frequently the case, they can misle

frequently the case, they can mislead their customers. It was observed that most of the pesticides are sold to the farmers in unlabelled containers such as used water bottles, fizzy drink bottles, alcohol bottles or sachets (Fig. 2).It was revealed from the focus group discussions that some of the vendors can deliberately or out of ignorance mislead customers by selling the wrong products to them. In Bo, a farmer said during the focus group discussions:“I went to buy a pesticide to kill bedbugs in the house but what the lady selling the pesticides brought out and wanted to sell was propanil which is an herbicide. Even after telling the lady that it is not the correct one she argued that it is because that was what the agricultural extension worker from which she bought it said”.To verify this story a small survey was carried out. An extension worker in charge of pesticide distribution was contacted to purchase chlorpyrifos which he said he had for sale. He brought out propanil and claimed that the two pesticides are the same. After buying the propanil from him, he was asked to bring chlorpyrifos in addition to propanil. He did not have chlorpyrifos but went to a local vendor to purchase some. This suggests that the extension worker, in this case, was familiar with pesticide identification. This is an indication that illiterate farmers sometimes buy and sell the wrong products unknowingly.

3.3. Sources of pesticides
Results from the interviews also indicated that 46% of the pesticides used in Sierra Leone originate from packaging and processing factories in the Republic of Guinea from where they enter Sierra Leone illegally (Fig. 3). They are brought into the country by illiterate small scale traders who do not understand the instructions written in French.Focus group discussions revealed that most of the limited supply of legitimate pesticides that comes from Freetown also end up in the hands of street vendors as in the case discussed above.It appears that pesticides are being illegally importated into Sierra Leone and as this represents an uncontrolled use it requires regulation.However, based on interviews carried out in this study pest control stake holders are of the opinion that the scale of such illegal imports is low and therefore can be expected to have a minimal negative impact.These expectations have never been justified by any research evidence.The pest control units are supposed to regulate and monitor the use of pesticides. However, interviews and focus groups discussions showed that, instead of regulating and monitoring the use of the supplied pesticides, extension workers often sell the supplied stock to the street vendors who in turn sell them to the farmers.It was found that 26.4% of the respondents did not know the source of the pesticides they use. They just go to the market and buy from petty