- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Chapter 10 – I was invited to a tea
Chapter 10 – I was invited to a tea party
As the seasons changed, it finally became summer. I, Katarina Claes, became nine years old.
For birthday presents, father gave me a lovely dress, and Keith got me a flower bouquet. As for my mother, she gave me a mountain of books on manners.
Prince Jared brought me a somewhat expensive looking necklace for some reason, but…… Because I can’t accept such an expensive thing, I refused with all my might. Still, the prince insisted on giving me something, so I asked for watermelon seeds. I wanted some fruits in my field.
When I asked for seeds, the prince froze solid for quite a while, but he did send me some splendid seeds the next day. I immediately planted them in the field. When the watermelon is ripe, let’s share some with the prince.
By the way, my doting father seemed to have wanted to celebrate a big birthday party for me, but…… I really hated the idea of it, and mother also said “please stop as it would only further expose our embarrassment.”
However, it seems that the social debut party upon reaching fifteen years old was unavoidable for a family of the Duke’s stature.
“I’ll figure something out before then,” said mother enthusiastically, and my Spartan mother powered up the horrifying etiquette lessons even further.
My long-sought after magic tutor has finally arrived, and magic training began. My magic tutor taught me that “interacting with oneself’s own source of magic power does not mean interacting with the earth,” apparently making a field wouldn’t strengthen my magic after all. However, since it’s now become a hobby, I’ll continue with it.
A few months after beginning magic training, Keith was able to considerably improve his control over magic. He is quite the stepbrother indeed. As for me…… well, I was able to improve Earth Thud from two, three centimeters all the way to seven, eight centimeters. To me, this is quite something. At this rate, I should be able to control an earth golem as freely as Keith pretty soon.
And in this way, even though I can’t say that everything was smooth sailing, I had a daily life that was fulfilling in its own way, but……
“……Hmm. I wonder what it is.”
I let out a huge sigh and squatted in the field.
Standing by my side, was my perfectly cute stepbrother that I had taken to, and Prince Jared who had been coming over for the last three days to see his fiancee.
“What’s wrong? Nee-san.”
“What’s the matter? Katarina.”
Keith and Prince Jared asked me.
I showed them a corner of the field.
“Look at this.”
The vegetables I pointed at were completely wilted. Even though it’s almost time for the harvest…… this doesn’t seem like it will bear fruit.
“This, is something I have planted and taken care of.”
I was downhearted. Why…… Only the place where I planted and took care of……
In the previous life I wasn’t very good at taking care of plants. From a morning glory flowerpot, to the loofah plant that everyone had in school, everything I took care of wilted.
But, I have been reincarnated. This time, I’ll definitely be able to raise them well! …… Is what I thought. I stared sadly at the wilted vegetables.
“Nee-san, aren’t you just tired from working too hard? We should take a break here.”
“That’s right. Katarina, you should get some rest here.”
The drooping me was comforted by both Keith and Prince Jared, and both of them held out their hands to me. They stared at each other while holding their hands out.
“Prince Jared, I’ll be taking nee-san. It’s fine even if you don’t come to visit her all the time!”
“Since Katarina is my fiancee, I’ll be taking her. Keith, you don’t always have to stick so close to Katarina all the time!”
Two people that had almost no contact in the game, were now getting along great. They were both laughing at each other, and both seemed to be having fun while talking.
And so, after giving them a sidelong glance, I went back to staring at the wilted vegetables and gave another loud sigh.
★★★★★★★★★★★
“Katarina, you’ve been invited to a tea party, would you like to give it a try and go?”
“A tea party?”
I listened to father while talking with a mouth full of bread. And, since mother glared at me, I swallowed the bread in a hurry.
“That’s right, a tea party. Since you’re nine years old already, how about trying to attend one?”
Tea parties here, seem to be common here for noble children around nine or ten years old to have in order prepare them for their social debut at age fifteen. It serves the purpose of allowing noble children of similar age to interact with each other.
“Uh……”
“Impossible! Katarina has no manners whatsoever!”
My reply was forcibly interrupted by my mother.
“Well, even if that’s so…… it might be beneficial for her to learn by getting some real practice once in a while. And this time, it’s our relatives inviting us, instead of some other family, so I think it’ll be perfect for her first time.”
Father glanced at me briefly. Huh? What did father just say? Why is he looking away?
“……Indeed, maybe if she got some real experience, she could learn some etiquette……”
Mother looked at me with empty eyes. Why does she have those eyes?
“Oh yes, how about letting Keith tag along. If Keith goes, I’ll be relieved.”
“Yes, indeed. I’ll be more at ease if Keith goes too.”
Mother agreed with what she considered to be father’s good idea.
In the few months since Keith’s come here, his evaluation has been quite excellent, unlike his older sister.
“Keith, would you go along with Katarina to her tea party?”
“Yes, I’ll be more than happy to accompany nee-san.”
Upon being asked by father, Keith replied with a smile.
Huh? Even though I’m the older sister? Why am I being accompanied by Keith like a burdensome useless child?
Even though there were many points that were hard for me to swallow, thus I went together with Keith to attend my first tea party.
★★★★★★★★★★★
After very strict etiquette training from mother, accompanied by lots of nagging, the day of the tea party has finally arrived.
Father had a new dress specially made for me to wear to this tea party, and like so Keith and I arrived at the party organizer, Marquis Hunt’s family.
“Katarina-sama, Keith-sama, thank you very much for participating in our family’s tea party today.”
The person greeting us was the eldest daughter of the Hunt family, Lilia Hunt. She is a fourteen year old girl with honey-colored hair and eyes, the year right before she’s expected to make her social debut.
There were three girls standing behind Lady Lilia. They were probably all Lilia’s younger sisters. The Hunt family had four girls, including Lilia.
Lilia’s sisters began greeting us in order. The second and third daughters greeted us while smiling. Both of them had hair and eyes that looked very similar to their honey-colored older sister. I returned their greetings as gracefully as I could remember how to, with my mother’s lessons.
And then, after those two finished their greetings…… From behind them, one more girl walked out nervously.
“…… Pl, pleased to meet you. I’m the youngest daughter… M, Mary Hunt.”
She gave her name with a voice that could be barely heard, and her auburn hair and eyes was nothing like her sisters.
However, her large eyes and nice pink lips made her a very cute beauty. Meanwhile, I elegantly greeted her just as how I remembered with the others. And then, as soon as the greeting was over, Mary immediately retreated behind the others.
I wonder if she’s scared of my villainous face? Even though this face says “The Villain” but I certainly won’t bully you.
While becoming a little sad, I watched the Hunt sisters greet the next guest.
By the way, about this time’s tea party –
I promised mother that I would try to speak as little as possible, and just smile. I’m not allowed to stuff myself full of sweets. I must drink tea little by little. I must not roll up my skirt even by mistake. Mother told me all this while sticking to my ear so closely like an octopus.
Therefore, as I was allowed to, I just smiled gracefully, and sipped my tea.
This tea party’s buffet format consciously mimics high society’s dance parties.
The Hunt sisters were continuously greeting various other noble sons and daughters, they just kept coming, without giving them any time to have tea.
They repeated the greetings, walking all around the room several times before noticing, that they had finally finished and were dead tired when they were ultimately able to have their tea.
As for me, I was trying my best, to control my hand and only take a few cookies. Oh my? This cookie is delicious. Yeah, I’ll have one more. I’ll have another. Oh, there’s a muffin in a place like this. I’ll try one.
