While policy-makers assert that inc

While policy-makers assert that increased public transit mobility can positively affect employment status for low-income persons, there is little empirical evidence to support this theory. It is generally assumed that public transit can effectively link unemployed, car-less, persons with appropriate job locations—hence the call for more public transit services to assist moving welfare recipients to gainful employment. Thus far, the available evidence is anecdotal, while general patterns of transit access in relationship to labour participation remain relatively unexplored. This analysis examines whether increased transit access is associated with the case status (employment status) of Temporary Assistance for Needy Families (TANF) recipients in the Atlanta, Georgia; Baltimore, Maryland; Dallas, Texas; Denver, Colorado; Milwaukee, Wisconsin ; and Portland, Oregon metropolitan areas. Individual TANF recipient location data, transit route/stop data and employment location data were used in limited dependent variable regression analyses to predict the employment status of TANF recipients. The results of this analysis indicate that access to fixed-route transit and employment concentrations had virtually no association with the employment outcomes of TANF recipients in the six selected metropolitan areas.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่ผู้กำหนดนโยบายยืนยันว่าการเคลื่อนไหวการขนส่งที่เพิ่มขึ้นของประชาชนในเชิงบวกจะมีผลต่อสถานะการจ้างงานสำหรับบุคคลที่มีรายได้ต่ำมีน้อยหลักฐานเชิงประจักษ์ที่จะสนับสนุนทฤษฎีนี้คือ มันจะสันนิษฐานกันโดยทั่วไปว่าการขนส่งสาธารณะได้อย่างมีประสิทธิภาพสามารถเชื่อมโยงตกงานรถน้อยบุคคลที่มีสถานที่-เพราะฉะนั้นงานที่เหมาะสมสำหรับการเรียกร้องมากขึ้นให้บริการขนส่งสาธารณะเพื่อช่วยให้การเคลื่อนย้ายผู้รับสวัสดิการกับการจ้างงานที่เป็นประโยชน์ ป่านนี้มีหลักฐานเป็นเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยในขณะที่รูปแบบทั่วไปของการเข้าถึงการขนส่งในความสัมพันธ์กับการมีส่วนร่วมของแรงงานยังคงค่อนข้างยังมิได้สำรวจการวิเคราะห์นี้จะตรวจสอบว่าการเข้าถึงการขนส่งที่เพิ่มขึ้นมีความเกี่ยวข้องกับกรณีที่สถานะ (สถานะการจ้างงาน) ของความช่วยเหลือชั่วคราวสำหรับครอบครัวที่ขัดสน (TANF) ผู้รับในแอตแลนตาจอร์เจีย; บัลติมอร์; ดัลลัส, เท็กซัส; เดนเวอร์โคโลราโด; Milwaukee, Wisconsin และ พอร์ตแลนด์, ออริกอนพื้นที่นครบาล แต่ละ TANF ข้อมูลสถานที่ผู้รับการขนส่งข้อมูลเส้นทาง / หยุดและข้อมูลตำแหน่งการจ้างงานที่ถูกนำมาใช้ในการ จำกัด ขึ้นอยู่กับการวิเคราะห์การถดถอยตัวแปรที่จะคาดการณ์สถานะการจ้างงานของผู้รับ TANF