AKA Jean Henri DunantBorn: 8-May-18

AKA Jean Henri Dunant

Born: 8-May-1828
Birthplace: Geneva, Switzerland
Died: 30-Oct-1910
Location of death: Heiden, Switzerland
Cause of death: unspecified
Remains: Buried, Sihlfeld Cemetery, Zürich, Switzerland

Gender: Male
Religion: Agnostic [1]
Race or Ethnicity: White
Occupation: Activist

Nationality: Switzerland
Executive summary: Red Cross founder

Swiss businessman and humanitarian Henry (or Henri) Dunant was forced to drop out of high school when his family could not afford tuition, and he later apprenticed as a bank executive. He first came to some public attention by writing a world travelogue in 1858, which included a chapter excoriating the practice of slavery in America. The next year he traveled to the Italian town of Solferino, where he had hoped to obtain business permits from Napoleon III, who was commanding Franco-Sardinian troops there. Arriving on 24 June 1859, Dunant instead came upon the aftermath of Napoleon's huge military confrontation against the Austrians, the Battle of Solferino, which left some 20,000 corpses strewn across a battlefield that stretched 15 kilometers.

The view and the stench shocked his conscience, and inspired Dunant to write his best-known book, A Memory of Solferino. More than merely describing the horrors of war, he used the last third of the book to propose a solution — that relief societies should be formed in every nation of the world, to provide care and comfort to the wounded in war and catastrophe. With funding from his own personal fortune, he founded the Geneva Society for Public Welfare in 1863, which became the International Committee of the Red Cross. This group hosted its first Geneva Convention in 1864, laying the foundation for the concept of international law, as twelve nations agreed to allow wartime movement of medical and sanitary personnel, and to expedite their access to needed supplies. During the Franco-Prussian War of 1870, Dunant personally led Red Cross delegations that treated soldiers. Building on this success, Dunant called a second Geneva Convention in 1872, which led to agreements on the treatment of prisoners of war and pioneered the concept of settling international disputes in courtrooms instead of on battlefields.

Beyond his work with the Red Cross, Dunant pursued at least three other charitable projects -- an 1875 conference at which he hoped to banish slavery worldwide; an "International and Universal Library"; and a neutral settlement in Palestine -- none of which had any noteworthy success. Both he and his business were driven to bankruptcy in 1867, and Dunant found himself over a million Swiss francs in debt, a staggering figure at the time. Over subsequent decades, even as the Red Cross (and Red Crescent in Muslim nations) made profound humanitarian gains and his name came to be revered, he spent many years virtually homeless.

In 1892 he was located by a Red Cross volunteer, who arranged for the chronically ill Dunant to be admitted to a hospice in Heiden, where he spent the remainder of his life. In 1901 Dunant and Frédéric Passy were jointly awarded the first Nobel Peace Prize, and Dunant gave his share of the cash stipend to charity. In keeping with his oft-stated wish, when he died in 1910 he was given no formal funeral and "buried like a dog".

[1] Devoutly Calvinist for most of his life, but became bitter and disdainful toward religion in his latter years.
Father: Jean-Jacques Dunant (orphanage superintendent)
Mother: Antoinette Dunant-Colladon (d. 1868)

High School: College de Geneva, Geneva, Switzerland (dropped out)

Freemasonry
Geneva Society for Alms
International Committee of the Red Cross Founder (1863)
Young Men's Christian Association
Exiled (self-imposed) from Geneva, Switzerland 1867
Bankruptcy 1867
Nobel Peace Prize 1901

Author of books:
An Account of the Regency in Tunis (1858, non-fiction)
A Memory of Solferino (1862)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาคาฌองอังรีดูนังต์วันเกิด: 8 พ.ค. 1828 สถานที่เกิด: เจนีวาสวิตเซอร์เสียชีวิต: 30 ต.ค. 1910 สถานที่ตั้งของตาย Heiden วิตเซอร์แลนด์สาเหตุของการตาย: ไม่ระบุซาก: ฝัง Sihlfeld สุสานซูริค, สวิตเซอร์เพศ: ชายศาสนา: ไม่เชื่อเรื่องพระเจ้า [1] การแข่งขันหรือเชื้อชาติ: สีขาวอาชีพ: กิจกรรมสัญชาติ: สวิตเซอร์บทสรุปผู้บริหาร: ผู้ก่อตั้งสภากาชาดนักธุรกิจชาวสวิสและมนุษยธรรมเฮนรี่(หรืออองรี) Dunant ถูกบังคับให้ออกจากโรงเรียนสูงเมื่อครอบครัวของเขาไม่สามารถจ่ายค่าเล่าเรียนและหลังจากนั้นเขา ฝึกเป็นผู้บริหารธนาคาร ครั้งแรกที่เขามาถึงบางความสนใจของประชาชนโดยการเขียนหนังสือท่องเที่ยวโลกในปี 1858 ซึ่งรวมถึงบท excoriating การปฏิบัติของการเป็นทาสในอเมริกา ปีต่อมาเขาได้เดินทางไปยังเมืองของอิตาลี Solferino ที่เขาหวังว่าจะได้รับใบอนุญาตธุรกิจจากโปเลียนที่สามซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาทหารฝรั่งเศสมีซาร์ดิเนีย ที่เดินทางมาถึงวันที่ 24 มิถุนายน 1859 Dunant แทนมาถึงผลพวงของนโปเลียนการเผชิญหน้าทางทหารขนาดใหญ่กับออสเตรียที่รบ Solferino ซึ่งเหลือ 20,000 ศพเกลื่อนไปทั่วสนามรบที่ทอดยาว 15 กิโลเมตร. มุมมองและกลิ่นเหม็นตกใจจิตสำนึกของเขาและ แรงบันดาลใจ Dunant ที่จะเขียนหนังสือที่รู้จักกันดีของเขาความทรงจำของ Solferino มากกว่าแค่การอธิบายความน่าสะพรึงกลัวของสงครามเขาใช้สามที่ผ่านมาของหนังสือเล่มนี้จะเสนอวิธีการแก้ปัญหา - ที่สังคมควรจะโล่งใจที่เกิดขึ้นในประเทศของโลกที่ทุกคนจะให้การดูแลและความสะดวกสบายที่จะได้รับบาดเจ็บในสงครามและภัยพิบัติ ด้วยการระดมทุนจากสมบัติส่วนตัวของเขาเองเขาก่อตั้งสมาคมเจนีวาเพื่อสวัสดิภาพของประชาชนในปี 1863 ซึ่งกลายเป็นคณะกรรมการกาชาดระหว่างประเทศ กลุ่มนี้เจนีวาเป็นเจ้าภาพการประชุมครั้งแรกในปี 1864, การวางรากฐานสำหรับแนวคิดของกฎหมายต่างประเทศที่เป็นสิบสองประเทศตกลงที่จะช่วยให้มีการทำสงครามของบุคลากรทางการแพทย์และการสุขาภิบาลและเพื่อเร่งการเข้าถึงอุปกรณ์ที่จำเป็น ระหว่างฝรั่งเศสปรัสเซียนสงคราม 1870 Dunant ส่วนตัวนำคณะผู้แทนกาชาดที่ได้รับการรักษาทหาร จากความสำเร็จนี้ Dunant เรียกว่าเป็นครั้งที่สองสนธิสัญญาเจนีวาใน 1872 ซึ่งนำไปสู่การทำข้อตกลงเกี่ยวกับการรักษาของเชลยศึกและผู้บุกเบิกแนวคิดของการยุติข้อขัดแย้งระหว่างประเทศในคดีแทนในสนามรบ. นอกเหนือจากการทำงานของเขากับกาชาด Dunant ติดตาม อย่างน้อยสามโครงการการกุศลอื่น ๆ - 1875 การประชุมที่เขาหวังว่าจะขับไล่ทาสทั่วโลก เป็น "อินเตอร์เนชั่นแนลและยูนิเวอร์แซห้องสมุด"; และการตั้งถิ่นฐานที่เป็นกลางในปาเลสไตน์ - ไม่มีใครที่ประสบความสำเร็จใด ๆ ที่น่าสังเกต ทั้งเขาและธุรกิจของเขากำลังขับรถที่จะล้มละลายในปี 1867 และพบว่าตัวเอง Dunant กว่าล้านฟรังก์สวิสในตราสารหนี้ซึ่งเป็นตัวเลขที่ส่ายในเวลา กว่าทศวรรษที่ผ่านมาต่อมาแม้ในขณะที่กาชาด (และสภาเสี้ยววงเดือนแดงในประเทศมุสลิม) ทำกำไรมนุษยธรรมที่ลึกซึ้งและชื่อของเขามาเป็นที่เคารพนับถือเขาใช้เวลาหลายปีไม่มีที่อยู่อาศัยจริง. ในปี 1892 เขาได้รับการตั้งอยู่โดยอาสาสมัครกาชาดที่จัดให้ Dunant ป่วยเรื้อรังที่จะเข้ารับการรักษาในบ้านพัก Heiden ซึ่งเขาใช้เวลาที่เหลือของชีวิตของเขา ในปี 1901 และ Dunant Frédéricแพทซี่ได้รับรางวัลร่วมกันเป็นครั้งแรกที่ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพและ Dunant ให้ส่วนแบ่งของค่าจ้างเป็นเงินสดเพื่อการกุศล ในการรักษาด้วยความปรารถนาผู้ทรงที่ระบุไว้ของเขาเมื่อเขาเสียชีวิตในปี 1910 เขาได้รับไม่มีศพอย่างเป็นทางการและ "ฝังอยู่เหมือนสุนัข". [1] ใจลัทธิมากที่สุดในชีวิตของเขา แต่กลายเป็นขมและดูถูกเหยียดหยามต่อศาสนาในปีที่หลังของเขา . พ่อ: Jean-Jacques Dunant (ผู้อำนวยการสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า) แม่: อองตัวเนต Dunant-Colladon (ง 1868). โรงเรียนมัธยม: วิทยาลัยเดอเจนีวา, เจนีวา, วิตเซอร์แลนด์ (ลาออก) สามัคคีเจนีวาสมาคมทานระหว่างประเทศคณะกรรมการผู้ก่อตั้งสภากาชาด(1,863 ) ชื่อสมาคมหนุ่มของผู้ชายExiled (ที่เรียกตัวเอง) จากเจนีวาสวิตเซอร์ 1867 ล้มละลาย 1867 รางวัลโนเบล 1901 ผู้เขียนหนังสือ: บัญชีของรีเจนซี่ในตูนิส (1858 ไม่ใช่นิยาย) ความทรงจำของ Solferino A (1862)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อองรี ดูนังต์ aka จีน

