2.4. Secondary aim predictors of re

2.4. Secondary aim predictors of response to treatment
The correlations between changes in headaches and changes in the two measures of depression were investigated, with no significant outcomes. The correlations were, r ¼ .34, p ¼ .22, for BDI-II
and, r ¼ .16, p ¼ .57, for PHQ-9. Correlations were calculated between changes in headache and changes in depression between baseline and post-treatment, and the following potential predictor
variables: Baseline depression (BDI-II and PHQ-9), age, and headache chronicity. None of the potential predictor variables predicted changes in headaches or depression. The only correlations that achieved statistical significance were the obvious and trivial ones; that is, the two depression measures at baseline, r ¼ .54, p ¼ .001, the two change in depression measures, r ¼ .70, p ¼ .001, and age and headache chronicity, r ¼ .43, p ¼ .009. Additional potential predictor variables were analysed. Specifically, headache diagnosis (migraine versus TTH), gender, and presence or absence of one or more comorbid anxiety disorders, were investigated as predictors of changes in headaches and depression. Despite many of the descriptive results trending in a theoretically expected direction with associated moderate effect sizes, independent samples t-tests revealed only one significant finding: men demonstrated a significantly larger reduction in mean daily headaches than women, t(16) ¼ 2.30, p ¼ .004, d ¼ 1.21, 95% CId [.08, 2.31].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.4 การ predictors รองจุดมุ่งหมายของการรักษาความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงในอาการปวดหัวและการเปลี่ยนแปลงในมาตรการสองโรคซึมเศร้าได้ตรวจสอบ กับผลไม่สำคัญ ความสัมพันธ์ที่ถูก r ¼.34, p ¼.22 สำหรับ BDI-IIและ r ¼.16, p ¼.57, PHQ-9 มีคำนวณความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงปวดศีรษะและการเปลี่ยนแปลงในภาวะซึมเศร้าระหว่างพื้นฐานหลังการรักษา และผู้ทายผลที่อาจเกิดขึ้นต่อไปนี้ตัวแปร: พื้นฐานภาวะซึมเศร้า (BDI II และ PHQ-9), อายุ และ chronicity อาการปวดหัว ไม่มีตัวแปร predictor อาจทำนายการเปลี่ยนแปลงในภาวะซึมเศร้าหรืออาการปวดหัว ความสัมพันธ์เท่านั้นที่ทำได้นัยสำคัญทางสถิติถูกชัดเจน และเล็กน้อย นั่นคือ ภาวะซึมเศร้า 2 มาตรการที่พื้นฐาน r ¼.54, p ¼.001 ทั้งสองเปลี่ยนแปลงในมาตรการภาวะซึมเศร้า r ¼.70, p ¼.001 และอายุและปวด chronicity, r ¼.43, p ¼.009 ตัวแปร predictor อาจเพิ่มเติมได้ analysed โดยเฉพาะ การวินิจฉัยอาการปวดหัว (ไมเกรนกับ TTH), เพศ และ หรือ น้อย comorbid วิตกกังวลโรค ถูกตรวจสอบเป็น predictors ของการเปลี่ยนแปลงในภาวะซึมเศร้าและอาการปวดหัว แม้ มีหลายผลอธิบาย trending ในทิศทางตามหลักวิชาที่คาดว่ามีขนาดปานกลางผลเชื่อมโยง t-ทดสอบตัวอย่างอิสระเปิดเผยค้นหาสำคัญเดียว: ผู้ชายแสดงอาการปวดหัวทุกวันหมายถึงลดขนาดใหญ่อย่างมีนัยสำคัญกว่าผู้หญิง t(16) ¼ 2.30, p ¼.004, d ¼ 1.21, 95% ซิด [08, 2.31]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.4
