหมุนตัวเลื่อนที่เขาจัดขึ้นในมือข้างหนึ่ง เขาเป็นเหมือนเด็กเพลิดเพลินกับตัวเอง. เขาเดินไกลและไกลออกไปจากศูนย์กลางของเงินทุนจากที่สั่งซื้อของประชาชนที่ดีที่สุด. หลังจากที่คดเคี้ยวผ่านถนนถนนเริ่มกลายเป็นสกปรกและกลิ่นเหม็นเล็กน้อยเริ่มซึม อากาศ มันเป็นกลิ่นของอาหารที่เน่าเสียและน้ำเสีย Sebas เดินเงียบผ่านกลิ่นเหม็นที่ขู่ว่าจะยึดบนเสื้อผ้าของเขา. Sebas หยุดทันทีกางเกงของเขาและมองไปรอบ ๆ สภาพแวดล้อมของเขา เขาดูเหมือนจะเข้าไปในตรอกกลับ เส้นทางเป็นเพียงแทบจะไม่กว้างพอที่จะช่วยให้คนสองคนที่จะผ่านแต่ละอื่น ๆ . ตรอกแคบและดวงอาทิตย์ตั้งค่าสัญญาณของทุกคนทุกที่ไม่มีพวกเขาทำให้มันยากสำหรับคนที่จะใช้ถนนสายนี้ แต่ไม่มีที่วางปัญหาสำหรับ Sebas เขาเดินอยู่ในความเงียบละลายไปในความมืด. Sebas หันมุมหลายในทิศทางที่เคยรกร้างมากขึ้นกว่าที่ผ่านมาและก็เป็นขั้นตอนที่แน่วแน่ของเขามาหยุด. โดยไม่ต้องมีปลายทางที่เฉพาะเจาะจงในใจเขาได้รับการเดินไปยังปลายทางของเขา เท้าและแปรเปลี่ยนอาจจะพาเขา แต่เขาพบว่าเขาได้ ventured ค่อนข้างห่างไกลจากที่อยู่อาศัยที่เขาได้ก่อตั้งขึ้นเป็นฐานของพวกเขา โดยใช้สัญชาตญาณของเขา Sebas ประมาณรับรู้ตำแหน่งปัจจุบันของเขาและดึงเส้นในหัวของเขาจากที่นี่ไปยังฐาน. แม้ว่ามันจะเป็นระยะทางจิ๊บจ๊อยเมื่อพิจารณาจากความสามารถทางกายภาพ Sebas 'ที่ใช้เฉพาะเมื่อมีการย้ายในแนวเส้นตรง เดินตามปกติจะจบลงด้วยการไม่น้อยของเวลา เพราะมันเป็นเวลาเกือบม่านของคืนที่จะตกก็จะระมัดระวังสำหรับเขาที่จะเริ่มมุ่งหน้ากลับ เขาไม่ได้ต้องการที่จะต้องกังวลโซลูชั่นซึ่งเขาพักอยู่กับ ศัตรูที่แข็งแกร่งควรจะปรากฏทั้งโซลูชั่นและ Sebas มีเงาปีศาจซ่อนตัวอยู่ในเงาของพวกเขา ใช้พวกเขาเป็นโล่จะให้พวกเขามีเวลาเหลือเฟือที่จะถอย However- " ... ฉันควรจะมุ่งหน้ากลับ." แม้ว่าสุจริตเขาต้องการที่จะยังคงเดินเท้าของเขาสำหรับบิตอีกต่อไป นี้เกือบจะเป็นเหมือนงานอดิเรกของเขา; เขามักจะสูญเสียการติดตามของเวลาเมื่อมันมาถึงนอกสถานที่ของเขา อย่างไรก็ตามแม้ว่าเขาจะต้องถอน Sebas รู้สึกว่าเขาอย่างน้อยควรจะดูว่าที่ผ่านมาถนนสายนี้และตัดสินใจที่จะดำเนินการต่อไปลงซอยแคบ. ขณะที่เขาเดินเงียบ ๆ ผ่านความมืด, เสียงลั่นดังเอี๊ยดฉับพลันดังออกมาสิบห้าเมตรในด้านหน้าของ เขา ประตูเหล็กหนักช้าเปิดขึ้นข้างหน้าหกไฟภายในนอก Sebas หยุดและเงียบสังเกตฉากในด้านหน้าของเขา. เมื่อประตูถูกเปิดตลอดทางใบหน้าของคนที่เข้ามาในมุมมอง แม้ว่าเขาจะสามารถมองเห็นเงาของแสงไฟเพราะมันอาจจะเป็นผู้ชายคนหนึ่ง