affect, depression, and social func

affect, depression, and social functioning) between older adults who play digital games compared to those older adults that did not play digital games. Analysis was conducted on a sample of 140 independently living older adults with an average age of 77.47 years (SD = 7.31). Participants were divided into three groups (Regular, Occasional gamers, and Non-gamers) — 60% of the sample was either a Regular or Occasional Gamer. Differences among the groups were found for well-being, negative affect, social functioning, and depression with Regular and Occasional gamers performing better, on average, than Non-gaming older adults. Findings suggest that playing may serve as a positive activity associated with successful aging.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่งผลกระทบต่อภาวะซึมเศร้าและทำงานเพื่อสังคม) ระหว่างผู้สูงอายุที่เล่นเกมดิจิตอลเมื่อเทียบกับผู้สูงอายุที่ไม่ได้เล่นเกมดิจิตอล การวิเคราะห์ได้ดำเนินการกับตัวอย่างจาก 140 เป็นอิสระที่อยู่อาศัยผู้สูงอายุที่มีอายุเฉลี่ยของ 77.47 ปี (SD = 7.31) ผู้เข้าร่วมถูกแบ่งออกเป็นสามกลุ่ม (ปกติเป็นครั้งคราวคอเกมและไม่เล่นเกม) - 60% ของกลุ่มตัวอย่างที่เป็นทั้งนักเล่นเกมปกติหรือเป็นครั้งคราว ความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่พบกับความเป็นอยู่ในเชิงลบส่งผลกระทบต่อการทำงานของสังคมและภาวะซึมเศร้ากับเกมปกติและบางครั้งการปฏิบัติที่ดีขึ้นโดยเฉลี่ยกว่าไม่ใช่การเล่นเกมผู้สูงอายุ ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าการเล่นอาจเป็นกิจกรรมเชิงบวกที่เกี่ยวข้องกับการเกิดริ้วรอยที่ประสบความสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผล ซึมเศร้า และทำงานสังคม) ระหว่างผู้ใหญ่รุ่นเก่าที่เล่นเกมดิจิทัลเมื่อเทียบกับผู้ใหญ่ที่เก่าที่ไม่ได้เล่นเกมดิจิทัล วิธีวิเคราะห์ตัวอย่าง 140 อิสระชีวิตผู้ใหญ่สูงอายุอายุเฉลี่ย 77.47 ปี (SD = 7.31) ผู้เรียนถูกแบ่งออกเป็นสามกลุ่ม (ปกติ การเล่นเกมเป็นครั้งคราว และไม่เล่นเกม) คือ 60% ของตัวอย่างเป็นประจำหรือเป็นครั้งคราว Gamer ความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่พบสำหรับสุขภาพ ผลลบ สังคมทำงาน และภาวะซึมเศร้ากับการเล่นเกมปกติและ Occasional ทำดี เฉลี่ย กว่าผู้ใหญ่คนเก่าไม่เล่นเกม ผลการวิจัยแนะนำว่า เล่นอาจใช้เป็นกิจกรรมบวกที่เกี่ยวข้องกับอายุที่ประสบความสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความตกต่ำส่งผลกระทบต่อสังคมและทำงาน)ระหว่างผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่าการเล่นเกมส์แบบดิจิตอลเมื่อเทียบกับรุ่นเก่ากว่าผู้ใหญ่ที่ไม่ได้เล่นเกมดิจิตอล การวิเคราะห์ในตัวอย่างของ 140 ได้อย่างเป็นอิสระอยู่ผู้ใหญ่รุ่นเก่าด้วยอายุเฉลี่ยที่ 77.47 ปี( SD = 7.31 ) ผู้ร่วมประชุมได้แบ่งออกเป็นสามกลุ่ม(ปกติผู้เล่นเกมเป็นบางครั้งบางคราวและไม่ใช่นักเล่นเกม) - 60% ของตัวอย่างที่เป็นปกติหรือเป็นบางครั้งบางคราวทั้งนักเล่นเกม ความแตกต่างระหว่างกลุ่มที่พบสำหรับความเป็นอยู่ที่ดีมีผลต่อการลบการทำงานทางสังคมและความตกต่ำกับผู้เล่นเกมอย่างสม่ำเสมอและเป็นครั้งคราวทำได้ดีขึ้นโดยเฉลี่ยแล้วกว่าผู้ใหญ่มากกว่าไม่ใช่การเล่นเกม จากการสำรวจชี้ให้เห็นว่าการเล่นอาจจะทำหน้าที่เป็นกิจกรรมในเชิงบวกที่มีความเกี่ยวข้องกับอายุประสบความสำเร็จ