Abstract Expressionism was never an

Abstract Expressionism was never an ideal label for the movement which grew up in New York in the 1940s and 1950s. It was somehow meant to encompass not only the work of painters who filled their canvases with fields of color and abstract forms, but also those who attacked their canvases with a vigorous gestural expressionism. Yet Abstract Expressionism has become the most accepted term for a group of artists who did hold much in common. All were committed to an expressive art of profound emotion and universal themes, and most were shaped by the legacy of Surrealism, a movement that they translated into a new style fitted to the post-war mood of anxiety and trauma. In their success, the New York painters robbed Paris of its mantle as leader of modern art, and set the stage for America's post-war dominance of the international art world.

Key Ideas

Most of the artists associated with Abstract Expressionism matured in the 1930s. They were influenced by the era's leftist politics, and came to value an art grounded in personal experience. Few would maintain their earlier radical political views, but many continued to adopt the posture of outspoken avant-gardists protesting from the margins.
Having matured as artists at a time when America suffered economically and felt culturally isolated and provincial, the Abstract Expressionists were later welcomed as the first authentically American avant-garde. Their art was championed for being emphatically American in spirit - monumental in scale, romantic in mood, and expressive of a rugged individual freedom.
The milieu of Abstract Expressionism united sculptors such as David Smith as well as photographers like Aaron Siskind, but above all the movement was one of painters.
Political instability in Europe in the 1930s brought several leading Surrealists to New York, and many of the Abstract Expressionists were profoundly influenced by the style and by its focus on the unconscious. It encouraged their interest in myth and archetypal symbols and it shaped their understanding of painting itself as a struggle between self-expression and the chaos of the unconscious.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อ Expressionism ไม่มีป้ายชื่อเหมาะสำหรับการเคลื่อนไหวซึ่งเติบโตในนิวยอร์กในทศวรรษ 1950 และทศวรรษ 1940 โดย อย่างใดก็ได้หมายถึงให้รอบไม่เพียงแต่การทำงานของชื่อจิตรกรที่เต็มผืนผ้าใบของพวกเขาไป ด้วยฟิลด์ของฟอร์มสีและบทคัดย่อ ผู้โจมตีของผืนผ้ากับแบบ expressionism gestural คึกคัก ยัง Expressionism นามธรรมได้กลายเป็น คำที่ยอมรับมากที่สุดสำหรับกลุ่มของศิลปินที่ไม่ได้ค้างมากกัน