To this end, one answer is to use i

To this end, one answer is to use interfaces that are application-friendly RESTful (rep‐
resentational state transfer) interfaces. It happens that these interfaces are generally
defined using modern approaches such as JSON (JavaScript Object Notation). JSON
solves many of the shortcomings just described because its schema is defined using
human-readable XML, is self-referential, is hierarchical, and is something that is easily
built into Java applications—the most common application programming language of
the past decade. The code snippet here demonstrates a JSON example (other modern,application-friendly interfaces are Thrift and Google Buffers—we will describe these
and a few others later in this chapter):

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อการนี้ หนึ่งคำตอบคือการ ใช้อินเทอร์เฟซที่ RESTful มิตรประยุกต์ (rep‐อินเทอร์เฟซในการโอนย้ายสถานะ resentational) ว่า อินเตอร์เฟซเหล่านี้มักเกิดขึ้นกำหนดโดยใช้วิธีสมัยใหม่เช่น JSON (สัญกรณ์วัตถุจาวาสคริปต์) JSONแก้ข้อบกพร่องเพียงอธิบาย เพราะกำหนด schema ของใช้มากมายอ่าน XML จะมี ลำดับชั้น และเป็นสิ่งที่ง่ายสร้างขึ้นในโปรแกรมประยุกต์ Java — ภาษาเขียนโปรแกรมแอพลิเคชันทั่วไปของทศวรรษที่ผ่านมา โค้ดต่อไปนี้แสดงตัวอย่าง JSON (อินเทอร์เฟซที่ทันสมัย ประยุกต์มิตรอื่น ๆ คือ Thrift และบัฟเฟอร์ Google — เราจะอธิบายต่อไปนี้และให้คนอื่นในบทนี้):

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้วยเหตุนี้คำตอบหนึ่งคือการใช้อินเตอร์เฟซที่มีการประยุกต์ใช้ง่ายสงบ (rep-
resentational การถ่ายโอนรัฐ) อินเตอร์เฟซ มันเกิดขึ้นที่เชื่อมต่อเหล่านี้มักจะ
กำหนดโดยใช้วิธีการที่ทันสมัยเช่น JSON (JavaScript Object สัญลักษณ์) JSON
แก้หลายข้อบกพร่องอธิบายเพียงเพราะคีมาของมันจะถูกกำหนดโดยใช้
มนุษย์สามารถอ่าน XML เป็นตัวอ้างอิงเป็นลำดับชั้นและเป็นสิ่งที่ได้อย่างง่ายดาย
ที่สร้างขึ้นในการใช้งาน Java ภาษาการเขียนโปรแกรมประยุกต์ที่พบมากที่สุดของ
ทศวรรษที่ผ่านมา ข้อมูลรหัสที่นี่แสดงให้เห็นถึงตัวอย่าง JSON (ปัจจุบันอินเตอร์เฟซแอพลิเคชันอื่น ๆ ที่เหมาะเป็นทริฟท์และ Google บัฟเฟอร์เราจะอธิบายเหล่านี้
และอื่น ๆ น้อยต่อมาในบทนี้):