Just like the week before, she kept

Just like the week before, she kept her ears open for any sound the doorbell made, turning her head each time in expectation.

Taeyeon arrived on time and smiled when she saw Tiffany there.

Unknown to Tiffany, Taeyeon had been asking Key about her for the entire week. She was also hoping to be able to see her again.

“Hi,” greeted Taeyeon as she made her way to where Tiffany was standing – which was luckily right by the dining table so she had an excuse to approach her.

“Hi. You’re on time today. No deadline?” asked Tiffany, watching Taeyeon pour herself a drink.

“Nope. You’re early. Also no deadline?”

“My staff has everything under control.”

“That’s nice. I wish I had staff to help me finish my projects,” said Taeyeon.

“Why don’t you have at least one assistant?”

“I don’t feel the need for it yet. Maybe when I’ve established myself more.” Taeyeon then finished her drink. “Cold, huh?” she said, since she had noticed the long-sleeved top Tiffany was wearing from the moment she saw her. Heck, she’d noticed everything from top to toe. It was hard not to. She was, according to Taeyeon, the prettiest woman in that building and in that entire part of town.

“Yeah. Can you believe how abruptly fall ended?”

“Tell me about it. I’ve even taken out my sweaters and winter coats,” said Taeyeon.

“Let’s hope that it’s just a temporary thing. I don’t want winter to come so soon.”

“Me too. Although, winter means Christmas. That part I like,” Taeyeon said with a smile.

“Same here.” Tiffany returned the smile before they simultaneously drank from their glasses, hiding the shyness.

Key soon announced that they should move to the living room, signaling the start of the sharing session.

Taeyeon took a seat on the couch and, to her delight, watched Tiffany sit down next to her.

People began talking, telling their stories and experiences while the rest listened.

Halfway through, Taeyeon had to go to the toilet so she excused herself, leaving her seat.

That was when Yuri arrived. She greeted Key and everyone there cheerfully, saw the empty spot next to Tiffany and sat there before Tiffany could say anything.

“Hey,” Yuri greeted Tiffany.

“Hi. Um-…” Tiffany wanted to tell Yuri that the spot was taken but the tall woman had launched into a talk about how crazy traffic was that night, explaining why she was late.

Out of politeness, Tiffany patiently waited until Yuri was done talking but when the woman finally ended her monologue, Tiffany saw Taeyeon already sitting somewhere else, right across the room.

She felt very disappointed and sorry as she looked at her, hoping that Taeyeon would meet her gaze so she could apologize. But the woman never looked at her again for the rest of the night let alone approach her, and it was hard for Tiffany to find the right moment to go up to Taeyeon and talk to her because the woman was constantly surrounded by other people and Yuri never left Tiffany’s side for more than a few seconds.

With a deep sigh, she ended up watching Taeyeon bid everyone goodnight a good one and a half hours later.

Their eyes finally met when Taeyeon was waving goodbye to the room but the latter looked away instantly, indirectly causing a slight twinge of sadness poking at Tiffany’s heart.

Why are you avoiding me, Taeyeon? I thought we were getting along just fine? And darn it! I forgot to ask for her number. Again. Great job, Tiffany. Simply marvelous.