At any rate, there sure are a lot of sweets left. Since most of the guests were chatting with each other, these prepared sweets have barely decreased at all. Such a waste. ……If there’s any Tupperware I want to take some home. I wonder if I can borrow any Tupperware from the Hunt family.
“Nee-san.”
“……Ke, Keith!?”
Suddenly, I jumped up involuntarily when my stepbrother appeared from behind. While I was watching the greetings Keith had imperceptibly been standing behind me.
“You surprised me. Keith, you finished going around greeting everyone without incident?”
“Yep, just about finished with everyone. That aside, why are you spacing out here?”
“……Uh……”
“You couldn’t have been thinking about taking the extra sweets back home, could you?”
“!?”
Keith is amazing!? What is this child, an esper? So awesome. Why is it that you know what I’m thinking.
“Amazing. You know me so well!”
“……I know you so well…… isn’t what you should be saying, nee-san. If you do such a thing, the Claes’ family dignity will become suspect. And if moth
As the seasons changed, it finally became summer. I, Katarina Claes, became nine years old.
For birthday presents, father gave me a lovely dress, and Keith got me a flower bouquet. As for my mother, she gave me a mountain of books on manners.
Prince Jared brought me a somewhat expensive looking necklace for some reason, but…… Because I can’t accept such an expensive thing, I refused with all my might. Still, the prince insisted on giving me something, so I asked for watermelon seeds. I wanted some fruits in my field.
When I asked for seeds, the prince froze solid for quite a while, but he did send me some splendid seeds the next day. I immediately planted them in the field. When the watermelon is ripe, let’s share some with the prince.
By the way, my doting father seemed to have wanted to celebrate a big birthday party for me, but…… I really hated the idea of it, and mother also said “please stop as it would only further expose our embarrassment.”
However, it seems that the social debut party upon reaching fifteen years old was unavoidable for a family of the Duke’s stature.
“I’ll figure something out before then,” said mother enthusiastically, and my Spartan mother powered up the horrifying etiquette lessons even further.
My long-sought after magic tutor has finally arrived, and magic training began. My magic tutor taught me that “interacting with oneself’s own source of magic power does not mean interacting with the earth,” apparently making a field wouldn’t strengthen my magic after all. However, since it’s now become a hobby, I’ll continue with it.
A few months after beginning magic training, Keith was able to considerably improve his control over magic. He is quite the stepbrother indeed. As for me…… well, I was able to improve Earth Thud from two, three centimeters all the way to seven, eight centimeters. To me, this is quite something. At this rate, I should be able to control an earth golem as freely as Keith pretty soon.
And in this way, even though I can’t say that everything was smooth sailing, I had a daily life that was fulfilling in its own way, but……
“……Hmm. I wonder what it is.”
I let out a huge sigh and squatted in the field.
Standing by my side, was my perfectly cute stepbrother that I had taken to, and Prince Jared who had been coming over for the last three days to see his fiancee.
“What’s wrong? Nee-san.”
“What’s the matter? Katarina.”
Keith and Prince Jared asked me.
I showed them a corner of the field.
“Look at this.”
The vegetables I pointed at were completely wilted. Even though it’s almost time for the harvest…… this doesn’t seem like it will bear fruit.
“This, is something I have planted and taken care of.”
I was downhearted. Why…… Only the place where I planted and took care of……
In the previous life I wasn’t very good at taking care of plants. From a morning glory flowerpot, to the loofah plant that everyone had in school, everything I took care of wilted.
But, I have been reincarnated. This time, I’ll definitely be able to raise them well! …… Is what I thought. I stared sadly at the wilted vegetables.
“Nee-san, aren’t you just tired from working too hard? We should take a break here.”
“That’s right. Katarina, you should get some rest here.”
The drooping me was comforted by both Keith and Prince Jared, and both of them held out their hands to me. They stared at each other while holding their hands out.
“Prince Jared, I’ll be taking nee-san. It’s fine even if you don’t come to visit her all the time!”
“Since Katarina is my fiancee, I’ll be taking her. Keith, you don’t always have to stick so close to Katarina all the time!”
Two people that had almost no contact in the game, were now getting along great. They were both laughing at each other, and both seemed to be having fun while talking.
And so, after giving them a sidelong glance, I went back to staring at the wilted vegetables and gave another loud sigh.
★★★★★★★★★★★
“Katarina, you’ve been invited to a tea party, would you like to give it a try and go?”
“A tea party?”
I listened to father while talking with a mouth full of bread. And, since mother glared at me, I swallowed the bread in a hurry.
“That’s right, a tea party. Since you’re nine years old already, how about trying to attend one?”
Tea parties here, seem to be common here for noble children around nine or ten years old to have in order prepare them for their social debut at age fifteen. It serves the purpose of allowing noble children of similar age to interact with each other.
“Uh……”
“Impossible! Katarina has no manners whatsoever!”
My reply was forcibly interrupted by my mother.
“Well, even if that’s so…… it might be beneficial for her to learn by getting some real practice once in a while. And this time, it’s our relatives inviting us, instead of some other family, so I think it’ll be perfect for her first time.”
Father glanced at me briefly. Huh? What did father just say? Why is he looking away?
“……Indeed, maybe if she got some real experience, she could learn some etiquette……”
Mother looked at me with empty eyes. Why does she have those eyes?
“Oh yes, how about letting Keith tag along. If Keith goes, I’ll be relieved.”
“Yes, indeed. I’ll be more at ease if Keith goes too.”
Mother agreed with what she considered to be father’s good idea.
In the few months since Keith’s come here, his evaluation has been quite excellent, unlike his older sister.
“Keith, would you go along with Katarina to her tea party?”
“Yes, I’ll be more than happy to accompany nee-san.”
Upon being asked by father, Keith replied with a smile.
Huh? Even though I’m the older sister? Why am I being accompanied by Keith like a burdensome useless child?
Even though there were many points that were hard for me to swallow, thus I went together with Keith to attend my first tea party.
★★★★★★★★★★★
After very strict etiquette training from mother, accompanied by lots of nagging, the day of the tea party has finally arrived.
Father had a new dress specially made for me to wear to this tea party, and like so Keith and I arrived at the party organizer, Marquis Hunt’s family.
“Katarina-sama, Keith-sama, thank you very much for participating in our family’s tea party today.”
The person greeting us was the eldest daughter of the Hunt family, Lilia Hunt. She is a fourteen year old girl with honey-colored hair and eyes, the year right before she’s expected to make her social debut.
There were three girls standing behind Lady Lilia. They were probably all Lilia’s younger sisters. The Hunt family had four girls, including Lilia.
Lilia’s sisters began greeting us in order. The second and third daughters greeted us while smiling. Both of them had hair and eyes that looked very similar to their honey-colored older sister. I returned their greetings as gracefully as I could remember how to, with my mother’s lessons.
And then, after those two finished their greetings…… From behind them, one more girl walked out nervously.
“…… Pl, pleased to meet you. I’m the youngest daughter… M, Mary Hunt.”
She gave her name with a voice that could be barely heard, and her auburn hair and eyes was nothing like her sisters.
However, her large eyes and nice pink lips made her a very cute beauty. Meanwhile, I elegantly greeted her just as how I remembered with the others. And then, as soon as the greeting was over, Mary immediately retreated behind the others.
