At 13, I was an ordinary teenage gi

At 13, I was an ordinary teenage girl. I had my favorite movie stars, my secret crushes, and I probably ate too much chocolate. School mattered very little to me and learning even less. I worried about getting good grades in school but only to please my parents. My happy life consisted of sweet treats and even sweeter thoughts, an endless array of bite-sized banality. All that changed the summer of my 13th year, the year my older sister went away to college.

I idolized my older sister. She was five years older than me and my link to the shadowy world of adulthood that seemed so out of reach. When she went away, I was devastated. It was a very wet summer that year and one particularly rainy day, I was lying in her empty bed looking at the artifacts she'd left behind, clutching an old sweater. My eyes travelled around the room and came to rest on her bookshelf. For whatever reason, I picked one BOOK up and began thumbing through it. It was Emile Zola's Germinal and it was to change my life forever.

Germinal woke me up from my slumber. I began to see the world around me, to look at it with new eyes. I always thought things like poverty, greed and injustice happened elsewhere, to people that more or less deserved it. But the more I read about Etienne, Catherine, and the Vandame mine, the more I began to realize the universal nature of suffering. This is part of what makes Zola's novel a great work of art. It has the power to change the way you think while also being beautiful. I realized that there were actually striking miners in my own state. I then became an avid reader of newspapers and current events. I held a bake sale outside my school for the families of the miners. I didn't raise that much money but it felt good to at least to be doing something.

The affect Germinal had on me was not just limited to social awareness. I also became more aware of other literature, history, and art. I read other Zola novels which led me to discover Balzac and his wonderful BOOKS such as the sweet sad tale of Pere Goriot. I also became interested in the French Revolution in order to find out how the month of Germinal came to get its name. When I learned that the young Zola was a early champion and admirer of Monet and the Impressionists, I began to notice art for the first time.

Now that I am getting ready for college, I feel the effect that Germinal had on me more than ever. I've read it three times since I first discovered it and each time I seem to learn new things. It isn't just that I have a pet rabbit named Poland or that I have a pen-pal who is an orphaned miner's daughter. It goes much deeper than that. Germinal has changed the way I look at myself and the world around me. No other BOOK has done that.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ 13 ผมเป็นหญิงสาววัยรุ่นธรรมดา ผมของฉันชื่นชอบภาพยนตร์ดาว crushes ลับของฉัน และอาจจะกินช็อกโกแลตมากเกินไป โรงเรียน mattered มากฉันและเรียนรู้แม้แต่น้อย ฉันกังวลเกี่ยวกับได้รับเกรดดี ในโรงเรียน แต่เฉพาะการพ่อ ชีวิตมีความสุขประกอบด้วยของหวานและความคิดแม้แต่หวานกว่า มายขนาดกัด banality ที่สิ้นสุด ทั้งหมดที่เปลี่ยนฤดูร้อนของปี 13 ของฉัน ปีพี่สาวของฉันออกไปศึกษา

ผมยกย่องพี่สาวของฉัน เธออายุมากกว่าฉัน 5 ปี และการเข้าถึงของฉันเชื่อมโยงไปยังโลกเงาของวุฒิที่ประจักษ์ได้จาก เมื่อเธอออกไป ฉันถูกทำลาย มันร้อนมากเปียกปีและหนึ่งโดยเฉพาะวันที่ฝนตก ผมกำลังนอนในเตียงของเธอว่างเปล่ามองที่สิ่งประดิษฐ์ที่เธอได้ทิ้ง กำเสื้อตัวเก่า ตาเดินทางไปรอบ ๆ ห้อง และมาพักผ่อนบนชั้นของเธอ เหตุผลใด ฉันเลือกเล่ม และเริ่ม thumbing ผ่านได้ ก็เอไมล์โซลาเปร Germinal และมันเป็นการเปลี่ยนชีวิตของฉันตลอดไป

