This dissertation examines the Casp

This dissertation examines the Caspian legal dispute in the mid-1990s from the Russian perspective. In particular, it attempts to answer the question of why Russia moved toward cooperation in order to create a new international regime of the Caspian Sea. To do this, I rely on constructivism which emphasizes the role of both structures and agents in explaining foreign policy outcomes.

First, I define the term "structure" in constructivism. Structure includes social practices which are the source of constraints/enablements on actors' behaviors. This definition significantly broadens Kenneth Waltz's definition of structure especially in the sense that the former includes ideational structure constituted by "the subjective and intersubjective meanings held by actors." Second, I operationalize one crucial doctrine of constructivism, structuration theory, by borrowing insights from theories such as neorealist theory, bureaucratic politics, coalition politics, and cognitive psychology.

Relying on this analytical framework, I first explore how two main competing agencies--the Foreign Ministry and the oil industry faction--under varying domestic political and institutional settings interpreted external structures differently. I then investigate how these two agencies acted and interacted with other agencies. Finally, I examine how the structural consequences of these actions and interactions were perceived by the two competing agencies and constrained them over time. What matters here is process: the agencies' interpretations of structures lead to policies that create social reality; this reality will be perceived by the agencies and then constrain/enable them all over again. By tracing this process, the analytical framework attempts to identify a causal mechanism of how Russia's Caspian policy moved toward cooperation, to be more exact, how the position of the oil industry faction won over that of the Foreign Ministry in late 1997. This examination demonstrates that the Foreign Ministry shifted its position because the reality created either intentionally or unintentionally through the interaction of the Foreign Ministry's opponents became increasingly distant from the ministry's ideas between late 1993 and late 1997.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิทยานิพนธ์นี้ตรวจสอบข้อโต้แย้งของกฎหมายแคสเปียนในในกลางทศวรรษที่ 1990 จากมุมมองของรัสเซีย โดยเฉพาะ ก็พยายามตอบคำถามที่ว่าทำไมย้ายรัสเซียต่อความร่วมมือเพื่อสร้างระบอบการนานาชาติใหม่ของทะเลแคสเปียน การทำเช่นนี้ ฉันพึ่งศิลปะเค้าโครงซึ่งเน้นบทบาทของโครงสร้างและตัวแทนในการอธิบายผลของนโยบายต่างประเทศครั้งแรก ฉันกำหนดคำว่า "โครงสร้าง" ในศิลปะเค้าโครง โครงสร้างรวมถึงการปฏิบัติทางสังคมซึ่งเป็นแหล่งที่มาของข้อ จำกัด/enablements ในพฤติกรรมของนักแสดง คำนิยามนี้แผ่กว้าง Kenneth วอลซ์นิยามของโครงสร้างโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ที่ว่า เดิมรวมถึงโครงสร้าง ideational ทะลัก โดย "ตามอัตวิสัย และ intersubjective ความหมายจัดขึ้น โดยนักแสดง" อย่างมีนัยสำคัญ สอง ฉัน operationalize หลักคำสอนสำคัญหนึ่งของศิลปะเค้าโครง ทฤษฎี structuration โดยยืมความเข้าใจจากทฤษฎีเช่นทฤษฎี neorealist ราชการการเมือง การเมืองรัฐบาล