I wonder if she’s scared of my villainous face? Even though this face says “The Villain” but I certainly won’t bully you.
While becoming a little sad, I watched the Hunt sisters greet the next guest.
By the way, about this time’s tea party –
I promised mother that I would try to speak as little as possible, and just smile. I’m not allowed to stuff myself full of sweets. I must drink tea little by little. I must not roll up my skirt even by mistake. Mother told me all this while sticking to my ear so closely like an octopus.
Therefore, as I was allowed to, I just smiled gracefully, and sipped my tea.
This tea party’s buffet format consciously mimics high society’s dance parties.
The Hunt sisters were continuously greeting various other noble sons and daughters, they just kept coming, without giving them any time to have tea.
They repeated the greetings, walking all around the room several times before noticing, that they had finally finished and were dead tired when they were ultimately able to have their tea.
As for me, I was trying my best, to control my hand and only take a few cookies. Oh my? This cookie is delicious. Yeah, I’ll have one more. I’ll have another. Oh, there’s a muffin in a place like this. I’ll try one.
At any rate, there sure are a lot of sweets left. Since most of the guests were chatting with each other, these prepared sweets have barely decreased at all. Such a waste. ……If there’s any Tupperware I want to take some home. I wonder if I can borrow any Tupperware from the Hunt family.
“Nee-san.”
“……Ke, Keith!?”
Suddenly, I jumped up involuntarily when my stepbrother appeared from behind. While I was watching the greetings Keith had imperceptibly been standing behind me.
“You surprised me. Keith, you finished going around greeting everyone without incident?”
“Yep, just about finished with everyone. That aside, why are you spacing out here?”
“……Uh……”
“You couldn’t have been thinking about taking the extra sweets back home, could you?”
“!?”
Keith is amazing!? What is this child, an esper? So awesome. Why is it that you know what I’m thinking.
“Amazing. You know me so well!”
“……I know you so well…… isn’t what you should be saying, nee-san. If you do such a thing, the Claes’ family dignity will become suspect. And if moth
0/5000
บทที่ 10 – ได้รับเชิญไปงานเลี้ยงชา เป็นฤดูกาลเปลี่ยนแปลง มันก็เป็นฤดูร้อน ฉัน Katarina Claes กลายเป็น 9 ปีขวัญวันเกิด พ่อให้ฉันแต่งตัวน่ารัก และคีธมีช่อดอกไม้ฉันด้วย ส่วนแม่ของฉัน เธอให้ฉันภูเขาของหนังสือมารยาทเจ้าชายจานำฉันสร้อยคอมองค่อนข้างแพงด้วยเหตุผลบางอย่าง แต่... เนื่องจากข้าพเจ้าไม่สามารถยอมรับดังกล่าวเป็นสิ่งที่แพง ฉันปฏิเสธกับอาจของฉัน ยังคง เจ้าชายยืนยันให้ฉันบางสิ่งบางอย่าง ดังนั้นฉันขอเมล็ดพันธุ์แตงโม อยากผลไม้บางอย่างในฟิลด์ของฉันเมื่อถามสำหรับเมล็ดพืช เจ้าชาย froze แข็งมากในขณะ แต่เขาได้ส่งเมล็ดพันธุ์บางอย่างสวยงามในวันถัดไป ฉันทันทีปลูกเหล่านั้นในฟิลด์ เมื่อแตงโมสุก ช่วยแชร์กับเจ้าชายโดยวิธีการ พ่อของฉัน doting ดูเหมือน ต้องการเฉลิมฉลองงานเลี้ยงวันเกิดใหญ่สำหรับฉัน แต่... ผมขี้เกียจจริง ๆ ความคิดของมัน และแม่ยังกล่าวว่า "โปรดหยุด ตามมันเท่านั้นต่อไปจะเปิดเผยความลำบากใจของเรา"อย่างไรก็ตาม มันดูเหมือนว่า พรรคสังคมเริ่มเมื่อถึงสิบห้าปีหลีกเลี่ยงไม่ได้ของรูปร่างของดุ๊ก"ฉันจะคิดอะไรออกก่อนแล้ว กล่าวว่า แม่ใหม่ ๆ และแม่แย้มเปิดเรียนมารยาทน่าสะพรึงกลัวยิ่ง My long-sought after magic tutor has finally arrived, and magic training began. My magic tutor taught me that “interacting with oneself’s own source of magic power does not mean interacting with the earth,” apparently making a field wouldn’t strengthen my magic after all. However, since it’s now become a hobby, I’ll continue with it. A few months after beginning magic training, Keith was able to considerably improve his control over magic. He is quite the stepbrother indeed. As for me…… well, I was able to improve Earth Thud from two, three centimeters all the way to seven, eight centimeters. To me, this is quite something. At this rate, I should be able to control an earth golem as freely as Keith pretty soon.And in this way, even though I can’t say that everything was smooth sailing, I had a daily life that was fulfilling in its own way, but…… “……Hmm. I wonder what it is.”I let out a huge sigh and squatted in the field.Standing by my side, was my perfectly cute stepbrother that I had taken to, and Prince Jared who had been coming over for the last three days to see his fiancee.“What’s wrong? Nee-san.”“What’s the matter? Katarina.”Keith and Prince Jared asked me.I showed them a corner of the field.“Look at this.”The vegetables I pointed at were completely wilted. Even though it’s almost time for the harvest…… this doesn’t seem like it will bear fruit.“This, is something I have planted and taken care of.”I was downhearted. Why…… Only the place where I planted and took care of……In the previous life I wasn’t very good at taking care of plants. From a morning glory flowerpot, to the loofah plant that everyone had in school, everything I took care of wilted.But, I have been reincarnated. This time, I’ll definitely be able to raise them well! …… Is what I thought. I stared sadly at the wilted vegetables.“Nee-san, aren’t you just tired from working too hard? We should take a break here.”“That’s right. Katarina, you should get some rest here.”The drooping me was comforted by both Keith and Prince Jared, and both of them held out their hands to me. They stared at each other while holding their hands out.“Prince Jared, I’ll be taking nee-san. It’s fine even if you don’t come to visit her all the time!”“Since Katarina is my fiancee, I’ll be taking her. Keith, you don’t always have to stick so close to Katarina all the time!”Two people that had almost no contact in the game, were now getting along great. They were both laughing at each other, and both seemed to be having fun while talking.And so, after giving them a sidelong glance, I went back to staring at the wilted vegetables and gave another loud sigh. ★★★★★★★★★★★ “Katarina, you’ve been invited to a tea party, would you like to give it a try and go?”“A tea party?”I listened to father while talking with a mouth full of bread. And, since mother glared at me, I swallowed the bread in a hurry.“That’s right, a tea party. Since you’re nine years old already, how about trying to attend one?”Tea parties here, seem to be common here for noble children around nine or ten years old to have in order prepare them for their social debut at age fifteen. It serves the purpose of allowing noble children of similar age to interact with each other.“Uh……”“Impossible! Katarina has no manners whatsoever!”My reply was forcibly interrupted by my mother.“Well, even if that’s so…… it might be beneficial for her to learn by getting some real practice once in a while. And this time, it’s our relatives inviting us, instead of some other family, so I think it’ll be perfect for her first time.”Father glanced at me briefly. Huh? What did father just say? Why is he looking away?“……Indeed, maybe if she got some real experience, she could learn some etiquette……”Mother looked at me with empty eyes. Why does she have those eyes?“Oh yes, how about letting Keith tag along. If Keith goes, I’ll be relieved.”“Yes, indeed. I’ll be more at ease if Keith goes too.”Mother agreed with what she considered to be father’s good idea.In the few months since Keith’s come here, his evaluation has been quite excellent, unlike his older sister.“Keith, would you go along with Katarina to her tea party?”“Yes, I’ll be more than happy to accompany nee-san.”Upon being asked by father, Keith replied with a smile.Huh? Even though I’m the older sister? Why am I being accompanied by Keith like a burdensome useless child?Even though there were many points that were hard for me to swallow, thus I went together with Keith to attend my first tea party. ★★★★★★★★★★★ After very strict etiquette training from mother, accompanied by lots of nagging, the day of the tea party has finally arrived.Father had a new dress specially made for me to wear to this tea party, and like so Keith and I arrived at the party organizer, Marquis Hunt’s family.“Katarina-sama, Keith-sama, thank you very much for participating in our family’s tea party today.”The person greeting us was the eldest daughter of the Hunt family, Lilia Hunt. She is a fourteen year old girl with honey-colored hair and eyes, the year right before she’s expected to make her social debut.There were three girls standing behind Lady Lilia. They were probably all Lilia’s younger sisters. The Hunt family had four girls, including Lilia.Lilia’s sisters began greeting us in order. The second and third daughters greeted us while smiling. Both of them had hair and eyes that looked very similar to their honey-colored older sister. I returned their greetings as gracefully as I could remember how to, with my mother’s lessons.
