1. IntroductionIn recent years, eff

1. Introduction
In recent years, efforts for fish market expansion in the Mediterranean
area have stimulated demand for new species to promote aquaculture
diversification. Among potential new species, white seabream (Diplodus
sargus) and meagre (Argyrosomus regius) were considered attractive
candidates for fish culture diversification due to their high flesh quality
and market prices, easy adaptation to captivity and production technology
similar to that of other well establishedmarine fish species (Basurco
et al., 2011; Cárdenas, 2010; Monfort, 2010). Knowledge of nutritional
requirements and specific aspects of physiology, namely the digestive
capacity, is however essential for the development of adequate diet
formulations and therefore for improvement of production under intensive
culture conditions (Bakke et al., 2010; Caruso et al., 2009). Although
still limited, data on the nutritional requirements of these species has
accumulated recently. White seabream is known to have low dietary
protein requirement and to efficiently use starch as energy source (Sá
et al., 2007, 2008a,b), corroborating its reported omnivorous nature.
Accordingly, Sá et al. (2007) showed that inwhite seabream dietary protein
to carbohydrate ratio could be reduced from 64:0 to 38:36 without
impairing growth or feed utilization. On the other hand, meagre
is carnivorous species, with a dietary protein requirement of 50%
(Chatzifotis et al., 2012). Both species seem to tolerate moderate
dietary lipid levels (up to 17%) (Chatzifotis et al., 2010, 2012; Sá et al.,
2008a).
Worldwide application of probiotics (live microbial dietary supplements)
in aquafeed industry is increasing rapidly due to the described
beneficial effects of these nutraceutics on several fish species (Balcázar
et al., 2006; Irianto and Austin, 2002; Nayak, 2010; Oliva-Teles, 2012;
Wang et al., 2008). Special emphasis has been given to the potential of
probiotics in improving health and disease resistance in fish (Merrifield
et al., 2010b; Suzer et al., 2008). With the increasing demands ofmodern
aquaculture industry for high production and profits, probiotic potential
in enhancing digestive functionmust not be overlooked (Merrifield et al.,
2010b). At this regard, promising results have been published referring
improved morphological properties and the proliferation capacity of microvilli
of the intestinal epithelium (JarmoŁowicz et al., 2012; Merrifield
et al., 2010a; Sáenz de Rodrigáñez et al., 2009), promotion of intestinal
maturation in larvae (Tovar-Ramírez et al., 2004; Waché et al., 2006) or
increased digestive enzyme activity (Lazado et al., 2012; Wang and Xu,
2006). Overall, the effects of probiotics on fish digestive function would

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำในปีล่าสุด ความพยายามสำหรับปลาตลาดขยายตัวในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนพื้นที่มีกระตุ้นความต้องการสายพันธุ์ใหม่เพื่อส่งเสริมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำกระจาย ในบรรดาสายพันธุ์ใหม่ที่มีศักยภาพ ขาว seabream (Diplodussargus) และหลายกว่านี้ (Argyrosomus regius) พิจารณาว่าน่าสนใจผู้สมัครที่หลากหลายวัฒนธรรมปลาเนื่องจากคุณภาพเนื้อสูงและ ราคาตลาด ปรับตัวง่ายให้เชลยและเทคโนโลยีการผลิตคล้ายกับสายพันธุ์อื่น ๆ ปลาดี establishedmarine (Basurcoet al. 2011 Cárdenas, 2010 มงฟอร์ท 2010) ความรู้ทางโภชนาการความต้องการและลักษณะเฉพาะของสรีรวิทยา คือย่อยอาหารกำลังผลิต อย่างไรก็ตามความจำเป็นสำหรับการพัฒนาของอาหารเพียงพอสูตรและปรับปรุงการผลิตเร่งรัดสภาพวัฒนธรรม (Bakke et al. 2010 คารุสโซ่ et al. 2009) ถึงแม้ว่ามีข้อมูลบนความต้องการทางโภชนาการของสายพันธุ์เหล่านี้ยังคง จำกัดสะสมล่าสุด Seabream ขาวเป็นที่รู้จักกันจะมีอาหารต่ำความต้องการโปรตีนและ การใช้แป้งเป็นแหล่งพลังงาน (Sá ได้อย่างมีประสิทธิภาพet al. 2007, 2008a, b), corroborating ธรรมชาติ omnivorous ที่รายงานตามลำดับ Sá et al. (2007) แสดงให้เห็นว่า inwhite seabream อาหารโปรตีนให้คาร์โบไฮเดรต อัตราส่วนอาจจะลดลงจาก 64:0 เพื่อ 38:36 ไม่มีทำให้การใช้ประโยชน์ในการเจริญเติบโตหรือฟีด