Germinal ตื่นฉันจากสมที่สุดของฉัน เริ่มมองเห็นโลกรอบตัว ดูได้ ด้วยสายตาใหม่ เสมอฉันคิดว่า สิ่งที่ต้องการความยากจน ความโลภ และความอยุติธรรมที่เกิดขึ้นอื่น ๆ ผู้ที่น้อยสมควรได้รับมัน แต่ยิ่งผมอ่าน เกี่ยวกับ Etienne แคเธอรีน Vandame เหมือง การเริ่มตระหนักถึงลักษณะสากลของทุกข์ นี้เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่ทำให้นวนิยายของโซลาเปรดีงานศิลปะ มันมีอำนาจที่จะเปลี่ยนวิธีคุณคิดว่า ก็ยัง สวยงาม รับรู้ที่มีอยู่จริงโดดเด่นเหมืองในรัฐของตัวเอง แล้วเป็นผู้ที่ชอบอ่านหนังสือพิมพ์และเหตุการณ์ปัจจุบัน ผมจัดการขายนอกโรงเรียนของฉันสำหรับครอบครัวของผู้ปฏิบัติ ผมไม่ได้ยกว่า เงินมากแต่มันรู้สึกดีน้อยไปจะทำอะไร

ผลกระทบต่อ Germinal มีฉันไม่จำกัดเพียงการรับรู้ทางสังคม นอกจากนี้ยังเป็นตระหนักถึงวรรณคดี ประวัติศาสตร์ และอื่น ๆ ศิลปะ ผมอ่านนิยายอื่น ๆ โซลาเปรที่ฉันค้นพบ Balzac และหนังสือมหัศจรรย์เช่นเรื่องเศร้าหวานของ Goriot เปเรโฟร์ นอกจากนี้ยังเป็นความสนใจในการปฏิวัติฝรั่งเศสเพื่อที่จะหาวิธีได้รับชื่อมาเดือน Germinal เมื่อฉันเรียนรู้ว่า โซลาเปรหนุ่มได้แชมป์ก่อนและคนที่ชอบของโมเนต์ที่ Impressionists ผมเริ่มสังเกตเห็นศิลปะเป็นครั้งแรก

หลังจากที่ฉันได้รับพร้อมสำหรับวิทยาลัย ฉันรู้สึกผล Germinal มีฉันมากขึ้นกว่าเดิม ฉันได้อ่านมันสามครั้งตั้งแต่แรกพบมัน และทุกครั้งที่ฉันดูเหมือนจะเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ มันไม่เพียงว่า มีกระต่ายชื่อโปแลนด์ หรือว่า มีปากกา-พาลที่เป็นลูกสาวของขุดแร่กำพร้า มันไปลึกกว่ามาก Germinal มีการเปลี่ยนแปลงวิธีฉันดูตัวเองและโลกรอบตัว จองไม่ได้แล้วที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ 13 ผมเป็นวัยรุ่นธรรมดา . ผมดาวของฉันชื่นชอบภาพยนตร์ ริงโทน ความลับของฉัน และฉันคงกินช็อกโกแลตมากเกินไป โรงเรียนเกิดขึ้นน้อยมาก ผมเรียนแม้แต่น้อย ฉันกังวลเกี่ยวกับการรับเกรดที่ดีในโรงเรียน แต่ไปช่วยพ่อแม่ ชีวิตมีความสุขมีขนมหวานและความคิดได้หวาน , อาร์เรย์ที่ไม่มีที่สิ้นสุดของขนาดกัดดาษดื่นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงในช่วงฤดูร้อนของปี 13 ครับ ปีพี่สาวของฉันไปที่วิทยาลัย

