Dye (1986) notes that management ha

Dye (1986) notes that management has two primary reasons to manage or manipulate earnings. One is an external demand to meet earnings forecasts and increase share price; the other represents an internal demand relating to optimal contracting. In this latter case, earnings allow managers to communicate with their principals (e.g., board of directors) concerning the level of their performance. Regarding the external demand to meet earnings forecasts, Chenheiter and Melumad (2002) note that, ceteris paribus, investors infer a higher level of permanent cash flows from a higher level of reported earnings. Since increasing cash flows translate into higher share prices and earnings are perceived to be a surrogate of cash flows, higher earnings increase the value of the firm. Numerous studies have found positive evidence of earnings management being used either to meet earnings forecasts or to promote optimal contracting (e.g., see Healy, 1985; Moses, 1987; Trueman and Titman, 1988; Fudenberg and Tirole, 1995; Jordan et al., 1997/1998; Lu, 2000; Schrand and Wong, 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สีย้อม (1986) บันทึกว่า จัดการมีสองเหตุผลหลักเพื่อจัดการ หรือควบคุมกำไร หนึ่งคือเป็นอุปสงค์ตามการคาดการณ์กำไร และเพิ่มราคาหุ้น อื่น ๆ ที่แสดงความต้องการภายในเกี่ยวข้องกับสัญญาที่เหมาะสม ในกรณีหลังนี้ กำไรช่วยให้การสื่อสารกับแบบของพวกเขา (เช่น คณะกรรมการ) เกี่ยวข้องกับระดับของการปฏิบัติการ เกี่ยวกับอุปสงค์การคาดการณ์กำไร Chenheiter และ Melumad (2002) หมายเหตุว่า ceteris paribus นักลงทุนเข้าใจเงินทุนหมุนเวียนถาวรจากรายงานกำไรในระดับที่สูงขึ้นในระดับที่สูงขึ้น เนื่องจากกระแสเงินสดเพิ่มขึ้นแปลเป็นราคาหุ้นที่สูงขึ้น และกำไรรับรู้เป็น ตัวแทนของกระแสเงินสด รายได้สูงขึ้นเพิ่มมูลค่าของบริษัท การศึกษาจำนวนมากได้พบหลักฐานบวกกำไรบริหารใช้การคาดการณ์รายได้ หรือส่งเสริมการทำสัญญาที่เหมาะสม (เช่น ดู Healy, 1985 Moses, 1987 Trueman และ Titman, 1988 Fudenberg และ Tirole, 1995 Jordan et al., 1997/1998 Lu, 2000 Schrand กวง 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ย้อม (1986) ตั้งข้อสังเกตว่าการจัดการมีสองเหตุผลหลักในการจัดการหรือจัดการรายได้ หนึ่งคือความต้องการภายนอกเพื่อให้ตรงกับการคาดการณ์ผลประกอบการและราคาหุ้นเพิ่มขึ้น; อื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นถึงความต้องการภายในที่เกี่ยวข้องกับการทำสัญญาที่ดีที่สุด ในกรณีหลังนี้ผลประกอบการช่วยให้ผู้จัดการในการสื่อสารกับผู้ว่าจ้างของพวกเขา (เช่นคณะกรรมการ) เกี่ยวกับระดับของการปฏิบัติของพวกเขา เกี่ยวกับอุปสงค์จากต่างประเทศเพื่อตอบสนองการคาดการณ์ผลประกอบการและ Chenheiter Melumad (2002) ทราบว่า ceteris paribus นักลงทุนสรุประดับที่สูงขึ้นของเงินสดถาวรไหลออกมาจากระดับสูงของการรายงานผลประกอบการ เนื่องจากการเพิ่มกระแสเงินสดแปลเป็​​นราคาหุ้นที่สูงขึ้นและมีการรับรู้รายได้ที่จะเป็นตัวแทนของกระแสเงินสดรายได้ที่สูงขึ้นเพิ่มมูลค่าของ บริษัท การศึกษาจำนวนมากได้พบหลักฐานในเชิงบวกของการจัดการรายได้ถูกนำมาใช้อย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้ตรงกับการคาดการณ์รายได้หรือการส่งเสริมการทำสัญญาที่ดีที่สุด (เช่นเห็นฮีลี, 1985; โมเสส 1987; Trueman และ Titman 1988; Fudenberg และ Tirole, 1995;. จอร์แดน, et al, 1997/1998; Lu, 2000; Schrand และวงศ์, 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ย้อม ( 1986 ) บันทึกว่า การจัดการมี 2 เหตุผลหลักที่จะจัดการหรือจัดการรายได้ หนึ่งคือความต้องการภายนอกเพื่อตอบสนองเพิ่มผลประกอบการและราคาหุ้น อื่น ๆ แสดงถึงความต้องการภายในที่เกี่ยวข้องกับสัญญาที่เหมาะสม ในกรณีหลังนี้ รายได้ช่วยให้ผู้จัดการเพื่อสื่อสารกับผู้บริหารของพวกเขา ( เช่นคณะกรรมการ ) เกี่ยวกับระดับการปฏิบัติงานของพวกเขาเกี่ยวกับความต้องการภายนอกเพื่อตอบสนองรายได้และการคาดการณ์ chenheiter melumad ( 2002 ) ทราบว่า ceteris paribus นักลงทุน สรุปว่าระดับของกระแสเงินสดถาวรจากระดับที่สูงขึ้นของการรายงานรายได้ เนื่องจากการเพิ่มกระแสเงินสดแปลเป็นสูงกว่าราคาหุ้นและกำไรมีการรับรู้ที่จะเป็นตัวแทนของกระแสเงินสด รายได้สูง เพิ่มมูลค่าของบริษัทการศึกษามากมายพบหลักฐานในเชิงบวกของการจัดการกำไรถูกใช้ให้ตามผลประกอบการ หรือส่งเสริมให้ภาคีที่เหมาะสม ( เช่น เห็นลี่ , 1985 ; โมเสส , 1987 ; trueman และ titman , 1988 ; fudenberg และ tirole , 1995 ; จอร์แดน et al . , 1997 / 1998 ; Lu , 2000 ; schrand และวอง , 2000 ) .