You'll take my life but I'll take y

You'll take my life but I'll take yours too
You'll fire your musket but I'll run you through
So when you're waiting for the next attack
You'd better stand there's no turning back.

The Bugle sounds and the charge begins
But on this battlefield no one wins
The smell of acrid smoke and horses breath
As I plunge on into certain death.

The horse he sweats with fear we break to run
The mighty roar of the Russian guns
And as we race towards the human wall
The screams of pain as my comrades fall.

We hurdle bodies that lay on the ground
And the Russians fire another round
We get so near yet so far away
We won't live to fight another day.

We get so close near enough to fight
When a Russian gets me in his sights
He pulls the trigger and I feel the blow
A burst of rounds take my horse below.

And as I lay there gazing at the sky
My body's numb and my throat is dry
And as I lay forgotten and alone
Without a tear I draw my parting groan.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณจะเอาชีวิตของฉัน แต่ฉันจะใช้ของคุณเกินไป
คุณจะยิงปืนคาบศิลาของคุณ แต่ผมจะเรียกคุณผ่าน
ดังนั้นเมื่อคุณกำลังรอการโจมตีต่อไป
คุณยืนดีกลับเปิดไม่ได้

เสียงเป่าแตรนั้นเสียง และค่าธรรมเนียมเริ่มต้น
แต่ ในสนามรบนี้ไม่มีใครชนะ
กลิ่นฉุนควันและม้าลม
เป็นผมเล่นน้ำบนในชีวิตบางอย่าง

ม้าเขาเหงื่อออกกลัวเราแบ่งการทำงาน
เสียงคำรามอันยิ่งใหญ่ของปืนรัสเซีย
เป็นเราแข่งต่อกำแพงมนุษย์
screams ปวดเป็นฤดูใบไม้ร่วงสหายของฉัน

เรารั้ววางบนพื้นดิน
นี่ไฟไหม้อีกรอบ
เราได้รับให้ใกล้ แต่ไกล
เราจะอยู่เพื่อต่อสู้กับวันอื่น

เราได้รับดังนั้นปิดใกล้พอที่จะต่อสู้
เมื่อให้รัสเซียได้รับฉันในแหล่งเขา
เขาดึงทริกเกอร์ และรู้สึกระเบิด
ประเทศรอบใช้ม้าของฉัน

เป็นผมวางมีพร้อมท้องฟ้า
คอจะแห้ง และร่างกายของฉันของ numb
เป็นวางเพียงอย่างเดียว และลืม
ไม่ มีน้ำตา ฉันวาดพันธุ์ร็อกหน้าย่นของฉันอวย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณจะใช้ชีวิตของฉัน แต่ฉันจะใช้เวลาของคุณด้วย
คุณจะไฟปืนใหญ่ของคุณ แต่ผมจะเรียกคุณผ่าน
ดังนั้นเมื่อคุณกำลังรอต่อไปโจมตี
คุณควรจะยืนไม่มีถอย

ส่วนแตรเสียงและค่าใช้จ่ายเริ่มต้น แต่ในสนามรบนี้

ไม่มีใครชนะ กลิ่นควันฉุนและลมหายใจม้า
ฉันรีบเข้ามาตายแน่นอน

ม้าเขาเหงื่อ กับกลัวเราหยุดวิ่ง
นักรบคำราม
ปืนรัสเซียและเป็นเราแข่งต่อกำแพงมนุษย์
เสียงร้องของความเจ็บปวดเป็นสหายของฉันตก

เรารั้วกระโดดข้ามศพที่วางบนพื้น
และไฟรัสเซียอีกรอบ
เราก็ใกล้ยังห่างไกล
เราไม่ได้มีชีวิตเพื่อต่อสู้กับวันอื่น

เราใกล้กันใกล้พอที่จะต่อสู้
เมื่อรัสเซียได้รับฉันในสถานที่
เขาจะเหนี่ยวไก และฉันรู้สึกว่าพัด
ระเบิดของรอบใช้ม้าของฉันด้านล่าง

และที่ผมนอนที่นั่นจ้องมองท้องฟ้า
ร่างกายของฉันมันชาและคอของฉันแห้ง
เมื่อฉันวางลืมอยู่คนเดียว
โดยไม่ต้องฉีกฉันวาดครวญ
ฉันพรากไป