Land-use and town-planning regulati

Land-use and town-planning regulations were never a priority in the
described context. The Ley Sobre Re´gimen del Suelo y Ordenacio´n Urbana
(Law governing Land-Use and Urban Town-Planning) of 1956 came
to be seen as a hindrance to the longed for economic growth, and at
destinations it was practically impossible to reconcile the rationality of
town-planning with an unstoppable, spectacular process of urban and
tourism development. The local society, which generally depended on
a weak economic structure based on the primary sector, perceived the
urban growth associated with tourism as a source of wealth and prosperity.
The Ley de Centros o Zonas de Intere´s Turı´stico Nacional (Law of Centers
and Areas of National Tourist Interest) of 1963 subordinated townplanning
to tourism-related interests. Although the preamble of the
Law Act refers to the existence of such problems as saturation and
infrastructure shortages, its enforcement did not help to palliate those
very early structural imbalances. Just the opposite, it meant a sectorial
interference in town-planning that encouraged the growth in the
building sector without paying any attention whatsoever to its spatial
repercussions (De Tera´n 1982).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ที่ดินและวางแผนเมืองกฎระเบียบไม่เคยมีความสำคัญในการอธิบายบริบท Ley Sobre Re´gimen del Suelo y Ordenacio´n เออร์บานา(กฎหมายควบคุมการใช้ที่ดินและการวางแผนเมือง Urban) ของปี 1956 มาให้เห็นเป็นกำแพงเพื่อ longed ที่เติบโตทางเศรษฐกิจ และในสถานที่ท่องเที่ยวนั้นเป็นจริงง้อ rationality ของ-การวางแผนเมือง ด้วยกระบวนการโจ๊ก งดงามของเมือง และการพัฒนาท่องเที่ยว สังคมท้องถิ่น ซึ่งโดยทั่วไปขึ้นอยู่กับโครงสร้างทางเศรษฐกิจอ่อนแอตามภาคหลัก การรับรู้การเกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเป็นแหล่งของความมั่งคั่งและความเจริญเติบโตเมืองO Ley de Centros Zonas de Intere´s Turı´stico Nacional (กฎหมายของศูนย์และพื้นที่ของประเทศนักท่องเที่ยวสนใจ) ของ 1963 รอง townplanningไปสถานที่ท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้อง แม้ว่าข้อเสนอแนะฉบับนี้ของกฎหมายบัญญัติถึงการดำรงอยู่ของปัญหาดังกล่าวเป็นความเข้ม และขาดแคลนโครงสร้างพื้นฐาน การบังคับได้ไม่ช่วย palliate ผู้ตรู่สมดุลโครงสร้าง ห้องตรงข้าม หมายความว่า เป็น sectorialสัญญาณรบกวนในเมืองที่ส่งเสริมการเจริญเติบโตในอาคารภาคโดยไม่ให้ความสนใจใด ๆ ใด ๆ เพื่อการอนุรักษ์พื้นที่ร้าย (เด Tera´n 1982)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้ประโยชน์ที่ดินและข้อบังคับการวางแผนเมืองเขาไม่เคยมีความสำคัญใน
บริบทอธิบาย เล Sobre Re'gimen เดล Suelo และ Ordenacio'n เออร์บานา
(กฎหมายว่าด้วยการใช้ที่ดินและชุมชนเมืองการวางแผน) 1956 มา
จะถูกมองว่าเป็นอุปสรรคต่อการโหยหาการเติบโตทางเศรษฐกิจและใน
สถานที่มันเป็นไปไม่ได้จริงที่จะคืนดี เหตุผลของ
การวางแผนเมืองที่มีผ่านพ้นกระบวนการที่งดงามของเมืองและ
การพัฒนาการท่องเที่ยว สังคมท้องถิ่นซึ่งขึ้นอยู่ทั่วไปใน
โครงสร้างทางเศรษฐกิจที่อ่อนแออยู่บนพื้นฐานของภาคหลักที่รับรู้
การเติบโตของเมืองที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเป็นแหล่งที่มาของความมั่งคั่งและความเจริญรุ่งเรือง.
หลากหลายเดอ Centros o Zonas เด Intere's Turı'sticoแห่งชาติ (กฏหมายของ ศูนย์
และพื้นที่ของการท่องเที่ยวแห่งชาติดอกเบี้ย) ปี 1963 townplanning ด้อยสิทธิ
เพื่อผลประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว แม้ว่าคำนำของ
กฎหมายพระราชบัญญัติหมายถึงการดำรงอยู่ของปัญหาเช่นความอิ่มตัวของสีและ
การขาดแคลนโครงสร้างพื้นฐานการบังคับใช้ไม่ได้ช่วยในการบรรเทาผู้ที่
ไม่สมดุลของโครงสร้างเร็วมาก เพียงแค่ตรงข้ามก็หมายความว่ารายสาขา
การแทรกแซงในการวางแผนเมืองที่ได้รับการสนับสนุนการเจริญเติบโตใน
ภาคอาคารโดยไม่ได้ให้ความสนใจใด ๆ ไปยังอวกาศของ
ผลกระทบ (De Tera'n 1982)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ที่ดินในเมืองและระเบียบการวางแผนไม่เคยมีความสำคัญใน
อธิบายบริบท การแบนเกี่ยวกับ re ใหม่ gimen เดล ซูอีโล Y ordenacio ใหม่ N Urbana
( กฎหมายควบคุมการใช้ที่ดินและผังเมืองเมือง ) 1956 มา
เห็นเป็นเครื่องกีดขวางที่ปรารถนาสำหรับการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและ
จุดหมายปลายทางมันเป็นไปไม่ได้ในทางปฏิบัติเพื่อตรวจสอบเหตุผลของ
ผังเมืองกับผ่านพ้นกระบวนการที่งดงามของเมืองและการพัฒนาการท่องเที่ยว สังคมท้องถิ่น ซึ่งโดยทั่วไปขึ้นอยู่กับ
โครงสร้างเศรษฐกิจที่อ่อนแอจากภาคหลัก การรับรู้
การเจริญเติบโตของเมืองที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเป็นแหล่งที่มาของความมั่งคั่งและความเจริญรุ่งเรือง เลย์ เดอ centros
o zonas de intere ค่ะใหม่เธอı´ stico Nacional ( กฎหมายของศูนย์
ของพื้นที่และความสนใจของนักท่องเที่ยวแห่งชาติ ) ปี 1963 างผังเมืองรวม
การท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ แม้ว่าจุดเริ่มต้นของ
กฎหมายพระราชบัญญัติหมายถึงการดำรงอยู่ของปัญหาเช่นความเข้มและการขาดแคลน
โครงสร้างพื้นฐานของการบังคับใช้ไม่ช่วยทำให้บรรเทาเหล่านั้น
ความไม่สมดุลของโครงสร้างต้นมาก ตรงกันข้าม มันหมายถึงการรบกวนในหมวดธุรกิจ
ผังเมืองที่สนับสนุนการเจริญเติบโตใน
ภาคอาคารโดยไม่สนใจใด ๆของผลกระทบเชิงพื้นที่
( de Tera ใหม่ ( 1982 )