And then, after those two finished their greetings…… From behind them, one more girl walked out nervously.
“…… Pl, pleased to meet you. I’m the youngest daughter… M, Mary Hunt.”
She gave her name with a voice that could be barely heard, and her auburn hair and eyes was nothing like her sisters.
However, her large eyes and nice pink lips made her a very cute beauty. Meanwhile, I elegantly greeted her just as how I remembered with the others. And then, as soon as the greeting was over, Mary immediately retreated behind the others.
I wonder if she’s scared of my villainous face? Even though this face says “The Villain” but I certainly won’t bully you.
While becoming a little sad, I watched the Hunt sisters greet the next guest.
By the way, about this time’s tea party –
I promised mother that I would try to speak as little as possible, and just smile. I’m not allowed to stuff myself full of sweets. I must drink tea little by little. I must not roll up my skirt even by mistake. Mother told me all this while sticking to my ear so closely like an octopus.
Therefore, as I was allowed to, I just smiled gracefully, and sipped my tea.
This tea party’s buffet format consciously mimics high society’s dance parties.
The Hunt sisters were continuously greeting various other noble sons and daughters, they just kept coming, without giving them any time to have tea.
They repeated the greetings, walking all around the room several times before noticing, that they had finally finished and were dead tired when they were ultimately able to have their tea.
As for me, I was trying my best, to control my hand and only take a few cookies. Oh my? This cookie is delicious. Yeah, I’ll have one more. I’ll have another. Oh, there’s a muffin in a place like this. I’ll try one.
At any rate, there sure are a lot of sweets left. Since most of the guests were chatting with each other, these prepared sweets have barely decreased at all. Such a waste. ……If there’s any Tupperware I want to take some home. I wonder if I can borrow any Tupperware from the Hunt family.
“Nee-san.”
“……Ke, Keith!?”
Suddenly, I jumped up involuntarily when my stepbrother appeared from behind. While I was watching the greetings Keith had imperceptibly been standing behind me.
“You surprised me. Keith, you finished going around greeting everyone without incident?”
“Yep, just about finished with everyone. That aside, why are you spacing out here?”
“……Uh……”
“You couldn’t have been thinking about taking the extra sweets back home, could you?”
“!?”
Keith is amazing!? What is this child, an esper? So awesome. Why is it that you know what I’m thinking.
“Amazing. You know me so well!”
“……I know you so well…… isn’t what you should be saying, nee-san. If you do such a thing, the Claes’ family dignity will become suspect. And if moth
And then, after those two finished their greetings…… From behind them, one more girl walked out nervously.
“…… Pl, pleased to meet you. I’m the youngest daughter… M, Mary Hunt.”
She gave her name with a voice that could be barely heard, and her auburn hair and eyes was nothing like her sisters.
However, her large eyes and nice pink lips made her a very cute beauty. Meanwhile, I elegantly greeted her just as how I remembered with the others. And then, as soon as the greeting was over, Mary immediately retreated behind the others.
I wonder if she’s scared of my villainous face? Even though this face says “The Villain” but I certainly won’t bully you.
While becoming a little sad, I watched the Hunt sisters greet the next guest.
By the way, about this time’s tea party –
I promised mother that I would try to speak as little as possible, and just smile. I’m not allowed to stuff myself full of sweets. I must drink tea little by little. I must not roll up my skirt even by mistake. Mother told me all this while sticking to my ear so closely like an octopus.
Therefore, as I was allowed to, I just smiled gracefully, and sipped my tea.
This tea party’s buffet format consciously mimics high society’s dance parties.
The Hunt sisters were continuously greeting various other noble sons and daughters, they just kept coming, without giving them any time to have tea.
They repeated the greetings, walking all around the room several times before noticing, that they had finally finished and were dead tired when they were ultimately able to have their tea.
As for me, I was trying my best, to control my hand and only take a few cookies. Oh my? This cookie is delicious. Yeah, I’ll have one more. I’ll have another. Oh, there’s a muffin in a place like this. I’ll try one.
At any rate, there sure are a lot of sweets left. Since most of the guests were chatting with each other, these prepared sweets have barely decreased at all. Such a waste. ……If there’s any Tupperware I want to take some home. I wonder if I can borrow any Tupperware from the Hunt family.
“Nee-san.”
“……Ke, Keith!?”
Suddenly, I jumped up involuntarily when my stepbrother appeared from behind. While I was watching the greetings Keith had imperceptibly been standing behind me.
“You surprised me. Keith, you finished going around greeting everyone without incident?”
“Yep, just about finished with everyone. That aside, why are you spacing out here?”
“……Uh……”
“You couldn’t have been thinking about taking the extra sweets back home, could you?”
“!?”
Keith is amazing!? What is this child, an esper? So awesome. Why is it that you know what I’m thinking.
“Amazing. You know me so well!”
“……I know you so well…… isn’t what you should be saying, nee-san. If you do such a thing, the Claes’ family dignity will become suspect. And if moth
การแปล กรุณารอสักครู่..
