Anthocyanins are glycosylated polyh

Anthocyanins are glycosylated polyhydroxy and
polymethoxy derivates of 2-phenylbenzopyrylium
(flavylium) salt, which are natural pigments widely
distributed in nature, accounting for the colours
of innumerable edible fruits (Qin 1997; Tian et
al. 2001; Lee 2002; Moyer et al. 2002; Kuskoski
et al. 2003; Andersen et al. 2004; Longo et al.
2005; Longo & Vasapollo 2005, 2006; Dugo et
al. 2006; McGhie et al. 2006), vegetables, flowers
and other plants (Qin et al. 1997; Phippen
& Simon 1998; Slimestad & Solheim 2002;
Abdel-Aal et al. 2006; Mori et al. 2006). They
differ from other natural flavonoids by the range
of colours that can be derived from them and by
their ability to form resonance structures through
pH variation (Konga et al. 2003; Stintzing &
Carle 2004; Torskangerpoll & Andersen
2005). Anthocyanins have been extracted from
various plant sources and residual materials, notably
from grape skins, to produce authorised food
colourants, nutraceuticals, and drugs (Galvanoa
et al. 2004; Jayaprakasam et al. 2005). The average
intake of anthocyanins has been estimated at up
to 180–215 mg/day, which is higher than that for
other flavonoids such as flavonols. During the last
two decades, there has been an increasing interest
in phenolic phytochemicals due to their protection
against cardiovascular diseases and certain

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มี anthocyanins glycosylated polyhydroxy และpolymethoxy derivates ของ 2 phenylbenzopyryliumเกลือ (flavylium) ซึ่งเป็นธรรมชาติสีอย่างกว้างขวางกระจาย การบัญชีสำหรับสีนับไม่ถ้วนกินผลไม้ (ฉิน 1997 เทียนร้อยเอ็ดal. 2001 ลี 2002 Moyer et al. 2002 Kuskoskiet al. 2003 แอนเดอร์เซ็น et al. 2004 Longo et al2005 Longo & Vasapollo 2548, 2549 Dugo ร้อยเอ็ดal. 2006 McGhie et al. 2006), ผัก ดอกไม้และพืชอื่น ๆ (Qin et al. 1997 Phippenและไซมอน 1998 Slimestad & รสาว 2002Abdel ลอัล et al. 2006 Et al. 2006) พวกเขาแตกต่างจาก flavonoids ธรรมชาติอื่น ๆ โดยช่วงสีที่ได้รับมา จากพวกเขา และโดยความสามารถในการแบบฟอร์มโครงสร้างเสียงสะท้อนผ่านการเปลี่ยนแปลง pH (Konga et al. 2003 Stintzing &คาริบ 2004 Torskangerpoll & แอนเดอร์เซ็น2005) . anthocyanins ที่ถูกแยกจากต่าง ๆ พืชแหล่งและวัสดุคงเหลือ สะดุดตาจากองุ่นสกิน การผลิตอาหารที่ได้รับอนุญาตปราศจากสี สิน และยาเสพติด (Galvanoaet al. 2004 Jayaprakasam et al. 2005) ค่าเฉลี่ยบริโภคของ anthocyanins มีการประมาณค่าไป 180-215 มิลลิกรัม ซึ่งสูงกว่าที่flavonoids อื่น ๆ เช่น flavonols ในช่วงสุดท้ายสองทศวรรษ ได้รับความสนใจเพิ่มขึ้นในฟีนอสารอาหารจากพืชเนื่องจากการป้องกันโรคหัวใจและบาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

