ฉันไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะมาเรียนต่

ฉันไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะมาเรียนต่อด้านศิลปะได้ แถมเมื่อก่อนยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคณะพวกนี้มีแยกหลากหลายสาขาขนาดนี้ได้แต่ฟังจากคนอื่นมาว่าเรียนไปก็หางานทำยาก ไม่มีจะกิน เลยทำให้ความคิดที่จะเรียนศิลปะไม่เคยอยู่ในความคิดเลย แต่ก็มีจุดเปลี่ยนบางอย่างที่ทำให้อยากเรียนด้านนี้ขึ้นมา
ตอนเป็นเด็ก พ่อเคยพาไปเรียนศิลปะ ซึ่งในตอนนั้นทางสถาบันได้นำผลงานที่ทำในเวลาเรียนส่งไปประกวดที่ญี่ปุ่น และได้รางวัลมา แต่ตอนนั้ก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองจะมีความถนัดทางด้านนี้เลยไม่ได้สานต่อ และสุดท้ายก็เลิกเรียนไป ในสมัยประถม ฉันชอบวาดรูปการ์ตูนเวลาว่างๆ เหตุผลที่วาดก็เพราะเพื่อนสนิทชอบวดรูป เราไม่มีอะไรทำ เลยอยากวาดบ้าง ก็ให้เพื่อนสอนบ้าง ดูการ์ตูนแล้วเอามาวาดตามบ้าง ก็วาดมาเรื่อยๆจนกระทั่งขึ้นมัธยม เลยทำให้อยากลองไปร่วมวาดประกวดกับเพื่อน แต่เพราะเพื่อนและครูไม่เห็นในความสามารถของเรา เค้าจึงไม่ได้สนใจ หลังจากนั้นเลยทำให้คิดว่า เราต้องทำให้ได้ ต้องทำให้เค้าเห็นว่าเราก็ไม่ได้ด้อยกว่าเขา เขาจะได้ไม่มาดูถูกเรา ทำให้เกิดความคิดที่จะมาเรียนด้านการออกแบบต่างๆ จึงไปขอพ่อเรียนพิเศษ แต่พ่อก็ไม่คิดว่าเราจะจริงจังเลยไม่สนับสนุน พอขึ้นมาม.5ได้มีโอกาสไปแลกเปลี่ยนที่สวิตเซอร์แลนด์โดยทุนจากafsเป็นเวลา1ปี ในตอนนั้นได้เรียนวิชาศิลปะและเพื่อนในห้องก็จะชื่นชมว่าเราวาดรูปได้ดี ทำให้รู้สึกมีกำลังใจว่าตัวเองก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น อย่างน้อยนี้ก็คงเป็นทางที่เราจะสามารถสานต่อได้ เกือบทุกครั้งที่ได้ทำงานหรอเรียนศิลปะจะรู้สึกมีความสุขมาก นี่เป็นนหนึ่งจุดเปลี่ยนที่ทำให้รู้ว่าตัวเองอยากเรียนอะไร หลังจากกลับมาประเทศไทยฉันใช้เวลาเกือบปีในการฝึกฝนเพื่อสอบเข้ามหาลัย โดยเป้าหมายคือcommunication designแต่ปีที่สอบอาจจะเป็นเพราะเตรียมตัวน้อยไป เลยทำให้สอบไม่ติดในสาขาที่อยากเรียน แต่ติดแฟชั่นจึงเลือกที่จะเรียนไปก่อนแล้วปีหน้าลองสอบใหม่ เพราะการที่เราใช้เวลา1ปีในการเรียนก็เหมือนเราได้ฝึกฝนทุกๆวัน ได้เรียนรู้มากขึ้นด้วย ปีถัดมาเลยสอบติด ซึ่งพอเข้าไปเรียนก็รู้สึกชอบจริงๆ ถึงจะมีเครียดบ้างเวลาที่คิดงานไม่ออก แต่ก็ยังมีความสุขที่ได้เรียน และจะพยายามแก้ปัญหาต่างๆให้ตัวเองผ่านไปได้ แต่ในความสุขนั้น พอลองกลับมามองย้อนดูก็รู้สึกว่าชีวิตยังไม่มีจุดหมายพอ เหมือนว่า เราเรียนไปวันๆ สนุกกับเพื่อนไปวันๆ ไม่ค่อยคิดว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร เลยเป็นเหตุผลที่อยากจะสมัครทุนนี้ เนื่องจากถ้าเราได้ทุนก็จะทำให้เราต้องขยันมากกว่าคนอื่น มีการผลักดันและปรับตัวมากขึ้น การสมัครทุนจึงเป็นทางเลือกที่คิดว่าอยากทำ เพราะเราอยากเปลี่ยนแปลงตัวเองให้มีความก้าวหน้ามากกว่านี้ การไปอยู่ต่างประเทศจะทำให้เราเห็นวัฒนธรรม ประเพณีและความเป็นอยู่ของคนชาตินั้นๆมากขึ้นซึ่งช่วยให้เรามีความคิดและการมองโลกที่กว้างขึ้นและยังมีผลในความคิดสร้างสรรค์ของเราด้วย การที่เลือกประเทศเกาหลี เพราะมองเห็นว่าเกาหลีเป็นประเทศที่มีการพัฒนาอย่างก้าวกระโดด แสดงให้เห็นถึงศักยภาพของประเทศ ประชากร เศรษฐกิจและที่สำคัญคือการศึกษา เมื่อมองจุดนี้เลยคิดว่าเกาหลีเป็นทางเลือกที่ดีที่จะไปศึกษาต่อ และอีกเหตุผลหนึ่งคือภาษา เมื่อเราได้ภาษาที่3ก็จะทำให้เรามีโอกาสมากขึ้นด้วย การไปศึกษาต่อที่เกาหลี เมื่อเราได้ความรู้ด้านดีไซน์ของเกาหลีหรือวัฒนธรรมต่างๆ เรก็จะสามารถมาปรับใช้กับงานของเราได้มากขึ้น และอาจจะส่งผลให้คนในชาติได้รู้จักและเข้าใจในความเป็เกาหลีมากขึ้นด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีจะกิน
พ่อเคยพาไปเรียนศิลปะ และได้รางวัลมา และสุดท้ายก็เลิกเรียนไปในสมัยประถมฉันชอบวาดรูปการ์ตูนเวลาว่าง ๆ เราไม่มีอะไรทำเลยอยากวาดบ้างก็ให้เพื่อนสอนบ้างดูการ์ตูนแล้วเอามาวาดตามบ้างก็วาดมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งขึ้นมัธยม เค้าจึงไม่ได้สนใจหลังจากนั้นเลยทำให้คิดว่าเราต้องทำให้ได้ เขาจะได้ไม่มาดูถูกเรา จึงไปขอพ่อเรียนพิเศษ โดยเป้าหมายคือการสื่อสาร ได้เรียนรู้มากขึ้นด้วยปีถัดมาเลยสอบติดซึ่งพอเข้าไปเรียนก็รู้สึกชอบจริงๆ แต่ก็ยังมีความสุขที่ได้เรียน แต่ในความสุขนั้น เหมือนว่าเราเรียนไปวัน ๆ สนุกกับเพื่อนไปวัน ๆ ไม่ค่อยคิดว่าอนาคตจะเป็นอย่างไรเลยเป็นเหตุผลที่อยากจะสมัครทุนนี้ มีการผลักดันและปรับตัวมากขึ้น การที่เลือกประเทศเกาหลี แสดงให้เห็นถึงศักยภาพของประเทศประชากรเศรษฐกิจและที่สำคัญคือการศึกษา และอีกเหตุผลหนึ่งคือภาษา การไปศึกษาต่อที่เกาหลี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

You also produce to sell the kaleidoscope meter?แต่ก็มีจุดเปลี่ยนบางอย่างที่ทำให้อยากเรียนด้านนี้ขึ้นมา
