and Wilson, 1984; Parsons et al., 1

and Wilson, 1984; Parsons et al., 1985; Garradd and Bullock,
1986; Lee, 1989; Ersson et al., 1990; Campbell, 1991;
Rudy et al., 1991; Crosby and Parsons, 1992; Paratz and
Burns, 1993; Jones, 1995; Brucia and Rudy, 1996; Kerr
et al., 1998; Gemma et al., 2002). However, this evidence
is inconclusive in relation to the effects of many
essential nursing care interventions in head-injured
patients. The results of many of the studies are contradictory
with regard to recovery time after interventions
and even whether there are significant changes in the
cerebrovascular parameters.
A UK-wide survey of paediatric intensive care
practices in TBI in 2006 revealed that the majority of
units practice a ‘minimal handling’ approach for these
children (Tume and Baines, 2008). Essentially, this
means performing all cares together and then leaving
the child for up to 8 h, without interventions. Whether
this is the best practice for these patients is contentious
(Yanko and Mitcho, 2001) and without the knowledge
of the effect of individual nursing interventions, this
care practice cannot be adequately tested.
The broad aim of this research was thus to investigate
the physiological effects of five commonly performed
intensive care nursing interventions: endotracheal
suctioning with manual hand ventilation (ETSMV),
turning the child [by a log-rolling (LR) method], eye
care, oral care and washing, on the ICP of moderate to
severe closed head-injured children.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และ Wilson, 1984 พาร์สันส์ et al. 1985 Garradd และบูลล็อค1986 ลี 1989 Ersson et al. 1990 Campbell, 1991Rudy et al. 1991 ลีย์และพาร์สันส์ 1992 Paratz และไหม้ 1993 โจนส์ 1995 Brucia และ Rudy, 1996 เคอร์et al. 1998 Gemma et al. 2002) อย่างไรก็ตาม หลักฐานนี้คือสรุปไม่ได้เกี่ยวกับผลกระทบของพยาบาลจำเป็นดูแลแทรกแซงในการบาดเจ็บศีรษะผู้ป่วย ผลของการศึกษาขัดแย้งเกี่ยวกับเวลาการกู้คืนหลังจากการแทรกแซงแม้ ว่ามีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในการพารามิเตอร์ที่หลอดเลือดสมองจากการสำรวจทั่ว UK ดูแลสัญญาณชีพปฏิบัติใน TBI ในปี 2549 พบว่า ที่ส่วนใหญ่หน่วยฝึกวิธี 'การจัดการน้อยที่สุด' เหล่านี้เด็ก (Tume และ Baines, 2008) นี้เป็นหลักหมายถึงการดูแลทั้งหมดเข้าด้วยกัน และจากนั้น ออกจากส่งเด็กให้ถึง 8 h ไม่แทรกแซง ไม่ว่าเป็นการปฏิบัติที่ดีที่สุดสำหรับผู้ป่วยเหล่านี้จะโต้เถียง(Yanko และ Mitcho, 2001) และไม่ มีความรู้ผลกระทบของแต่ละบุคคลพยาบาล การแทรกแซงนี้การปฏิบัติดูแลรักษาไม่สามารถทดสอบได้อย่างเพียงพอจุดมุ่งหมายที่ดีของงานวิจัยนี้จึงเป็นการตรวจสอบผลทางสรีรวิทยาของห้าเดียวดูแลพยาบาลแทรกแซง: endotrachealดูดเสมหะ ด้วยมือตนเองระบาย (ETSMV),เปิดเด็ก [โดยกลิ้งล็อก (LR) วิธี], ตาดูแล ดูแลช่องปาก และ ล้าง บน ICP ของปานกลางรุนแรงปิดบาดหัวเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และวิลสัน 1984; พาร์สันส์ et al, 1985. Garradd และวัว
1986; ลี 1989; Ersson et al, 1990. แคมป์เบล 1991;
Rudy et al, 1991. ครอสบีและพาร์สันส์ 1992; Paratz และ
เบิร์นส์ 1993; โจนส์, 1995; brucia และรูดี้ 1996; เคอร์
et al, 1998. เจมม่า et al., 2002) อย่างไรก็ตามหลักฐานนี้
คือสรุปไม่ได้ในความสัมพันธ์กับผลกระทบของหลาย
แทรกแซงการดูแลรักษาพยาบาลที่จำเป็นในหัวได้รับบาดเจ็บ
ผู้ป่วย ผลที่ได้จากหลายการศึกษาที่มีความขัดแย้ง
ในเรื่องเกี่ยวกับเวลาการกู้คืนหลังจากการแทรกแซงด้วย
และแม้กระทั่งว่ามีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญใน
พารามิเตอร์หลอดเลือดสมอง.
การสำรวจในสหราชอาณาจักรกว้างของเด็กการดูแลอย่างเข้มข้น
วิธีปฏิบัติในการบาดเจ็บที่สมองในปี 2006 เปิดเผยว่าส่วนใหญ่ของ
หน่วยปฏิบัติ 'การจัดการน้อย' วิธีการเหล่านี้
เด็ก (Tume และย์ตันเบนส์, 2008) หลักนี้
หมายความว่าการดำเนินการทั้งหมดเข้าด้วยกันและใส่ใจแล้วทิ้ง
เด็กได้นานถึง 8 ชั่วโมงโดยไม่มีการแทรกแซง ไม่ว่า
นี่คือการปฏิบัติที่ดีที่สุดสำหรับผู้ป่วยเหล่านี้จะเป็นที่ถกเถียง
(Yanko และ Mitcho, 2001) และไม่มีความรู้
ผลของการปฏิบัติการพยาบาลบุคคลนี้
ปฏิบัติดูแลไม่สามารถทดสอบได้อย่างเพียงพอ.
จุดมุ่งหมายในวงกว้างของงานวิจัยนี้จึงจะตรวจสอบ
ทางสรีรวิทยา ผลกระทบของห้าดำเนินการโดยทั่วไป
การพยาบาลผู้ป่วยหนัก: ใส่ท่อ
ดูดด้วยมือการระบายอากาศด้วยตนเอง (ETSMV)
เปลี่ยนเด็ก [โดย (LR) วิธีการเข้าสู่ระบบกลิ้ง] ตา
ดูแลดูแลช่องปากและซักผ้าบน ICP ปานกลางถึง
รุนแรง เด็กที่ได้รับบาดเจ็บหัวปิด