Eisenhower DoctrineYet the view fro

Eisenhower Doctrine

Yet the view from Washington, as noted above, was that a master plan for world Communist domination was unfolding, step by step and needed to be"contained." The proffered guarantees to Greece and Turkey in 1947 were the first sign of this change of course, and the 1949 NATO treaty was its most spectacular exemplar. With the further additions to NATO's membership in the 1950s, this meant that the United States was pledged "to the defense of most of Europe and even parts of the Near East-from Spitzbergen to the Berlin Wall and beyond to the Asian borders of Turkey, But that was only the beginning of the American overstretch. The Rio Pact and the special arrangement with Canada meant that it was responsible for the defense of the entire western hemisphere. The ANZUS treaty created obligations in the southwestern Pacific. The confrontations in East Asia during the early 1950s had led to the signing of various bilateral treaties, whereby the United States was pledged to aid countries along the Japan, South Korea, and Taiwan, as well as the Philippines. In 1954, this was buttressed further by the establishment of SEATO (the Southeast Asia Treaty organization) whereby the United States joined Britain France, Australia, New Zealand, the Philippines, Pakistan, and Thailand in promising mutual support to combat aggression in that vast region. In the Middle East, it was the chief sponsor of another regional grouping, the 1955 Baghdad Pact (later, the Central Treaty organization, or CENTO), in which Britain, Turkcy, Iraq, Iran, and Pakistan stood against subversion and attack. Elsewhere in the Middle East, the United States had evolved or was soon to evolve special agreements with Israel, Saudi Arabia, and Jordan, either because of the strong Jewish-American ties or in consequence of the 1957 "Eisenhower Doctrine," which proffered American aid to Arab states. Early in 1970, one observer noted

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Eisenhower หลักคำสอนยัง จากวอชิงตัน ตาม ถูกว่า แผนยึดครองโลกคอมมิวนิสต์แฉ ขั้นตอน และต้อง "อยู่" รับประกัน proffered กรีซและตุรกีในปี 1947 สัญญาณแรกของการเปลี่ยนแปลงนี้แน่นอน และสนธิสัญญานาโต้ 1949 อย่างสุด มีการเพิ่มเติมการเป็นสมาชิกของนาโต้ในปี 1950 นี้หมายความ ว่า มีการค้ำประกันไทย "การป้องกันที่ดีสุดของยุโรปและแม้แต่ส่วนของตะวันตก-จาก Spitzbergen กำแพงเบอร์ลินและพรมแดนของตุรกี เอเชีย แต่นั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของ overstretch อเมริกัน สนธิสัญญาริโอและบริการพิเศษอื่น ๆ กับแคนาดาหมายถึง ว่า มันเป็นความรับผิดชอบสำหรับการป้องกันของซีกโลกตะวันตกทั้งหมด พันธกรณีตามสนธิสัญญาที่สร้าง ANZUS ในแปซิฟิกตะวันตกเฉียงใต้ เผชิญหน้าในเอเชียตะวันออกในช่วงปี 1950s ได้นำไปสู่การลงนามในสนธิสัญญาทวิภาคีต่าง ๆ โดยไทยได้ประกันให้ช่วยตามญี่ปุ่น เกาหลีใต้ และไต้หวัน เช่นเดียว กับฟิลิปปินส์ ในปี 1954 นี้คือค้ำยันเพิ่มเติม โดยการจัดตั้งของอาคเนย์ (องค์การสนธิสัญญาเอเชียตะวันออกเฉียงใต้) โดยสหรัฐอเมริการ่วมกับ ฝรั่งเศสสหราชอาณาจักร ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ ฟิลิปปินส์ ปากีสถาน และไทยแนวโน้มร่วมกันสนับสนุนการต่อสู้รุกรานในพื้นที่ที่กว้างใหญ่ ในตะวันออกกลาง เป็นสปอนเซอร์หัวหน้าของกลุ่มภูมิภาคอื่น สนธิสัญญาแบกแดดในปี 1955 (ในภายหลัง องค์การสนธิสัญญากลาง หรือเชน), ในสหราชอาณาจักรซึ่ง Turkcy อิรัก อิหร่าน และปากีสถานที่ยืนอยู่กับบ่อนทำลายและโจมตี อื่น ๆ ในตะวันออกกลาง สหรัฐอเมริกาได้พัฒนา หรือแก้ไขเร็ว ๆ นี้จะ พัฒนาข้อตกลงพิเศษกับอิสราเอล ซาอุดิอาระเบีย และจอร์แดน เนื่อง จากความสัมพันธ์แข็งแกร่งชาวยิว-อเมริกัน หรือสาเหตุมา จากในปี 1957 "Eisenhower หลักคำ สอน ซึ่ง proffered ช่วยรัฐอาหรับอเมริกัน ในปี 1970 สังเกตการณ์หนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไอเซนฮาวคำสอน

แต่มุมมองจากวอชิงตันตามที่ระบุไว้ข้างต้นแล้วว่าแผนแม่บทสำหรับการครอบงำโลกคอมมิวนิสต์ถูกแฉทีละขั้นตอนและจำเป็นจะต้อง "มี." การค้ำประกันยื่นไปยังกรีซและตุรกีในปี 1947 เป็นสัญญาณแรกของการเปลี่ยนแปลงของหลักสูตรนี้และ 1949 นาโตสนธิสัญญาเป็นแบบอย่างที่งดงามที่สุดของมัน ด้วยการเพิ่มต่อไปยังสมาชิกของนาโต้ในปี 1950 นี้นั่นหมายความว่าประเทศสหรัฐอเมริกาได้ให้คำมั่นสัญญา "เพื่อป้องกันส่วนใหญ่ของยุโรปและแม้กระทั่งส่วนของตะวันออกใกล้จาก Spitzbergen ไปที่กำแพงเบอร์ลินและนอกเหนือไปยังพรมแดนเอเชียของตุรกี แต่นั่นก็เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของ overstretch อเมริกัน. ริโอสนธิสัญญาและข้อตกลงพิเศษกับแคนาดานั่นหมายความว่ามันเป็นความรับผิดชอบของการป้องกันของซีกโลกตะวันตกทั้งหมด. การ ANZUS สนธิสัญญาสร้างภาระทางตะวันตกเฉียงใต้ของมหาสมุทรแปซิฟิก. เผชิญหน้าในเอเชียตะวันออกในช่วง ช่วงต้นทศวรรษ 1950 ได้นำไปสู่การลงนามในสนธิสัญญาทวิภาคีต่างๆด้วยเหตุนี้ประเทศสหรัฐอเมริกาได้ให้คำมั่นที่จะช่วยประเทศตามแนวญี่ปุ่นเกาหลีใต้และไต้หวันเช่นเดียวกับฟิลิปปินส์. ในปี 1954 นี้ที่ยันต่อไปโดยสถานประกอบการของท้องทะเล (องค์การสนธิสัญญาป้องกันเอเชียตะวันออกเฉียงใต้) โดยประเทศสหรัฐอเมริกาเข้าร่วมสหราชอาณาจักรฝรั่งเศส, ออสเตรเลีย, นิวซีแลนด์, ฟิลิปปินส์, ปากีสถานและไทยในการสนับสนุนซึ่งกันและกันที่มีแนวโน้มที่จะต่อสู้กับการรุกรานในพื้นที่กว้างใหญ่ ในตะวันออกกลางก็คือหัวหน้าผู้มีพระคุณของผู้อื่นการจัดกลุ่มภูมิภาค 1955 อนุสัญญากรุงแบกแดด (ต่อมา, เซ็นทรัลองค์การสนธิสัญญาหรือ CENTO) ซึ่งในสหราชอาณาจักร Turkcy อิรักอิหร่านและปากีสถานยืนพิงการโค่นล้มและการโจมตี ที่อื่น ๆ ในตะวันออกกลางสหรัฐอเมริกาได้พัฒนาหรือได้เร็ว ๆ นี้ที่จะพัฒนาความตกลงพิเศษกับอิสราเอล, ซาอุดีอาระเบียและจอร์แดนทั้งเนื่องจากความแข็งแกร่งของชาวยิวอเมริกันความสัมพันธ์หรือผลมาจาก 1957 "ไอเซนฮาวคำสอน" ซึ่งยื่นอเมริกัน ความช่วยเหลือไปยังประเทศอาหรับ ในช่วงต้นปี 1970 ผู้สังเกตการณ์คนหนึ่งตั้งข้อสังเกต