While forming an integral part of t

While forming an integral part of the Christian calendar, particularly in Catholic regions, many Carnival traditions resemble those that date back to pre-Christian times. The Italian Carnival is sometimes thought to be derived from the ancient Roman festivals of Saturnalia and Bacchanalia. The Saturnalia, in turn, may be based on the Greek Dionysia and Oriental festivals. While medieval pageants and festivals such as Corpus Christi were church-sanctioned celebrations, Carnival was also a manifestation of medieval folk culture. Many local Carnival customs are claimed to derive from local pre-Christian rituals, for example, the elaborate rites involving masked figures in the Swabian–Alemannic Fastnacht. However, there is insufficient evidence to establish a direct origin from Saturnalia or other ancient festivals for Carnival. There are no complete accounts of Saturnalia and the shared features of feasting, role reversals, temporary social equality, the wearing of masks and permitted rule-breaking are rather general features that do not necessarily constitute a coherent festival nor links between festivals.[8] Rather than imagine Carnival as having an essence that might be traced to antiquity based on superficial similarities, a different interpretation of these similarities is that people draw on a reservoir of cultural resources to create new forms with different meanings and functions. For example, anthropologist Brad Erickson has pointed out the common, often reversed elements of Easter and Carnival, which form the ritual bookends around Lent. Easter begins with the resurrection of Jesus, followed by a liminal period and ends with rebirth. Carnival reverses this as King Carnival comes to life, followed by a liminal period and ends with his death. Both feasts are calculated by the lunar calendar, and both Jesus and King Carnival may be seen as expiatory figures who make a gift to the people with by the sacrifice of their deaths. In the case of Jesus, the gift is eternal life in heaven and in the case of King Carnival, the acknowledgement that death is a necessary part of the cycle of earthly life.