พยากรณ์มัธยมศึกษาจุดมุ่งหมายของการตอบสนองต่อการรักษาความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงในอาการปวดหัวและการเปลี่ยนแปลงในสองมาตรการของภาวะซึมเศร้าได้รับการตรวจสอบมีผลอย่างมีนัยสำคัญไม่มี ความสัมพันธ์ได้อา¼ 0.34 พี¼ 0.22 สำหรับดัชนีค่าระวางเรือ-II
และอาร์¼ 0.16 พี¼ 0.57 สำหรับ PHQ-9 ความสัมพันธ์นี้จะถูกคำนวณระหว่างการเปลี่ยนแปลงในอาการปวดหัวและการเปลี่ยนแปลงในภาวะซึมเศร้าระหว่างก่อนและหลังการรักษาและการทำนายที่อาจเกิดขึ้นต่อไปนี้ตัวแปรภาวะซึมเศร้าพื้นฐาน (BDI-II และ PHQ-9) อายุและ chronicity ปวดหัว
ไม่มีของตัวแปรที่อาจเกิดขึ้นคาดการณ์การเปลี่ยนแปลงในอาการปวดหัวหรือภาวะซึมเศร้า ความสัมพันธ์ที่ประสบความสำเร็จเพียงนัยสำคัญทางสถิติคือคนที่เห็นได้ชัดและน่ารำคาญ; ว่ามีสองมาตรการภาวะซึมเศร้าที่ baseline อา¼ 0.54 พี¼ 0.001 ทั้งสองมาตรการการเปลี่ยนแปลงในภาวะซึมเศร้า, อาร์¼ 0.70 พี¼ 0.001 และอายุและ chronicity ปวดศีรษะอา¼ 0.43 พี¼ 0.009 ตัวแปรที่มีศักยภาพเพิ่มเติมวิเคราะห์ โดยเฉพาะการวินิจฉัยโรคปวดหัว (ไมเกรนเมื่อเทียบกับ TTH) เพศและการมีหรือไม่มีของหนึ่งหรือมากกว่าโรควิตกกังวล comorbid ถูกตรวจสอบพยากรณ์ของการเปลี่ยนแปลงในอาการปวดหัวและภาวะซึมเศร้า แม้จะมีหลายผลการบรรยายแนวโน้มในทิศทางที่คาดว่าในทางทฤษฎีที่มีขนาดผลกระทบในระดับปานกลางที่เกี่ยวข้องตัวอย่างอิสระเสื้อทดสอบเปิดเผยเพียงหนึ่งการค้นพบที่สำคัญ: ผู้ชายที่แสดงให้เห็นถึงการลดขนาดใหญ่อย่างมีนัยสำคัญในการหมายถึงอาการปวดหัวทุกวันมากกว่าผู้หญิง, เสื้อ (16) ¼ 2.30 พี ¼ 0.004, D ¼ 1.21, 95% CID [0.08, 2.31]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.4 . จุดมุ่งหมายคือการตอบสนองต่อระดับความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงการรักษา
ปวดศีรษะและการเปลี่ยนแปลงใน 2 มาตรการของภาวะซึมเศร้า คือ ไม่มีผลอย่างมีนัยสำคัญ ความสัมพันธ์ , R ¼ . 34 , p ¼ 22 , bdi-ii
, R ¼ 16 , p ¼ . 57 , phq-9 .ความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงในคำนวณ ปวดหัว และการเปลี่ยนแปลงในภาวะซึมเศร้าระหว่างก่อนและหลังการรักษา และตามศักยภาพทำนาย
ตัวแปรพื้นฐานภาวะซึมเศร้า ( bdi-ii และ phq-9 ) อายุ และความเรื้อรังของโรคปวดหัว ไม่มีของตัวแปรทำนายศักยภาพการปวดศีรษะ หรือซึมเศร้าแต่ความสัมพันธ์ที่ได้สถิติเป็นคนชัดเจน และไร้สาระ ที่ สอง ซึมเศร้า มาตรการที่ระยะ R ¼ . 54 , P ¼ . 001 , สองการเปลี่ยนแปลงมาตรการ depression R ¼ . 70 , p ¼ . 001 และอายุ และความเรื้อรังของโรค ปวดหัว R ¼ 43 , p ¼ . 009 . เพิ่มศักยภาพทำนายตัวแปรมาวิเคราะห์ โดยเฉพาะ การวินิจฉัยอาการปวดหัว ( ไมเกรนและปวดศีรษะ ) , เพศและการแสดงตนหรือขาดของหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่ง comorbid disorders ความว้าวุ่นใจ พบว่าปัจจัยของการปวดศีรษะ และซึมเศร้า แม้จะมีหลายผลเชิงแนวโน้มในทิศทางที่มีขนาดปานกลาง โดยคาดว่าผลกระทบที่เกี่ยวข้อง ตัวอย่างอิสระ พบเพียงจำนวนหนึ่งที่มีการค้นหา :คนแสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญขนาดใหญ่ลดหมายถึงปวดหัวทุกวัน มากกว่าผู้หญิง , T ( 16 ) ¼ 2.30 , p ¼ . 004 , D ¼ 1.21 , 95% CID [ 08 2.31
, ]