So far we have dealt with mutations

So far we have dealt with mutations in terms of individual changes in the sequence of DNA that influence the activity of the genetic unit in which they occur. When we consider mutations in terms of the inactivation of the gene, most genes within a species show more or less similar rates of mutation relative to their size. This suggests that the gene can be regarded as a target for mutation, and that damage to any part of it can abolish its function. As a result, susceptibility to mutation is roughly proportional to the size of the gene. But consider the sites of mutation within the sequence of DNA : are all base pairs in a gene equally susceptible or are some more likely to be mutated than others?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จนเราได้ติดต่อกับกลายพันธุ์ในแต่ละการเปลี่ยนแปลงลำดับของดีเอ็นเอที่มีผลต่อกิจกรรมของหน่วยพันธุกรรมที่จะเกิดขึ้น เมื่อเราพิจารณาการกลายพันธุ์ในยกเลิกการเรียกยีน ยีนส่วนใหญ่ภายในชนิดแสดงคล้ายน้อยอัตราการกลายพันธุ์ที่สัมพันธ์กับขนาดของพวกเขา แนะนำว่า ยีนสามารถถือเป็นเป้าหมายในการกลายพันธุ์ และความเสียหายที่ส่วนใดส่วนหนึ่งของมันสามารถยุบทำหน้าที่ ดัง ง่ายกลายพันธุ์เป็นสัดส่วนประมาณขนาดของยีน แต่พิจารณาเว็บไซต์ของการกลายพันธุ์ในลำดับของดีเอ็นเอ: มีคู่ฐานในยีนมีความไวต่อเท่า ๆ กัน หรือมักบางจะกลายอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จนถึงขณะนี้เราได้กระทำกับการกลายพันธุ์ในแง่ของการเปลี่ยนแปลงในแต่ละลำดับของดีเอ็นเอที่มีอิทธิพลต่อการทำงานของหน่วยพันธุกรรมที่พวกเขาเกิดขึ้น เมื่อเราพิจารณาการกลายพันธุ์ในแง่ของการใช้งานของยีนยีนมากที่สุดในสายพันธุ์ที่แสดงมากขึ้นหรือน้อยกว่าอัตราที่คล้ายกันของการกลายพันธุ์ที่สัมพันธ์กับขนาดของพวกเขา นี้แสดงให้เห็นว่ายีนที่สามารถถือเป็นเป้าหมายของการกลายพันธุ์และความเสียหายให้กับส่วนหนึ่งส่วนใดที่สามารถยกเลิกการทำงานของ เป็นผลให้ความไวต่อการกลายพันธุ์คือประมาณสัดส่วนกับขนาดของยีน แต่พิจารณาเว็บไซต์ของการกลายพันธุ์ที่อยู่ในลำดับของดีเอ็นเอ: มีทั้งหมดในฐานคู่ยีนอย่างเท่าเทียมกันอ่อนแอหรือมีบางส่วนมีแนวโน้มที่จะกลายพันธุ์กว่าคนอื่น ๆ ?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นไกล เราได้จัดการกับการกลายพันธุ์ในแง่ของการเปลี่ยนแปลงในแต่ละลำดับของดีเอ็นเอที่มีอิทธิพลต่อกิจกรรมของหน่วยทางพันธุกรรมที่พวกเขาเกิดขึ้น เมื่อเราพิจารณาในแง่ของการยับยั้งการกลายพันธุ์ของยีนส่วนใหญ่ยีนภายในชนิดแสดงมากกว่าหรือน้อยกว่าอัตราที่คล้ายกันของการกลายพันธุ์ที่สัมพันธ์กับขนาดของพวกเขา นี้แสดงให้เห็นว่า จีนยังถือว่าเป็นเป้าหมายที่กลายพันธุ์และความเสียหายต่อส่วนหนึ่งส่วนใดของมันสามารถยกเลิกการทำงานของมัน . เป็นผลให้เกิดการกลายพันธุ์เป็นประมาณได้สัดส่วนกับขนาดของยีน แต่พิจารณาเว็บไซต์ของการกลายพันธุ์ในลำดับของดีเอ็นเอ : ทุกคู่เบสในยีนเสี่ยงพอๆ กัน หรือบางมีแนวโน้มที่จะกลายพันธุ์กว่าผู้อื่น