The closer he got to the destinatio

The closer he got to the destination, the calmer Yang Chen’s heart became, to be honest, a term like “kidnap” was always used by him against others in the past. Never would he have thought that there would be the day where someone abducts his woman. Even though that ice-cold girl doesn’t think of herself the same way, it was still enough to make Yang Chen wonder whether to laugh or to cry.



Unhurriedly closing the car’s door, Yang Chen quickly swept a glance around the warehouse, and couldn’t help but frown. Although it was very difficult to perceive, his sharp senses allowed him to notice that in several of the blind spots in the warehouse, there were professionals stationed around looking out for intruders. They were stationed at perfect angles to monitor every movement in the warehouse. Yang Chen guessed that they also possessed medium-sized long-range rifles.



This was a gang whose standards scaled on the international level. Yang Chen felt that these were all interesting, and even felt a little peculiar excitement.



After stepping into the warehouse through the large entrance, there was the smell of prolonged decay. The floor was empty, while several streaks of sunlight shined through the holes on the windows, causing the turbid air in the warehouse to seem like it was swirling.



At a corner of the warehouse, Yang Chen saw two delicate figures that were tied together.



He could only see Lin Ruoxi and Mo Qianni tied together on chairs, with ropes tightly tying their limbs to the chair, they sat back to back and couldn’t see each other’s faces.



Ahead of them were a pack of robust men wearing short-sleeved shirts. There were tall and sturdy ones and also short and skinny ones, but majority of them had dark tanned skin. It was obvious that they were exposed to intense sunlight very often. But what made Yang Chen pay more attention to them was the fact that when they saw him enter, they remained indifferent, as if they didn’t take him seriously, and continued discussing something with each other. What made Yang Chen feel even more excited to see were the weapons in their hands and on their backs, which were basically all AK-47s, M16s and other assault rifles.



These guns themselves weren’t anything special, but the place they were appearing in was Huaxia. If this was some other country, like the USA for example, Yang Chen wouldn’t give a damn even if someone carried a M16 and walked on the streets. But it was too out of the ordinary for a pack of people like that to appear in a country where even pistols were a rare sight.



Yang Chen was very clear, the organization that called themselves “Huaxia’s Protectors” wasn’t an empty boast. For these people to sneak in without getting caught by them and entering Zhong Hai to execute a kidnapping showed that they were truly capable.



Just as Yang Chen thought of this, Lin Kun who was chatting with several robust men finally noticed Yang Chen, and his face immediately revealed hatred and a malicious smile.



“Mr Lin, is this the young man you wanted to capture?” Using English to ask this question was a man who wore a sleeveless shirt, military camouflage trousers and had short hair. This man seemed to be their boss, as his hand held a Desert Eagle, a pistol that only formidable soldiers can carry. It was also the only pistol amongst this group of people.



Yang Chen was already close by at this time, when he heard this man’s accent, he was startled. This was a Vietnamese accent, so it turns out that these people were from Vietnam.



