I aim to show that constructive rea

I aim to show that constructive realism is superior to alternative theories of knowledge and reality
offered by different variants of skepticism, empiricism, and idealism. Skepticism is the view that we
have no knowledge at all, so that any talk of the nature of reality is pointless. Some ancient Greek
philosophers advocated an extreme form of skepticism according to which neither sensation nor
opinion could give us any grounds for separating truth from falsehood. An influential current form of
skepticism is found in postmodernist philosophers and literary theorists who view the world as a text
open to many kinds of interpretations, none of them demonstrably better than the others. In fields such
as history, anthropology, and cultural studies, it has become fashionable to claim that reality is just a
social construction, so that the idea of objective knowledge is only a myth. I will try to show how
objectivity is possible through the complex perceptual and theoretical abilities of our brains. Brains
are not mirrors of nature, but they are powerful instruments for representing it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันมีจุดมุ่งหมายเพื่อแสดงว่าสร้างสรรค์ความสมจริงเหนือกว่าทฤษฎีอื่นความรู้และความเป็นจริงนำเสนอ โดยตัวแปรอื่น น่าสงสัย empiricism, idealism สงสัยจะเป็นมุมมองที่เรามีความรู้ทั้งหมด ที่ประเด็นการพูดคุยของธรรมชาติของความเป็นจริง บางกโบราณปรัชญา advocated สงสัยตามความรู้สึกที่ไม่รูปแบบมาก หรือความคิดเห็นสามารถให้เหตุผลใด ๆ สำหรับแยกความจริงจาก falsehood แบบปัจจุบันมีอิทธิพลของสงสัยจะอยู่ในปรัชญา postmodernist และ theorists วรรณกรรมที่ดูโลกเป็นข้อความเปิดให้ตีความ ไม่มีพวกเขา demonstrably ดีกว่าผู้อื่นหลายชนิด ในฟิลด์ดังกล่าวประวัติศาสตร์ มานุษยวิทยา และวัฒนธรรมศึกษา มันได้กลายเป็นแฟชั่นอ้างว่า ความจริงเป็นเพียงการก่อสร้างทางสังคม ความคิดความรู้วัตถุประสงค์เป็นเพียงตำนานที่ จะพยายามแสดงวิธีปรวิสัยได้ผ่านที่ซับซ้อน perceptual และทฤษฎีความสามารถของสมองของเรา สมองไม่กระจกธรรมชาติ แต่พวกเขาเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับการแสดงนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมมุ่งมั่นที่จะแสดงให้เห็นว่าเป็นธรรมชาติที่สร้างสรรค์จะดีกว่าทฤษฎีทางเลือกของความรู้และความเป็นจริงที่นำเสนอโดยสายพันธุ์ที่แตกต่างกันของความสงสัยประสบการณ์นิยมและความเพ้อฝัน
สงสัยคือมุมมองที่เรามีความรู้ที่ทุกคนเพื่อให้การพูดคุยใด ๆ ที่มีลักษณะของความเป็นจริงจะไม่มีจุดหมาย
บางกรีกโบราณปรัชญาการสนับสนุนรูปแบบที่รุนแรงของความสงสัยตามที่ไม่มีความรู้สึกหรือความคิดของเราจะให้พื้นที่ใดๆ สำหรับการแยกความจริงจากความเท็จ รูปแบบปัจจุบันที่มีอิทธิพลของความสงสัยที่พบในนักปรัชญาหลังสมัยใหม่และทฤษฎีวรรณกรรมที่ดูโลกเป็นข้อความที่เปิดให้หลายชนิดของการตีความไม่มีของพวกเขาdemonstrably ในสาขาดังกล่าวเป็นประวัติศาสตร์มานุษยวิทยาวัฒนธรรมและการศึกษามันได้กลายเป็นแฟชั่นที่จะเรียกร้องความเป็นจริงว่าเป็นเพียงการก่อสร้างทางสังคมเพื่อให้ความรู้ความคิดของวัตถุประสงค์เป็นเพียงตำนาน ฉันจะพยายามที่จะแสดงให้เห็นว่าวัตถุประสงค์เป็นไปได้ผ่านการรับรู้ความสามารถและทฤษฎีที่ซับซ้อนของสมองของเรา สมองไม่ได้กระจกของธรรมชาติ แต่พวกเขามีเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับการเป็นตัวแทนของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันมีจุดมุ่งหมายเพื่อแสดงให้เห็นว่าการความสมจริงเหนือกว่าทฤษฎีทางเลือกของความรู้และความเป็นจริง
เสนอสายพันธุ์ที่แตกต่างกันของความสงสัย , ประสบการณ์นิยมและจิตนิยม . ความสงสัยเป็นวิวที่เรา
ไม่มีความรู้เลย ที่พูดเกี่ยวกับธรรมชาติของความเป็นจริงที่ไร้จุดหมาย นักปรัชญากรีก
โบราณมากสนับสนุนรูปแบบของความสงสัยซึ่งไม่มีความรู้สึกหรือ
ความคิดเห็นที่สามารถให้เรา หรือมีเหตุแยกความจริงออกจากความเท็จ . มีอิทธิพลต่อรูปแบบปัจจุบันของ
สงสัยที่พบใน postmodernist นักปรัชญาและนักทฤษฎีวรรณกรรมที่ดูโลกเป็นข้อความ
เปิดหลายประเภทของการตีความ แต่พวกเขาอธิบายได้ดีกว่าคนอื่น ๆ ในเขตข้อมูลเช่น
เป็นประวัติศาสตร์ มานุษยวิทยา และศึกษาวัฒนธรรมได้กลายเป็นแฟชั่นที่จะเรียกร้องความจริงนั่นเป็นแค่
โครงสร้างทางสังคม ดังนั้นความคิดความรู้วัตถุประสงค์เป็นเพียงตำนาน ผมจะพยายามแสดงให้เห็นว่า
เป้าหมายเป็นไปได้ผ่านการรับรู้ทางทฤษฎีที่ซับซ้อนและพลังสมองของเรา สมอง
ไม่ใช่กระจกแห่งธรรมชาติ แต่พวกเขาเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับแทนมัน