Studying natural contamination with

Studying natural contamination with mycotoxins is of great importance
since food components and storage conditions may interfere in
metabolite biosynthesis of contaminant fungi. As it has been previously
demonstrated in the literature, our results supported that no strict correlation
can be established between the capability of production of the
strain in vitro and its actual occurrence in the food (Pitt et al., 2000). In
the presentwork, even though AOH and AMEwere the toxinsmost frequently
produced by the isolates in DRYES medium, they were much
less prevalent in pepper fruits. On the contrary, TeA was produced in
vitro by a lower number of isolates, but more fruits were contaminated
with this toxin. When studying the relationship between the natural
contamination of peppers and the Alternaria strains isolated fromthe respective
fruits, similar discrepancies were observed. From 15 TeA-contaminated
pepper, non-TeA-producing Alternaria spp. were isolated. A
possible explanation for this is that the producer fungus was no longer
viable or cultivable, but the toxin remained in the fruit. On the other
hand, several fruits were infected with strains that could produce
alternariol in DRYES, but the toxin was not found in them. It appears
that some components of the food may interfere in the biosynthetic
pathway of alternariols, reducing their incidence. Interestingly,
Siciliano et al. (2015) observed that 80% of Alternaria isolates fromrocket
and cabbagewere able to produce at least onemycotoxin in vitro, but
the same isolates seemed to lose the ability to synthesize TeA when tested
in vivo, effect not observed with alternariols and other toxins. However,
it should be noticed that the analytical technique used for TeA in
the food matrix in thementioned work presented a much lower recovery
than that applied for in vitro detection. These results lead to the conclusion
that visible deterioration caused by Alternaria cannot necessarily
be associatedwith toxin accumulation in the foodmatrix, nor be used as
a quality control for toxin contamination. Furthermore, what implies a
higher risk for consumers is that the absence of fungal isolates cannot
