Attempts to see inside the body wit

Attempts to see inside the body with crude endoscopes date back to the late 19th century, but the modern endoscope is a more recent invention. The basic technology was developed in the early 1950s by English physicist Harold Hopkins (1918–1994) and his Indian-born student Narinder Kapany (1927–), who'd been asked for help by a group of surgeons. After a great deal of research, Hopkins and Kapany developed a way of making flexible pieces of glass that became known as optical fibers—thicker versions of modern fiber-optic cables that are now so widely used in telecommunications.

By the end of the 1950s, three University of Michigan scientists (Lawrence Curtiss, Basil Hirschowitz, and Wilbur Peters) had used optical-fiber technology to build an instrument called a gastroscope that could be used to see inside a patient's stomach. The same technology was later used to study other body cavities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความพยายามที่จะดูภายในร่างกายวันที่ endoscopes น้ำมันกลับไปช่วงปลายศตวรรษ แต่เครื่องมือทันสมัยเป็นสิ่งประดิษฐ์ล่าสุด เป็นพัฒนาเทคโนโลยีขั้นพื้นฐานในช่วงต้นทศวรรษ 1950 โดยอังกฤษ physicist ฮ็อปกินส์ฮาโรลด์ (1918-1994) และนักเรียนของเขาเกิดอินเดีย Narinder Kapany (1927-), ที่มาขอความช่วยเหลือ โดย surgeons หลังจากจัดการที่ดีของงานวิจัย ฮ็อปกินส์และ Kapany พัฒนาวิธีทำชิ้นความยืดหยุ่นของกระจกที่เป็นที่รู้จักกันเป็นเส้นใยแสง — รุ่นหนาสายไฟเบอร์สมัยที่เดี๋ยวนี้เพื่อใช้ในกิจการโทรคมนาคมโดยตอนท้ายของช่วงทศวรรษ 1950 นักวิทยาศาสตร์มหาวิทยาลัยมิชิแกน 3 (Curtiss ลอว์เรนซ์ Hirschowitz โหระพา และ Wilbur Peters) ได้ใช้เทคโนโลยีไฟเบอร์ออปติคัลเพื่อสร้างเครื่องมือที่เรียกว่า gastroscope ที่สามารถใช้ดูภายในกระเพาะอาหารของผู้ป่วย เทคโนโลยีเดียวกันในภายหลังได้ใช้ศึกษาพัฒนาการร่างกายอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความพยายามที่จะมองเห็นภายในร่างกายด้วยกล้องเอนโดสโคปน้ำมันดิบวันที่กลับไปในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 แต่การส่องกล้องที่ทันสมัยเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ผ่านมามากขึ้น เทคโนโลยีขั้นพื้นฐานได้รับการพัฒนาในช่วงต้นทศวรรษ 1950 โดยนักฟิสิกส์ภาษาอังกฤษแฮโรลด์ฮอปกินส์ (1918-1994) และนักศึกษาอินเดียเกิดของเขา Narinder Kapany (1927-), ผู้ที่ต้องการได้รับการขอความช่วยเหลือจากกลุ่มของศัลยแพทย์ หลังจากที่มีการจัดการที่ดีของการวิจัยฮอปกินส์และ Kapany พัฒนาวิธีการทำชิ้นส่วนที่มีความยืดหยุ่นของกระจกที่เป็นที่รู้จักกันเป็นเส้นใยหนาแสงรุ่นของสายเคเบิลใยแก้วนำแสงที่ทันสมัยที่มีตอนนี้ใช้กันอย่างแพร่หลายในการสื่อสารโทรคมนาคม. ในตอนท้ายของปี 1950, สามนักวิทยาศาสตร์ของมหาวิทยาลัยมิชิแกน (อเรนซ์เคิร์ ธ ทิกระเพรา Hirschowitz และวิลเบอร์ปีเตอร์ส) ได้ใช้เทคโนโลยีไฟเบอร์ออปติคอลที่จะสร้างเครื่องมือที่เรียกว่า gastroscope ที่สามารถนำมาใช้ในการมองเห็นภายในกระเพาะอาหารของผู้ป่วย เทคโนโลยีเดียวกับที่ใช้ในภายหลังเพื่อศึกษาช่องว่างอื่น ๆ ของร่างกาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พยายามที่จะมองเข้าไปในร่างกายกับดิบ endoscopes วันที่กลับไปปลายศตวรรษที่ 19 แต่ endoscope ที่ทันสมัยเป็นสิ่งประดิษฐ์ล่าสุดเพิ่มเติม เทคโนโลยีพื้นฐานที่ถูกพัฒนาขึ้นในช่วงต้นทศวรรษ 1950 โดยภาษาอังกฤษ ( 1918 – 1994 นักฟิสิกส์ฮาโรลด์ ฮอปกินส์ ) และอินเดีย เกิด narinder นักเรียน kapany ( 1927 ) ) ใครเคยขอความช่วยเหลือจากกลุ่มของศัลยแพทย์ หลังจากที่มากของการวิจัยฮอปกินส์ และ kapany พัฒนาวิธีการทำยืดหยุ่นชิ้นแก้วที่กลายเป็นที่รู้จักกันเป็นเส้นใยแสงหนารุ่นของสายเคเบิลใยแก้วนําแสงที่ทันสมัยที่ตอนนี้ใช้กันอย่างแพร่หลายในโทรคมนาคม

โดยปลาย 1950s , สามมหาวิทยาลัยมิชิแกนนักวิทยาศาสตร์ ( ลอว์เรนซ์ เคอร์ทิส hirschowitz , ใบโหระพา ,และ วิลเบอร์ ปีเตอร์ ) ได้ใช้เทคโนโลยีเส้นใยแสงเพื่อสร้างเครื่องมือที่เรียกว่าคำเท็จที่อาจจะใช้เพื่อดูที่อยู่ในท้องคนไข้ เทคโนโลยีเดียวกับที่ใช้ในภายหลังเพื่อศึกษาฟันผุร่างกายอื่นๆ