ผมบูชาเลยนะพี่สาว เธอแก่กว่าผม และการเชื่อมโยงกับโลกลึกลับของผู้ใหญ่ที่ดูเหมือนจะออกไปถึง 5 ปี เมื่อเธอเดินจากไป ฉันหมดหวัง มันเป็นฤดูร้อนเปียกมากว่าปีและในวันที่ฝนตกโดยเฉพาะผมนอนอยู่ที่เตียงว่างเปล่า เธอมองไปที่วัตถุที่เธอทิ้งไว้ ถือเป็นเสื้อเก่า ดวงตาของฉันเดินทางไปรอบ ๆห้องและมาพักผ่อนในชั้นหนังสือของเธอ ไม่ว่าเหตุผลอะไรก็ตาม ฉันหยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาและเริ่ม thumbing ผ่านมัน มันคือเอมิล Zola เชื้อโรคและมันเปลี่ยนชีวิตของฉันตลอดไป

เชื้อปลุกให้ฉันตื่นจากนิทรา ฉันเริ่มมองเห็นโลกรอบตัวฉันมองมันด้วยสายตาใหม่ ผมคิดอยู่เสมอว่า เรื่องความยากจน ความโลภและความอยุติธรรมเกิดขึ้นที่อื่น ๆ ผู้คนที่มากขึ้นหรือน้อยลง ก็สมควรแล้ว แต่ยิ่งฉันอ่านเกี่ยวกับเทียน แคทเธอรีน และ vandame ของฉัน ฉันเริ่มตระหนักว่าธรรมชาติสากลของความทุกข์ทรมาน นี้เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ โซล่า เป็นนวนิยายผลงานที่ดีของศิลปะมันมีอำนาจที่จะเปลี่ยนวิธีที่คุณคิดว่าในขณะที่ยังสวยงาม ฉันตระหนักว่ามันเป็นจริงที่โดดเด่นเหมืองในรัฐของตัวเอง ผมก็เป็นนักอ่านตัวยงของหนังสือพิมพ์และเหตุการณ์ในปัจจุบัน ผมจับขายขนมนอกโรงเรียนของฉันสำหรับครอบครัวของคนงานเหมือง ผมไม่ได้ยกเงินมากขนาดนั้น แต่ก็รู้สึกดีที่อย่างน้อยได้ทำอะไรบางอย่าง

ส่งผลให้เชื้อโรคได้ไม่ จำกัด เพียงการรับรู้ในสังคม ผมก็เริ่มตระหนักถึงของวรรณกรรมอื่น ๆ ประวัติศาสตร์ และศิลปะ ผมอ่านนิยาย ที่ทำให้ฉันค้นพบ โซล่า บัลซัคและหนังสือที่ยอดเยี่ยมของเขา เช่น เรื่อง เศร้า หวาน ของครอบครัว goriot . ฉันกลายเป็นที่สนใจในการปฏิวัติฝรั่งเศสเพื่อหาวิธีเดือนเชื้อมาเป็นชื่อเมื่อฉันได้เรียนรู้ว่า ยอง โซล่า เป็นแชมป์แรกและเลื่อมใสของ Monet และ Impressionists ผมเริ่มสังเกตเห็นศิลปะครั้งแรก

ตอนนี้ที่ฉันได้รับพร้อมสำหรับโรงเรียน ฉันรู้สึกถึงผลที่เชื้อโรคได้เกี่ยวกับฉันมากขึ้นกว่าเดิม ผมอ่าน 3 รอบ ตั้งแต่ที่ผมเจอมันครั้งแรกและทุกครั้ง ผมดูเหมือนจะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆไม่ใช่แค่ฉันมีสัตว์เลี้ยงกระต่ายชื่อโปแลนด์ หรือ ว่าผมมีเพื่อนทางจดหมายที่ลูกสาวกำพร้าของคนงานเหมือง . มันลึกซึ้งกว่านั้น เชื้อมีการเปลี่ยนแปลงวิธีการที่ฉันมองตัวเองและโลกรอบตัวฉัน ไม่มีหนังสือเล่มอื่น ๆ จะทำแบบนั้นได้