The next notable development in the

The next notable development in the area of dynamic specification was the distributed
lag model. Although the idea of distributed lags had been familiar to economists through
the pioneering work of Irving Fisher (1930) on the relationship between the nominal
interest rate and the expected inflation rate, its application in econometrics was not
seriously considered until the mid 1950s. The geometric distributed lag model was used
for the first time by Koyck (1954) in a study of investment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถัดไปโดดเด่นพัฒนาในพื้นที่ของข้อมูลจำเพาะเกี่ยวกับไดนามิกมีการกระจายแบบจำลองความล่าช้า แม้ว่าความคิดของ lags กระจายได้คุ้นเคยนักเศรษฐศาสตร์ผ่านการทำงานของเออร์วิงฟิชเชอร์ (1930) ในความสัมพันธ์ระหว่างการว่ายอมอัตราดอกเบี้ยและอัตราเงินเฟ้อที่คาดการณ์ econometrics ใช้การไม่ได้พิจารณาอย่างจริงจังจนกระทั่งช่วงกลางทศวรรษ 1950 ใช้รูปทรงเรขาคณิตแบบกระจายความล่าช้าครั้งแรกโดย Koyck (1954) ในการศึกษาการลงทุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพัฒนาที่โดดเด่นต่อไปในพื้นที่ของสเปคแบบไดนามิกได้รับการกระจาย
รูปแบบการล่าช้า แม้ว่าความคิดของล่าช้ากระจายได้รับคุ้นเคยกับนักเศรษฐศาสตร์ผ่าน
การสำรวจการทำงานของเออร์วิงฟิชเชอร์ (1930) เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างระบุ
อัตราดอกเบี้ยและอัตราเงินเฟ้อที่คาดว่าจะประยุกต์ใช้ในทางเศรษฐศาสตร์ก็ไม่ได้
รับการพิจารณาอย่างจริงจังจนกระทั่งช่วงกลางทศวรรษ 1950 รูปแบบการกระจายความล่าช้าทางเรขาคณิตถูกนำมาใช้
เป็นครั้งแรกโดย Koyck (1954) ในการศึกษาการลงทุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพัฒนาเด่นต่อไปในพื้นที่แบบไดนามิกเป็นกระจาย
ร่างกายนางแบบ แม้ว่าความคิดของการกระจายล่าช้าได้รับคุ้นเคยกับนักเศรษฐศาสตร์ผ่าน
งานบุกเบิกของเออร์วิง ฟิชเชอร์ ( 1930 ) เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างค่า
อัตราดอกเบี้ยและอัตราเงินเฟ้อที่คาดว่าจะใช้ในวิชาเศรษฐมิติไม่ได้
พิจารณาอย่างจริงจังจนกว่า 1950 กลางเรขาคณิตล้าหลังกระจายแบบจำลอง
เป็นครั้งแรก โดย koyck ( 1954 ) ในการศึกษาการลงทุน