Volatile chemicals of higher plants

Volatile chemicals of higher plants are part of the chemical defense system against herbivores (Rice and Coats, 1994). Essential oils from plant species within the Lamiaceae family and their volatile constituents have previously been found to have a broad spectrum of
biological activities such as antifeedant, repellent or insecticidal properties against a number of agricultural and stored The effectiveness of plant volatiles as olfactory attractants has been examined for various thrips species (e.g., Morgan and Crumb, 1928; Penman et al., 1982; Kirk, 1985; Pow et al., 1999). Surveys on repulsion effects of volatile chemicals to thrips have been rarely
reported. Gaum et al. (1994) observed that floral volatiles of several rose cultivars, even susceptible ones, repelled western flower thrips (Frankliniella occidentalis Pergande). Koschier et al. (2000) found salicylaldehyde to elicit negative responses of western flower thrips at
different concentrations. a-Tomatine has been demonstrated to have a strong antifeedant activity against Thrips palmi Karnyon tomato leaves (Hirano et al.,1994).
products pests (e.g., Mansour et al., 1986; Dube et al., 1989; Shaaya et al., 1991; Hori and Komatsu, 1997; Lee et al., 1997; Tun-c and Sahinkaya,
1998; Hori, 1999a; Isman, 2000). Volatile monoterpenes constitute the corpus of many of the essential oils of Lamiaceae plants (Hallahan, 2000). Several monoterpenes are known to act as feeding deterrents (Rice and Coats, 1994), defined as chemicals which inhibit the feeding activity of insects on a plant (Dethier et al.,1960).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สารเคมีระเหยของพืชสูงขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของระบบป้องกันเคมีกับ herbivores (ข้าวและตรา 1994) น้ำมันหอมระเหยจากพืชสายพันธุ์ภายในครอบครัววงศ์กะเพรา และพบ constituents การระเหยให้สเปกตรัมกว้างของก่อนหน้านี้กิจกรรมชีวภาพเช่น antifeedant ยุง หรือ insecticidal คุณสมบัติเทียบกับตัวเลขของทางการเกษตร และเก็บประสิทธิภาพของโรงงาน volatiles เป็น attractants สมานได้ถูกตรวจสอบสำหรับชนิดเพลี้ยไฟต่าง ๆ (เช่น มอร์แกนและเศษ 1928 Penman et al., 1982 โบสถ์ 1985 ธารและ al., 1999) การสำรวจใน repulsion ผลของสารเคมีระเหยเพลี้ยไฟไม่ค่อยรายงาน Gaum et al. (1994) พบว่า volatiles ดอกไม้หลายชนิดกุหลาบพันธุ์ แม้แต่ไวต่อคน เพลี้ยไฟดอกมันไส้ตะวันตก (Frankliniella occidentalis Pergande) Koschier และ al. พบ salicylaldehyde (2000) เพื่อให้ได้รับการตอบสนองเป็นค่าลบของเพลี้ยไฟดอกไม้ตะวันตกที่ความเข้มข้นแตกต่างกัน มี Tomatine ได้ถูกสาธิตมีกิจกรรมแข็งแรง antifeedant กับ palmi เพลี้ยไฟมะเขือเทศ Karnyon ใบ (โน่ et al., 1994)ศัตรูพืชผลิตภัณฑ์ (เช่น Mansour et al., 1986 Dube et al., 1989 Shaaya et al., 1991 โคมัตสุ 1997 และ Hori ลีและ al., 1997 ทูน-c และ Sahinkayaปี 1998 Hori, 1999a Isman, 2000) Monoterpenes ระเหยเป็นคอร์พัสคริของน้ำมันหอมระเหยพืชวงศ์กะเพรา (Hallahan, 2000) หลาย monoterpenes รู้จักกันเป็นอาหาร deterrents (ข้าวและตรา 1994), กำหนดเป็นสารเคมีที่ยับยั้งกิจกรรมการให้อาหารของแมลงในพืช (Dethier et al., 1960)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารเคมีที่ระเหยของพืชที่สูงขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของระบบการป้องกันสารเคมีกับสัตว์กินพืช (ข้าวและเสื้อโค้ท, 1994)
น้ำมันหอมระเหยจากพืชชนิดภายในครอบครัวกะเพราและองค์ประกอบความผันผวนของพวกเขาได้รับก่อนหน้านี้พบว่ามีหลากหลายกิจกรรมทางชีวภาพเช่นการต้านการกินยากันหรือคุณสมบัติฆ่าแมลงกับจำนวนของการเกษตรและเก็บไว้ประสิทธิผลของสารระเหยพืชดึงดูดการดมกลิ่นที่ได้รับตรวจสอบสายพันธุ์เพลี้ยไฟต่างๆ (เช่นมอร์แกนและเศษเล็กเศษน้อย 1928; นักเขียน et al, 1982;. เคิร์ก, 1985. เภา, et al, 1999)
การสำรวจเกี่ยวกับผลกระทบของสารเคมีที่ขับไล่ความผันผวนที่จะเพลี้ยไฟได้รับไม่ค่อยรายงาน Gaum et al, (1994) พบว่าสารระเหยดอกไม้หลายสายพันธุ์ที่ปรับตัวสูงขึ้นแม้กระทั่งอ่อนแอมันไส้เพลี้ยไฟดอกไม้ตะวันตก (Frankliniella occidentalis Pergande) Koschier et al, (2000) พบ salicylaldehyde
ที่จะล้วงเอาการตอบสนองเชิงลบของเพลี้ยไฟดอกไม้ตะวันตกที่มีความเข้มข้นแตกต่างกัน A-Tomatine ได้แสดงให้เห็นว่าจะมีกิจกรรมต้านการกินที่แข็งแกร่งกับเพลี้ยไฟ Palmi Karnyon ใบมะเขือเทศ (Hirano et al, 1994)..