ตอนเป็นเด็กพ่อเคยพาไปเรียนศิลปะซึ่งในตอนนั้นทางสถาบันได้นำผลงานที่ทำในเวลาเรียนส่งไปประกวดที่ญี่ปุ่นและได้รางวัลมาแต่ตอนนั้ก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองจะมีความถนัดทางด้านนี้เลยไม่ได้สานต่อในสมัยประถมฉันชอบวาดรูปการ์ตูนเวลาว่างๆเหตุผลที่วาดก็เพราะเพื่อนสนิทชอบวดรูปเราไม่มีอะไรทำเลยอยากวาดบ้างก็ให้เพื่อนสอนบ้างดูการ์ตูนแล้วเอามาวาดตามบ้างก็วาดมาเรื่อยๆจนกระทั่งขึ้นมัธยมแต่เพราะเพื่อนและครูไม่เห็นในความสามารถของเราเค้าจึงไม่ได้สนใจหลังจากนั้นเลยทำให้คิดว่าเราต้องทำให้ได้ต้องทำให้เค้าเห็นว่าเราก็ไม่ได้ด้อยกว่าเขาเขาจะได้ไม่มาดูถูกเราจึงไปขอพ่อเรียนพิเศษแต่พ่อก็ไม่คิดว่าเราจะจริงจังเลยไม่สนับสนุนพอขึ้นมาม .5 ได้มีโอกาสไปแลกเปลี่ยนที่สวิตเซอร์แลนด์โดยทุนจาก AFS เป็นเวลา 1 ในตอนนั้นได้เรียนวิชาศิลปะและเพื่อนในห้องก็จะชื่นชมว่าเราวาดรูปได้ดีทำให้รู้สึกมีกำลังใจว่าตัวเองก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น .เกือบทุกครั้งที่ได้ทำงานหรอเรียนศิลปะจะรู้สึกมีความสุขมากนี่เป็นนหนึ่งจุดเปลี่ยนที่ทำให้รู้ว่าตัวเองอยากเรียนอะไรหลังจากกลับมาประเทศไทยฉันใช้เวลาเกือบปีในการฝึกฝนเพื่อสอบเข้ามหาลัยออกแบบแต่ปีที่สอบอาจจะเป็นเพราะเตรียมตัวน้อยไปเลยทำให้สอบไม่ติดในสาขาที่อยากเรียนแต่ติดแฟชั่นจึงเลือกที่จะเรียนไปก่อนแล้วปีหน้าลองสอบใหม่เพราะการที่เราใช้เวลา 1 ปีในการเรียนก็เหมือนเราได้ฝึกฝนทุกๆวันปีถัดมาเลยสอบติดซึ่งพอเข้าไปเรียนก็รู้สึกชอบจริงๆถึงจะมีเครียดบ้างเวลาที่คิดงานไม่ออกแต่ก็ยังมีความสุขที่ได้เรียนและจะพยายามแก้ปัญหาต่างๆให้ตัวเองผ่านไปได้แต่ในความสุขนั้นเหมือนว่าเราเรียนไปวันๆสนุกกับเพื่อนไปวันๆไม่ค่อยคิดว่าอนาคตจะเป็นอย่างไรเลยเป็นเหตุผลที่อยากจะสมัครทุนนี้เนื่องจากถ้าเราได้ทุนก็จะทำให้เราต้องขยันมากกว่าคนอื่นมีการผลักดันและปรับตัวมากขึ้นเพราะเราอยากเปลี่ยนแปลงตัวเองให้มีความก้าวหน้ามากกว่านี้การไปอยู่ต่างประเทศจะทำให้เราเห็นวัฒนธรรมการที่เลือกประเทศเกาหลีเพราะมองเห็นว่าเกาหลีเป็นประเทศที่มีการพัฒนาอย่างก้าวกระโดดแสดงให้เห็นถึงศักยภาพของประเทศประชากรเศรษฐกิจและที่สำคัญคือการศึกษาและอีกเหตุผลหนึ่งคือภาษาเมื่อเราได้ภาษาที่ 3 ก็จะทำให้เรามีโอกาสมากขึ้นด้วยการไปศึกษาต่อที่เกาหลีเมื่อเราได้ความรู้ด้านดีไซน์ของเกาหลีหรือวัฒนธรรมต่างๆเรก็จะสามารถมาปรับใช้กับงานของเราได้มากขึ้น