traders. There is evidence that petty traders sometimes mislead their customers (the case of the farmer mentioned above). This means there is high risk of buying the wrong pesticides. From the focus group discussions, farmers said sometimes the pesticides they buy from petty traders have lost their ‘power’ so when they apply them they are not effective. This indicates that the farmers do not even know what they are buying. Any type of pesticide can be applied even if it is not suitable for the target pest.

3.4. Training and education
It was found that 71% of the respondents have never received any form of training on the safe use of pesticides. Only 17% received some form of training and 80% of these trained farmers received informal training from untrained farmers. As a result the application methods are haphazard and largely by trial and error. This is has important implications for both the environment and the health of the farmers.However, there are groups of trained personnel present in major cities across the country. Some of these are attached to government pest control units and some to private pest control units. Most of these trained personnel are semi-illiterate youths who do not understand the complexity of pesticides. They are supplied with personal protective equipment although they are often not used as intended. During a discussion with two of these groups, it was discovered that these trained personnel do not apply pesticides on rice farms except those farms owned by government officials who could afford to hire them. They apply pesticides to homes and offices most of the time. Even these trained personnel do not know the differences between some of the pesticides they use.From the interviews, it was found that 56.4% of the farmers have no formal education (Fig. 4a). Twenty three percent (primary and junior secondary levels) are not educated enough to understand instructions written on the labels. Only 20.6% of the respondents are considered to have adequate education to read and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บ่อยกรณี พวกเขาสามารถทำให้เข้าใจผิดแก่ลูกค้า มันคือสังเกตว่า ส่วนใหญ่ของยาฆ่าแมลงที่จำหน่ายให้กับเกษตรกรในภาชนะปจะใช้เช่นขวดน้ำ ขวดเครื่องดื่มซ่า แอลกอฮอล์ขวด หรือซอง (รูป 2) มันถูกเปิดเผยจากการอภิปรายกลุ่มย่อยว่า บางส่วนของผู้ขายสามารถจงใจ หรือ จากความไม่รู้เข้าใจผิดลูกค้า โดยการขายผลิตภัณฑ์ไม่ถูกต้องกับพวกเขา ในบ่อ เกษตรกรกล่าวระหว่างการอภิปรายกลุ่มย่อย: "ผมไปซื้อแมลงฆ่าตัวเรือดในบ้าน แต่สิ่งที่ผู้หญิงขายยาฆ่าแมลงที่นำออก และต้องการขายถูกโพรพานิลซึ่งเป็นสารกำจัดวัชพืช แม้หลังจากที่ผู้หญิงบอกว่า มันไม่ถูกต้อง เธอโต้เถียงว่า เป็น เพราะว่าผู้ปฏิบัติงานเกษตรที่เธอซื้อมันกล่าวว่า" การตรวจสอบเรื่องนี้การสำรวจขนาดเล็กดำเนินการ ผู้ปฏิบัติงานมีนามสกุลดูแลแมลงกระจายมาติดต่อซื้อ chlorpyrifos ซึ่งเขากล่าวว่า เขามีขาย เขานำโพรพานิล และอ้างว่า ยาฆ่าแมลงสองเท่ากัน หลังจากซื้อโพรพานิลจากเขา เขาถูกถามนำ chlorpyrifos นอกจากโพรพานิล