As Fen Duancang and Fen Moran raise

As Fen Duancang and Fen Moran raised their heads, shock surfaced on their faces at the same time. With their suppressed voice, at the very least, only the hearing ability of someone at the late stage Sky Profound Realm would be able to hear them. Yun Che was thirty meters away from them… yet, he was actually able to hear them clearly?

How was it possible for him to possess hearing ability of such strength!?

Even more unease instantly sprouted within Fen Duancang, and his heart actually began to urgently wish to leave this place, the further away from this frightening youth, the better. Clenching his fists, he did not say another word to Yun Che, and bitterly said. “Everyone… leave!!”

When he said that final word, Fen Duancang actually felt as though a heavy burden had been released from his shoulders. He carried Fen Juecheng, and took the lead. Flying up in the air, he left for the distance. Fen Moran followed after him as well, and he did not say a single word or make eye contact with anyone… The respect and honor he garnered his entire life, could be considered to have been completely thrown away on this very day.

Seeing the two central figures leave, the rest naturally did not stay for long either. Everyone left with dirt and mud on their faces, and they could not even bother about those corpses on the ground that were from their clan… And most of these corpses were all incomplete, even if they wished to bring them back, it would be beyond difficult.

“Have a safe trip.” Yun Che slightly narrowed his eyes, and said with a cheerful smile. Following after Fen Duancang’s and Fen Moran’s disappearance from his line of sight, Yun Che’s heart, which had been beating hard the entire time, finally calmed down, and his entire back had long been completely stretched with cold sweat. He looked towards the sky, and coldly said with low voice. “Fen Juecheng, this is what you owed me! Originally, neither of us had grudges for each other, yet, you actually wished to plot against me in the Heaven Basin Secret Realm! Since our grudge can no longer be untied, then, let’s do it more thoroughly! Burning Heaven Clan… shall become the touchstone, and stepping stone for my growth!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นที่ลุ่มและที่ลุ่ม Duancang โมแรนยกหัวของพวกเขาช็อตโผล่ขึ้นมาบนใบหน้าของพวกเขาในเวลาเดียวกัน ด้วยเสียงปราบปรามของพวกเขาอย่างน้อยที่สุดเพียงความสามารถในการได้ยินของคนที่ปลายท้องฟ้าเวที Realm ลึกซึ้งจะสามารถที่จะได้ยินพวกเขา Yun เจ๊ออกไปสามสิบเมตรจากพวกเขา ... แต่เขาเป็นจริงสามารถที่จะได้ยินพวกเขาอย่างชัดเจน?

วิธีการคือมันเป็นไปได้สำหรับเขาที่จะมีความสามารถในการได้ยินของความแข็งแรงเช่น !?

แม้ความไม่พอใจมากขึ้นงอกทันทีภายในบึง Duancang และหัวใจของเขาจริงเริ่ม เร่งด่วนที่ต้องการที่จะออกจากสถานที่นี้ห่างไกลจากเยาวชนที่น่ากลัวนี้ดีกว่า กำหมัดของเขาเขาไม่ได้พูดคำอื่นเพื่อ Yun Che และขมขื่นกล่าวว่า "ทุกคน ... ออก !!"

เมื่อเขาบอกว่าคำสุดท้าย Fen Duancang จริงรู้สึกราวกับว่าเป็นภาระหนักได้รับการปล่อยตัวออกมาจากไหล่ของเขา เขาดำเนินการ Fen Juecheng และนำเอา บินขึ้นไปในอากาศเขาออกจากระยะไกล Fen โมแรนตามหลังเขาเช่นกันและเขาก็ไม่ได้พูดคำคำเดียวหรือสบตากับใคร ... ความเคารพและให้เกียรติเขารวบรวมมาตลอดชีวิตของเขาจะได้รับการพิจารณาให้ได้รับการโยนออกไปอย่างสมบูรณ์ในวันนี้มาก.

เห็นทั้งสอง ตัวเลขกลางออกจากส่วนที่เหลือตามธรรมชาติไม่ได้อยู่นานอย่างใดอย่างหนึ่ง ทุกคนทิ้งให้อยู่กับสิ่งสกปรกและโคลนบนใบหน้าของพวกเขาและพวกเขาจะไม่ได้กังวลเกี่ยวกับศพเหล่านั้นบนพื้นดินที่มาจากตระกูลของพวกเขา ... และส่วนใหญ่ของศพเหล่านี้ล้วนไม่สมบูรณ์ถึงแม้ว่าพวกเขาอยากที่จะนำพวกเขากลับมามันจะเกิน ยาก.

"มีการเดินทางที่ปลอดภัย." ยุน Che ลดลงเล็กน้อยดวงตาของเขาและกล่าวด้วยรอยยิ้มร่าเริง ต่อไปนี้หลังจาก Fen Duancang และ Fen โมแรนหายตัวไปจากสายของเขาจากสายตาหัวใจหยุนเจ๊ซึ่งได้รับการตีอย่างหนักตลอดเวลาในที่สุดก็สงบลงและกลับมาทั้งหมดของเขาได้รับการยืดยาวอย่างสมบูรณ์กับเหงื่อเย็น เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าและเย็นชากล่าวด้วยเสียงต่ำ "บึง Juecheng นี้คือสิ่งที่คุณเป็นหนี้ฉัน! แต่เดิมเราไม่ได้มีความแค้นซึ่งกันและกัน แต่คุณอยากจริงพล็อตกับฉันในดินแดนลุ่มน้ำลับสวรรค์! ตั้งแต่ความเสียใจของเราไม่สามารถผูกแล้วลองทำมันขึ้นอย่างทั่วถึง! การเผาไหม้สวรรค์แซ่ ... จะกลายเป็นมาตรฐานและก้าวหินสำหรับการเจริญเติบโตของฉัน! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็น duancang เฟินเฟิน มอแรน และยกศีรษะ ช็อก โผล่ขึ้นมาบนใบหน้าของพวกเขาในเวลาเดียวกัน กับการปราบปรามเสียง อย่างน้อยที่สุด แค่ได้ยินความสามารถของบางคนที่ระยะสายฟ้าที่ลึกซึ้ง แดนจะได้ยินพวกเขา ยุนเชก็ห่างจากพวกเขา . . . . . . . สามสิบเมตร แต่เขาก็สามารถที่จะได้ยินมันชัดเจนแล้วมันเป็นไปได้สำหรับเขาที่จะมีความสามารถในการได้ยิน เช่น แรง ! ?ยิ่งสบายใจได้ทันทีภายใน duancang แตกหน่อ เฟิน และหัวใจของเขาจริงเริ่มเร่งด่วนต้องการที่จะออกจากสถานที่แห่งนี้ห่างไกลจากเยาวชนที่น่ากลัวนี้ดีกว่า clenching กำปั้นของเขา เขาไม่ได้พูดอะไรกับยุนเช และที่กล่าวว่า " ทุกคน . . . . . . . ออกไป ! ! "เมื่อเขาบอกว่าสุดท้ายคํา เฟิน duancang ที่จริงรู้สึกเหมือนภาระหนักที่ได้รับการปล่อยตัวจากไหล่ของเขา เขาอุ้มเฟิน juecheng เอาตะกั่ว บินไปในอากาศ เขาไปไกล ๆ เฟิน โมรันตามเขาด้วย เขาไม่พูดอะไรสักคำเดียว หรือสบตากับใคร . . . . . . . เคารพและให้เกียรติเขารวบรวมมาทั้งชีวิต อาจจะถือว่าได้ถูกทิ้งในวันนี้มากเห็นสองกลางตัวเลขไป ส่วนที่เหลือตามธรรมชาติไม่ได้อยู่ได้ไม่นานหรอก ทุกคนทิ้งสิ่งสกปรกและโคลนบนใบหน้าของพวกเขาและพวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะยุ่งกับศพเหล่านั้นบนพื้นดินที่จากบ้านเกิดเมืองนอนของพวกเขา . . . และส่วนใหญ่ของศพเหล่านี้ทั้งหมดสมบูรณ์ แม้ว่าพวกเขาต้องการที่จะนำพวกเขากลับมา มันก็อยู่นอกเหนือยาก" เดินทางปลอดภัยนะครับ " ยุนอึนเล็กน้อยแคบตาของเขา และกล่าวด้วยรอยยิ้มร่าเริง ต่อไปนี้หลังจากเฟิน duancang และเฟิน โมรันหายตัวไปจากสายของสายตา หัวใจของยุนเช ซึ่งได้รับการตีอย่างหนักตลอดเวลา ในที่สุดก็สงบลงและกลับไปทั้งหมดของเขาได้ถูกยืดด้วยเหงื่อเย็น . เขามองไปยังท้องฟ้า และเย็นชาพูดด้วยเสียงต่ำ " เฟิน juecheng นี่คือสิ่งที่คุณเป็นหนี้ฉัน ตอนแรก เราก็มีความแค้นต่อกัน แต่คุณจริง ๆต้องการจะต่อต้านฉันในแอ่งสวรรค์ลับอาณาจักร เนื่องจากความแค้นของเราไม่สามารถถูกแก้แล้ว ลองทำมันให้มากกว่านี้ ! การเผาไหม้ของตระกูล . . . . . . . สวรรค์จะเป็นวัด และหินก้าวสำหรับการเจริญเติบโตของผม "