ศัตรูพืชผลิตภัณฑ์ (เช่น Mansour et al, 1986;. เบ้ et al, 1989;. Shaaya et al, 1991; Hori และ Komatsu, 1997;. ลี, et al, 1997; Tun-คและ Sahinkaya,
1998; Hori, 1999a; Isman, 2000) monoterpenes ระเหยเป็นคลังของหลายน้ำมันหอมระเหยจากพืชกะเพรา (ที่ Hallahan, 2000) monoterpenes หลายเป็นที่รู้จักกันเพื่อทำหน้าที่เป็นยับยั้งการกินอาหาร (ข้าวและเสื้อโค้ท, 1994) กำหนดให้เป็นสารเคมีที่ยับยั้งกิจกรรมให้อาหารของแมลงในพืช (Dethier et al., 1960)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไอระเหยสารเคมีของพืชที่สูงขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของระบบป้องกันสารเคมีจากพืช ( ข้าวและเสื้อโค้ต , 1994 ) น้ำมันหอมระเหยจากพืชวงศ์ Lamiaceae ภายในและองค์ประกอบระเหยได้รับก่อนหน้านี้พบว่ามีหลากหลายของกิจกรรมทางชีวภาพ เช่น ยับยั้ง
,ขับไล่ หรือฆ่าคุณสมบัติกับหมายเลขของการเกษตรและเก็บรักษาประสิทธิภาพของพืช เป็นสารระเหยกลิ่นกะปลกกะเปลี้ยได้ตรวจสอบเพลี้ยไฟชนิดต่างๆ ( เช่น มอร์แกน และ เศษ 2471 ; Penman et al . , 1982 ; เคิร์ก , 1985 ; ธาร et al . , 1999 ) การสำรวจผลกระทบของสารเคมีที่ระเหยง่ายในการขับไล่เพลี้ยไฟได้ไม่ค่อย
รายงาน gaum et al .( 1994 ) พบว่าสารระเหยหลายดอกไม้กุหลาบพันธุ์อ่อนแอแม้แต่คนที่โดนเพลี้ยไฟดอกไม้ตะวันตก ( frankliniella occidentalis pergande ) koschier et al . ( 2000 ) พบซาลิไซลัลดีไฮด์ เพื่อกระตุ้นการตอบสนองเชิงลบของเพลี้ยไฟดอกไม้ตะวันตกที่
ความเข้มข้นต่างกันa-tomatine ได้แสดงให้แข็งแรงยับยั้งกิจกรรมต่อเพลี้ยไฟ Palmi karnyon ใบมะเขือเทศ ( Hirano et al . , 1994 ) .
ผลิตภัณฑ์ศัตรูพืช ( เช่น Mansour et al . , 1986 ; Dube et al . , 1989 ; shaaya et al . , 1991 ; และโฮริ KOMATSU , 1997 ; ลี et al . , 1997 tun-c sahinkaya
; และ , 1998 ; โฮรี 1999a ; isman , 2000 )ระเหยเป็นคลังข้อมูลของหลายองค์ประกอบของน้ำมันหอมระเหยจากพืชวงศ์กะเพรา ( hallahan , 2000 ) มีหลายองค์ประกอบที่รู้จักกันเป็น deterrents อาหาร ( ข้าวและเสื้อโค้ต , 1994 ) หมายถึงสารเคมีที่ยับยั้งการกินอาหารของแมลงในพืช ( กิจกรรม dethier et al . , 1960 ) .