เขาปรากฏตัวขึ้นในการตรวจสอบสภาพแวดล้อมของเขาและความล้มเหลวในการแจ้งให้ทราบ Sebas เดินกลับเข้าไปข้างใน. ผลุ ทันใดนั้นกระสอบหนักถูกเหวี่ยงออกจากประตูและตกอยู่กับพื้นดิน แสงรั่วไหลจากประตูลดลงในกระสอบและรูปร่างของมันทำให้มันเห็นได้ชัดว่าสิ่งที่อ่อนนุ่มถูกกักตัวอยู่ภายใน. แม้ว่าประตูถูกเปิดคนที่โยนกระสอบราวกับว่าเขากำลังออกจากถังขยะยังไม่ได้ เกิดขึ้นอีกครั้ง. สำหรับช่วงเวลาที่ Sebas ขมวดคิ้วแล้วสงสัยว่าเขาควรจะเดินผ่านหรือมุ่งหน้ากลับไปทางที่เขามา เขาได้ทำงานเป็นค่อนข้างเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นน่ารำคาญ. หลังจากลังเลสั้น ๆ เขาก็ยังคงลงเส้นทางที่เงียบสงบและแคบของตรอกมืด. ปากของแยกกระสอบขนาดใหญ่เปิด. เสียงฝีเท้า Sebas 'รังผ่านซอยและที่สุดท้าย ระยะห่างระหว่างเขาและกระสอบสั้น. ขณะที่เขากำลังจะเดินผ่านมาที่เท้าของเขาหยุด. AA

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีซ้ายผู้วิเศษสมาคม sebas เหลือบมองขึ้นไปบนท้องฟ้าเพราะพาหญิงชรากลับใช้เวลานานกว่าที่เขาคาดว่า ท้องฟ้าก็ค่อยๆถูกย้อมเป็นสีแดง แม้ว่านาฬิกาพบว่ามันถึงเวลาเคอร์ฟิว เขายังไม่เสร็จสิ้นกับงานวันของเขา เพราะมันไม่ได้เป็นปัญหา เขาควรจะผลักกลับไปพักผ่อน เพราะพรุ่งนี้ ? หรือบางทีเขาควรจะเสร็จส่วนที่เหลือของการทำงานของเขา แม้ว่าจะต้องไปผ่านเวลาที่กําหนดลังเลของเขาเท่านั้น lasted ในทันทีช่วยหญิงชราตัดสินใจโดยพลการ เขาต้องรับผิดชอบเอง" เงาปีศาจ "กระตุก sebas รู้สึกเงาคน" กรุณาส่งคำแก้ บอกเธอว่าผมจะมาช้านิดหน่อย นั่นคือทั้งหมด .แม้ว่าไม่มีคําตอบ , การย้ายและกลายเป็นไกลราวกับว่ามันถูกย้ายระหว่างเงา" ตอนนี้ . . . . . . . "sebas ขยับเท้าเขาไม่ได้มีปลายทาง เป้าหมายของเขาคือสมบูรณ์แผนที่ภูมิศาสตร์ของเมืองหลวง เขาไม่ได้สั่งให้ทำ แต่มันก็ออกมาเองเป็นส่วนหนึ่งของข้อมูลที่รวบรวม" พวกเราไปในทิศทางนั้น วันนี้ " .มีพึมพำแล้ว sebas ลูบผมของเขากลับและหมุนเลื่อนเขาจัดขึ้นในมือเดียว เขาเป็นเด็กมีความสุขเขาเดินห่างออกไปจากศูนย์กลางของเมืองหลวง จากที่สั่งประชาชนที่ดีที่สุดหลังจากผ่านถนนที่คดเคี้ยว ถนนเริ่มสกปรก และเหม็นคาวเล็กน้อย เริ่มซึมผ่านอากาศ มันคือกลิ่นของอาหารที่เน่าเสีย และสิ่งปฏิกูล sebas เดินเงียบๆผ่านกลิ่นเหม็นที่ขู่จะยึดเสื้อผ้าของเขาsebas ชะงักหยุดก้าวของเขาและมองไปรอบ ๆสภาพแวดล้อมของเขา มี ventured เข้าสู่ตรอกกลับ เส้นทางคือแทบจะไม่กว้างพอที่จะให้สองคนที่ผ่านแต่ละอื่น ๆตรอกแคบและพระอาทิตย์ ไม่มีวี่แววของผู้คนทุกที่พวกเขาทำให้มันยากสำหรับคนที่จะใช้ถนนเส้นนี้ แต่ไม่มีของที่ถูกวางปัญหาสำหรับ sebas . เขาเดินเข้ามาในความเงียบ ละลายลงสู่ความมืดมิดsebas เปลี่ยนหลายมุมในทิศทางที่เคยรกร้างมากขึ้นกว่าที่ผ่านมาและก็ขั้นตอนที่แน่วแน่ของเขามาต้องหยุดชะงักโดยไม่มีปลายทางที่เฉพาะเจาะจงในใจ เขาเดินไปทุกที่ที่เท้าของเขาและ whims อาจพาเขาไป อย่างไรก็ตาม เขาพบว่า เขามี ventured ค่อนข้างไกลจากบ้านเขาได้ก่อตั้งขึ้นเป็นฐานของพวกเขา ใช้สัญชาตญาณของเขา sebas ประมาณการรับรู้ตำแหน่งปัจจุบันของเขาและวาดเส้นในหัวของเขาจากที่นี่ไปยังฐานถึงแม้ว่ามันจะเล็กน้อยพิจารณา sebas ระยะทางกายภาพของความสามารถ ที่ใช้เฉพาะเมื่อเคลื่อนที่เป็นเส้นตรง เดินปกติจะสิ้นสุดการค่อนข้างเป็นบิตของเวลา เพราะมันใกล้เวลาที่ม่านวิกาล ตก มันจะฉลาดสำหรับเขาที่จะเริ่มกลับ เขาไม่ได้ต้องการที่จะเป็นห่วงโซลูชั่นที่เขาอยู่ด้วย ให้ศัตรูที่เข้มแข็งขึ้น ทั้งโซลูชั่นและ sebas มีเงาปีศาจซ่อนตัวอยู่ในเงาของ ใช้พวกเขาเป็นโล่จะให้เวลาเพียงพอที่จะถอย แต่ -" . . . . . . . ฉันควรจะกลับ . "แม้ว่าจริงๆแล้วเขาต้องการที่จะยังคงเดินของเขาสักหน่อย นี้เป็นเหมือนงานอดิเรกของเขา เขามักจะสูญเสียการติดตามของเวลาเมื่อมันมาถึงสถานที่ของเขา อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาต้องถอนตัวออกไป sebas รู้สึกว่าอย่างน้อยเขาก็น่าจะเห็นอะไรผ่านถนนนี้ และตัดสินใจที่จะลงไปในตรอกแคบๆขณะที่เขาเดินอย่างเงียบ ๆท่ามกลางความมืด กระทันหัน เสียงเอี๊ยดอ๊าดดังขึ้นสิบห้าเมตรในด้านหน้าของเขา ประตูเหล็กหนักอึ้งค่อยๆเปิดขึ้นข้างหน้าหกไฟตกแต่งภายในและภายนอก sebas หยุดและเงียบสังเกตฉากในด้านหน้าของเขาเมื่อประตูถูกเปิดออกมา ใบหน้าของคนที่เข้ามาดู ถึงแม้ว่าเขาจะมองเห็นเงาเพราะแสงไฟ มันอาจเป็นผู้ชาย เขาปรากฏตัวขึ้นเพื่อตรวจสอบสภาพแวดล้อมของเขาและล้มเหลวที่จะแจ้ง sebas เดินกลับเข้าไปข้างใน. . . . ทันใดนั้น กระสอบหนักถูกเหวี่ยงออกไป ประตูล้มลงกับพื้น แสงรั่วจากประตูล้มลงบนกระสอบ และรูปร่างของมัน ทำให้มันชัดเจนว่าสิ่งที่อ่อนถูกจัดขึ้นภายในนี้แม้ว่าประตูเปิด คนที่โยนกระสอบ ถ้าเขาเอาขยะไปทิ้ง ยังไม่ปรากฎตัวสักครู่ sebas ขมวดคิ้วแล้วสงสัยว่าเขาจะเดินผ่าน หรือย้อนไปทางที่เขามา เขาวิ่งเข้าไปในเหตุการณ์ที่ค่อนข้างน่ารำคาญหลังจากลังเลๆ เขาก้มหน้าลงเงียบๆ และเส้นทางแคบในตรอกมืดปากกระสอบขนาดใหญ่แยกเปิดเสียงฝีเท้า sebas " รังผ่านตรอกและท้ายที่สุดระยะทางระหว่างเขาและกระสอบสั้นลงขณะที่เขากำลังจะเดินผ่าน เท้าของเขาหยุดลงเป็นAAเป็นเป็นเป็น