PsycholinguisticsAs noted above, th

Psycholinguistics

As noted above, the psycholinguist addresses the question of how the mentally represented grammar (linguistic competence) is employed in the production and comprehension of speech (linguistic performance). The most direct way to approach this relationship is to adopt the hypothesis that a generative grammar can simply be regarded as itself providing an account of how we understand and produce sentences in real time. From the point of view of language comprehension, this gives rise to the following (highly simplified) model, where the input is a stretch of spoken or written language such as a particular sentence:

(14) input phonological lexical syntactic semantic output

processor processor processor processor



In terms of this rather crude model, the first step in language comprehension is to use the phonological processor to identify the sounds (or written symbols) occurring in the input. Then, the lexical processor identifies the component words. The next step is for the syntactic processor (also called the parser, and incorporating the syntactic component of the grammar) to provide a syntactic representation of the sentence (i.e. a representation of how the sentence is struc-tured out of phrases and the phrases out of words). The last step is for the semantic processor to compute a meaning representation for the sentence, on the basis of the syntactic and lexical information supplied by earlier stages in the process. The relevant meaning representation serves as the output of the model: once this has been computed, we have understood the sentence.

An important characteristic of (14), as of all models of psycholinguistic proces-sing, is that its various stages are to be viewed as taking place in real time, and a consequence of this is that psycholinguists can utilise their experimental techni-ques to try to measure the duration of specific parts of the process and link these measurements to levels of complexity as defined by the grammar itself. In fact, it is fairly easy to see that the idea that the grammar can, without any additional

10 linguistics

considerations, serve as a model of sentence comprehension is implausible. A sentence such as (15) is known as a garden-path sentence:

(15) The soldiers marched across the parade ground are a disgrace

A common reaction to (15) from native speakers of English is that it is not an acceptable sentence. However, this reaction can often be modified by asking native speakers to consider the sentences in (16) (recall our observation that not all linguistic data have immediately obvious properties):

(16) a. The soldiers who were driven across the parade ground are a disgrace

b. The soldiers driven across the parade ground are a disgrace

c. The soldiers who were marched across the parade ground are a disgrace

Sentence (16a) should be regarded as entirely straightforward, and we can view (16b) as ‘derived’ from it by deleting the sequence of words who were. Now, if we delete who were from sentence (16c), which should also be recognised as an acceptable English sentence, we ‘derive’ (15), and at this point many readers are likely to change their reaction to (15): it is an acceptable English sentence, so long as it is interpreted with the phrase the soldiers as the logical object of marched (see p. 5 above). When we read (15) for the first time, we immediately interpret the soldiers as the logical subject of marched – the soldiers are marching rather than being marched; as a consequence, the sequence the soldiers marched across

the parade ground is interpreted as a complete sentence and the sentence proces-sor doesn’t know what to do with are a disgrace. The sentence processor has been ‘garden-pathed’, i.e. sent down the wrong analysis route (exercise 6).

What is important about garden-path sentences is that they show that sentence comprehension must involve something in addition to the grammar. As far as the grammar is concerned, (15) is an acceptable structure with only one interpretation. However, it appears that this structure and interpretation are not readily available in sentence processing, suggesting that the parser must rely (to its detriment in this case) on something beyond the principles which determine acceptable combina-tions of words and phrases.

There are other aspects of (14) which are controversial and have given rise to

large numbers of experimental psycholinguistic studies. For instance, there is no place in (14) for non-linguistic general knowledge about the world; according

to (14), interpretations are computed entirely on the basis of linguistic properties of expressions without taking any account of their plausibility, and an alternative would allow encyclopaedic general knowledge to ‘penetrate’ sentence perception

and guide it to more likely interpretations. A further assumption in (14) is that the different sub-components are serially ordered (in that the first stage is pho-

nological processing which does its job before handing on to lexical processing, etc.) An alternative would allow syntactic and semantic factors to influence phonological and lexical processing, for semantic factors to influence syntactic processing, etc. These issues, along with several others, will be discussed in sections 14 and 26.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาศาสตร์เชิงจิตวิทยา

