A common measurement used to charac

A common measurement used to characterize thermoplastic polymers is called melt index. It is essentially an indirect, and inversely proportional, measure of the viscosity of the polymer when molten. One measures the mass of polymer melt which will flow through an orifice in a given amount of time under defined conditions of temperature, pressure, and geometry. The larger the melt index value, the lower is its viscosity, and therefore, the average molecular weight of the polymer is lower. Higher molecular weight polymers will be more viscous and less will flow under the same conditions so the melt index will be a smaller number. The melt index is typically expressed in terms of grams of polymer which flow out in a ten minute period, thus g/10 min or dg/min.

Different polymer types often report melt index at differing conditions. For example, polyethylenes typically report melt index at 190 degrees Centigrade whereas polypropylenes are typically reported at 230 degrees, due in part to their differing melting points. Therefore, melt index values are not always directly comparable between polymer types.

There are standardized methods for melt index under ASTM and ISO, for example, ASTM D1238. Such standard methods specify the geometry and other constraints on the device used as well as the combinations of conditions. The device is essentially an upright, narrow cylindrical barrel fitted with a plunger and a removable (for cleaning) orifice at the bottom. The barrel is temperature controlled and a defined weight is placed on the plunger to provide the prescribed force and thus pressure on the plunger, which drives the polymer melt through the orifice. Typically, polymer pellets are loaded into the barrel and allowed to come to the measurement temperature, well above the polymer melting point, then the weight is applied to the plunger, forcing polymer through the orifice. The extrudate is measured via literal weighing or by volumetric methods (plunger travel) using known melt density.

Different weights may be used on the plunger for different polymer types or for different molecular weight ranges within products of a given type. For example, blow molding grades of HDPE might report a melt index value using a 21.6 kg weight, due to the high viscosity of such grades, while blown film extrusion grades of LLDPE or LDPE generally use a 2.16 kg weight.

Terminology also varies among polymer types and can be a source of confusion. Melt index, melt flow index, and melt flow rate are generally synonymous but often connote different measurement conditions and are frequently associated with different polymer type. Ratios of melt flows measured using two different weight loadings are also sometimes used to characterize the degree of shear-thinning behavior of the polymer. As the force increases, the apparent viscosity decreases and the flow is higher than expected, thus the melt flow ratio can differ between two polymers when expressed as the ratio of melt index measured at high loading to that at low load for each polymer. Changes in melt flow ratios usually reflect differences in molecular weight distribution and/or levels of long chain branching between polymer grades.

Melt indices are useful for comparing different grades and average molecular weights for the same polymer type. Suitability of a particular grade for a particular processing method can often be stated in terms of the range of melt index values suitable for use in that method, such as for injection molding versus blown film extrusion. For example, for polyethylenes, typical melt index values for blown film extrusion might range from 0.5 to 2 dg/min, for cast film extrusion from 2 to 6, for extrusion coating from 6 to 20, and for injection molding from 20 to 60, all measured at 190 C using a 2.16 kg weight.

Thus, a common metric for understanding ethylene vinyl acetate copolymers (EVA) is the melt index, which is inversely related to the average molecular weight. As discussed in an earlier post, the molecular weight of EVA can be varied over a rather wide range, so the range of attainable melt index values is large. That product envelope spans the melt viscosity range necessary to process the polymer in a wide variety of methods from blow molding to extrusion to injection molding and all the way to those applicable to handling hot melt adhesives, up to and including your