ทั้งหมดถูกส่งให้ศิลปะการแสดงออกของอารมณ์อย่างลึกซึ้งและชุดสากล และส่วนใหญ่มีรูป โดยดั้งเดิมของลัทธิเหนือจริง การเคลื่อนไหวที่จะแปลเป็นแบบใหม่ที่พอดีกับอารมณ์หลังสงครามของความวิตกกังวลและบาดเจ็บ ในความสำเร็จ ชื่อจิตรกรนิวยอร์กปล้นปารีสของหิ้งความเป็นผู้นำศิลปะสมัยใหม่ และตั้งระยะการปกครองหลังสงครามของอเมริกาของโลกศิลปะนานาชาติความคิดที่สำคัญส่วนใหญ่ของศิลปินที่เกี่ยวข้องกับบทคัดย่อ Expressionism matured ในช่วงทศวรรษ 1930 พวกเขาได้รับอิทธิพลจากการเมืองทั้งของยุค และมาค่าศิลปะสูตรในประสบการณ์ส่วนบุคคล ไม่กี่จะรักษามุมมองทางการเมืองรุนแรงของพวกเขาก่อนหน้า แต่หลายอย่างต่อเนื่องเพื่อนำท่าของ avant-gardists เปิดเผยประท้วงจากขอบมี matured เป็นศิลปินทีเมื่ออเมริการับความเดือดร้อนทางเศรษฐกิจ และความรู้สึกแยกวัฒนธรรม และจังหวัด Expressionists บทคัดย่อได้ภายหลังยินดีเป็น avant-garde อาหารอเมริกันแรก ศิลปะของพวกเขาที่ championed ในอเมริกันกึกก้องในวิญญาณ - อนุสาวรีย์ในสเกล โรแมนติก อารมณ์ และแสดงออกของเสรีภาพแต่ละตัวแข็งแรงทนทานฤทธิ์ของนามธรรม Expressionism สหนี้เช่น David Smith เป็นช่างภาพเช่น Aaron Siskind แต่เหนือสิ่งอื่นใดการเคลื่อนไหวเป็นหนึ่งในชื่อจิตรกรขาดเสถียรภาพทางการเมืองในยุโรปในช่วงทศวรรษ 1930 มา Surrealists หลายชั้นนำสู่นิวยอร์ก และ Expressionists นามธรรมมากมายซึ้งมีอิทธิพล โดยลักษณะ และอสัญเน้นความ มันสนับสนุนให้พวกเขาสนใจในตำนานและสัญลักษณ์อย่างไร archetypal และจะทรงเข้าใจวาดภาพตัวเองเป็นการต่อสู้ระหว่าง self-expression และความวุ่นวายของการอสัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุป Expressionism ก็ไม่เคยฉลากที่เหมาะสำหรับการเคลื่อนไหวที่เติบโตขึ้นมาในนิวยอร์กในปี 1940 และปี 1950 มันมีความหมายอย่างใดรวมไปถึงไม่เพียง แต่การทำงานของจิตรกรที่เต็มไปด้วยภาพของพวกเขาที่มีเขตข้อมูลของสีและรูปแบบนามธรรม แต่ยังมีผู้ที่โจมตีภาพของพวกเขาด้วยท่าทางที่แสดงออกแข็งแรง แต่สรุป Expressionism ได้กลายเป็นคำที่ได้รับการยอมรับมากที่สุดสำหรับกลุ่มของศิลปินที่ไม่ถือมากเหมือนกัน ทุกคนมุ่งมั่นที่จะเป็นศิลปะที่แสดงออกของอารมณ์ความรู้สึกที่ลึกซึ้งและรูปแบบสากลและส่วนใหญ่มีรูปร่างโดยมรดกของสถิตยศาสตร์การเคลื่อนไหวที่พวกเขาแปลเป็นรูปแบบใหม่พอดีกับอารมณ์หลังสงครามของความวิตกกังวลและการบาดเจ็บ ในความสำเร็จของพวกเขาจิตรกรนิวยอร์กปล้นปารีสแมนเทิลเป็นผู้นำของศิลปะสมัยใหม่และตั้งเวทีสำหรับการปกครองของอเมริกาหลังสงครามของโลกศิลปะระหว่างประเทศ. ไอเดียที่สำคัญที่สุดของศิลปินที่เกี่ยวข้องกับการสรุป Expressionism ครบกำหนดในช่วงทศวรรษที่ 1930 พวกเขาได้รับอิทธิพลจากยุคการเมืองฝ่ายซ้ายและมาถึงคุณค่าของศิลปะเหตุผลในประสบการณ์ส่วนบุคคล น้อยจะรักษามุมมองทางการเมืองก่อนหน้านี้ที่รุนแรงของพวกเขา แต่หลายคนยังคงนำมาใช้ท่าของ gardists เปรี้ยวเปิดเผยประท้วงจากอัตรากำไรขั้นต้นที่. หลังจากครบกำหนดเป็นศิลปินในช่วงเวลาที่อเมริกาได้รับความเดือดร้อนทางเศรษฐกิจและรู้สึกโดดเดี่ยวและวัฒนธรรมจังหวัดที่ Expressionists บทคัดย่อได้รับการต้อนรับในภายหลัง เป็นครั้งแรกที่แท้จริงอเมริกันเปรี้ยวจี๊ด ศิลปะของพวกเขาได้รับการปกป้องสำหรับการกึกก้องอเมริกันในจิตวิญญาณ -. อนุสาวรีย์ในระดับที่โรแมนติกในอารมณ์และการแสดงออกของเสรีภาพส่วนบุคคลขรุขระสภาพแวดล้อมของสรุปExpressionism สหแกะสลักเช่นเดวิดสมิ ธ เช่นเดียวกับช่างภาพเช่นแอรอน Siskind แต่เหนือสิ่งอื่นใด การเคลื่อนไหวเป็นหนึ่งในจิตรกร. ความไม่แน่นอนทางการเมืองในยุโรปในช่วงทศวรรษที่ 1930 นำหลาย Surrealists นำไปสู่นิวยอร์กและอีกหลายแห่งที่เป็นนามธรรม Expressionists ได้รับอิทธิพลอย่างลึกซึ้งโดยรูปแบบและโดยมุ่งเน้นที่หมดสติ มันเป็นกำลังใจให้ความสนใจในสัญลักษณ์และตำนานเทพและรูปความเข้าใจของตัวเองเป็นภาพวาดการต่อสู้ระหว่างการแสดงออกและความวุ่นวายของการหมดสติได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลัทธิการแสดงออกทางนามธรรม ไม่เคยมีป้ายเหมาะสำหรับการเคลื่อนไหวซึ่งเติบโตในนิวยอร์กในยุค 40 และปี 1950 มันต้องตั้งใจที่จะครอบคลุมไม่เพียง แต่การทำงานของจิตรกรที่ใส่ผ้าใบด้วยสาขารูปแบบสีและนามธรรม แต่ก็ยังมีผู้ที่ทำร้ายตนกับผ้าใบ เข้มแข็ง gestural ซิลวีโอ แบร์ลุสโกนี .ยังกล่าวเปิดอกได้กลายเป็นส่วนใหญ่ยอมรับว่า กลุ่มศิลปินที่ทำค้างไว้มากเหมือนกัน มีความมุ่งมั่นที่จะเป็นศิลปะที่แสดงออกของอารมณ์ที่ลึกซึ้งและรูปแบบสากลและส่วนใหญ่มีรูปโดยมรดกของเซอเรียลิสม์ มีขบวนการที่พวกเขาแปลเป็นสไตล์ใหม่ที่ติดตั้งกับอารมณ์หลังสงครามของความวิตกกังวลและความบอบช้ำ ในความสำเร็จของพวกเขานิวยอร์กจิตรกรปล้นปารีสของแมนเทิลเป็นผู้นำของศิลปะสมัยใหม่ และตั้งเวทีสำหรับอเมริกาหลังสงครามการปกครองของโลกศิลปะนานาชาติ แนวความคิดหลัก



ส่วนใหญ่ของศิลปินที่เกี่ยวข้องกับ Expressionism สรุปขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1930 . พวกเขาได้รับอิทธิพลจากยุคของฝ่ายซ้ายการเมือง มาเป็นค่า ศิลปะกักบริเวณในประสบการณ์ส่วนตัวไม่กี่จะรักษามุมมองของพวกเขาก่อนหน้านี้รุนแรงทางการเมือง แต่หลายคนยังคงใช้ท่าของเปิดเผย Avant gardists ประท้วงจากขอบ .
มีผู้ใหญ่เป็นศิลปินในเวลาที่อเมริกาได้รับความเดือดร้อนทางเศรษฐกิจ และรู้สึกว่าทางแยก และภูมิภาค expressionists นามธรรมก็ยินดีเป็นเปรี้ยวจี๊ด authentically อเมริกันก่อนศิลปะของการปกป้องสำหรับกึกก้องอเมริกันในจิตวิญญาณ - อนุสาวรีย์ในแบบโรแมนติกในอารมณ์ และการแสดงออกของขรุขระอิสระ .
สภาพของ Expressionism สรุปของประติมากรเช่น เดวิด สมิธ เช่นเดียวกับช่างภาพชอบแอรอนซิสคินด์ แต่เหนือสิ่งอื่นใดการเคลื่อนไหวเป็นหนึ่งในจิตรกร .
ความไม่แน่นอนทางการเมืองในยุโรปในช่วงทศวรรษที่ 1930 นำ surrealists ชั้นนำต่างๆในนิวยอร์ก และหลายของ expressionists บทคัดย่อได้รับอิทธิพลอย่างลึกซึ้งโดยรูปแบบโดยมุ่งเน้นในสัญ มันกระตุ้นความสนใจในตำนานและสัญลักษณ์ตามแบบฉบับและรูปร่างความเข้าใจวาดภาพตัวเองเป็นการต่อสู้ระหว่างการแสดงออกและความวุ่นวายของการหมดสติ