guarantee the absence of the toxin in the food.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาธรรมชาติปนเปื้อน ด้วยสารพิษเชื้อรามีความสำคัญมากเนื่องจากส่วนประกอบของอาหารและสภาพการจัดเก็บอาจแทรกแซงสังเคราะห์ metabolite ของสารปนเปื้อนเชื้อรา ตามที่ได้รับก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นในวรรณคดี ผลของเราได้รับการสนับสนุนที่ไม่มีความสัมพันธ์ที่เข้มงวดสามารถสร้างระหว่างความสามารถในการผลิตสายพันธุ์ในหลอดทดลองและที่เกิดขึ้นจริงในอาหาร (Pitt et al. 2000) ในpresentwork แม้ว่า AOH และ AMEwere toxinsmost บ่อยผลิต โดยแยกใน DRYES มีมากแพร่หลายน้อยในผลไม้พริกไทย การ์ตูน ผลิตชาในหลอดทดลอง โดยแยก แต่ผลไม้เพิ่มเติมจำนวนต่ำกว่าถูกปนเปื้อนมีสารพิษนี้ เมื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างธรรมชาติปนเปื้อนของพริกและ Alternaria สายพันธุ์ที่แยกได้จากการเกี่ยวข้องผลไม้ ความขัดแย้งคล้ายถูกสังเกต 15 ชาปนเปื้อนพริกไทย ไม่ใช่ชาผลิตออกซิเจน Alternaria ถูกแยก Aคำอธิบายที่เป็นไปได้นี้เป็นเชื้อราผลิตได้ไม่cultivable หรือทำงานได้ แต่สารพิษที่อยู่ในผลไม้ อื่น ๆมือ ผลไม้ต่าง ๆ มีการติดเชื้อ มีสายพันธุ์ที่สามารถผลิตalternariol ใน DRYES แต่สารพิษไม่พบในพวกเขา ปรากฏบางคอมโพเนนต์ของอาหารอาจรบกวนในการชีวสังเคราะห์เส้นทางของ alternariols ลดอุบัติ เรื่องน่าสนใจSiciliano et al. (2015) สังเกตว่า 80% ของ Alternaria แยก fromrocketและสามารถผลิตน้อย cabbagewere onemycotoxin ในหลอดทดลอง แต่แยกเดียวกันดูเหมือนจะ สูญเสียความสามารถในการสังเคราะห์ชาเมื่อทดสอบในร่างกาย ผลไม่สังเกต alternariols และสารพิษอื่น ๆ อย่างไรก็ตามควรสังเกตว่า เทคนิคการวิเคราะห์ที่ใช้สำหรับชาแสดงเมตริกซ์อาหารในงาน thementioned การกู้คืนที่ต่ำมากที่ใช้สำหรับตรวจจับในหลอดทดลอง ผลลัพธ์เหล่านี้นำไปสู่ข้อสรุปเสื่อมสภาพที่มองเห็นสาเหตุ Alternaria ไม่จำเป็นต้องเป็นพิษ associatedwith ในการ foodmatrix ไม่สามารถใช้เป็นการควบคุมคุณภาพการปนเปื้อนสารพิษ นอกจากนี้ ความหมายของสิ่งมีความเสี่ยงสูงสำหรับผู้บริโภคที่ไม่ขาดแยกเชื้อรากรณีที่ไม่มีสารพิษในอาหารได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาการปนเปื้อนสารพิษจากเชื้อราธรรมชาติที่มีความสำคัญมาก
ตั้งแต่ส่วนประกอบอาหารและสภาพการเก็บรักษาอาจรบกวนใน
การสังเคราะห์สารปนเปื้อนของเชื้อรา ตามที่ได้รับก่อนหน้านี้
แสดงให้เห็นในวรรณคดีผลของเราได้รับการสนับสนุนที่ไม่มีความสัมพันธ์อย่างเข้มงวด
สามารถจะจัดตั้งขึ้นระหว่างความสามารถในการผลิตของ
สายพันธุ์ในหลอดทดลองและเกิดขึ้นจริงในอาหาร (พิตต์ et al., 2000) ใน
presentwork แม้ว่า AOH และ AMEwere toxinsmost บ่อย
ผลิตโดยสายพันธุ์ในระดับปานกลาง DRYES ที่พวกเขาได้มาก
น้อยแพร่หลายในผลไม้พริกไทย ในทางตรงกันข้ามชาที่ผลิตใน
หลอดทดลองโดยจำนวนที่ลดลงของเชื้อ แต่ผลไม้มากขึ้นถูกปนเปื้อน
ด้วยสารพิษนี้ เมื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างธรรมชาติ
ปนเปื้อนของพริกและสายพันธุ์ที่แยก Alternaria fromthe นั้น
ผลไม้แตกต่างที่คล้ายกันถูกตั้งข้อสังเกต ตั้งแต่วันที่ 15 ชาปนเปื้อน
พริกไทย, ที่ไม่ใช่ชาการผลิต Alternaria spp ถูกแยก
คำอธิบายที่เป็นไปได้สำหรับเรื่องนี้ก็คือเชื้อราที่ผลิตก็ไม่ได้
ทำงานหรือเพาะปลูก แต่สารพิษที่ยังคงอยู่ในผลไม้ ในอื่น ๆ
มือ, ผลไม้หลายมีการติดเชื้อสายพันธุ์ที่สามารถผลิต
alternariol ใน DRYES แต่พิษไม่พบในพวกเขา ปรากฏ
ว่าบางส่วนของอาหารที่อาจรบกวนในชีวสังเคราะห์