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

A common measurement used to characterize thermoplastic polymers is called melt index. It is essentially an indirect, and inversely proportional, measure of the viscosity of the polymer when molten. One measures the mass of polymer melt which will flow through an orifice in a given amount of time under defined conditions of temperature, pressure, and geometry. The larger the melt index value, the lower is its viscosity, and therefore, the average molecular weight of the polymer is lower. Higher molecular weight polymers will be more viscous and less will flow under the same conditions so the melt index will be a smaller number. The melt index is typically expressed in terms of grams of polymer which flow out in a ten minute period, thus g/10 min or dg/min. Different polymer types often report melt index at differing conditions. For example, polyethylenes typically report melt index at 190 degrees Centigrade whereas polypropylenes are typically reported at 230 degrees, due in part to their differing melting points. Therefore, melt index values are not always directly comparable between polymer types.มีวิธีมาตรฐานสำหรับดัชนีละลายภายใต้มาตรฐาน ASTM และ ISO ตัวอย่าง ASTM D1238 วิธีการเช่นมาตรฐานการเรขาคณิต และอื่น ๆ ข้อจำกัดของอุปกรณ์ที่ใช้เช่นเดียว กับชุดของเงื่อนไข อุปกรณ์หลักตรง แคบทรงกระบอกกระบอกมีที่จมูกและ orifice ถอด (ความสะอาด) ที่ด้านล่างได้ บาร์เรลเป็นอุณหภูมิที่ควบคุม และกำหนดน้ำหนักวางบนจมูกแรงกำหนด และความดันบนจมูก การละลายพอลิเมอร์ผ่าน orifice ไดรฟ์ดังนั้น โดยปกติ โหลดเป็นบาร์เรล และสามารถมาวัดอุณหภูมิ ดีเหนือจุดหลอมเหลวของพอลิเมอร์ พอลิเมอร์ขี้ แล้วจมูก พอลิเมอร์ผ่าน orifice บังคับให้ใช้น้ำหนัก วัดพฤติกรรมที่ ผ่านการชั่งน้ำหนักตัว หรือ volumetric วิธี (เดินทางจมูก) ใช้ละลายที่ทราบความหนาแน่นอาจจะใช้น้ำหนักที่แตกต่างกันบนจมูกที่ สำหรับชนิดของพอลิเมอร์แตกต่างกัน หรือช่วงน้ำหนักโมเลกุลแตกต่างกันภายในผลิตภัณฑ์ชนิดกำหนด ตัวอย่าง ริ้วของ HDPE เป่าอาจรายงานค่าดัชนีละลายโดยใช้น้ำหนัก 21.6 กก. เนื่องจากความหนืดที่สูงของเกรดดังกล่าว ในขณะที่เกรดรีดฟิล์มเป่าของ LLDPE LDPE โดยทั่วไปใช้น้ำหนัก 2.16 กก.คำศัพท์ยังแตกต่างกันระหว่างชนิดของพอลิเมอร์ และสามารถเป็นแหล่งของความสับสน ดัชนีละลาย ละลายไหลดัชนี อัตราการไหลละลายเป็นคำทั่วไปที่มี แต่มักจะ connote เงื่อนไขการวัดที่แตกต่างกัน และมักเกี่ยวข้องกับชนิดของพอลิเมอร์แตกต่างกัน อัตราหลอมไหลที่วัดโดยใช้น้ำหนักแตกต่างกันสอง loadings บางครั้งยังใช้ในการกำหนดลักษณะระดับของแรงเฉือนบางลักษณะการทำงานของพอลิเมอร์ เพิ่มแรง ความหนืดปรากฏลดลง และการไหลจึงสูงกว่าที่คาดไว้ อัตราการไหลละลายสามารถแตกต่างกันระหว่างโพลิเมอร์สองเมื่อแสดงเป็นอัตราส่วนของ ละลายดัชนีวัดที่โหลดสูงที่ที่โหลดต่ำสุดสำหรับแต่ละโพลิเมอร์ การเปลี่ยนแปลงในอัตราส่วนขั้นตอนละลายมักสะท้อนถึงความแตกต่างในการกระจายน้ำหนักโมเลกุลและ/หรือระดับของห่วงโซ่ยาวสาขาระหว่างพอลิเมอร์เกรดดัชนีละลายมีประโยชน์สำหรับการเปรียบเทียบคะแนนที่แตกต่างกันและน้ำหนักโมเลกุลเฉลี่ยสำหรับพอลิเมอร์ชนิดเดียวกัน มักจะสามารถระบุความเหมาะสมของเกรดเฉพาะสำหรับวิธีการประมวลผลเฉพาะในช่วงของค่าดัชนีละลายเหมาะสำหรับใช้ในวิธีที่ เช่นสำหรับฉีดขึ้นรูปและรีดฟิล์มเป่า สำหรับตัวอย่าง สำหรับ polyethylenes โดยทั่วไปละลายค่าดัชนีสำหรับรีดฟิล์มเป่าอาจช่วงจาก 0.5 กิจ 2/min สำหรับฟิล์มหล่อ อัดจาก 2 ถึง 6 สำหรับเคลือบอัดขึ้นรูปจาก 6 20 และฉีด 20 กับ 60 ทั้งหมดวัดที่ 190 C ใช้น้ำหนัก 2.16 kgดังนั้น การวัดทั่วไปในการทำความเข้าใจกับเอทิลีนไวนิล acetate copolymers (EVA) เป็นดัชนีละลาย ซึ่งเกี่ยวข้องกับน้ำหนักโมเลกุลเฉลี่ย inversely ตามที่อธิบายไว้ในบทความก่อนหน้า น้ำหนักโมเลกุลของ EVA สามารถจะแตกต่างกันมากกว่าค่อนข้างหลากหลาย เพื่อช่วงละลายตามค่าดัชนีที่มีขนาดใหญ่ ซองผลิตภัณฑ์ที่ครอบคลุมช่วงละลายความหนืดที่จำเป็นในการกระบวนการพอลิเมอร์ในหลากหลายวิธีการจากการเป่าขึ้นรูปเพื่ออัดฉีด และทางผู้ใช้จัดการอุ่นละลายกาว การ กดของคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัดทั่วไปที่ใช้ในลักษณะของโพลีเมอร์โมที่เรียกว่าดัชนีละลาย มันเป็นหลักทางอ้อมและสัดส่วนผกผันวัดความหนืดของพอลิเมอเมื่อหลอมเหลว หนึ่งในวัดมวลของพอลิเมอละลายซึ่งจะไหลผ่านปากในจำนวนเวลาที่กำหนดภายใต้เงื่อนไขที่กำหนดไว้ของอุณหภูมิความดันและรูปทรงเรขาคณิต ที่มีขนาดใหญ่ค่าดัชนีการละลายที่ต่ำกว่าคือความหนืดและดังนั้นน้ำหนักโมเลกุลเฉลี่ยของพอลิเมอต่ำ โพลิเมอร์ที่มีน้ำหนักโมเลกุลที่สูงขึ้นจะมีมากขึ้นและมีความหนืดน้อยจะไหลภายใต้เงื่อนไขเดียวกันดังนั้นดัชนีละลายจะเป็นจำนวนที่น้อยกว่า ดัชนีละลายจะแสดงโดยทั่วไปในแง่ของกรัมของพอลิเมอที่ไหลออกมาในระยะเวลาสิบนาทีจึงกรัม / 10 นาทีหรือ DG / นาที. ประเภทพอลิเมอที่แตกต่างกันมักจะรายงานดัชนีละลายในเงื่อนไขที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น polyethylenes มักจะรายงานดัชนีละลายที่ 190 องศาเซนติเกรดในขณะที่จะมีการรายงาน polypropylenes ปกติที่ 230 องศาเนื่องจากในส่วนที่แตกต่างกันจุดหลอมเหลวของพวกเขา ดังนั้นละลายค่าดัชนีที่ไม่เคยโดยตรงเทียบเคียงระหว่างประเภทพอลิเมอ. มีวิธีการที่เป็นมาตรฐานสำหรับดัชนีละลายภายใต้มาตรฐาน ASTM และ ISO มีตัวอย่างเช่น ASTM D1238 วิธีการมาตรฐานดังกล่าวระบุเรขาคณิตและข้อ จำกัด อื่น ๆ บนอุปกรณ์ที่ใช้เช่นเดียวกับการรวมกันของเงื่อนไข อุปกรณ์เป็นหลักตรงบาร์เรลแคบพอดีกับรูปทรงกระบอกลูกสูบและถอดได้ (สำหรับการทำความสะอาด) ปากที่ด้านล่าง