เขาไม่มี chlorpyrifos แต่ไปกับผู้จัดจำหน่ายท้องถิ่นซื้อบาง นี้แสดงให้เห็นส่วนขยายผู้ปฏิบัติงาน ในกรณีนี้ ว่าคุ้นเคยกับรหัสแมลง นี้เป็นการบ่งชี้ว่า เกษตรกรไม่มีการศึกษาบางครั้งซื้อ และขายสินค้าผิดไม่รู้3.3. แหล่งที่มาของยาฆ่าแมลง ผลจากการสัมภาษณ์ระบุว่า 46% ของยาฆ่าแมลงที่ใช้ในสาธารณรัฐเซียร์ราลีโอนมาจากบรรจุภัณฑ์ และการแปรรูปโรงงานในสาธารณรัฐกินีจากที่พวกเขาป้อนเซียร์ราลีโอนอย่างผิดกฎหมาย (3 รูป) พวกเขาเข้ามาในประเทศ โดยไม่มีการศึกษาขนาดเล็กที่ผู้ค้าที่ไม่เข้าใจคำแนะนำที่เขียนในกระดานสนทนากลุ่มของ French.Focus เปิดเผยว่า ส่วนใหญ่ของซัพพลายจำกัดของยาฆ่าแมลงที่ถูกต้องตามกฎหมายที่มาจากฟรีทาวน์ ยังตกในมือของผู้เข้าพักเช่นในกรณีที่กล่าวข้างต้น ปรากฏว่า สารกำจัดศัตรูพืชการผิดกฎหมาย importated ในเซียร์ราลีโอน และขณะนี้แสดงถึงการใช้ที่ไม่สามารถควบคุม มันต้องมีกฎระเบียบ อย่างไรก็ตาม อิงการสัมภาษณ์ดำเนินการเดิมพันควบคุมศัตรูพืชการศึกษานี้ถือมีความเห็นว่า ระดับของการนำเข้าดังกล่าวผิดกฎหมายต่ำ และดังนั้น จะทำให้มีผลกระทบเชิงลบน้อยที่สุด ความคาดหวังเหล่านี้ได้ไม่ถูกธรรม โดยหลักฐานการวิจัยใด ๆ หน่วยควบคุมและกำจัดแมลงควรจะควบคุม และตรวจสอบการใช้ยาฆ่าแมลง อย่างไรก็ตาม สัมภาษณ์และโฟกัสกลุ่มสนทนาพบว่า แทนการควบคุม และตรวจสอบการใช้ยาฆ่าแมลงให้มา คนนามสกุลมักจะขายหุ้นให้มาผู้จัดจำหน่ายที่ถนนที่จะขายให้กับเกษตรกร พบว่า 26.4% ของผู้ตอบไม่ทราบแหล่งที่มาของยาฆ่าแมลงที่ใช้ พวกเขาเพียงแค่ไปตลาด และซื้อจากผู้ค้าจิ๊บจ๊อย มีหลักฐานว่า เทรดเดอร์ลักบางครั้งทำให้เข้าใจผิดของลูกค้า (กรณีชาวนาที่กล่าวถึงข้างต้น) ซึ่งหมายความว่า มีความเสี่ยงสูงของการซื้อยาฆ่าแมลงที่ไม่ถูกต้อง จากการอภิปรายกลุ่มย่อย เกษตรกรกล่าวว่า บางครั้งพืชที่พวกเขาซื้อจากเทรดเดอร์ลักมีสูญเสีย 'พลัง' ให้เมื่อผู้ใช้เหล่านั้น ไม่มีประสิทธิภาพ บ่งชี้ว่า เกษตรกรไม่ทราบสิ่งที่พวกเขาจะซื้อ แมลงชนิดใดก็สามารถใช้ได้แม้ไม่เหมาะสำหรับแมลงเป้าหมาย3.4. การฝึกอบรม และการศึกษา จะพบว่า 71% ของผู้ตอบไม่เคยได้รับการฝึกอบรมใช้ยาฆ่าแมลง บางรูปแบบของการฝึกอบรมรับเพียง 17% และ 80% ของเกษตรกรที่ผ่านการฝึกอบรมเหล่านี้ได้รับการฝึกอบรมอย่างไม่เป็นทางจากเกษตรกรที่ได้รับการฝึกฝน ดังนั้น วิธีการประยุกต์จะจับจด และส่วนใหญ่ โดยการลองผิด นี้มีผลกระทบสำคัญต่อสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของเกษตรกร อย่างไรก็ตาม มีกลุ่มของบุคลากรที่อยู่ในเมืองใหญ่ทั่วประเทศ บางส่วนของเหล่านี้จะแนบอยู่กับรัฐบาลและควบคุมหน่วยและบางหน่วยควบคุมศัตรูพืชที่ส่วนตัว ส่วนใหญ่ของบุคลากรเหล่านี้มีโอกาสกึ่งเยาวชนที่ไม่เข้าใจความซับซ้อนของสารกำจัดศัตรูพืช พวกเขาจะมาพร้อมกับอุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคลแม้ว่าพวกเขามักจะไม่ใช้ตามที่ตั้งใจไว้ ในระหว่างการสนทนาของกลุ่มเหล่านี้ ก็พบว่า บุคลากรเหล่านี้ไม่ใช้ยาฆ่าแมลงในฟาร์มข้าวยกเว้นฟาร์มที่เป็นเจ้าของเจ้าหน้าที่ของรัฐที่สามารถที่จะจ้างพวกเขา พวกเขาใช้ยาฆ่าแมลงกับบ้านและสำนักงานส่วนใหญ่นั้น บุคลากรเหล่านี้ยังไม่ทราบความแตกต่างระหว่างของยาฆ่าแมลงที่ใช้ จากการสัมภาษณ์ มันถูกพบว่า 56.4% ของเกษตรกรมีการศึกษาไม่เป็นทางการ (รูปที่ 4a) ร้อยละยี่สิบสาม (หลัก และจูเนียร์ระดับรอง) ไม่ได้รับการศึกษาพอที่จะเข้าใจคำแนะนำที่เขียนบนฉลาก เพียง 20.6% ของผู้ตอบที่จะเป็นการศึกษาที่เพียงพอในการอ่าน และ