ผลของการวิเคราะห์นี้แสดงให้เห็นว่าการเข้าถึงการขนส่งคงเส้นทางและความเข้มข้นของการจ้างงานที่มีความจริงความสัมพันธ์กับผลการจ้างงานของผู้รับ TANF ในหกพื้นที่นครบาลที่เลือกไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่ policy-makers ยืนยันรูปที่ เคลื่อนไหวขนส่งสาธารณะที่เพิ่มขึ้นอาจส่งผลบวกต่อสถานะการจ้างงานท่านแนซ์ มีหลักฐานประจักษ์น้อยเพื่อสนับสนุนทฤษฎีนี้ นั้นโดยทั่วไปสันนิษฐานว่า ขนส่งสาธารณะได้อย่างมีประสิทธิภาพสามารถลิงค์ดัง รถน้อย ผู้ มีตำแหน่งการงานที่เหมาะสม — จึง เรียกการขนส่งสาธารณะมากขึ้นบริการให้ความช่วยเหลือเคลื่อนย้ายผู้รับสวัสดิการจ้าง gainful ฉะนี้ มีหลักฐานเป็นเล็ก ๆ ในขณะที่รูปแบบทั่วไปการขนส่งเข้าในความสัมพันธ์กับแรงงานมีส่วนร่วมยังคงค่อนข้าง unexplored วิเคราะห์นี้ตรวจสอบว่าเกี่ยวข้องกับกรณีสถานะ (สถานะการจ้างงาน) ความช่วยเหลือชั่วคราวสำหรับผู้รับครอบครัวยากจน (TANF) ในแอตแลนต้า จอร์เจีย เข้าขนส่งเพิ่มขึ้น บัลติมอร์ แมริแลนด์ ดัลลัส เท็กซัส เดนเวอร์ โคโลราโด มิลวอกี วิสคอนซิน และพื้นที่ปริมณฑล พอร์ตแลนด์ ข้อมูลส่วนบุคคลในผู้รับตำแหน่ง TANF ข้อมูลกระบวนการผลิต/หยุดส่งต่อและข้อมูลสถานจ้างงานถูกใช้ในการวิเคราะห์การถดถอยของตัวแปรขึ้นอยู่กับการจำกัดเพื่อทำนายความรับ TANF ผลการวิเคราะห์นี้บ่งชี้ว่า ถึงถาวรเส้นทางขนส่งและการจ้างงานความเข้มข้นมีแทบไม่มีความสัมพันธ์กับผลงานของผู้รับ TANF ในพื้นที่นครบาลเลือก 6

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่นโยบายยืนยันว่าการสื่อสารเคลื่อนที่ระบบขนส่งมวลชนเพิ่มมากขึ้นสามารถส่งผลต่อสถานะการจ้างงานสำหรับผู้มีรายได้น้อยในเชิงบวกมีหลักฐานเชิงประจักษ์น้อยมากที่จะสนับสนุนทฤษฎีนี้ โรงแรมได้รับการสันนิษฐานว่าระบบขนส่งมวลชนสามารถเชื่อมโยงผู้ว่างงานรถ - น้อยได้อย่างมี ประสิทธิภาพ โดยทั่วไปผู้ที่มีตำแหน่งงานที่เหมาะสม - ดังนั้นการโทรให้บริการระบบขนส่งมวลชนมากขึ้นเพื่อช่วยเหลือผู้รับสวัสดิการการย้ายไปยังการจ้างงาน(งาน)ที่เป็นประโยชน์. ว่าหลักฐานที่มีอยู่จะดำเนินคดีเท่านั้นในขณะที่มีรูปแบบทั่วไปของการเชื่อมต่อรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนในความสัมพันธ์กับการมีส่วนร่วมด้านแรงงานอยู่ไม่เป็นการวิเคราะห์นี้จะตรวจสอบว่าการเชื่อมต่อระบบขนส่งมวลชนเพิ่มมากขึ้นมีการเชื่อมโยงกับกรณีสถานะ(สถานะการจ้างงาน)ของชั่วคราวขอความช่วยเหลือสำหรับครอบครัวยากไร้( tanf )ผู้รับที่อยู่ในแอตแลนตารัฐจอร์เจีย Baltimore , Maryland Dallas , Texas , Denver , Colorado Milwaukee , Wisconsin และ Portland พื้นที่เมืองออริกอน แต่ละ tanf ข้อมูลตำแหน่งผู้รับข้อมูลที่ตั้งที่ผ่านเส้นทาง/หยุดข้อมูลและการจ้างงานจะถูกใช้ในการปรับเปลี่ยนขึ้นอยู่กับจำกัด(มหาชน)ในการทำนายว่าสถานะการจ้างงานของผู้รับ tanf ผลที่ได้จากการวิเคราะห์นี้แสดงให้ทราบว่าการเข้าถึงความเข้มข้นแบบคงที่เส้นทางรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนและการจ้างงานได้อย่างแท้จริงไม่มีการเชื่อมโยงกับผลลัพธ์การจ้างงานของผู้รับ tanf ใน 6 พื้นที่เมืองที่เลือก