บาร์เรลคือการควบคุมอุณหภูมิและน้ำหนักที่กำหนดไว้วางอยู่บนลูกสูบเพื่อให้มีผลบังคับใช้ตามที่กำหนดและทำให้ความดันในลูกสูบที่ไดรฟ์ลิเมอร์ละลายผ่านปาก โดยปกติเม็ดลิเมอร์ที่มีการโหลดลงในถังและได้รับอนุญาตที่จะมาถึงอุณหภูมิที่วัดดีกว่าจุดหลอมเหลวลิเมอร์แล้วน้ำหนักจะนำไปใช้กับลูกสูบบังคับลิเมอร์ผ่านทางปาก พลาสติกหลอมเป็นวัดที่ผ่านการชั่งน้ำหนักตัวอักษรหรือโดยวิธีการปริมาตร (เดินทางลูกสูบ) โดยใช้ความหนาแน่นละลายที่รู้จักกัน. น้ำหนักแตกต่างกันอาจจะใช้ในลูกสูบชนิดพอลิเมอที่แตกต่างกันหรือช่วงที่มีน้ำหนักโมเลกุลที่แตกต่างกันภายในผลิตภัณฑ์ประเภทที่กำหนด ตัวอย่างเช่นเกรดแม่พิมพ์เป่าของ HDPE อาจรายงานค่าดัชนีละลายโดยใช้น้ำหนัก 21.6 กก. เนื่องจากมีความหนืดสูงเกรดดังกล่าวในขณะที่เกรดเป่าขึ้นรูปฟิล์มของ LLDPE หรือ LDPE โดยทั่วไปใช้น้ำหนัก 2.16 kg. คำศัพท์ยังแตกต่างกันระหว่างพอลิเมอ ชนิดและสามารถเป็นแหล่งของความสับสน ดัชนีละลายละลายดัชนีการไหลและอัตราการไหลละลายมีความหมายเหมือนทั่วไป แต่มักจะแสดงความหมายเงื่อนไขการวัดแตกต่างกันและมีความสัมพันธ์บ่อยครั้งกับลิเมอร์ชนิดที่แตกต่างกัน อัตราส่วนของการละลายไหลวัดโดยใช้สองแรงน้ำหนักที่แตกต่างกันนอกจากนี้ยังมีบางครั้งใช้เพื่อการศึกษาระดับปริญญาลักษณะของพฤติกรรมเฉือนผอมบางของพอลิเมอ ในฐานะที่เป็นแรงเพิ่มขึ้นลดลงเห็นได้ชัดความหนืดและการไหลสูงกว่าที่คาดไว้ดังนั้นอัตราการไหลสามารถแตกต่างกันระหว่างสองโพลิเมอร์เมื่อแสดงความเป็นอัตราส่วนของดัชนีละลายวัดที่โหลดสูงที่ที่โหลดต่ำสำหรับแต่ละลิเมอร์ การเปลี่ยนแปลงในอัตราส่วนไหลมักจะสะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างในการกระจายน้ำหนักโมเลกุลและ / หรือระดับของห่วงโซ่ยาวแยกระหว่างเกรดลิเมอร์. ละลายดัชนีจะมีประโยชน์สำหรับการเปรียบเทียบผลการเรียนที่แตกต่างกันและน้ำหนักโมเลกุลเฉลี่ยสำหรับประเภทพอลิเมอเดียวกัน ความเหมาะสมของชั้นประถมศึกษาปีโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับวิธีการประมวลผลโดยเฉพาะอย่างยิ่งมักจะระบุไว้ในแง่ของช่วงของค่าดัชนีละลายเหมาะสำหรับใช้ในวิธีการที่เช่นสำหรับการฉีดขึ้นรูปเมื่อเทียบกับการเป่าขึ้นรูปฟิล์ม ตัวอย่างเช่นสำหรับ polyethylenes ละลายทั่วไปค่าดัชนีการขึ้นรูปฟิล์มเป่าอาจจะอยู่ในช่วง 0.5-2 DG / นาที, การขึ้นรูปฟิล์มหล่อ 2-6, สำหรับเคลือบอัดขึ้นรูป 6-20 และสำหรับการฉีดขึ้นรูป 20-60, ทุกวัดที่ 190 องศาเซลเซียสโดยใช้น้ำหนัก 2.16 กก. ดังนั้นตัวชี้วัดที่พบบ่อยสำหรับการทำความเข้าใจ copolymers อะซิเตตไวนิลเอทิลีน (EVA) คือดัชนีละลายซึ่งเกี่ยวข้องแปรผกผันกับน้ำหนักโมเลกุลเฉลี่ย ตามที่กล่าวไว้ในโพสต์ก่อนหน้านี้น้ำหนักโมเลกุลของ EVA จะมีการเปลี่ยนแปลงในช่วงค่อนข้างกว้างดังนั้นช่วงของค่าดัชนีละลายสำเร็จที่มีขนาดใหญ่ ซองผลิตภัณฑ์ที่ครอบคลุมช่วงความหนืดที่จำเป็นในการดำเนินการพอลิเมอในความหลากหลายของวิธีการจากแม่พิมพ์เป่าที่จะไหลออกมาจะฉีดขึ้นรูปและวิธีการให้กับผู้ที่ใช้บังคับกับการจัดการกาวร้อนละลายและรวมถึงของคุณ