“Yes, Mr Long, I hope you can capture him. I want to personally send him to hell!” Lin Kun viciously replied.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใกล้เขาได้ถึงปลายทาง จิตใจสงบ หยางเฉิน กลายเป็น จริงๆ แล้ว คำเช่น " ลักพาตัว " มักจะใช้มันกับคนอื่น ๆในอดีต เขาจะได้ไม่คิดว่าจะมีวันที่ใครบางคนลักพาตัวหญิงของเขา แม้ว่าน้ำแข็งสาวเย็นไม่คิดถึงตัวเองเหมือนกัน แต่มันก็มากพอที่จะทำให้หยางเฉิน สงสัยว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้เรื่อยเฉื่อยปิดประตูรถ หยางเฉินรีบกวาดมองรอบๆโกดัง และไม่สามารถช่วย แต่หน้างอ ถึงแม้ว่ามันจะยากที่จะรับรู้ความรู้สึกอันแหลมคมของเขาทำให้เขาสังเกตเห็นว่าหลายของจุดบอดในโกดัง มีผู้เชี่ยวชาญประจำรอบมองหาผู้บุกรุก พวกเขาอยู่ที่มุมที่สมบูรณ์แบบเพื่อตรวจสอบทุกการเคลื่อนไหวในคลังสินค้า หยางเฉิน เดาว่าพวกเขายังสิงขนาดกลางยิงไรเฟิล .นี้เป็นแก๊งค์ที่มีขนาดมาตรฐานในระดับสากล หยางเฉิน รู้สึกว่ารูปทั้งหมดที่น่าสนใจและรู้สึกเพียงเล็กน้อยที่แปลกประหลาดตื่นเต้นหลังจากก้าวเข้ามาในโกดัง ผ่านทางเข้าขนาดใหญ่ มีกลิ่นจากการสลายตัว พื้นว่างเปล่า ในขณะที่หลายเส้นของแสงส่องผ่านช่องหน้าต่าง ก่อให้เกิดอากาศขุ่นในโกดัง เหมือนมันหมุน .ที่มุมหนึ่งของโกดัง หยางเฉินเห็นร่างบอบบางสองที่ถูกผูกไว้ด้วยกันเขาจะได้เห็นหลิน ruoxi และโม qianni ผูกไว้ด้วยกันบนเก้าอี้ด้วยเชือกมัดแขนขาของพวกเขา , แน่นกับเก้าอี้ที่พวกเขานั่งอยู่หลังและไม่สามารถมองเห็นหน้าของกันและกันข้างหน้าของพวกเขาคือชุดของที่แข็งแกร่งชายสวมเสื้อแขนสั้น . มีคนที่สูงและทนทานและคนที่ยังสั้นและผอมบาง แต่ส่วนใหญ่ของพวกเขามีผิวเข้มสีแทน . มันชัดเจนว่าพวกเขาสัมผัสรุนแรงแสงแดดบ่อยๆ แต่สิ่งที่ทำให้หยางเฉินสนใจพวกมันคือความจริงที่ว่าเมื่อพวกเขาเห็นเขาเข้า เขายังคงเฉยเมยราวกับว่าพวกเขาไม่ได้พาเขาอย่างจริงจัง และต่อเนื่อง คุยอะไรกับแต่ละอื่น ๆ อะไรทำให้หยางเฉินยิ่งรู้สึกตื่นเต้นที่เห็นเป็นอาวุธในมือของพวกเขาและบนหลังเขา ซึ่งเป็นพื้นที่ m16s ปืนไรเฟิลปืน อาร์ก้า และ อื่น ๆเหล่านี้ปืนเองไม่ได้มีอะไรพิเศษ แต่สถานที่ที่พวกเขาปรากฏใน Huaxia . ถ้าเป็นบางประเทศ เช่น สหรัฐอเมริกา ตัวอย่างเช่น หยางเฉินไม่ด่าถ้าใครพก M16 และเดินบนถนน แต่มันก็ไม่ธรรมดาสำหรับแพ็คของคนเช่นที่ปรากฏในประเทศที่แม้แต่ปืนพกเป็นสายตาที่หายากหยางเฉินได้ชัดเจนมาก องค์กรที่เรียกตัวเองว่า " Huaxia เป็นผู้สนับสนุนไม่ใช่โม้เปล่า สำหรับคนเหล่านี้ที่จะแอบเข้าไปโดยไม่ได้รับการจับโดยพวกเขาเข้ามา จงไห่ การลักพาตัวพบว่า พวกเขามีความสามารถอย่างแท้จริงแค่เป็น หยางเฉินคิดนี้ หลินคุงที่กำลังสนทนากับหลาย ๆคนก็เห็นหยางเฉิน แข็งแกร่ง และใบหน้าของเขาทันทีเปิดเผยความเกลียดชัง และยิ้มที่เป็นอันตราย" คุณลิน นี่ชายหนุ่มอยากจับ ? " การใช้ภาษาอังกฤษเพื่อถามคำถามนี้คือผู้ชายที่สวมเสื้อแขนสั้น กางเกงทหารพราง และมีผมสั้น ชายคนนี้ดูเหมือนจะเป็นเจ้านายของตน ขณะที่มือของเขาจับทะเลทราย นกอินทรี ปืนที่ทหารน่ากลัวเท่านั้นที่สามารถถือ มันก็แค่ปืนพกท่ามกลางกลุ่มผู้คนหยางเฉินก็ปิดแล้ว โดยในเวลานี้ เมื่อเขาได้ยินเสียงของชายคนนี้ สำเนียง เขาตกใจ นี่เป็นสำเนียงเวียดนาม ดังนั้นจึงกลายเป็นว่า คนเหล่านี้ จาก เวียดนาม" ใช่ นายยาว ฉันหวังว่าคุณจะจับเขา ข้าต้องการส่งเขาลงนรก " หลินคุงหฤโหด ตอบ