[9] The commonalities between church rituals and imagery and those of Carnival caution against portraying them as oppositional, in spite of the play of inversions. Anthropologist Manuel Delgado points out that the drama of Christ's passion is itself grotesque: Jesus is the victim of summary judgement and is tortured and executed before mobbed spectators, and Holy Week processions in Spain include crowds who vociferously insult the figure of Jesus. Thus for Delgado, carnivalesque irreverence, parody, degradation, and laughing at a tragicomic God are not negations of the sacred order but intensifications of it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะขึ้นรูปเป็นส่วนหนึ่งของปฏิทินคริสเตียน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคคาทอลิก ประเพณีงานรื่นเริงมากมายคล้ายกับที่วันกลับไปก่อนคริสเตียนครั้ง งานรื่นเริงอิตาลีเป็นบางครั้งคิดว่า ได้มาจากเทศกาลโรมันโบราณ Saturnalia และ Bacchanalia Saturnalia จะ อาจจะยึด Dionysia กรีกและเทศกาลโอเรียนเต็ล ขณะ pageants ยุคกลางและอย่างคริสติ อนุมัติโบสถ์ฉลอง งานรื่นเริงได้ยังยามยุคกลางวัฒนธรรมพื้นบ้าน งานฉลองประเพณีท้องถิ่นจำนวนมากอ้างว่า มาจากท้องถิ่นก่อนคริสต์พิธีกรรม เช่น พิธีกรรมอย่างประณีตที่เกี่ยวข้องกับตัวเลขหลอกลวงใน Fastnacht Swabian – Alemannic อย่างไรก็ตาม มีหลักฐานไม่เพียงพอจะสร้างแหล่งกำเนิดโดยตรงจาก Saturnalia หรือเทศกาลอื่น ๆ โบราณสำหรับงานรื่นเริง มีบัญชีที่ไม่สมบูรณ์ของ Saturnalia และคุณลักษณะใช้ร่วมกันเป็น กลับบทบาท ความเสมอภาคทางสังคมชั่วคราว ใส่ของรูปแบบและกฎอนุญาตแบ่งเป็นคุณลักษณะทั่วไปเป็นที่ไม่จำเป็นต้องเป็นเทศกาล coherent หรือเชื่อมโยงระหว่างเทศกาล[8] มากกว่าจินตนาการงานรื่นเริงมีสาระสำคัญที่อาจติดตามการโบราณตามผิวเผินความเหมือน ความแตกต่างของความเหมือนเหล่านี้เป็นที่วาดคนในอ่างเก็บน้ำของทรัพยากรทางวัฒนธรรมเพื่อสร้างฟอร์มใหม่ที่ มีความหมายและหน้าที่ ตัวอย่าง แบรด Erickson นักมานุษยวิทยาได้ชี้ให้เห็นทั่วไป มักกลับองค์ประกอบของเทศกาลอีสเตอร์และงานรื่นเริง ซึ่งฟอร์ม bookends พิธีกรรมใกล้เข้าพรรษา อีสเตอร์เริ่มต้น ด้วยการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซู ตามด้วย liminal และลงท้าย ด้วยการเกิดใหม่ คาร์นิวัลกลับนี้คิงคาร์นิวัลมาถึงชีวิต ตามด้วย liminal และลงท้าย ด้วยความตายของเขา Feasts ตามปฏิทินทางจันทรคติ ทั้งพระเยซูและงานฉลองพระอาจเห็นเป็นเลข expiatory ซึ่งเป็นของขวัญให้คนที่มี โดยการเสียสละของผู้เสียชีวิต ในกรณีของพระเยซู ของขวัญคือ ชีวิตนิรันดร์ ในสวรรค์ และในกรณี ของคิงคาร์นิ วัล ยอมรับว่าความตายเป็นส่วนสำคัญของวงจรชีวิตเอิร์ทลี่[9] commonalities ระหว่างพิธีกรรมโบสถ์ และภาพถ่าย และของ Carnival ระวังกับขัดให้เป็น oppositional แม้เล่นของ inversions นักมานุษยวิทยามานูเอล Delgado ชี้ให้เห็นว่า ละครของความรักของพระคริสต์เป็นตัวประหลาด: พระเยซูเป็นเหยื่อของการตัดสินสรุป และจะทรมาน และดำเนินการก่อนผู้ชม mobbed และขบวนสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ในสเปนรวมฝูงชนที่ vociferously ดูถูกรูปร่างของพระเยซู ดังนั้น Delgado เหยียด carnivalesque ล้อเลียน ย่อยสลาย และหัวเราะที่พระ tragicomic ไม่ negations