บทที่ 10 - ฉันได้รับเชิญไปงานเลี้ยงน้ำชาเป็นฤดูกาลที่มีการเปลี่ยนแปลงในที่สุดมันก็กลายเป็นฤดูร้อน ผม Katarina แคลส์กลายเป็นเก้าขวบ. สำหรับของขวัญวันเกิดของพ่อให้ผมชุดที่น่ารักและคี ธ ผมช่อดอกไม้ ในฐานะที่เป็นแม่ของฉันเธอให้ฉันภูเขาหนังสือเกี่ยวกับมารยาท. เจ้าชาย Jared นำฉันมองสร้อยคอค่อนข้างแพงด้วยเหตุผลบางอย่าง แต่ ...... เพราะผมไม่สามารถยอมรับดังกล่าวเป็นสิ่งที่มีราคาแพงฉันปฏิเสธที่มีทั้งหมดของฉันอาจ แต่ถึงกระนั้นเจ้าชายยืนยันที่จะให้ฉันบางสิ่งบางอย่างดังนั้นผมจึงขอให้เมล็ดแตงโม ฉันต้องการผลไม้บางอย่างในด้านของฉัน. เมื่อผมถามเมล็ดเจ้าชายแช่แข็งที่เป็นของแข็งสำหรับค่อนข้างขณะ แต่เขาไม่ส่งฉันบางเมล็ดที่สวยงามในวันถัดไป ฉันทันทีที่ปลูกไว้ในสนาม เมื่อแตงโมสุกให้ร่วมกันบางอย่างกับเจ้าชาย. โดยวิธีการที่พ่อทุ่มเทของฉันดูเหมือนจะมีความต้องการที่จะเฉลิมฉลองงานวันเกิดที่ยิ่งใหญ่สำหรับผม แต่ ...... ผมเกลียดความคิดของมันและแม่ก็บอกว่า "โปรด หยุดในขณะที่มันมี แต่จะยิ่งเผยความลำบากใจของเรา. " แต่ดูเหมือนว่าพรรคสังคมเปิดตัวเมื่อมาถึงสิบห้าปีก็หลีกเลี่ยงไม่ได้สำหรับครอบครัวของความสูงของดยุค. "ฉันจะคิดสิ่งที่ออกมาก่อนหน้านั้น" แม่กระตือรือร้นกล่าวว่า และแม่ของฉันสปาร์ตันขับเคลื่อนขึ้นบทเรียนมารยาทที่น่ากลัวยิ่งขึ้น. ขอนานหลังจากครูสอนมายากลก็มาถึงและการฝึกอบรมเริ่มมายากล ครูสอนมายากลของฉันสอนฉันว่า "การมีปฏิสัมพันธ์กับแหล่งที่มาของตัวเองตัวเองของอำนาจวิเศษไม่ได้หมายความว่าการมีปฏิสัมพันธ์กับโลก" เห็นได้ชัดว่าการทำสนามไม่ได้จะเสริมสร้างความมหัศจรรย์ของฉันหลังจากที่ทั้งหมด แต่เนื่องจากมันตอนนี้กลายเป็นงานอดิเรกที่ผมจะดำเนินการกับมัน. ไม่กี่เดือนหลังจากที่เริ่มต้นการฝึกอบรมมายากล, คี ธ ก็สามารถที่จะปรับปรุงการควบคุมอย่างมากของเขามากกว่ามายากล เขาเป็นน้องชายที่ค่อนข้างแน่นอน สำหรับฉัน ...... ดีฉันก็สามารถที่จะปรับปรุงผลุโลกจากสองสามเซนติเมตรทุกทางไปเจ็ดแปดเซนติเมตร ให้ฉันนี้เป็นสิ่งที่ค่อนข้าง อัตรานี้ฉันควรจะสามารถที่จะควบคุมโลกเป็นจุดหมายได้อย่างอิสระเป็นคี ธ สวยเร็ว ๆ นี้. และในลักษณะนี้แม้ว่าฉันไม่สามารถพูดได้ว่าทุกอย่างราบรื่นผมก็มีชีวิตประจำวันที่ได้รับการตอบสนองในทางของตัวเอง แต่ ...... "อืม ...... ผมสงสัยว่ามันคืออะไร. " ฉันปล่อยให้ออกมาถอนหายใจครั้งใหญ่และนั่งในสนาม. ยืนเคียงข้างฉันเป็นน้องชายที่น่ารักได้อย่างสมบูรณ์แบบของฉันที่ฉันได้รับไปและเจ้าชายเอโนที่ได้รับมามากกว่าในช่วงสามวันที่จะเห็น คู่หมั้นของเขา. "มีอะไรผิดหรือเปล่า? nee ซัง. " "สิ่งที่เป็นเรื่อง? Katarina. " คี ธ และเจ้าชาย Jared ถามฉัน. ฉันพบว่าพวกเขามุมของสนาม. "ดูที่นี้." ผักผมชี้ไปที่ได้รับการร่วงโรยสมบูรณ์ แม้ว่ามันจะเป็นเวลาเกือบสำหรับการเก็บเกี่ยว ...... นี้ดูเหมือนจะไม่เช่นนั้นจะเกิดผล. "นี่คือสิ่งที่ฉันได้ปลูกและได้รับการดูแล." ฉันก็เศร้าซึม ทำไม ...... เฉพาะสถานที่ที่ฉันปลูกและดูแลของ ...... ในชีวิตที่ผ่านมาผมก็ไม่ดีมากที่การดูแลของพืช จากกระถางดอกไม้ผักบุ้ง, พืชรังบวบที่ทุกคนมีอยู่ในโรงเรียนทุกอย่างที่ฉันดูแลร่วงโรย. แต่ฉันได้รับการกลับชาติมาเกิด คราวนี้ผมจะสามารถที่จะยกระดับให้ดี! ...... คือสิ่งที่ฉันคิด ผมจ้องเศร้าที่ผักร่วงโรย. "นีซังไม่ได้คุณก็เหนื่อยจากการทำงานหนักเกินไป? เราควรจะหยุดพักที่นี่. " "ที่เหมาะสม Katarina คุณควรจะได้รับส่วนที่เหลือบางส่วนที่นี่. " หลบตาฉันก็สบายใจทั้งคี ธ และเจ้าชาย Jared และทั้งสองของพวกเขายื่นออกมามือของพวกเขาให้ฉัน พวกเขาจ้องมองที่แต่ละอื่น ๆ ในขณะที่ถืออยู่ในมือของพวกเขาออก. "เจ้าชาย Jared ผมจะพานีซัง มันเป็นเรื่องที่ดีแม้ว่าคุณจะไม่ได้มาเยี่ยมเธอตลอดเวลา! " "ตั้งแต่ Katarina เป็นคู่หมั้นของฉันฉันจะพาเธอ คี ธ คุณไม่เคยต้องติดอยู่ใกล้กับ Katarina ตลอดเวลา! " คนสองคนที่มีเกือบจะไม่มีการติดต่อในเกมที่ตอนนี้กำลังได้รับพร้อมที่ดี พวกเขาทั้งสองคนหัวเราะกันและทั้งสองดูเหมือนจะมีความสนุกสนานในขณะที่พูด. ดังนั้นหลังจากที่ให้พวกเขาได้อย่างรวดเร็วเอียง ๆ ผมก็กลับไปจ้องมองที่ผักร่วงโรยและให้ถอนหายใจดัง ๆ อีก. ★★★★★★★ ★★★★ "Katarina คุณได้รับเชิญให้ไปงานเลี้ยงน้ำชาที่คุณต้องการที่จะให้มันลองและไป?" "งานเลี้ยงน้ำชา?" ผมฟังพ่อในขณะที่พูดคุยกับปากของขนมปัง และเนื่องจากแม่จ้องมาที่ผมผมกลืนกินขนมปังรีบ. "ที่เหมาะสมเลี้ยงน้ำชา