บนมืออื่น ๆ หลายกว่านี้เป็นสายพันธุ์ที่กิน ที่ มีความต้องการอาหารโปรตีน 50%(Chatzifotis et al. 2012) ดูเหมือนทั้งสองชนิดจะ ทนปานกลางอาหารไขมันระดับ (สูงสุด 17%) (Chatzifotis et al. 2010, 2012 Sá et al.,2008a)แอพลิเคชันทั่วโลกของโปรไบโอติก (สดจุลินทรีย์ผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร)ใน aquafeed อุตสาหกรรมเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเนื่องจากการอธิบายผลประโยชน์ของ nutraceutics เหล่านี้ในปลาหลายชนิด (Balcázaret al. 2006 Irianto และออสติน 2002 Nayak, 2010 โอลิวาชุน Teles, 2012วัง et al. 2008) เน้นเป็นพิเศษที่ทำให้ศักยภาพของโปรไบโอติกในการปรับปรุงความต้านทานสุขภาพและโรคในปลา (Merrifieldet al. 2010b Suzer et al. 2008) มี ofmodern ความต้องการเพิ่มขึ้นอุตสาหกรรมการผลิตที่สูง และกำไร โปรไบโอติกที่มีศักยภาพใน functionmust ย่อยอาหารเพิ่มไม่มองข้าม (Merrifield et al.,2010b) . ในเรื่องนี้ ผลลัพธ์ว่ามีการเผยแพร่อ้างอิงคุณสมบัติสัณฐานที่ดีขึ้นและความจุการแพร่กระจายของ microvilliของเยื่อบุผิวลำไส้ (JarmoŁowicz et al. 2012 Merrifieldet al. 2010a Sáenz de Rodrigáñez et al. 2009), โปรโมชั่นของลำไส้เจริญเติบโตของตัวอ่อน (Tovar Ramírez et al. 2004 Waché et al. 2006) หรือเพิ่มกิจกรรมของเอนไซม์ย่อยอาหาร (Lazado et al. 2012 วังและ Xu2006) ขึ้นโดยรวม ผลกระทบของโปรไบโอติกในการย่อยอาหารของปลาจะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
ในปีที่ผ่านมามีความพยายามในการขยายตลาดปลาในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
ความต้องการพื้นที่ยังเป็นการกระตุ้นให้สำหรับสายพันธุ์ใหม่เพื่อส่งเสริมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ
การกระจายความเสี่ยง ท่ามกลางสายพันธุ์ใหม่ที่มีศักยภาพ Seabream สีขาว (Diplodus
sargus) และน้อย (Argyrosomus ราช) ได้รับการพิจารณาที่น่าสนใจ
สำหรับผู้สมัครสอบการกระจายการลงทุนเลี้ยงปลาเนื่องจากคุณภาพของพวกเขาสูงเนื้อ
และราคาในตลาดปรับตัวง่ายต่อการถูกจองจำและเทคโนโลยีการผลิตที่
คล้ายกับที่ของปลา establishedmarine ดีอื่น ๆ สายพันธุ์ (Basurco
et al, 2011;. Cárdenas 2010; Monfort 2010) ความรู้เกี่ยวกับโภชนาการที่
ต้องการและลักษณะเฉพาะของสรีรวิทยาคือการย่อยอาหาร
ความจุ แต่เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการพัฒนาของการรับประทานอาหารที่เพียงพอ
สูตรและดังนั้นการปรับปรุงการผลิตภายใต้เข้มข้น
เงื่อนไขวัฒนธรรม (Bakke et al, 2010;.. คารูโซ et al, 2009) . แม้ว่าจะ
ยังคง จำกัด ข้อมูลเกี่ยวกับความต้องการทางโภชนาการของสายพันธุ์นี้ได้
สะสมเมื่อเร็ว ๆ นี้ Seabream สีขาวเป็นที่รู้จักกันที่จะมีการบริโภคอาหารต่ำ
ความต้องการโปรตีนและใช้อย่างมีประสิทธิภาพแป้งเป็นแหล่งพลังงาน SA (
et al., 2007 2008a, B) ยืนยันรายงานลักษณะทุกอย่างของมัน.
ดังนั้น, SA, et al (2007) แสดงให้เห็นว่า inwhite โปรตีน Seabream
อัตราส่วนคาร์โบไฮเดรตอาจจะลดลงจาก 64: 0 ถึง 38:36 โดยไม่
บอบช้ำการเจริญเติบโตหรือการใช้ฟีด บนมืออื่น ๆ ที่ขาดแคลน
เป็นสายพันธุ์กินเนื้อเป็นอาหารที่มีความต้องการอาหารโปรตีน 50%
(Chatzifotis et al., 2012) ทั้งสองชนิดดูเหมือนจะทนปานกลาง
ระดับไขมันในอาหาร (ไม่เกิน 17%) (Chatzifotis et al, 2010, 2012;.. Sá, et al,
2008a).
การประยุกต์ใช้ทั่วโลกของโปรไบโอติก (ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารสดจุลินทรีย์)
ในอุตสาหกรรมอาหารสัตว์น้ำเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเนื่องจาก ไปอธิบาย
ผลประโยชน์ของ nutraceutics เหล่านี้บนปลาหลายชนิด (Balcázar
et al, 2006;. Irianto และออสติน, 2002; ยัก, 2010; Oliva-Teles, 2012;
. วัง et al, 2008) เน้นเป็นพิเศษได้รับมอบให้ศักยภาพของ
โปรไบโอติกในการปรับปรุงความต้านทานต่อสุขภาพและโรคในปลา (Merrifield
, et al, 2010b;.. Suzer et al, 2008) ด้วยความต้องการที่เพิ่มขึ้น ofmodern
อุตสาหกรรมการเพาะเลี้ยงเพื่อการผลิตสูงและผลกำไรที่มีศักยภาพโปรไบโอติก
ในการเสริมสร้าง functionmust ย่อยอาหารไม่ได้ถูกมองข้าม (Merrifield et al.,
2010b) ในเรื่องนี้ผลที่มีแนวโน้มได้รับการตีพิมพ์หมายถึง
คุณสมบัติทางสัณฐานวิทยาที่ดีขึ้นและความสามารถในการแพร่กระจายของ microvilli
ของเยื่อบุผิวลำไส้ (JarmoŁowicz et al, 2012;. Merrifield
, et al, 2010A.. SáenzเดRodrigáñez et al, 2009), โปรโมชั่นของ ลำไส้
เจริญเติบโตในตัวอ่อน (โตวา-Ramírez et al, 2004;. Wache et al, 2006.) หรือ
เพิ่มขึ้นเอนไซม์ย่อยอาหาร (Lazado et al, 2012;. วังเสี่ยว,
2006) โดยรวมผลของโปรไบโอติกต่อการทำงานของปลาจะย่อยอาหาร