ตามที่กล่าวข้างต้น psycholinguist ที่อยู่คำถามของวิธีการทำงานไวยากรณ์ represented ใจ (ภาษาศาสตร์ความสามารถ) ในการผลิตและความเข้าใจของคำพูด (ภาษาศาสตร์ประสิทธิภาพ) วิธีตรงที่สุดที่เฉียดความสัมพันธ์นี้คือการ กำหนดสมมติฐานว่า การไวยากรณ์ generative เพียงสามารถถือว่าเป็นตัวเองให้องค์กรว่าเราเข้าใจ และผลิตประโยคในเวลาจริง จากจุดของมุมมองของความเข้าใจภาษา นี้ก่อให้แบบต่อไปนี้ (ง่ายมาก) อินพุตยืดของภาษาพูด หรือเขียนเช่น sentence:

(14) เฉพาะป้อนคำโครงสร้างประโยคเกี่ยวกับคำศัพท์ทางไวยากรณ์ความหมายผลผลิต

โปรเซสเซอร์ประมวลผลประมวลผลประมวลผล



ในรูปแบบนี้ค่อนข้างดิบ ขั้นตอนแรกในการทำความเข้าใจภาษาคือการ ใช้ตัวประมวลผลคำโครงสร้างประโยคระบุเสียง (หรือเขียนสัญลักษณ์) เกิดขึ้นในการป้อนข้อมูล แล้ว ประมวลผลเกี่ยวกับคำศัพท์ระบุคำประกอบ ขั้นตอนถัดไปคือสำหรับตัวประมวลผลทางไวยากรณ์ (เรียกว่าตัวแยกวิเคราะห์ และอีกทั้งยังมีส่วนประกอบทางไวยากรณ์ของไวยากรณ์) ให้ตัวแทนทางไวยากรณ์ของประโยค (เช่นตัวแทนของ tured struc วลีและวลีจากคำว่าประโยค) ขั้นตอนสุดท้ายคือสำหรับตัวประมวลผลทางตรรกการคำนวณการแสดงความหมายในประโยค ข้อมูลทางไวยากรณ์ และเกี่ยวกับคำศัพท์โดยระยะเริ่มในกระบวนการ แสดงความหมายที่เกี่ยวข้องทำหน้าที่เป็นผลลัพธ์ของแบบจำลอง: เมื่อมีการคำนวณนี้ เรามีความเข้าใจประโยค

เป็นลักษณะสำคัญของ (14), ณ ทุกรุ่นของ psycholinguistic ทาสิงห์ คือ เป็นขั้นตอนต่าง ๆ จะดูเป็นการในเวลาจริง และสัจจะนี้คือ psycholinguists สามารถใช้การทดลอง techni ques ลองวัดระยะเวลาของส่วนเฉพาะของกระบวนการ และเชื่อมโยงเหล่านี้วัดระดับของความซับซ้อนตามที่กำหนด โดยไวยากรณ์เอง อันที่จริง ค่อนข้างง่ายจะเห็นว่าความคิดที่ไวยากรณ์สามารถ โดยไม่ต้องมีเพิ่มเติม

ภาษาศาสตร์ 10

พิจารณา ให้บริการเป็นรูปแบบการทำความเข้าใจประโยคไม่น่าเชื่อ ประโยคเช่น (15) เรียกว่าเส้นสวน sentence:

(15) ทหารเดินข้ามพื้นดินแห่คือ การเสียราศี

แบบทั่วไปปฏิกิริยา (15) จากภาษาอังกฤษคือ ว่า มันไม่ใช่ประโยคการยอมรับ อย่างไรก็ตาม ปฏิกิริยานี้สามารถมักจะปรับเปลี่ยนจากการถามภาษาพิจารณาประโยคใน (16) (เรียกคืนสังเกตเราว่า ข้อมูลทางภาษาที่ไม่มี properties):