และจิตวิทยาการรับรู้อาศัยกรอบการวิเคราะห์นี้ ฉันแรกได้สองวิธีหลักแข่งขันหน่วยงาน - กระทรวงต่างประเทศและน้ำมันอุตสาหกรรมฝ่าย - ภายใต้การตั้งค่าทางการเมือง และสถาบันในประเทศที่แตกต่างกันไปตีโครงสร้างภายนอกแตกต่างกัน ฉันตรวจสอบวิธีนี้สองหน่วยงานได้ปฏิบัติ และอาจ มีหน่วยงานอื่น ๆ ในที่สุด ฉันตรวจสอบวิธีลำดับโครงสร้างของการดำเนินการและการโต้ตอบเหล่านี้ถูกมองเห็น โดยหน่วยงานแข่งขันสอง และจำกัดพวกเขาเวลาผ่าน เรื่องอะไรนี่คือกระบวนการ: การตีความของหน่วยงานของโครงสร้างนำไปสู่นโยบายที่สร้างความเป็นจริงทางสังคม ความเป็นจริงนี้จะมองเห็น โดยหน่วยงานที่ กแล้ว จำกัด/เปิดให้ทั่วอีกครั้ง โดยการติดตามกระบวนการนี้ กรอบวิเคราะห์พยายามระบุสาเหตุกลไกของวิธีของรัสเซียแคสเปียนนโยบายย้ายไปสู่ความร่วมมือ ให้แน่นอนมากขึ้น วิธีชนะตำแหน่งของฝ่ายอุตสาหกรรมน้ำมันที่กระทรวงต่างประเทศมากกว่าในช่วงปลายปี 1997 สอบนี้แสดงให้เห็นว่า กระทรวงต่างประเทศเปลี่ยนตำแหน่งเนื่องจากความเป็นจริงที่สร้างขึ้นโดยตั้งใจ หรือบังเอิญผ่านการโต้ตอบของฝ่ายตรงข้ามของกระทรวงต่างประเทศได้ไกลมากขึ้นจากความคิดของกระทรวงระหว่างปี 1993 ปลายปี 1997 สาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิทยานิพนธ์นี้จะตรวจสอบแคสเปี้ยข้อพิพาททางกฎหมายในกลางทศวรรษที่ 1990 จากมุมมองของรัสเซีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งพยายามที่จะตอบคำถามที่ว่าทำไมรัสเซียไปสู่ความร่วมมือในการสร้างระบอบการปกครองระหว่างประเทศใหม่ของทะเลสาบแคสเปียน การทำเช่นนี้ฉันพึ่งพา constructivism ซึ่งเน้นบทบาทของโครงสร้างทั้งสองและตัวแทนในการอธิบายผลการดำเนินนโยบายต่างประเทศ. ครั้งแรกผมกำหนดคำว่า "โครงสร้าง" ใน constructivism โครงสร้างรวมถึงการปฏิบัติทางสังคมซึ่งเป็นแหล่งที่มาของข้อ จำกัด / enablements เกี่ยวกับพฤติกรรมของนักแสดง คำนิยามนี้อย่างมีนัยสำคัญขยายความหมายของเคนเน็ ธ Waltz ของโครงสร้างโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ที่ว่าอดีตรวมถึงโครงสร้างทางความคิดขึ้นโดย "ความหมายอัตนัยและ intersubjective ที่ถือโดยนักแสดง." . ประการที่สองผมการดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งหลักคำสอนที่สำคัญของการสร้างทางทฤษฎี structuration โดยยืมข้อมูลเชิงลึกจากทฤษฎีเช่นทฤษฎี neorealist การเมืองข้าราชการการเมืองรัฐบาลและจิตวิทยาองค์อาศัยกรอบการวิเคราะห์นี้ครั้งแรกที่ผมสำรวจว่าสองหน่วยงานหลักในการแข่งขัน - กระทรวงต่างประเทศและฝ่ายอุตสาหกรรมน้ำมัน - ภายใต้การตั้งค่าที่แตกต่างกันทางการเมืองและสถาบันในประเทศตีความโครงสร้างภายนอกที่แตกต่างกัน จากนั้นผมก็ตรวจสอบวิธีการเหล่านี้ทั้งสองหน่วยงานทำหน้าที่และมีความสัมพันธ์กับหน่วยงานอื่น ๆ สุดท้ายผมตรวจสอบว่าผลกระทบของโครงสร้างของการกระทำเหล่านี้และการมีปฏิสัมพันธ์ที่ได้รับการรับรู้ของทั้งสองหน่วยงานการแข่งขันและ จำกัด พวกเขาเมื่อเวลาผ่านไป ที่สำคัญที่นี่คืออะไรกระบวนการตีความหน่วยงานของโครงสร้างนำไปสู่นโยบายที่สร้างความเป็นจริงทางสังคม ความเป็นจริงนี้จะได้รับการรับรู้ของหน่วยงานและจากนั้น จำกัด / เปิดใช้งานได้อีกครั้ง ด้วยการติดตามขั้นตอนนี้กรอบการวิเคราะห์ความพยายามที่จะระบุสาเหตุกลไกของวิธีการที่นโยบายแคสเปี้ยของรัสเซียไปสู่ความร่วมมือที่จะมากขึ้นแน่นอนว่าตำแหน่งของฝ่ายอุตสาหกรรมน้ำมันได้รับรางวัลมากกว่าที่ของกระทรวงต่างประเทศในช่วงปลายปี 1997 การตรวจสอบนี้แสดงให้เห็น ที่กระทรวงต่างประเทศขยับตำแหน่งเพราะความเป็นจริงที่สร้างขึ้นทั้งโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจผ่านการมีปฏิสัมพันธ์ของฝ่ายตรงข้ามกระทรวงต่างประเทศกลายเป็นที่ห่างไกลมากขึ้นจากความคิดของกระทรวงระหว่างช่วงปลายปี 1993 และในช่วงปลายปี 1997