เนื่องจากคุณเก้าขวบแล้ววิธีการเกี่ยวกับการพยายามที่จะเข้าร่วมเป็นหนึ่ง? " ชาฝ่ายที่นี่ดูเหมือนจะเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเด็กที่นี่มีเกียรติประมาณเก้าหรือสิบปีจึงจะมีเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับการเปิดตัวสังคมของพวกเขาอายุสิบห้า มันมีจุดมุ่งหมายในการอนุญาตให้เด็กอายุขุนนางที่คล้ายกันในการโต้ตอบกับแต่ละอื่น ๆ . "เอ่อ ...... " "เป็นไปไม่ได้! Katarina มีมารยาทใด ๆ ! " คำตอบของฉันถูกขัดจังหวะโดยบังคับให้แม่ของฉัน. "ดีแม้ที่ ...... ดังนั้นมันอาจจะมีประโยชน์สำหรับเธอที่จะเรียนรู้โดยการปฏิบัติจริงบางครั้งในขณะที่ และในครั้งนี้ก็เป็นญาติของเราเชิญชวนให้เราแทนบางครอบครัวคนอื่น ๆ ดังนั้นฉันคิดว่ามันจะเป็นที่สมบูรณ์แบบสำหรับครั้งแรกของเธอ. " พ่อชำเลืองมองมาที่ผมในเวลาสั้น ๆ หือ? พ่อไม่เพียงแค่พูดว่าอะไร? ทำไมเขามองไป? "...... แท้จริงบางทีถ้าเธอได้รับประสบการณ์จริงที่เธอจะได้เรียนรู้มารยาทบาง ...... " แม่มองที่ผมด้วยสายตาว่างเปล่า ทำไมเธอมีดวงตาเหล่านั้นหรือไม่"โอ้ใช่วิธีการเกี่ยวกับการให้คี ธ พร้อมแท็ก หากคี ธ ไปผมจะโล่งใจ. " "ใช่แน่นอน ฉันจะสบายใจมากขึ้นถ้าคี ธ ไปด้วย. " แม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เธอถือว่าเป็นความคิดที่ดีของพ่อ. ในไม่กี่เดือนนับตั้งแต่คี ธ มาที่นี่การประเมินผลของเขาได้รับที่ยอดเยี่ยมมากแตกต่างจากพี่สาวของเขา. "คี ธ จะ คุณไปพร้อมกับ Katarina จะเลี้ยงน้ำชาของเธอ? " "ใช่ฉันจะมีความสุขมากกว่าที่จะมาพร้อม nee ซัง." เมื่อถูกถามโดยพ่อของคี ธ ตอบด้วยรอยยิ้ม. หือ? แม้ว่าฉันพี่สาว? ทำไมฉันถูกมาพร้อมกับคี ธ เหมือนเด็กไร้ประโยชน์ภาระ? แม้ว่าจะมีหลายจุดที่เป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะกลืนดังนั้นผมไปร่วมกับคี ธ ที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงน้ำชาครั้งแรกของฉัน. ★★★★★★★★★★ ★ หลังจากการฝึกอบรมมารยาทที่เข้มงวดมากจากแม่พร้อมด้วยจำนวนมากจู้จี้วันของงานเลี้ยงน้ำชาก็มาถึง. พ่อมีชุดใหม่ทำพิเศษสำหรับผมที่จะสวมใส่ไปงานเลี้ยงน้ำชานี้และชอบคี ธ และฉันมาถึงที่ จัดงานปาร์ตี้มาร์ควิสล่าของครอบครัว. "Katarina-sama คี ธ -sama ขอขอบคุณมากสำหรับการมีส่วนร่วมในงานเลี้ยงน้ำชาครอบครัวของเราวันนี้." คนทักทายเราเป็นลูกสาวคนโตของครอบครัวล่า Lilia ล่า เธอเป็นสิบสี่ปีเก่าสาวที่มีผมสีน้ำผึ้งและดวงตาปีก่อนที่เธอคาดว่าจะทำให้เธอเปิดตัวสังคม. มีสามสาวยืนอยู่ข้างหลังเลดี้ Lilia อยู่ พวกเขาอาจจะทั้งหมด Lilia ของน้องสาว ครอบครัวล่ามีสี่สาวรวมทั้ง Lilia. น้องสาวของ Lilia เริ่มทักทายเราในการสั่งซื้อ ลูกสาวที่สองและสามได้รับการต้อนรับเราในขณะที่รอยยิ้ม ทั้งสองคนมีผมและตาที่ดูคล้ายกันมากกับพี่สาวน้ำผึ้งสีของพวกเขา ผมกลับมาทักทายของพวกเขาเป็นอย่างสง่างามเท่าที่ฉันสามารถจำวิธีการที่จะมีบทเรียนแม่ของฉัน. แล้วหลังจากที่ทั้งสองของพวกเขาเสร็จสิ้นการทักทายจาก ...... อยู่เบื้องหลังพวกเขาผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมามากขึ้นประหม่า. "...... Pl ยินดีที่ได้พบคุณ ฉันลูกสาวคนสุดท้อง ... M แมรี่ฮัน. " เธอให้ชื่อของเธอด้วยเสียงที่สามารถได้ยินแทบจะไม่และผมสีน้ำตาลแดงและดวงตาของเธอเป็นอะไรที่เหมือนน้องสาวของเธอ. แต่ดวงตากลมโตของเธอและริมฝีปากสีชมพูทำให้เธอมีความสุข ความงามที่น่ารักมาก ในขณะที่ฉันได้รับการต้อนรับอย่างหรูหราของเธอเช่นเดียวกับวิธีที่ผมจำได้กับคนอื่น ๆ แล้วทันทีที่ได้รับการอวยพรในช่วงแมรี่ถอยกลับทันทีหลังคนอื่น ๆ . ฉันสงสัยว่าเธอกลัวของใบหน้าชั่วร้ายของฉันได้อย่างไร . แม้ว่าใบหน้านี้ว่า "คนร้าย" แต่ฉันไม่แน่นอนจะพาลคุณในขณะที่กลายเป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่น่าเศร้าที่ผมดูน้องสาวล่าทักทายผู้เข้าพักต่อไป. โดยวิธีการที่เกี่ยวกับการเลี้ยงน้ำชาเวลานี้ - ฉันสัญญากับแม่ว่าผมจะ พยายามที่จะพูดน้อยที่สุดเท่าที่เป็นไปได้และเพียงแค่รอยยิ้ม ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้สิ่งที่ตัวเองเต็มรูปแบบของขนม ผมต้องดื่มชาละเล็กละน้อย ฉันจะต้องไม่ม้วนขึ้นกระโปรงของฉันแม้โดยไม่ได้ตั้งใจ แม่บอกฉันทั้งหมดในขณะนี้ติดหูของฉันอย่างใกล้ชิดเช่นปลาหมึก. ดังนั้นที่ผมได้รับอนุญาตให้ฉันเพียงแค่ยิ้มอย่างสง่างามและจิบชาของฉัน. รูปแบบบุฟเฟ่ต์งานเลี้ยงน้ำชานี้มีสติเลียนแบบสังคมชั้นสูงของบุคคลที่เต้นรำ. น้องสาวล่าอยู่ อย่างต่อเนื่องอวยพรลูกหลานขุนนางต่างๆอื่น ๆ และลูกสาวของพวกเขาก็มาเก็บไว้โดยไม่ให้พวกเขามีเวลาใดที่จะมีชา. พวกเขาซ้ำแล้วซ้ำอีกทักทายเดินรอบ ๆ ห้องหลายครั้งก่อนที่จะสังเกตเห็นว่าพวกเขามีในที่สุดก็เสร็จสิ้นแล้วและเหนื่อยตายเมื่อพวกเขาอยู่ ในที่สุดสามารถที่จะมีชาของพวกเขา. ในฐานะที่เป็นสำหรับฉันฉันได้พยายามที่ดีที่สุดของฉันในการควบคุมมือของฉันและใช้เวลาเพียงไม่กี่คุกกี้ พุทโธ่? คุกกี้นี้อร่อย ใช่ฉันจะมีอีกหนึ่ง ฉันจะมีอีก โอ้มีมัฟฟินในสถานที่เช่นนี้ ผมจะพยายามอย่างใดอย่างหนึ่ง. ในอัตราใดมีแน่ใจว่าจำนวนมากของขนมที่เหลือ เนื่องจากส่วนใหญ่ของผู้เข้าพักได้รับการพูดคุยกับแต่ละอื่น ๆ เตรียมขนมเหล่านี้แทบจะไม่ได้ลดลงเลย ดังกล่าวเสีย ...... หากมีทัปเปอร์แวร์ใด ๆ ที่ฉันต้องการที่จะใช้บ้านบาง ฉันสงสัยว่าฉันสามารถยืมทัปเปอร์แวร์ใด ๆ จากครอบครัวล่า. "นีซัง." "...... Ke คี ธ !?" ทันใดนั้นผมกระโดดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจเมื่อน้องชายของฉันปรากฏจากด้านหลัง ในขณะที่ผมดูทักทายคี ธ ได้รับแทบยืนอยู่ข้างหลังผม. "คุณทำให้ผมประหลาดใจ คี ธ คุณเสร็จไปรอบ ๆ ทักทายทุกคนโดยไม่เกิดอุบัติเหตุ? " "อ๋อเพิ่งเสร็จสิ้นการเกี่ยวกับทุกคน ว่ากันว่าทำไมคุณจะออกจากระยะห่างที่นี่? " "...... เอ่อ ...... " "คุณไม่สามารถได้รับความคิดเกี่ยวกับการขนมพิเศษกลับบ้านคุณสามารถ?" "!?" คี ธ เป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ !? เป็นเด็กคนนี้, esper อะไร? ดีมาก ๆ ทำไมมันจึงเป็นที่คุณรู้ว่าสิ่งที่ฉันคิดว่า. "ที่น่าตื่นตาตื่นใจ คุณจะรู้ว่าฉันให้ดี! " "...... ฉันรู้ว่าคุณให้ดี ...... ไม่ได้เป็นสิ่งที่คุณควรจะพูดว่า nee ซัง ถ้าคุณทำสิ่งนั้นศักดิ์ศรีของครอบครัวแคลส์ 'จะกลายเป็นผู้ต้องสงสัย และถ้ามอด
การแปล กรุณารอสักครู่..
บทที่ 10 ) ผมได้รับเชิญไปงานเลี้ยงน้ําชา
เป็นฤดูกาลที่เปลี่ยนไป ในที่สุดมันก็กลายเป็นฤดูร้อน ผม คาทาริน่าเคล เป็นเก้าปี .
สำหรับของขวัญวันเกิด ท่านพ่อให้ฉันแต่งตัวน่ารัก และ คีธ มีดอกไม้ช่อ สำหรับแม่ของฉันที่เธอให้ฉันภูเขาของหนังสือเกี่ยวกับมารยาท
เจ้าชายจาเร็ด พาฉันค่อนข้างแพงมองสร้อยคอสำหรับเหตุผลบางอย่างแต่ . . . . . . . เพราะฉันไม่สามารถรับราคาแพงแบบนี้ ผมปฏิเสธสุดกำลัง แต่เจ้าชายยืนกรานที่จะให้ ฉันก็เลยขอเมล็ดพันธุ์แตงโม ฉันต้องการกินผลไม้ในไร่ผม
เมื่อผมขอเมล็ด เจ้าชายแข็งเป็นก้อนสักพักแล้ว แต่เขาก็มาส่งฉันบาง สวยงาม เม็ดในวันถัดไป ผมรีบปลูกไว้ในเขตข้อมูล เมื่อแตงโมสุกเรามาแบ่งปันบางอย่างกับเจ้าชาย
ว่าแต่ แม่และพ่อ ดูเหมือนจะอยากฉลองวันเกิดครั้งใหญ่สำหรับฉัน แต่ . . . . . . . จริงๆฉันเกลียดความคิดนั้น และแม่ก็บอกว่า " หยุดเถอะมันก็แค่เพิ่มเติมให้อับอายของเรา . "
แต่ดูเหมือนว่า เปิดตัวพรรคเมื่อถึง สิบห้าปี ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้สำหรับครอบครัวของความสูงของดยุค .
" ฉันจะหาทางออกก่อนแล้วบอกว่า " แม่กระตือรือร้นและแม่ Spartan ของฉันขับเคลื่อนขึ้นบทเรียนมารยาทที่น่ากลัวยิ่งขึ้น
ผมยาวขอหลังจากเวทมนตร์กวดวิชาก็มาถึง และฝึกฝนเวทมนตร์ได้เริ่มขึ้น กวดวิชามายากลของฉันสอนฉันว่า " โต้ตอบกับตัวเองเป็นแหล่งที่มาของพลังวิเศษของตัวเอง ไม่ได้หมายความว่า การมีปฏิสัมพันธ์กับโลก" เห็นได้ชัดว่าทำให้สนามไม่เสริมเวทมนตร์ของฉันหลังจากทั้งหมด อย่างไรก็ตาม เนื่องจากตอนนี้มันกลายเป็นงานอดิเรก ฉันจะทำต่อเลย
ไม่กี่เดือนหลังจากเริ่มฝึกเวทมนตร์ คีธจะมากปรับปรุงการควบคุมของเขามากกว่าเวทมนตร์ เขาเป็นพี่ชายจริงๆ สำหรับผม . . . . . . . ฉันก็สามารถที่จะปรับปรุง . . . ดินจากสอง สามเซนติเมตรมาเจ็ดแปดเซนติเมตร ฉัน , นี่มันค่อนข้าง . . ในอัตรานี้ ฉันควรจะสามารถควบคุมดิน Golem ได้อย่างอิสระตามที่คีธ เร็วๆนี้
และในวิธีนี้ แม้ว่าผมจะไม่สามารถพูดได้ว่าทุกอย่างราบรื่น มีชีวิตที่ตอบสนองในทางของตัวเอง แต่ . . . . . . .
" . . . . . . . . . . . . ผมสงสัยว่า มันคือ "
ฉันให้ออกถอนหายใจครั้งใหญ่ และ squatted ในฟิลด์ .
ที่ยืนอยู่ข้างๆฉันเป็นพี่ชายที่น่ารักของฉันอย่างสมบูรณ์แบบที่ผมถ่าย และเจ้าชายจาเร็ดที่ได้รับมาสามวันเห็นคู่หมั้นของเขา . . . . . .
" เกิดอะไรขึ้น ? นี่ ซัง "
" เกิดอะไรขึ้นเหรอ ? แคทาริน่า "
คีธและเจ้าชายเค้าถามฉัน
ฉันพบพวกเขาที่มุมสนาม
" ดูนี่สิ "
ฉันชี้ไปที่ผักก็เหี่ยวแม้ว่าจะได้เวลาเก็บเกี่ยว . . . . . . . นี้ไม่ได้ดูเหมือนจะแบกผลไม้
" นี้ เป็นสิ่งที่ผมต้องปลูกและดูแล . . . "
ฉันเหนื่อยใจ . ทำไม . . . . . . . แต่ที่ผมปลูกและดูแล . . . . . . .