(16) ชัดเจนทันทีได้ ทหารที่ถูกขับเคลื่อนผ่านพื้นดินแห่คือ การเสียราศี

b ทหารขับผ่านพื้นดินแห่คือ การเสียราศี

c ทหารที่ถูกเดินข้ามพื้นดินแห่คือ การเสียราศี

ประโยค (16a) ที่ควรถือเป็นตรงไปตรงมาทั้งหมด และเราสามารถดูคำ (16b) เป็น 'มา' จากมัน ด้วยการลบลำดับของคน ตอนนี้ ถ้าเราลบ ที่ได้จากประโยค (16c), ซึ่งควรยังรับเป็นประโยคภาษาอังกฤษเป็นที่ยอมรับ เรา 'ได้รับ' (15), และณจุดนี้ ผู้อ่านจำนวนมากมีแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงของปฏิกิริยา (15): เป็นประโยคภาษาอังกฤษยอมรับได้ ตราบใดที่จะถูกแปล ด้วยวลีที่ทหารเป็นวัตถุทางตรรกะของเดินแถว (ดูข้างต้น p. 5) เมื่อเราอ่าน (15) ครั้งแรก เราทันทีตีทหารเป็นเรื่องตรรกะของเดิน – ทหารจะเดินแทนการเดิน เป็นผล ลำดับที่ทหารเดินข้าม

แห่พื้นจะถูกแปลงเป็นประโยคสมบูรณ์ และประโยคทาซอไม่รู้ว่าจะทำได้ด้วยการเสียราศี ไม่ได้ใช้งานตัวประมวลผลประโยค 'สวน-pathed' เช่น ส่งลงกระบวนการวิเคราะห์ไม่ถูกต้อง (แบบฝึกหัดที่ 6) .

ประโยคสวนเส้นทางที่สำคัญคือ ว่า พวกเขาแสดงว่า ความเข้าใจประโยคต้องเกี่ยวข้องกับบางสิ่งบางอย่างนอกจากไวยากรณ์ ไกลเป็นไวยากรณ์เกี่ยวข้อง, (15) เป็นโครงสร้างการยอมรับ มีความเดียวกัน อย่างไรก็ตาม ปรากฏว่า โครงสร้างและการตีความนี้จะไม่พร้อมในประโยคการประมวลผล แนะนำว่า ต้องใช้ตัวแยกวิเคราะห์ (ให้ร้ายในกรณีนี้) ในสิ่งที่นอกเหนือจากหลักการที่กำหนดเป็นที่ยอมรับ combina-tions คำและวลี

มีด้านอื่น ๆ (14) แย้ง และให้ขึ้นไป

ศึกษาทดลอง psycholinguistic จำนวนมาก ตัวอย่าง มีใน (14) ไม่มีที่สำหรับไม่ใช่ภาษาศาสตร์ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับโลก ตาม

(14), การตีความจะคำนวณตามคุณสมบัติภาษาศาสตร์ของนิพจน์ทั้งหมด โดยคำนึงใด ๆ ทางของพวกเขา และทางเลือกจะช่วยให้ความรู้ encyclopaedic 'บุก ' รู้ประโยค

และคู่มือการตีความมัก อัสสัมชัญเพิ่มเติมใน (14) อยู่ที่ส่วนประกอบย่อยอื่น ๆ จะสั่งซื้อ serially (ที่ระยะแรกมีโพธิ์-

nological ประมวลผลที่ไม่งานของมันก่อนที่จะชำระในการประมวลผลเกี่ยวกับคำศัพท์ ฯลฯ) เป็นทางเลือกที่จะอนุญาตให้ปัจจัย และความหมายชวนคำโครงสร้างประโยคเกี่ยวกับคำศัพท์ และการประมวลผล สำหรับปัจจัยทางตรรกมีผลต่อการประมวลผลทางไวยากรณ์ ฯลฯ ปัญหาเหล่านี้ รวมทั้งหลายคน จะกล่าวถึงในส่วน 14 และ 26.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาปาสกาล

ตามที่ระบุไว้ข้างต้น psycholinguist ที่อยู่คำถามของวิธีการแสดงใจไวยากรณ์ ( ความสามารถทางด้านภาษา ) ที่ใช้ในการผลิต และเพื่อความเข้าใจในการพูด ( งานทาง )ทางตรงมากที่สุดวิธีการความสัมพันธ์นี้จะใช้สมมติฐานว่านักเคมีสามารถถือว่าตัวเองให้บัญชีของวิธีการที่เราเข้าใจและสร้างประโยคในเวลาจริง จากมุมมองของความเข้าใจภาษานี้ให้สูงขึ้นไปสูง ( แบบง่าย ) รุ่นที่ใส่ยืดของภาษาพูดหรือภาษาเขียน เช่น ประโยคโดยเฉพาะ :

( 14 ) อินพุตระบบเสียงคำศัพท์ไวยากรณ์ความหมายโปรเซสเซอร์ประมวลผลโปรเซสเซอร์ประมวลผลออก





ในส่วนนี้ค่อนข้างดิบ รูปแบบ , ขั้นตอนแรกในความเข้าใจภาษา คือ ใช้หน่วยประมวลผลระบบเสียงเพื่อระบุเสียง ( หรือ เขียนสัญลักษณ์ ) ที่เกิดขึ้นในการป้อนข้อมูล จากนั้นประมวลผลคำระบุส่วนประกอบของคำ ขั้นตอนต่อไปเป็นหน่วยประมวลผลทางวากยสัมพันธ์ ( ที่เรียกว่า parser และผสมผสานองค์ประกอบทางวากยสัมพันธ์ของไวยากรณ์ ) เพื่อให้มีการแสดงไวยากรณ์ของประโยค ( เช่นการแสดงว่าประโยคนี้เป็นโครงสร้าง tured ออกวลีและวลีของคำ )ขั้นตอนสุดท้ายคือเพื่อประมวลผลคำคำนวณความหมายแทนประโยคบนพื้นฐานของโครงสร้างทางไวยากรณ์ และคำศัพท์ ข้อมูลที่จัดเตรียม โดยขั้นตอนก่อนหน้านี้ในกระบวนการ การแสดงความหมายที่เกี่ยวข้องซึ่งเป็นผลผลิตของรูปแบบ : เมื่อนี้ถูกคำนวณ เราได้เข้าใจประโยค

มีลักษณะสำคัญ ( 14 )เป็นทุกรุ่น psycholinguistic กอดร้อง นั่นคือขั้นตอนต่างๆของมันจะถูกมองว่าเป็นสถานที่ถ่ายในเวลาจริงและผลของเรื่องนี้ก็คือว่า psycholinguists สามารถใช้ ques ช่างเทคนิคทดลองของพวกเขาจะพยายามที่จะวัดระยะเวลาของส่วนต่างๆของกระบวนการเชื่อมโยงและวัดนี้เพื่อระดับของความซับซ้อนตามที่กําหนดโดยไวยากรณ์ นั่นเอง ในความเป็นจริงมันค่อนข้างง่ายที่จะเห็นความคิดที่ไวยากรณ์ โดยไม่ต้องเพิ่มเติมใด ๆ

10 ภาษาศาสตร์

การเป็นต้นแบบจับใจความประโยคที่ไม่น่าเชื่อ ประโยค เช่น ( 15 ) เป็นที่รู้จักกันเป็นเส้นทางสวนประโยค :

( 15 ) ทหารเดินข้ามแห่พื้นดินจะอับอาย

ปฏิกิริยาร่วมกัน ( 15 ) จากเจ้าของภาษาคือว่ามันไม่ได้เป็นประโยคได้ อย่างไรก็ตาม ปฏิกิริยานี้มักจะสามารถแก้ไขได้โดยการถามเจ้าของภาษาเพื่อพิจารณาประโยค ( 16 ) ( เรียกแบบที่ไม่ทั้งหมดของเรามีคุณสมบัติภาษา ข้อมูลชัดเจนทันที ) :