สั่งศักดิ์สิทธิ์แต่ intensifications ของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่การขึ้นรูปเป็นส่วนหนึ่งของปฏิทินคริสเตียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคคาทอลิกประเพณีเทศกาลจำนวนมากมีลักษณะคล้ายกับผู้ที่วันที่กลับไปครั้งก่อนที่นับถือศาสนาคริสต์ อิตาลี Carnival เป็นความคิดบางครั้งจะได้รับจากเทศกาลโรมันโบราณของเอิกเกริกและ Bacchanalia เอิกเกริกในทางกลับกันอาจจะอยู่บนพื้นฐานของกรีก Dionysia และเทศกาลโอเรียนเต็ล ในขณะที่การประกวดยุคกลางและเทศกาลต่าง ๆ เช่น Corpus Christi มีการเฉลิมฉลองคริสตจักรตามทำนองคลองธรรม, Carnival ก็ยังรวมตัวกันของวัฒนธรรมพื้นบ้านในยุคกลาง หลายประเพณีท้องถิ่นเทศกาลจะมีการอ้างว่าเป็นผลมาจากพิธีกรรมก่อนคริสเตียนในท้องถิ่นเช่นพิธีกรรมที่ซับซ้อนที่เกี่ยวข้องกับตัวเลขสวมหน้ากากในสวาเบียน-อัลเลอะแมน Fastnacht แต่มีหลักฐานเพียงพอที่จะสร้างแหล่งกำเนิดโดยตรงจากเอิกเกริกหรือเทศกาลโบราณอื่น ๆ สำหรับเทศกาล ไม่มีบัญชีที่สมบูรณ์ของเอิกเกริกและคุณลักษณะร่วมกันของงานเลี้ยง, การพลิกผันบทบาทเท่าเทียมกันทางสังคมชั่วคราวสวมหน้ากากและได้รับอนุญาตคุณสมบัติกฎทำลายค่อนข้างทั่วไปที่ไม่จำเป็นต้องเป็นงานเทศกาลที่สอดคล้องกันหรือเชื่อมโยงระหว่างเทศกาล. [8] แทนที่จะจินตนาการเทศกาลที่มีสาระสำคัญที่อาจจะโยงไปถึงสมัยโบราณอยู่บนพื้นฐานของความคล้ายคลึงกันผิวเผิน, การตีความที่แตกต่างกันของความคล้ายคลึงกันเหล่านี้คือคนที่วาดบนอ่างเก็บน้ำของทรัพยากรทางวัฒนธรรมเพื่อสร้างรูปแบบใหม่ที่มีความหมายที่แตกต่างกันและฟังก์ชั่น ยกตัวอย่างเช่นนักมานุษยวิทยาแบรดเอริกได้ชี้ให้เห็นทั่วไปองค์ประกอบที่ตรงกันข้ามมักจะอีสเตอร์และ Carnival ซึ่งรูปแบบพิธีกรรมกั้นรอบเข้าพรรษา อีสเตอร์เริ่มต้นด้วยการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซูตามระยะเวลาอันตราและจบลงด้วยการเกิดใหม่ เทศกาลนี้กลับเป็นกษัตริย์เทศกาลมาถึงชีวิตตามระยะเวลาอันตราและจบลงด้วยการตายของเขา เลี้ยงทั้งสองจะคำนวณตามปฏิทินจันทรคติและทั้งสองพระเยซูและพระมหากษัตริย์ Carnival อาจจะเห็นเป็นตัวเลขล้างบาปที่ทำของขวัญให้กับคนที่มีโดยการเสียสละของการเสียชีวิตของพวกเขา ในกรณีของพระเยซูที่ระลึกก็มีชีวิตนิรันดร์ในสวรรค์และในกรณีของกษัตริย์ Carnival รับทราบว่าการตายเป็นส่วนที่จำเป็นของวงจรของชีวิตบนโลก. [9] commonalities ระหว่างพิธีกรรมคริสตจักรและภาพและของเทศกาล ระมัดระวังกับจิตรพวกเขาเป็นตรงข้ามทั้งๆที่การเล่นของ inversions มานูเอลเดลกาโดนักมานุษยวิทยาชี้ให้เห็นว่าละครของความรักของพระคริสต์เป็นตัวเองผิดปกติ: พระเยซูเป็นเหยื่อของการสรุปคดีและถูกทรมานและประหารชีวิตผู้ชมห้อมล้อมก่อนและขบวนสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ในประเทศสเปนรวมถึงฝูงชนที่สะท้านดูถูกร่างของพระเยซู ดังนั้นสำหรับเดลกาโด carnivalesque เคารพล้อเลียน, การย่อยสลายและการหัวเราะที่พระเจ้าทั้งสุขและเศร้าไม่ได้ negations ของการสั่งซื้อที่ศักดิ์สิทธิ์ แต่ intensifications ของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่เป็นส่วนหนึ่งของปฏิทินคริสเตียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคคาทอลิกประเพณีเทศกาลมากมายเหมือนที่วันที่กลับไปก่อนคริสต์ศาสนาครั้ง เทศกาลอิตาลี บางครั้งคิดว่า น่าจะมาจากเทศกาลโบราณโรมันแห่งความลุ่มหลงมัวเมา และความเสื่อมทรามทางศีลธรรม . การเลี้ยงฉลองเพื่อบูชาเทพเจ้าที่ในการเปิดอาจจะขึ้นอยู่กับเทศกาลกรีก ดีโอนีเซียตะวันออกในขณะที่ pageants ในยุคกลางและเทศกาลเช่น Corpus Christi มีโบสถ์ที่ถูกเฉลิมฉลองเทศกาลยังประกาศของวัฒนธรรมพื้นบ้านในยุคกลาง ประเพณีเทศกาลท้องถิ่นมากมายที่อ้างว่าได้รับจากพิธีกรรม ก่อนคริสเตียนท้องถิ่น เช่น พิธีกรรมที่เกี่ยวข้องกับตัวเลขที่ซับซ้อนสวมหน้ากากใน fastnacht alemannic swabian – . อย่างไรก็ตามมีหลักฐานไม่เพียงพอที่จะสร้างที่มาโดยตรงจากความลุ่มหลงมัวเมา หรือเทศกาลโบราณอื่น ๆสำหรับเทศกาล ไม่มีบัญชีที่สมบูรณ์และคุณลักษณะของความเสื่อมทรามทางศีลธรรมร่วมกันเลี้ยง บทบาทพลิกผัน ความเสมอภาคทางสังคม ชั่วคราวสวมหน้ากากและอนุญาตให้กฎทำลายจะค่อนข้างทั่วไปคุณลักษณะที่ไม่จําเป็นต้องก่อให้เกิดความเชื่อมโยงระหว่างเทศกาลหรือเทศกาล [ 8 ] มากกว่าจินตนาการ Carnival มีสาระสําคัญที่อาจจะโยงไปถึงความเก่าตามผิวเผินคล้ายคลึงกันการตีความที่แตกต่างกันของความคล้ายคลึงกันเหล่านี้คือการ ที่คนวาดบนอ่างเก็บน้ำของทรัพยากรทางวัฒนธรรม เพื่อสร้างรูปแบบใหม่ที่มีความหมายที่แตกต่างกันและฟังก์ชัน ตัวอย่างเช่น นักมานุษยวิทยา แบรด อิริคสันได้ชี้ให้เห็นทั่วไป มักจะกลับองค์ประกอบของเทศกาลอีสเตอร์ และคาร์นิวัล ซึ่งรูปแบบพิธีกรรม bookends รอบพรรษา เทศกาลอีสเตอร์เริ่มต้นด้วยการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซูตามด้วย liminal ระยะเวลาและสิ้นสุดกับการเกิดใหม่ เทศกาลย้อนกลับนี้เป็นกษัตริย์คาร์นิวัลมาถึงชีวิต ตามระยะเวลา liminal และจบลงด้วยการตายของเขา ทั้งงานเลี้ยง คำนวณตามปฏิทินจันทรคติ และทั้งพระเยซูและกษัตริย์คาร์นิวัลอาจจะเห็นได้ว่าตัวเลข expiatory ใครให้ของขวัญกับประชาชน โดยการเสียสละของพวกเขาตาย ในกรณีของพระเยซูของขวัญชีวิตนิรันดร์ในสวรรค์ และในกรณีของกษัตริย์คาร์นิวัล การยอมรับความตายนั้น เป็นส่วนที่จำเป็นของวงจรชีวิตของโลก [ 9 ] สามัญชนระหว่างโบสถ์และพิธีกรรมและภาพเหล่านั้นของคาร์นิวัลตักเตือนจิตรเป็นตรงข้าม แม้ว่าการเล่นของ inversions .นักมานุษยวิทยามานูเอล เดลกาโดชี้ว่า ละครของความรักของพระคริสต์เองพิสดาร : พระเยซูเป็นเหยื่อของการตัดสินสรุปและทรมานและประหารชีวิต ก่อนรุมผู้ชม และสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ processions ในสเปนรวมฝูงชนที่กระจองอแง ดูถูก ร่างของพระเยซู ดังนั้นสำหรับเดลกาโด carnivalesque การขาดความเคารพ , ล้อเลียน , การย่อยสลายและหัวเราะที่พระเจ้า tragicomic ไม่ negations ของการสั่งซื้อศักดิ์สิทธิ์แต่ intensifications มัน .