ทางเดินของ alternariols ลดอุบัติการณ์ของพวกเขา ที่น่าสนใจ
Siciliano, et al (2015) พบว่า 80% ของ Alternaria แยก fromrocket
และ cabbagewere สามารถในการผลิตอย่างน้อย onemycotoxin ในหลอดทดลอง แต่
สายพันธุ์เดียวกันดูเหมือนจะสูญเสียความสามารถในการสังเคราะห์ชาเมื่อทดสอบ
ในร่างกายมีผลไม่ได้สังเกตด้วย alternariols และสารพิษอื่น ๆ แต่
มันควรจะสังเกตเห็นว่าเทคนิคการวิเคราะห์ใช้สำหรับกาแฟใน
เมทริกซ์อาหารในการทำงาน thementioned นำเสนอการกู้คืนที่ต่ำกว่ามาก
ไปกว่านั้นนำไปใช้สำหรับการตรวจสอบในหลอดทดลอง ผลลัพธ์เหล่านี้นำไปสู่ข้อสรุป
ที่เสื่อมสภาพที่เกิดจากการมองเห็น Alternaria ไม่สามารถจำเป็นต้อง
เป็น associatedwith การสะสมสารพิษใน FoodMatrix หรือจะใช้เป็น
ตัวควบคุมคุณภาพการปนเปื้อนสารพิษสำหรับ นอกจากนี้สิ่งที่หมายถึง
ความเสี่ยงที่สูงขึ้นสำหรับผู้บริโภคที่ว่าตัวตนของสายพันธุ์ของเชื้อราไม่สามารถ
รับประกันกรณีที่ไม่มีสารพิษในอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาการปนเปื้อนของธรรมชาติกับไมโคทอกซินเป็นสำคัญเนื่องจากส่วนประกอบอาหารและสภาพกระเป๋าอาจไปรบกวนในการสังเคราะห์อาหารปนเปื้อนเชื้อรา ที่ได้รับก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นในวรรณคดี จากการสนับสนุนที่ไม่เข้มงวด ความสัมพันธ์สามารถขึ้นระหว่างความสามารถในการผลิตของความเครียดในหลอดทดลองและที่เกิดขึ้นจริงในอาหาร ( Pitt et al . , 2000 ) ในการ presentwork ทั้งๆ ที่ toxinsmost บ่อย amewere aoh และที่ผลิตโดยเชื้อใน dryes กลาง พวกเขามากแพร่หลายน้อยกว่าผลไม้ พริกไทย ในทางตรงกันข้าม ชาที่ผลิตในหลอดทดลอง โดยลดจำนวนเชื้อ แต่ผลไม้มากขึ้น มีการปนเปื้อนสารพิษนี้ด้วย เมื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างธรรมชาติการปนเปื้อนของเชื้อที่แยกได้จากพริกและโรคนั้นๆผลไม้ , ความแตกต่างที่คล้ายกันพบ . จาก 15 ชาปนเปื้อนพริกไทย ชาไม่ผลิตโรค spp . ที่แยกได้ . เป็นคำอธิบายที่เป็นไปได้สำหรับนี้ก็คือเชื้อรา ไม่มีผู้ผลิตวางอนาคต หรือเพาะปลูก แต่สารพิษยังคงในผลไม้ ในอื่น ๆมือ , ผลไม้หลายติดเชื้อสายพันธุ์ที่สามารถผลิตalternariol ใน dryes แต่พิษไม่พบในพวกเขา มันปรากฏขึ้นว่าส่วนประกอบของอาหารอาจจะเข้าไปยุ่งในการเส้นทาง alternariols ลดอุบัติการณ์ของ น่าสนใจซิซิเลียโน่ et al . ( 2015 ) พบว่า 80% ของโรค fromrocket ไอโซเลทcabbagewere และสามารถผลิตอย่างน้อย onemycotoxin ในหลอดทดลอง แต่เหมือนกันว่าดูเหมือนจะสูญเสียความสามารถในการสังเคราะห์ชาเมื่อทดสอบในสัตว์ทดลอง ผลไม่พบว่ามี alternariols และสารพิษอื่น ๆ อย่างไรก็ตามมันควรจะสังเกตว่าเทคนิคที่ใช้ในการชาอาหาร thementioned เมทริกซ์ในงานนำเสนอการกู้คืนต่ำมากกว่าที่ใช้ในการตรวจสอบเด็ก ผลการวิจัยนี้นำไปสู่ข้อสรุปที่มองเห็นความเสื่อมที่เกิดจากโรคไม่จําเป็นถูกกับสารพิษที่สะสมในฟู้ดแมทริกซ์ หรือสามารถใช้เป็นคุณภาพการควบคุมการปนเปื้อนสารพิษ นอกจากนี้ สิ่งที่แสดงถึงความเสี่ยงสูงสำหรับผู้บริโภคคือ การแยกเชื้อราไม่สามารถรับประกันไม่มีสารพิษในอาหาร