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิทยานิพนธ์นี้มุ่งศึกษาข้อพิพาททางกฎหมาย แคสเปียน ในกลางปี 1990 จากมุมมองของรัสเซีย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันพยายามที่จะตอบคำถามว่าทำไมรัสเซียย้ายต่อความร่วมมือในการสร้างระบอบระหว่างประเทศใหม่ของทะเลแคสเปี้ยน นี่ ฉันพึ่งสรรค์ที่เน้นบทบาทของทั้งโครงสร้างและตัวแทนในการอธิบายผลลัพธ์ของนโยบายต่างประเทศ .

ตอนแรกฉันให้นิยามคำว่า " โครงสร้าง " พยัคฆ์ร้าย . โครงสร้างรวมถึงการปฏิบัติทางสังคมซึ่งเป็นแหล่งที่มาของปัญหา / enablements พฤติกรรมดารา ' คำนิยามนี้อย่างมีนัยสำคัญขยายเคนเนธ วอลซ์ นิยามของโครงสร้างโดยเฉพาะอย่างยิ่งในความรู้สึกว่า ในอดีตรวมถึงโครงสร้าง ideational ตั้งขึ้นโดย " อัตวิสัย และ intersubjective ความหมายจัดขึ้นโดยนักแสดง " ที่สองผม operationalize หนึ่งสําคัญทฤษฎีคอนสต ทฤษฎีโครงสร้าง โดยยืมข้อมูลจากทฤษฎี เช่น ทฤษฎี neorealist ระบบราชการ การเมือง รัฐบาล การเมืองและจิตวิทยาปัญญา

อาศัยกรอบของการวิเคราะห์นี้ครั้งแรกที่ผมชมว่าสองหลักแข่งขันหน่วยงาน -- กระทรวงการต่างประเทศและอุตสาหกรรมน้ำมันในประเทศที่แตกต่างกัน -- ภายใต้ฝ่ายการเมืองและสถาบันการตีความโครงสร้างภายนอกแตกต่างกัน ฉันแล้วตรวจสอบว่าทั้งสองหน่วยงานทำและมีปฏิสัมพันธ์กับหน่วยงานอื่น ๆ ในที่สุดฉันตรวจสอบแล้วผลของโครงสร้างของการกระทำเหล่านี้และปฏิกิริยาของทั้งสองหน่วยงานและบริษัทคู่แข่ง โดยพวกเขาตลอดเวลา สิ่งที่สำคัญที่นี่คือกระบวนการของหน่วยงานการตีความของโครงสร้างเพื่อนำนโยบายที่สร้างความเป็นจริงทางสังคม ความจริงนี้จะเป็นที่รับรู้โดยหน่วยงานแล้วฝืน / ให้พวกเขาอีกครั้ง โดยการติดตามกระบวนการนี้การวิเคราะห์กรอบพยายามที่จะระบุกลไกเชิงสาเหตุของแคสเปี้ยนว่านโยบายของรัสเซียต่อความร่วมมือย้าย , เพื่อเป็นที่แน่นอนมากขึ้น แล้วตำแหน่งของอุตสาหกรรมน้ำมัน ฝ่ายชนะของกระทรวงต่างประเทศในปลายปี 1997การทดสอบนี้แสดงให้เห็นว่ากระทรวงการต่างประเทศเปลี่ยนตำแหน่งของมัน เพราะในความเป็นจริงที่สร้างขึ้นทั้งโดยตั้งใจ หรือไม่ได้ตั้งใจ ผ่านปฏิสัมพันธ์ของฝ่ายตรงข้ามของกระทรวงต่างประเทศกลายเป็นห่างไกลมากขึ้นจากปี 1993 และความคิดระหว่างปลายปลายปี 1997