เกิด 8-may-1828
บ้านเกิด : Geneva , สวิตเซอร์แลนด์ 30-oct-1910

ตาย : ที่ตั้งของความตาย เฮเดน สวิตเซอร์แลนด์ : ไม่ระบุสาเหตุการตาย

ยังคง : ฝัง sihlfeld สุสาน , Z ü rich , สวิตเซอร์แลนด์


: ศาสนาเพศ : ชาย agnostic [ 1 ]
เชื้อชาติหรือชาติพันธุ์ : สีขาว อาชีพ : นัก

สัญชาติ : บทสรุปผู้บริหารสวิตเซอร์แลนด์


: กาชาดผู้ก่อตั้งนักธุรกิจชาวสวิสและมนุษยธรรม เฮนรี่ ( หรือ อองรี ดูนังต์ ) ถูกบังคับให้ต้องออกจากโรงเรียนมัธยม เมื่อครอบครัวของเขาไม่สามารถจ่ายค่าเล่าเรียนได้ และต่อมาเขา apprenticed เป็นผู้บริหารธนาคาร ครั้งแรกที่เขามาหาบางความสนใจของสาธารณะ โดยเขียนท่องเที่ยวโลกใน 1858 , ซึ่งรวมถึงบท excoriating การปฏิบัติของการเป็นทาสในสหรัฐอเมริกา ปีต่อมาเขาได้เดินทางไปยังเมืองของซอลเฟริโน อิตาลี ,ซึ่งเขาหวังที่จะได้รับใบอนุญาตธุรกิจจาก Napoleon III ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารฝรั่งเศสซาร์ดิเนียมี มาถึงวันที่ 24 มิถุนายน 2402 ดูนังต์ , แทนมาเมื่อผลพวงของนโปเลียนขนาดใหญ่การเผชิญหน้ากับทหารออสเตรีย การต่อสู้ของซอลเฟริโน ซึ่งมี 20 , 000 ศพเกลื่อนทั่วสนามรบที่ขึง

