Local water content mainly varied w

Local water content mainly varied with condensate absorption
and porous vapor condensation in the steamed buns. Based on
the estimated diffusivity properties, the water diffusion rate was
slower than the vapor transport rate in the pores, and, in the inner
region, the increase in water content primarily corresponded to the
variation in vapor condensation. Nevertheless, most increases in
surface water content resulted from the absorption of a large
amount of condensate on the surface, which then absorbed and diffused
into the region near the surface. As shown in Fig. 9, sigmoidshaped
wet basis water content curves were obtained at points a, b
and c. Those curves were similar to the temperature profiles (Fig. 6)
at corresponding locations, but the magnitudes of the curves were
The simulated spatial water content levels of a steamed bun without a PE
film wrap as a function of time: (a) simulated center water content; (b) simulated
water content at halfway to the center (2.5 cm from the surface); (c) simulated
water content at 1 cm from the surface; (d) simulated water content at 0.5 cm from
the surface; and (e) simulated surface water content.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปริมาณน้ำในท้องถิ่นที่แตกต่างกันส่วนใหญ่ มีการดูดซึมของคอนเดนเสทและควบแน่นไอน้ำที่มีรูพรุนในขนมปังนึ่ง คะแนนเฉลียจากคุณสมบัติประเมิน diffusivity อัตราการแพร่ของน้ำคือช้ากว่าไอขนส่งอัตรา ในรูขุมขน และ ในด้านในภูมิภาค การเพิ่มขึ้นของปริมาณน้ำเป็นหลักความผูกพันในการความผันแปรในการควบแน่นไอ อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่เพิ่มขึ้นเนื้อหาน้ำผิวดินที่เกิดจากการดูดซึมของขนาดใหญ่จำนวนของคอนเดนเสทที่ผิวหน้า แล้วการดูดซึม และกระจายเข้าสู่ภูมิภาคใกล้พื้น ดังแสดงในรูป 9, sigmoidshapedเปียกน้ำพื้นฐานเนื้อหาได้รับเส้นโค้งที่จุด a, bและ c เส้นโค้งเหล่านั้นคล้ายคลึงกับส่วนกำหนดค่าอุณหภูมิ (6 รูป)ในสถานที่สอดคล้องกัน แต่เพื่อของเส้นโค้งระดับเนื้อหาน้ำจำลองปริภูมิของซาลาเปาที่นึ่งไม่มี PEฟิล์มห่อเป็นฟังก์ชันของเวลา: (ก) ปริมาณน้ำจำลองศูนย์ (ข) จำลองเนื้อหาที่น้ำครึ่งหนึ่งกับศูนย์ (2.5 cm จากพื้นผิว); (ค) จำลองปริมาณน้ำที่ 1 ซม.จากพื้นผิว (ง) จำลองน้ำเนื้อหาที่ 0.5 ซม.จากผิว และ (e) จำลองเนื้อหาน้ำผิว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปริมาณน้ำในพื้นที่ส่วนใหญ่แตกต่างกันกับการดูดซึมคอนเดนเสท
และควบแน่นไอน้ำที่มีรูพรุนในขนมปังนึ่ง ขึ้นอยู่กับ
คุณสมบัติแพร่ประมาณอัตราการแพร่กระจายน้ำได้
ช้ากว่าอัตราการขนส่งไอในรูขุมขนและในด้านใน
ภูมิภาคเพิ่มขึ้นในปริมาณน้ำส่วนใหญ่สอดคล้องกับ
การเปลี่ยนแปลงในการควบแน่นของไอ อย่างไรก็ตามการเพิ่มขึ้นมากที่สุดใน
เนื้อหาน้ำผิวดินที่เกิดจากการดูดซึมของที่มีขนาดใหญ่
ปริมาณของคอนเดนเสทบนพื้นผิวที่แล้วดูดซึมและกระจาย
เข้ามาในภูมิภาคใกล้พื้นผิว ดังแสดงในรูป 9 sigmoidshaped
พื้นฐานเปียกเส้นโค้งปริมาณน้ำที่ได้รับที่จุด A, B
และ C เส้นโค้งเหล่านั้นมีความคล้ายคลึงกับโปรไฟล์อุณหภูมิ (รูปที่ 6.)
ในสถานที่ที่สอดคล้องกัน แต่ขนาดของเส้นโค้งที่ถูก
จำลองระดับปริมาณน้ำเชิงพื้นที่ของขนมปังนึ่งโดยไม่ต้อง PE
ฟิล์มห่อเป็นหน้าที่ของเวลา (ก) ศูนย์จำลอง ปริมาณน้ำ; (ข) การจำลอง
ปริมาณน้ำที่ครึ่งหนึ่งไปยังศูนย์ (2.5 ซม. จากพื้นผิว); (ค) การจำลอง
ปริมาณน้ำที่ 1 ซม. จากพื้นผิว; (ง) ปริมาณน้ำจำลองที่ 0.5 ซม. จาก
พื้นผิว; และ (จ) ปริมาณน้ำที่พื้นผิวจำลอง