anthocyanins มี polyhydroxy glycosylated และ
สารอนุพันธ์ของ polymethoxy 2 phenylbenzopyrylium
(flavylium) เกลือซึ่งเป็นสีธรรมชาติกันอย่างแพร่หลาย
กระจายในธรรมชาติ, การบัญชีสำหรับสี
ของผลไม้ที่กินได้นับไม่ถ้วน (ฉิน 1997; Tian et
al, 2001. ลีปี 2002 Moyer, et al ปี 2002 Kuskoski
et al, 2003.. แอนเดอ et al, 2004; Longo et al.
2005 ลองโกและ Vasapollo 2005 2006 Dugo et
al. 2006. McGhie et al, 2006), ผัก, ดอกไม้
และพืชอื่น ๆ (ฉิน, et al . 1997; Phippen
และไซมอน 1998 Slimestad & เฮล์มปี 2002
. Abdel-Aal et al, 2006. โมริ et al, 2006) พวกเขา
แตกต่างจาก flavonoids ธรรมชาติอื่น ๆ โดยช่วง
ของสีที่จะได้รับจากพวกเขาและ
ความสามารถของพวกเขาในรูปแบบโครงสร้างเสียงสะท้อนผ่าน
การเปลี่ยนแปลงค่า pH (Konga et al, 2003. Stintzing &
Carle 2004 Torskangerpoll & Andersen
2005) anthocyanins ได้รับการสกัดจาก
แหล่งพืชต่างๆและวัสดุเหลือสะดุดตา
จากหนังองุ่นเพื่อผลิตอาหารที่ได้รับอนุญาต
colourants, ผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร, และยาเสพติด (Galvanoa
et al, 2004. Jayaprakasam et al, 2005). ค่าเฉลี่ยของ
ปริมาณของ anthocyanins ได้รับการประเมินที่ขึ้น
ไป 180-215 มิลลิกรัม / วันซึ่งสูงกว่านั้นสำหรับ
flavonoids อื่น ๆ เช่น flavonols ในช่วง
สองทศวรรษที่ผ่านมาได้มีการเพิ่มความสนใจ
ใน phytochemicals ฟีนอลเนื่องจากการป้องกันของพวกเขา
กับโรคหัวใจและหลอดเลือดและบาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอนโทไซยานิน เป็น polyhydroxy อื่นและpolymethoxy derivates ของ 2-phenylbenzopyrylium( flavylium ) เกลือ ซึ่งเป็นสีธรรมชาติกันอย่างแพร่หลายกระจายในธรรมชาติ , การบัญชีสำหรับสีผลไม้ที่กินได้อสงไขย ( ฉิน 1997 ; เทียนและอัล 2001 ลี 2002 ; มอยเออร์ et al . kuskoski 2002 ;et al . 2003 ; Andersen et al . 2004 ; Longo et al .2005 ; & Longo vasapollo 2005 , 2006 ; นานและอัล 2006 ; mcghie et al . 2006 ) , ผัก , ดอกไม้และพืชอื่น ๆ ( ฉิน et al . phippen 1997 ;& Simon 1998 ; slimestad & เฮล์ม 2002 ;เดล aal et al . 2006 ; โมริ et al . 2006 ) พวกเขาแตกต่างจากสารธรรมชาติอื่น ๆ โดยช่วงสีที่สามารถจะได้มาจากพวกเขาและโดยความสามารถในการสร้างโครงสร้างเรโซแนนซ์ผ่านpH เปลี่ยนแปลง ( konga et al . 2003 ; stintzing &คาร์ล 2004 ; torskangerpoll & แอนเดอร์เซน2005 ) แอนโทไซยานินได้ถูกสกัดจากแหล่งโรงงานต่างๆ และวัสดุที่เหลือ อาทิจากผิวองุ่นเพื่อผลิตอาหารที่ได้รับอนุญาตสี nutraceuticals และยา ( galvanoaet al . 2004 ; jayaprakasam et al . 2005 ) โดยเฉลี่ยการบริโภคของแอนโทไซยานินได้ประมาณขึ้น180 – 215 มิลลิกรัม / วัน ซึ่งสูงกว่าที่ฟลาโวนอยด์อื่น ๆเช่น flavonols . ตอนสุดท้ายสองทศวรรษที่ผ่านมา , ได้มีความสนใจที่เพิ่มขึ้นเนื่องจากสาร phytochemicals ในด้านการคุ้มครองกับโรคหัวใจและหลอดเลือด และ แน่นอน