Poor countries’ economies are more

Poor countries’ economies are more volatile than the richer ones. For instance, low income countries have experienced commodity price shocks on an average of one every 3.3 years for the last three decades. Exogenous shocks have significant direct adverse effects on growth and the secondary effects of negative terms of trade shocks can be large. Collier and Dehn (2001) show, for a sample of cases where the direct income loss averaged 6.8 per cent of GDP in the year of the shock, that the total correlated loss of income amounted to about twice that much (14 per cent of GDP), through the reduced growth channel. Shocks have a significant impact on fiscal and external balances. An IMF study shows that terms of trade shocks and adverse weather conditions have played an important role in creating debt problems1. A recent study by Koren and Tenreyno (2007) investigates the links between volatility and development and points out that understanding the sources of volatility in less developed countries is of primary importance as income fluctuations are more abrupt in these countries and their ability to hedge against these fluctuations is limited by the weakness of their financial infrastructures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เศรษฐกิจของประเทศที่ยากจน 'เป็นระเหยมากขึ้นกว่าคนที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้น ตัวอย่างเช่นประเทศที่มีรายได้น้อยมีประสบการณ์กระแทกราคาสินค้าโดยเฉลี่ยของทุกคน 3.3 ปีสำหรับที่ผ่านมาสามทศวรรษที่ผ่านมา แรงกระแทกจากภายนอกที่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญโดยตรงต่อการเจริญเติบโตและผลกระทบที่สองของข้อตกลงเชิงลบของการกระแทกการค้าอาจมีขนาดใหญ่ ถ่านหินและ Dehn (2001) การแสดงสำหรับตัวอย่างของกรณีที่มีการสูญเสียรายได้โดยตรงเฉลี่ยร้อยละ 6.8 ของ GDP ในปีช็อตที่สูญเสียความสัมพันธ์ทั้งหมดของรายได้เป็นจำนวนเงินประมาณสองที่มาก (ร้อยละ 14 ของ GDP) ผ่านช่องทางอัตราการเติบโตที่ลดลง แรงกระแทกที่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญเมื่อยอดคงเหลือการคลังและภายนอกการศึกษาแสดงให้เห็นว่ากองทุนการเงินระหว่างประเทศแง่ของการค้าและการกระแทกสภาพอากาศที่เลวร้ายมีบทบาทสำคัญในการสร้าง problems1 หนี้การศึกษาล่าสุดโดย Koren และ tenreyno (2007) ศึกษาการเชื่อมโยงระหว่างความผันผวนและพัฒนาและชี้ให้เห็นว่าการทำความเข้าใจแหล่งที่มาของความผันผวนในประเทศที่พัฒนาน้อยเป็นหลักสำคัญของความผันผวนของรายได้ในขณะที่มีมากขึ้นอย่างกระทันหันในประเทศเหล่านี้และความสามารถของพวกเขาเพื่อป้องกันเหล่านี้ ความผันผวนจะถูก จำกัด โดยความอ่อนแอของโครงสร้างพื้นฐานทางการเงินของพวกเขา.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เศรษฐกิจดีประเทศจะระเหยมากขึ้นกว่าสวยงามยิ่งขึ้น เช่น ประเทศที่มีรายได้ต่ำมีประสบการณ์แรงกระแทกราคาสินค้า โดยเฉลี่ยที่หนึ่งทุกปี 3.3 สำหรับสามทศวรรษ แรงกระแทกบ่อยได้อย่างมีนัยสำคัญโดยตรงส่งผลต่อการเจริญเติบโต และลักษณะรองลบเงื่อนไขการค้าแรงกระแทกอาจมีขนาดใหญ่ กำลังขุดถ่านหินและแสดง Dehn (2001) สำหรับตัวอย่างของกรณีที่การสูญเสียรายได้ตรง averaged 6.8 ร้อยละของ GDP ในปีภาวะช็อก รวม correlated สูญเสียรายได้ที่มีเกี่ยวกับที่สองมาก (14 ร้อยละของ GDP), ผ่านช่องทางการเติบโตลดลง แรงกระแทกมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในดุลบัญชี และภายนอก การศึกษาของ IMF แสดงว่าเงื่อนไขการค้าแรงกระแทก และสภาพอากาศได้เล่นมีบทบาทสำคัญในการสร้างหนี้ problems1 การศึกษาล่าสุด โดย Koren และ Tenreyno (2007) ตรวจสอบการเชื่อมโยงระหว่างความผันผวนและการพัฒนา และชี้ให้เห็นว่า เข้าใจแหล่งมาของความผันผวนน้อยกว่าประเทศที่พัฒนาแล้วเป็นหลักสำคัญความผันผวนของรายได้มีมากขึ้นอย่างทันทีทันใดในประเทศเหล่านี้ และความสามารถในการป้องกันความผันผวนเหล่านี้ถูกจำกัด ด้วยจุดอ่อนของโครงสร้างพื้นฐานทางการเงินของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เศรษฐกิจของกลุ่มประเทศยากจนมีความผันผวนมากกว่าคนที่ร่ำรวยมากขึ้น ตัวอย่างเช่นประเทศรายได้ต่ำมีลูกอัณฑะมีประสบการณ์ราคาสินค้าโดยเฉลี่ยแล้วของทุกๆคน 3.3 ปีสามทศวรรษที่ผ่านมา exogenous ถูกไฟดูดได้รับผลกระทบโดยตรงอย่างมีนัยสำคัญในการขยายตัวและผลกระทบจากรองของข้อกำหนดด้านลบของลูกอัณฑะทางการค้าสามารถมีขนาดใหญ่ Collier Boulevard และ dehn ( 2001 )แสดงสำหรับตัวอย่างของกรณีที่การสูญเสียรายได้โดยตรงโดยเฉลี่ย 6.8% ของ ผลิตภัณฑ์ มวลรวมในปีที่มีการกระแทกที่ความสัมพันธ์รวมความสูญเสียรายได้คิดเป็นมูลค่าของการประมาณสองเท่าที่มาก( 14% ของ GDP )ผ่านช่องทางการเติบโตลดลง ช็อคมีผลกระทบต่อยอดของปีงบประมาณและ ภายนอกการศึกษากองทุนที่จะแสดงให้เห็นว่าเงื่อนไขของลูกอัณฑะการค้าและ สภาพ อากาศที่เลวร้ายมีบทบาทสำคัญในการสร้างหนี้ปัญหา 1ที่ผ่านมาการศึกษาของ koren และ tenreyno ( 2007 )ทำการพิจารณาข้อสงสัยทั้งหมดของที่เชื่อมต่อระหว่างความผันผวนและการพัฒนาและชี้ให้เห็นว่าการทำความเข้าใจที่มาของความผันผวนน้อยลงในประเทศที่พัฒนาแล้วซึ่งมีความสำคัญเป็นรายได้หลักความผันผวนของมีมากกว่าแบบปัจจุบันทันด่วนในประเทศของพวกเขาและความสามารถในการหาเครื่องมือป้องกันความผันผวนของเหล่านี้มีจำกัด(มหาชน)โดยที่ความอ่อนแอของทางการเงินโครงสร้างพื้นฐาน.