FV was observed to be between 637–2

FV was observed to be between 637–2423 cP, 3572–4637 cP, and 5004–7626 cP, respectively for low amylose, medium amylose and high amylose containing flours. FV showed a high positive significant correlation with the flour amylose content (r = 0.945,p < 0.01). SB gives an indication of retrogradation of flour gels.
The SB for flours with high amylose content showed higher values than the flours with medium and low amylose content. SBR ranged between 26.1–50.6%, 48.4–91.8% and 85.8–125.2% for low amylose,medium amylose and high amylose containing flours. The flour amylose seemed to affect the reaggregation of starch granules significantly as observed
from a high positive correlation between SB and flour amylose (r = 0.955; p < 0.01). Increase in the viscosity of
flours is observed during the final cycle of cooling due to the alignment of the chains of amylose (AACC, 2000; Flores-Farias et al. (2000).
A negative correlation (r = 0.480; p < 0.05) between SB and the crude lipid content was also observed.
PT gives an indication of the minimum temperature required for cooking of the flour. PT for flours from 79 genotypes ranged between 66.5 and 73.4 C. The highest PT of flour was observed for the mutant genotype 901/S17 (medium amylose content), and the lowest for the mutant genotype 922/W11 (low amylose content).
Xie et al. (2008) showed a higher PT range for non-waxy rice flours than for waxy rice flours. However, no significant correlation of PT with the protein content and any pasting parameter, except BDR (r = 0.300, p < 0.05), was found. Protein hydration and disulphide formation has been reported to enhance the RVA paste rigidity
(Martin & Fitzgerald, 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

FV ได้สังเกตระหว่าง 637 – 2423 cP, cP 3572-4637 และ cP 5004-7626 ตามลำดับสำหรับปรับต่ำสุด ปริมาณแอมิโลสปานกลาง และสูงและประกอบด้วยแป้ง FV พบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญบวกความสูง ด้วยเนื้อหาและแป้ง (r = 0.945, p < 0.01) SB แสดง retrogradation แป้งเจ.
SB สำหรับแป้งมีปริมาณแอมิโลสสูงพบค่าที่สูงกว่าแป้งมีปริมาณแอมิโลสปานกลาง และต่ำ SBR ที่อยู่ในช่วงระหว่าง 26.1-50.6%, 48.4-91.8% และ 85.8-125.2% และต่ำสุด ปริมาณแอมิโลสปานกลาง และสูงและประกอบด้วยแป้ง และแป้งดูเหมือนจะ มีผลต่อ reaggregation ของเม็ดแป้งมากเป็นสังเกต
จากความสัมพันธ์ระหว่างและ SB และแป้งบวกสูง (r = 0.955; p < 0.01) เพิ่มความหนืดของ
แป้งจะสังเกตในระหว่างรอบสุดท้ายของการทำความเย็นเนื่องจากการจัดตำแหน่งของเครือข่ายและ (AACC, 2000 ฟลอเรส Farias et al. (2000) .
ความสัมพันธ์เชิงลบ (r = 0.480; p < 0.05) ระหว่าง SB และไขมันดิบ เนื้อหาถูกยังสังเกต
PT แสดงอุณหภูมิต่ำสุดที่จำเป็นสำหรับการทำอาหารของแป้ง PT สำหรับแป้งจาก 79 การศึกษาจีโนไทป์ที่อยู่ในช่วงระหว่าง 66.5 73.4 c PT สูงสุดของแป้งถูกสังเกตลักษณะทางพันธุกรรมกลายพันธุ์ 901/S17 (กลางและเนื้อหา), และต่ำที่สุดสำหรับการกลายพันธุ์ลักษณะทางพันธุกรรม 11 922/W (ปริมาณแอมิโลสต่ำเนื้อหา) .
เจีย et al (2008) พบว่าช่วง PT สูงสำหรับแป้งข้าวที่ไม่แว็กซี่กว่าสำหรับแป้งข้าวแว็กซี่ อย่างไรก็ตาม ไม่มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญของ PT กับโปรตีนและพารามิเตอร์ใด ๆ วาง ยกเว้นลวิ (r = 0.300, p < 0.05), พบ ผู้แต่งไล่น้ำและ disulphide โปรตีนมีรายงานว่า เพิ่มความแข็งแกร่งวาง RVA
(มาร์ติน&ห้อง 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . พบว่าอยู่ระหว่าง 1 – 2423 CP , 3572 – 4637 CP และ CP 5004 หลัก– 7626 ตามลำดับ สำหรับปริมาณอะไมโลสต่ำ ปานกลาง และสูง โลสโลสประกอบด้วยแป้ง 2 . มีความสัมพันธ์สูง บวกกับแป้งอมิโลส ( r = 0.945 , p < 0.01 ) SB ให้ข้อบ่งชี้ของรีเจล
แป้งใน SB สำหรับแป้งที่มีอมิโลสสูง พบค่าสูงกว่าแป้งอมิโลสปานกลางและต่ำ SBR มีค่าอยู่ระหว่างระดับ ( ร้อยละ 50.6 , 48.4 % ) และพบท 85.8 – 125.2 % ปริมาณอะไมโลสต่ำ ปานกลาง และสูง โลสโลสประกอบด้วยแป้ง แป้งอะไมโลสจะมีผลต่อ reaggregation ของเม็ดแป้ง ( เท่าที่สังเกต
จากระดับความสัมพันธ์ระหว่าง SB และแป้งอะไมโลส ( r = น้ำยาสกัด NaOH เท่ากับ 0.955 ; p < 0.01 ) เพิ่มความหนืดของแป้งที่ถูกพบในระหว่าง
รอบสุดท้ายของความเย็น เนื่องจากตำแหน่งของโซ่ของอะไมโลส ( AACC , 2000 ; ฟลอเรส farias et al . ( 2543 ) .
มีความสัมพันธ์ทางลบ ( r =  0.480 ; p < 0.05 ) ระหว่าง SB และไขมันดิบเนื้อหายัง
)PT ให้ข้อบ่งชี้ของอุณหภูมิต่ำสุดที่จำเป็นสำหรับการปรุงอาหารของแป้ง PT สำหรับแป้งจาก 79 สายพันธุ์ และอยู่ระหว่างสำรวจง  C จุดสูงสุดของแป้งเป็นสังเกตสำหรับกลายพันธุ์ทางพันธุกรรม 901 / s17 ( อมิโลสปานกลาง ) และต่ำสุดที่กลายพันธุ์ทางพันธุกรรม 922 / W  11 ( อมิโลสต่ำ
เซี่ย et al .( 2008 ) มีค่า PT ช่วงปลอดแป้งข้าวเหนียวข้าวเหนียวมากกว่าแป้ง แต่ไม่มีความสัมพันธ์กับปริมาณโปรตีนของ PT และผ่านพารามิเตอร์ใด ๆยกเว้น bdr ( r =  0.300 , p < 0.05 ) พบว่า สร้างความชุ่มชื้นและโปรตีน = ได้รับการรายงานเพื่อเพิ่มความหนืด ความแข็งแกร่งวาง
( มาร์ติน&ฟิตซ์เจอรัลด์ , 2002 )