15 กิโลเมตรมุมมองและกลิ่นเหม็น ตกใจ มโนธรรม และแรงบันดาลใจ ดูนังต์เขียนหนังสือที่มีชื่อเสียงของเขา ความทรงจำที่ซอลเฟริโน . มากกว่าเพียงแค่อธิบายถึงความน่ากลัวของสงคราม เขาใช้ที่สามสุดท้ายของหนังสือเพื่อนำเสนอโซลูชั่นที่บรรเทาสังคมควรจะเกิดขึ้นในทุกประเทศของโลก เพื่อให้การดูแลและความสะดวกสบายที่ได้รับบาดเจ็บในสงครามและความหายนะด้วยการระดมทุนจากมรดกส่วนตัวของเขาเอง เขาได้ก่อตั้งสมาคมสงเคราะห์สาธารณะในเจนีวา 1863 ซึ่งเป็นคณะกรรมการกาชาดระหว่างประเทศ กลุ่มนี้ เป็นเจ้าภาพการประชุมครั้งแรกในเจนีวา 1864 , การวางรากฐานสำหรับแนวคิดของกฎหมายระหว่างประเทศ เป็นสิบสองประเทศตกลงที่จะอนุญาตให้เคลื่อนไหวสงครามของบุคลากรทางการแพทย์และอนามัยและเพื่อเร่งการเข้าถึงอุปกรณ์ที่จำเป็น . ในฝรั่งเศสปรัสเซียสงคราม 1870 ดูนังต์ส่วนตัว LED กาชาดคณะผู้แทนที่ได้รับทหาร อาคารในความสำเร็จนี้ ดูนังต์เรียกว่าสนธิสัญญาเจนีวาที่สองใน 1872 , ซึ่งนำไปสู่ข้อตกลงในการรักษาของเชลยศึก และเป็นผู้บุกเบิกแนวคิดของข้อพิพาทระหว่างประเทศในห้องตัดสินแทน

ในสนามรบนอกเหนือจากการทำงานของเขากับกาชาด ดูนังต์ติดตามอย่างน้อยสามโครงการการกุศลอื่น ๆ -- แต่การประชุมที่ซึ่งเขาหวังที่จะขับไล่ความเป็นทาสทั่วโลก ; " นานาชาติและห้องสมุด " สากล และเป็นกลาง การตั้งถิ่นฐานในปาเลสไตน์ -- ไม่มีซึ่งมีสำคัญสำเร็จ ทั้งเขาและธุรกิจของเขาถูกทำให้ล้มละลายใน 1867 ,ดูนังต์และพบตัวเองมากกว่าล้านสวิตฟรังซ์ต่อรูปส่ายตลอดเวลา กว่าทศวรรษถัดไป แม้เป็นกากบาทสีแดง ( แดงเสี้ยว ในประเทศมุสลิม ) ได้ลึกซึ้งและมนุษยธรรมได้รับชื่อของเขามาเคารพ เขาใช้เวลาหลายปีแทบไม่มี

ใน 1892 เขาอยู่โดยสภากาชาดอาสาที่จัดขึ้นสำหรับโรคเรื้อรัง ดูนังต์ได้เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลใน เฮเดน ซึ่งเขาใช้เวลาที่เหลือของชีวิตของเขา ใน 2444 ดูนังต์ และเฟรเดริก passy สิ่งแวดล้อมรางวัลแรกรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ และ ดูนังต์ให้ส่วนแบ่งของเงินค่าครองชีพเพื่อการกุศล ในการรักษาด้วยเขากล่าวเสมอว่าต้องการ เมื่อเขาเสียชีวิตในปี 1910 เขาให้จัดงานศพและ " ฝังเหมือนหมา

"[ 1 ] มีศรัทธา calvinist สำหรับส่วนมากของชีวิตของเขา แต่กลายเป็นขมและดูถูกเหยียดหยามต่อศาสนาในปีหลังของเขา .
พ่อ : ฌองฌาคส์ ดูนังต์ ( ผู้อำนวยการสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า )
แม่ : อองตัวเนต ดูนังต์ colladon ( อ. 1 ) โรงเรียนสูง

: วิทยาลัยเดอเจนีวา , เจนีวาประเทศสวิสเซอร์แลนด์ ( ลาออก )

ความสามัคคี
เจนีวา สังคมขอทาน
ระหว่างประเทศคณะกรรมการกาชาด ( 1863 )
ผู้ก่อตั้ง
สมาคมคริสเตียน ชายหนุ่มที่ถูกเนรเทศ ( ตนเองกําหนด ) จากเจนีวา สวิตเซอร์แลนด์ 2410 1867

bankruptcy รางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ 1901

ผู้เขียนหนังสือ :
บัญชีของ รีเจนซี่ ใน ตูนิส ( 1858 ไม่ใช่นิยาย )
ความทรงจำที่ซอลเฟริโน ( 1862 )