Vandalism of art refers to intentio

Vandalism of art refers to intentional damage of an artwork (for unintentional damage see accidental damage of art). The object is usually exhibited in public, becomes damaged as a result of the act, and remains in place right after the act. This may distinguish it from art destruction and iconoclasm, where it may be wholly destroyed and removed, and art theft, or looting.

Numerous acts of vandalism against art exhibits are known and some objects, such as Mona Lisa, Night Watch and The Little Mermaid, have been intentionally damaged several times. Many vandals were diagnosed with a mental disorder and some, such as Hans-Joachim Bohlmann, had a history of attacking artworks. A vast amount of damage consists of leaving a minor scratch, a stuck chewing gum, a pencil mark and so on, and usually escapes publicity.[1] More visible acts of vandalism were premeditated, as the tool of destruction – a knife, paint, acid or hammer – was intentionally brought to the scene. In most cases, the artworks were restored. Restorations were costly and time consuming and in many cases were followed by shielding the artwork from future attacks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การก่อกวนของศิลปะหมายถึงตกหายงานศิลปะ (สำหรับความเสียหายตั้งใจดูโดยบังเอิญความเสียหายของศิลปะ) วัตถุโดยปกติการจัดแสดงในที่สาธารณะ เสียหายจากการกระทำ และยังคงอยู่ในตำแหน่งขวาหลังจากพระราชบัญญัติ นี้อาจแตกต่างจากการทำลายศิลปะและลัทธิทำลายรูปเคารพ ซึ่งมันอาจจะหมดทำลาย และลบ ออก และขโมยศิลปะ หรือการกระทำผิดเกิดขึ้น

กิจการจำนวนมากของกวนกับการจัดแสดงศิลปะรู้จักและวัตถุบางอย่าง เช่นโมนาลิซา นาฬิกาคืน และเดอะลิตเติ้ลเมอร์ เมด ตั้งใจเสียหายหลายครั้ง แวนดัลจำนวนมากถูกวินิจฉัยกับโรคจิต และบาง เช่นฮานส์โจอาคิมแห่ง Bohlmann มีประวัติของการโจมตีงานศิลปะ ความเสียหายจำนวนมากประกอบด้วยทิ้งรองรอย ที่ติดหมากฝรั่ง ดินสอและเครื่องหมาย และมักจะหนีการประชาสัมพันธ์[1] ขึ้นเห็นกระทำป่าเถื่อนถูกล้ม เป็นเครื่องมือทำลาย – มีด สี กรด หรือ ค้อน – ตั้งใจปรารถนาฉาก งานศิลปะถูกเรียกคืนในกรณีส่วนใหญ่ คืนค่าค่าใช้จ่ายสูง และใช้เวลานาน และในหลายกรณีตาม shielding งานศิลปะจากการโจมตีในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความป่าเถื่อนของศิลปะหมายถึงความเสียหายโดยเจตนาของงานศิลปะที่(สำหรับความเสียหายโดยไม่ตั้งใจดูความเสียหายโดยไม่ได้ตั้งใจของศิลปะ) วัตถุที่อยู่ในที่สาธารณะโดยปกติแล้วจะได้รับความเสียหายเป็นผลมาจากการกระทำและจะยังคงอยู่ในสถานที่ที่เหมาะสมแล้วหลังจากทำหน้าที่ โรงแรมแห่งนี้อาจจะแยกความแตกต่างออกจากการทำลายศิลปะและ iconoclasm ที่ที่อาจจะถูกทำลายและถูกลบออกโจรกรรมและศิลปะหรือปล้นสะดมนั้นแต่อย่างใด.

การกระทำอันเป็นการทุบทำลายจำนวนมากของกับนิทรรศการศิลปะเป็นที่รู้จักและวัตถุบางอย่างเช่น Mona Lisa คืนรับชมและ Little Mermaid ที่ได้รับโดยเจตนาได้รับความเสียหายหลายครั้ง Romans , Vandals , Visigoths และมีคนถูกวินิจฉัยว่าป่วยด้วยโรคทางจิตใจและบางชนิดเช่น hans-joachim bohlmann มีประวัติศาสตร์ของการโจมตีงานศิลปะ จำนวนมหาศาลของความเสียหายประกอบไปด้วยของออกจากรอยขีดข่วนเล็กน้อยที่หมากฝรั่งติดอยู่ที่ทำเครื่องหมายใช้ดินสอและดังนั้นจึงอยู่ในและโดยปกติจะเล็ดลอดออกมาเปิดเผย.[ 1 ]การกระทำอันเป็นการมองเห็นได้ชัดเจนขึ้นของความป่าเถื่อนก็ดู prepense เป็นเครื่องมือของการทำลาย - กรดสีมีดหรือค้อน - มาถึงฉากที่จงใจ ในกรณีที่งานศิลปะได้รับการปรับปรุงใหม่ ดำเนินการปรับแรงก็เสียค่าใช้จ่ายมากและเสียเวลาและในบางกรณีหลายคนตามด้วยงานศิลปะที่ป้องกันสัญญาณรบกวนจากการโจมตีในอนาคต