The fibronectin-binding protein Sfb

The fibronectin-binding protein SfbI is expressed by
approximately 50 % of invasive isolates of S. pyogenes and
is regarded as one of the major adhesins and invasins
(Medina et al., 2000). Sof is regarded as a major virulence
factor that is known to contribute to pathogenesis of
streptococcal infection in animal models (Courtney &
Pownall, 2010). The sof gene was first sequenced over
15 years ago (Rakonjac et al., 1995) and its product was
found to be a surface bound protein of over 100 kDa, with a
C-terminal domain comprised of numerous repeating
peptides that bound to both fibronectin and fibrinogen
(Courtney et al., 2003; Courtney & Pownall, 2010). End
point RT-PCR found that the genes encoding both of these
proteins were differentially expressed in response to
treatment with a sublethal dose of manuka honey. In both
instances, reduced expression was noticeable, with levels of
sof below the threshold of detection. The primary end point
for determining the RNA extraction efficiency prior to RTPCR
was total bacterial DNA, quantified using a NanoDrop.
The half-life of bacterial mRNA is estimated to be between
0.5 and 20 min, but different RNA transcripts degrade at
different rates. Studies with S. pyogenes have shown that degradation of transcripts can be broadly grouped into two
classes (Bugrysheva & Scott, 2010). Information concerning
the half-life of the transcripts used in this study was not
available; however, all RNA samples were handled and
maintained in a manner designed to minimize degradation,
as recommended (Promega). With this in mind, we feel
confident that while the effect of the half-life of the RNA
transcripts on the observed levels of RT-PCR product
cannot be ignored, it is unlikely to be the sole reason for the
differential levels of PCR product observed here.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แสดงโดยโปรตีน fibronectin ผูก SfbIประมาณ 50% ของแยกของ S. pyogenes รุกราน และถือเป็นหนึ่งในหลัก adhesins และ invasins(เมดินาและ al., 2000) Sof ถือเป็น virulence หลักปัจจัยที่จะมีส่วนในพยาธิกำเนิดของติดเชื้อ streptococcal ในรูปสัตว์ (Courtney และPownall, 2010) ยีน sof ถูกเรียงลำดับแรกมากกว่า15 ปี (Rakonjac และ al., 1995) และผลิตภัณฑ์ของพบพื้นผิวที่จะผูกโปรตีน 100 kDa มีการเทอร์มินัลซีโดเมนที่ประกอบด้วยจำนวนมากซ้ำเปปไทด์ที่ผูกไว้กับ fibronectin และไฟบริโนเจน(Courtney และ al., 2003 Courtney & Pownall, 2010) สิ้นสุดจุด RT-PCR พบว่ายีนที่เข้ารหัสทั้งสองนี้โปรตีนถูกแสดงใน differentiallyการรักษา ด้วยยา sublethal ของน้ำผึ้งมานูก้า ในทั้งสองอินสแตนซ์ นิพจน์ลดลงเห็นได้ชัด ระดับของsof ใต้ขีดจำกัดของการตรวจสอบ จุดสิ้นสุดที่หลักในการกำหนดประสิทธิภาพการสกัดอาร์เอ็นเอก่อน RTPCRรวม DNA จากแบคทีเรีย quantified โดยใช้ NanoDrop ได้Half-life ของ mRNA คือประมาณระหว่างแบคทีเรีย0.5 และ 20 นาที ใบแสดงผลอาร์เอ็นเอที่แตกต่างกัน แต่การย่อยสลายที่ราคาแตกต่างกัน ศึกษากับ S. pyogenes แสดงให้เห็นว่า ของใบแสดงผลสามารถอย่างกว้างขวางจัดเป็นกลุ่ม 2ห้องเรียน (Bugrysheva & สก็อต 2010) ข้อมูลเกี่ยวกับhalf-life ของใบแสดงผลที่ใช้ในการศึกษานี้ไม่มี อย่างไรก็ตาม ตัวอย่างอาร์เอ็นเอทั้งหมดถูกจัดการ และรักษาในลักษณะออกแบบสร้างเป็นแนะนำ (Promega) นี้ในจิตใจ เรารู้สึกความเชื่อมั่นที่ในขณะที่ผลของ half-life ของอาร์เอ็นเอใบแสดงผลในระดับที่สังเกตของ RT-PCRไม่ละเว้น ก็ไม่น่าจะเป็นเหตุผลเดียวระดับส่วนที่แตกต่างของผลิตภัณฑ์ PCR พบที่นี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรตีน fibronectin ผูกพัน SfbI
จะแสดงโดยประมาณ50% ของเชื้อที่แพร่กระจายของ pyogenes
เอสและได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในadhesins สำคัญและ invasins
(เมดินา et al., 2000) Sof
ถือได้ว่าเป็นความรุนแรงที่สำคัญปัจจัยหนึ่งที่เป็นที่รู้จักกันเพื่อนำไปสู่การเกิดโรคติดเชื้อในรูปแบบสัตว์
(Courtney และ
Pownall 2010) ยีน SOF ได้รับการจัดลำดับแรกในช่วง
15 ปีที่ผ่านมา (Rakonjac et al., 1995)
และผลิตภัณฑ์ของตนได้พบว่ามีโปรตีนผิวที่ถูกผูกไว้กว่า100
กิโลดาลตันโดยมีโดเมนC ขั้วประกอบด้วยการทำซ้ำหลายเปปไทด์ที่ผูกไว้กับ fibronectin ทั้ง และ fibrinogen (Courtney et al, 2003. คอร์ทนี่และ Pownall 2010) สิ้นสุดจุด RT-PCR พบว่ายีนที่เข้ารหัสทั้งสองโปรตีนถูกแสดงออกแตกต่างกันในการตอบสนองต่อการรักษาด้วยยาsublethal ของน้ำผึ้ง ในทั้งสองกรณีการแสดงออกลดลงเห็นได้ชัดที่มีระดับของSOF ต่ำกว่าเกณฑ์ของการตรวจสอบ จุดสิ้นสุดหลักในการพิจารณาประสิทธิภาพในการสกัดอาร์เอ็นเอก่อนที่จะ RTPCR เป็นรวมดีเอ็นเอของแบคทีเรียปริมาณการใช้ NanoDrop. ครึ่งชีวิตของ mRNA แบคทีเรียคาดว่าจะอยู่ระหว่าง0.5 และ 20 นาที แต่จิตบำบัดอาร์เอ็นเอที่แตกต่างกันทำให้เสื่อมเสียในอัตราที่แตกต่าง การศึกษากับ pyogenes เอสได้แสดงให้เห็นการเสื่อมสภาพของใบแสดงผลที่สามารถแบ่งกว้างเป็นสองชั้นเรียน(Bugrysheva และสกอตต์, 2010) ข้อมูลเกี่ยวกับครึ่งชีวิตของยีนที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ไม่ได้มี; แต่ทุกตัวอย่าง RNA ถูกจัดการและเก็บรักษาไว้ในลักษณะที่ออกแบบมาเพื่อลดการย่อยสลายตามคำแนะนำ(Promega) กับในใจเรารู้สึกมีความมั่นใจว่าในขณะที่ผลกระทบจากครึ่งชีวิตของอาร์เอ็นเอใบรับรองผลการเรียนในระดับที่สังเกตของผลิตภัณฑ์RT-PCR ไม่สามารถปฏิเสธมันไม่น่าจะเป็นเหตุผลเดียวสำหรับระดับความแตกต่างของผลิตภัณฑ์ PCR สังเกต ที่นี่