I'm sorry that email below. I was u

I'm sorry that email below. I was uncivil to say goodbye, not your fault. But it was my own fault. I agree that fear and cowardice. I live alone all time. I lost a loved and I do not love again want to because I'm afraid of losing again. I admit that I talk to you alone. Every time you mail to me. I feel very happy It's a smile on my face involuntarily. And waiting for your mail. And it makes me scared I'm sorry I scared myself.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขออีเมล์ด้านล่าง ผม uncivil บอกลา ไม่บกพร่องของคุณ แต่มันเป็นความผิดของฉันเอง ฉันยอมรับว่า กลัว และ cowardice ฉันอยู่คนเดียวตลอดเวลา หายความรัก และไม่รักอีก ต้องการ เพราะฉันกลัวสูญเสียอีก ยอมรับว่า ผมคุยกับคุณคนเดียว ทุกครั้งที่คุณส่งให้ฉัน ฉันรู้สึกมีความสุขมากมันเป็นรอยยิ้มบนใบหน้าของฉัน involuntarily และรอจดหมาย และทำให้ผมกลัวผมเสียใจผมกลัวตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันขอโทษอีเมลที่ด้านล่าง ผมไม่สุภาพที่จะบอกลา, ไม่ใช่ความผิดของคุณ แต่มันเป็นความผิดของตัวเอง ผมยอมรับว่ากลัวและขี้ขลาด ฉันอยู่คนเดียวตลอดเวลา ฉันได้สูญเสียคนที่รักและฉันไม่ได้รักอีกครั้งต้องการที่จะเพราะฉันกลัวการสูญเสียอีกครั้ง ผมยอมรับว่าผมพูดคุยกับคุณคนเดียว ทุกครั้งที่คุณส่งให้ฉันทุก ผมรู้สึกมีความสุขมากมันเป็นรอยยิ้มบนใบหน้าของฉันโดยไม่ได้ตั้งใจ และรออีเมลของคุณ และมันทำให้ฉันกลัวฉันขอโทษฉันกลัวตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขอโทษด้วยที่อีเมลด้านล่าง ทำไมฉันหยาบคายเพื่อบอกลา ไม่ใช่ความผิดของคุณ อะไร แต่มันเป็นความผิดของข้าเอง ทำไม ผมยอมรับว่า กลัว และ ความขี้ขลาด รึเปล่า ผมอยู่คนเดียวตลอดเวลา ทำไมฉันแพ้รักไหม และผมก็ไม่ชอบอีกยาก เพราะผมกลัวจะแพ้อีก ทำไม ผมยอมรับว่าผมคุยกับคุณตามลำพัง ทำไมทุกครั้งที่คุณส่งอีเมลถึงฉัน ทำไมฉันรู้สึกมีความสุขมากไหม มันเป็นรอยยิ้มบนใบหน้าของฉันให้รู้ตัว รึเปล่า แล้วรออีเมลของคุณรึเปล่าและมันทำให้ฉันกลัวเหรอขอโทษที่ตัวเองกลัว