( 16 ) . ทหารที่ขับรถผ่านขบวนพาเหรด พื้นดินจะอับอาย

Bทหารเคลื่อนขบวนทั่วพื้นดินจะอับอาย

C . ทหารที่เดินข้ามแห่พื้นดินจะอับอาย

ประโยค ( 16A ) ควรจะถือว่าเป็นตรงไปตรงมาทั้งหมด และเราสามารถดูได้จาก 16b ) เป็น ' ' โดยการลบลำดับของคำที่เป็น ตอนนี้ ถ้าเราลบที่ได้รับจากประโยค ( 16c )ซึ่งควรได้รับการยอมรับ เป็นประโยคภาษาอังกฤษที่ได้รับการยอมรับจากเรา ' ' ( 15 ) และ ณจุดนี้ ผู้อ่านหลายคนมีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนปฏิกิริยาของพวกเขา ( 15 ) : มันเป็นประโยคภาษาอังกฤษที่สามารถยอมรับได้ ตราบเท่าที่มันตีความด้วยวลีที่ว่าทหารเป็นตรรกะวัตถุได้ ( ดูหน้า 5 ข้างบน ) เมื่อเราอ่าน ( 15 ) เป็นครั้งแรกเราเลยแปลทหารเป็นตรรกะเรื่องเดิน – ทหารจะเดินมากกว่าที่จะเดิน ; ผลที่ตามมา , ลําดับที่ทหารเดินข้าม

พาเหรดพื้นดินจะแปลเป็นประโยคสมบูรณ์ และประโยคตัวอย่างส. ไม่รู้จะทำยังไงกับความอับอาย ประโยคที่ประมวลผลได้ pathed ' สวน ' , เช่นส่งลงมาเส้นทางการวิเคราะห์ผิด ( ออกกำลังกาย 6 ) .

ที่สำคัญเกี่ยวกับประโยคเส้นทางสวนที่พวกเขาแสดงให้เห็นว่าความเข้าใจประโยคต้องเกี่ยวข้องกับอะไรที่นอกเหนือไปจากหลักไวยากรณ์ เท่าที่เป็นไวยากรณ์ที่เกี่ยวข้อง , ( 15 ) เป็นโครงสร้างได้ มีเพียงหนึ่งแปลง อย่างไรก็ตามปรากฏว่าโครงสร้างนี้และการตีความจะไม่พร้อมใช้งานในการประมวลผลประโยคว่า ที่ต้องพึ่งพา ( parser เพื่อความเสียหายของ ) ในกรณีนี้สิ่งที่นอกเหนือจากหลักการซึ่งกำหนดเป็นที่ยอมรับ combina tions ของคำและวลี

มีด้านอื่น ๆของ ( 14 ) ซึ่งแย้ง และให้ลุกขึ้นให้

ตัวเลขขนาดใหญ่ของ psycholinguistic ทดลองเรียน ตัวอย่าง มีสถานที่ไม่มีใน ( 14 ) ไม่ใช่ภาษา ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับโลก ; ตาม

( 14 ) , การตีความจะคำนวณทั้งหมดบนพื้นฐานของภาษา สำนวน โดยไม่มีการใด ๆ คุณสมบัติของบัญชีความมีเหตุผลของพวกเขาและเป็นทางเลือกที่จะช่วยให้ความรู้ทั่วไป encyclopaedic ' เจาะ ' ประโยคการรับรู้

และคู่มือการตีความมากกว่า เพิ่มเติมเล็กน้อย ( 14 ) คือส่วนประกอบย่อยที่แตกต่างกันจะเป็นคำสั่ง ( ในขั้นตอนแรกคือโพธิ์ -

nological การประมวลผล ซึ่งทำงานของมัน ก่อนจะส่งเพื่อการประมวลผลคำ ฯลฯ) แทนจะช่วยให้ลักษณะทางวากยสัมพันธ์และอรรถศาสตร์ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อระบบเสียงและการประมวลผลคำ สำหรับปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อกระบวนการทางไวยากรณ์ ฯลฯ ปัญหาเหล่านี้พร้อมกับหลาย คนอื่น จะกล่าวถึงในมาตรา 14 และ 26 .