ในชาติก่อนผมไม่ค่อยดูแลพืช จาก ผักบุ้งกระถาง , รังบวบโรงงานที่ทุกคนในโรงเรียนทุกอย่างที่ผมดูแลเต็มที่
แต่ผมได้กลับชาติมาเกิด คราวนี้ ผมจะได้เลี้ยงพวกเขาได้ดี . . . . . . . คือสิ่งที่ฉันคิด ฉันจ้องมอง น่าเศร้าที่โรยผัก
" นี่ซัง คุณไม่เหนื่อยจากการทำงานหนัก เราควรพักที่นี่ "
" ใช่แล้ว คาทาริน่า คุณต้องพักผ่อนนะ "
เป็นฤดูกาลที่เปลี่ยนไป ในที่สุดมันก็กลายเป็นฤดูร้อน ผม คาทาริน่าเคล เป็นเก้าปี .
สำหรับของขวัญวันเกิด ท่านพ่อให้ฉันแต่งตัวน่ารัก และ คีธ มีดอกไม้ช่อ สำหรับแม่ของฉันที่เธอให้ฉันภูเขาของหนังสือเกี่ยวกับมารยาท
เจ้าชายจาเร็ด พาฉันค่อนข้างแพงมองสร้อยคอสำหรับเหตุผลบางอย่างแต่ . . . . . . . เพราะฉันไม่สามารถรับราคาแพงแบบนี้ ผมปฏิเสธสุดกำลัง แต่เจ้าชายยืนกรานที่จะให้ ฉันก็เลยขอเมล็ดพันธุ์แตงโม ฉันต้องการกินผลไม้ในไร่ผม
เมื่อผมขอเมล็ด เจ้าชายแข็งเป็นก้อนสักพักแล้ว แต่เขาก็มาส่งฉันบาง สวยงาม เม็ดในวันถัดไป ผมรีบปลูกไว้ในเขตข้อมูล เมื่อแตงโมสุกเรามาแบ่งปันบางอย่างกับเจ้าชาย
ว่าแต่ แม่และพ่อ ดูเหมือนจะอยากฉลองวันเกิดครั้งใหญ่สำหรับฉัน แต่ . . . . . . . จริงๆฉันเกลียดความคิดนั้น และแม่ก็บอกว่า " หยุดเถอะมันก็แค่เพิ่มเติมให้อับอายของเรา . "
แต่ดูเหมือนว่า เปิดตัวพรรคเมื่อถึง สิบห้าปี ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้สำหรับครอบครัวของความสูงของดยุค .
" ฉันจะหาทางออกก่อนแล้วบอกว่า " แม่กระตือรือร้นและแม่ Spartan ของฉันขับเคลื่อนขึ้นบทเรียนมารยาทที่น่ากลัวยิ่งขึ้น
ผมยาวขอหลังจากเวทมนตร์กวดวิชาก็มาถึง และฝึกฝนเวทมนตร์ได้เริ่มขึ้น กวดวิชามายากลของฉันสอนฉันว่า " โต้ตอบกับตัวเองเป็นแหล่งที่มาของพลังวิเศษของตัวเอง ไม่ได้หมายความว่า การมีปฏิสัมพันธ์กับโลก" เห็นได้ชัดว่าทำให้สนามไม่เสริมเวทมนตร์ของฉันหลังจากทั้งหมด อย่างไรก็ตาม เนื่องจากตอนนี้มันกลายเป็นงานอดิเรก ฉันจะทำต่อเลย
ไม่กี่เดือนหลังจากเริ่มฝึกเวทมนตร์ คีธจะมากปรับปรุงการควบคุมของเขามากกว่าเวทมนตร์ เขาเป็นพี่ชายจริงๆ สำหรับผม . . . . . . . ฉันก็สามารถที่จะปรับปรุง . . . ดินจากสอง สามเซนติเมตรมาเจ็ดแปดเซนติเมตร ฉัน , นี่มันค่อนข้าง . . ในอัตรานี้ ฉันควรจะสามารถควบคุมดิน Golem ได้อย่างอิสระตามที่คีธ เร็วๆนี้
และในวิธีนี้ แม้ว่าผมจะไม่สามารถพูดได้ว่าทุกอย่างราบรื่น มีชีวิตที่ตอบสนองในทางของตัวเอง แต่ . . . . . . .
" . . . . . . . . . . . . ผมสงสัยว่า มันคือ "
ฉันให้ออกถอนหายใจครั้งใหญ่ และ squatted ในฟิลด์ .
ที่ยืนอยู่ข้างๆฉันเป็นพี่ชายที่น่ารักของฉันอย่างสมบูรณ์แบบที่ผมถ่าย และเจ้าชายจาเร็ดที่ได้รับมาสามวันเห็นคู่หมั้นของเขา . . . . . .
" เกิดอะไรขึ้น ? นี่ ซัง "
" เกิดอะไรขึ้นเหรอ ? แคทาริน่า "
คีธและเจ้าชายเค้าถามฉัน
ฉันพบพวกเขาที่มุมสนาม
" ดูนี่สิ "
ฉันชี้ไปที่ผักก็เหี่ยวแม้ว่าจะได้เวลาเก็บเกี่ยว . . . . . . . นี้ไม่ได้ดูเหมือนจะแบกผลไม้
" นี้ เป็นสิ่งที่ผมต้องปลูกและดูแล . . . "
ฉันเหนื่อยใจ . ทำไม . . . . . . . แต่ที่ผมปลูกและดูแล . . . . . . .
ในชาติก่อนผมไม่ค่อยดูแลพืช จาก ผักบุ้งกระถาง , รังบวบโรงงานที่ทุกคนในโรงเรียนทุกอย่างที่ผมดูแลเต็มที่
แต่ผมได้กลับชาติมาเกิด คราวนี้ ผมจะได้เลี้ยงพวกเขาได้ดี . . . . . . . คือสิ่งที่ฉันคิด ฉันจ้องมอง น่าเศร้าที่โรยผัก
" นี่ซัง คุณไม่เหนื่อยจากการทำงานหนัก เราควรพักที่นี่ "
" ใช่แล้ว คาทาริน่า คุณต้องพักผ่อนนะ "
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- See the milking cows.
- มีคุณสมบัติส่วนตัวดี มีสติปัญญาดี มีความ
- ฉันทำมันเองในเกมวันเสาร์
- ถ้าพรุ่งนี้ฝนไม่ตก ไปส่งฉัน
- คุณเป็นลูกคนที่เท่าไหร่
- สัญชาติ ญี่ปุ่น
- รังสีอินฟราเรดจากดวงอาทิตย์สามารถส่งผ่าน
- พรุ้งนี้
- คะแนน
- Doing chores
- Truly horrifying?That is the of TV
- I watching other places
- เวลาของไทยกับอเมริกาต่างกัน12ชม.
- reach
- ฉันสนับสนุนด้วยรูปของฉัน
- Disaster strikes
- By 2017, Web-scale IT will be an archite
- มีสถานที่ท่องเที่ยว
- But this is makes people to hard reach y
- กลัวคุณจะเบื่อฉัน
- Nike air is popular goods.The first pair
- ทำไมคุณไม่มีรูป
- สัญชาติ ญี่ปุ่น
- Do you love me? she greeted me every day