—-

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหมือนสัปดาห์ก่อน เธอเก็บหูเธอเปิดเสียงกริ่งบ้านทำ เปิดหัวของเธอทุกครั้งในความคาดหวังTaeyeon ถึงเวลา และยิ้มเมื่อเธอเห็นทิฟฟานี่มีไม่รู้จักกับทิฟฟานี่ Taeyeon ได้ถูกถามคีย์นางสัปดาห์ทั้งหมด เธอยังหวังที่จะเห็นเธออีกครั้ง"สวัสดี รับการต้อนรับ Taeyeon เธอทำเธอไปที่ทิฟฟานี่ยืน – ที่เคยโชคดี ด้วยโต๊ะรับประทานอาหารเธอก็จะเข้าหาเธอ"สวัสดี คุณในเวลาวันนี้ ไม่กำหนดเวลาหรือไม่ "ถามทิฟฟานี่ ชม Taeyeon เทเครื่องดื่มตัวเอง"Nope คุณต้น ยังไม่กำหนดเวลาหรือไม่""ฉันมีทุกสิ่งทุกอย่างภายใต้การควบคุม""ก็ดี ฉันต้องการฉันมีพนักงานจะช่วยให้ฉันเสร็จสิ้นโครงการของฉัน กล่าวว่า Taeyeon"ทำไมคุณไม่น้อยผู้ช่วยหรือไม่""ไม่รู้สึกต้องการก็ยัง บางทีเมื่อฉันได้สร้างตัวเองเพิ่มเติม" Taeyeon เสร็จเธอดื่มแล้ว "เย็น ฮะ? " เธอกล่าวว่า เนื่องจากเธอพบสวมที่แขนยาวด้านทิฟฟานี่จากช่วงเวลาที่เธอเห็นเธอ Heck เธอก็สังเกตเห็นตั้งแต่หัวจรดเท้า ไม่ยากไป เธอ ตาม Taeyeon ผู้หญิงสวยที่สุด ในอาคารนั้น และ ในส่วนที่ทั้งเมือง"ใช่ สามารถคุณเชื่อทันทีว่าการสิ้นสุดของฤดูใบไม้ร่วง""บอกฉันเกี่ยวกับมัน ฉันได้เอาเสื้อกันหนาวและเสื้อหนาว ของฉัน"ว่า Taeyeon"หวังว่า มันเป็นเพียงสิ่งชั่วคราว ฉันไม่ต้องหนาวมาให้เร็ว ๆ นี้""ฉันเกินไป แม้ว่า หนาวหมายถึง คริสต์มาส ส่วนที่ชอบ Taeyeon กล่าว ด้วยรอยยิ้ม"เดียวกันที่นี่" ทิฟฟานี่กลับยิ้มก่อนจะพร้อมดื่มจากแว่นตาของพวกเขา ซ่อนความอายที่คีย์เร็ว ๆ นี้ประกาศว่า พวกเขาควรย้ายไปห้องนั่งเล่น สัญญาณเริ่มต้นของเซสชันใช้ร่วมกันTaeyeon เอานั่งบนโซฟา แล้ว เพื่อความสุขของเธอ ดูทิฟฟานี่นั่งลงข้างเธอคนเริ่มพูด บอกเรื่องราวและประสบการณ์ของพวกเขาในขณะเหลือฟังกลาง Taeyeon ได้ไปห้องน้ำเพื่อให้เธอได้ขอตัวเอง ออกจากที่นั่งของเธอที่ถูกเมื่อถึง Yuri เธอรับการต้อนรับคีย์ และทุกคนมีเห็นจุดว่างติดกับทิฟฟานี่ cheerfully และนั่งก่อนที่ทิฟฟานี่จะพูดอะไร"Hey," Yuri รับการต้อนรับทิฟฟานี่"สวัสดี อึม-..." ทิฟฟานี่อยากบอก Yuri ที่จุดถูกนำ แต่หญิงสูงได้เปิดตัวไปพูดคุยเกี่ยวกับการจราจรอย่างไรบ้า ถูกคืน อธิบายทำไมเธอช้าจาก politeness ทิฟฟานี่อดทนรอจนถึง Yuri ทำพูดแต่เมื่อผู้หญิงสุดท้ายสิ้นสุดลงเธอ monologue ทิฟฟานี่เห็น Taeyeon แล้วนั่งแฟนตาซี ข้ามห้องเธอรู้สึกผิดหวังมาก และเสียใจเธอมองเธอ หวังว่า Taeyeon จะตรงกับสายตาของเธอเพื่อให้เธอสามารถขอโทษ แต่ผู้หญิงไม่เคยมองเธออีกครั้งที่เหลือของคืน ประสาวิธีเธอ มันไม่ยากสำหรับทิฟฟานี่หาช่วงขวาไปค่า Taeyeon และพูดคุยกับเธอเนื่องจากผู้หญิงถูกล้อมกรอบ โดย Yuri และคนอื่น ๆ ตลอดเวลาไม่เคยทิ้งด้านของทิฟฟานี่มากกว่าไม่กี่วินาทีมีล่องลึก เธอสิ้นสุดขึ้นชม Taeyeon ประมูลทุกคนอวยเป็นดีหนึ่งชั่วโมงครึ่งในภายหลังตาสุดท้ายพบเมื่อ Taeyeon ถูกโบกลาห้อง แต่หลังมองไปทันที โดยทางอ้อมทำให้ twinge เล็กน้อยของความโศกเศร้า poking ที่หัวใจของทิฟฟานี่เหตุคุณหลีกเลี่ยงฉัน Taeyeon ผมคิดว่า เราได้รับไปเพียงดี และ darn มัน ฉันลืมที่จะถามสำหรับหมายเลขของเธอ อีกครั้ง งานดี ทิฟฟานี่ กด—-

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เช่นเดียวกับสัปดาห์ก่อนที่เธอเก็บหูของเธอเปิดให้บริการสำหรับเสียงใด ๆ ออดทำให้หันหัวของเธอเวลาอยู่ในความคาดหวังของแต่ละแทยอนมาถึงในเวลาและยิ้มเมื่อเธอเห็นทิฟฟานี่มีรู้จักกับทิฟฟานี่, แทยอนได้รับการถามสำคัญเกี่ยวกับเธอ ทั้งสัปดาห์ นอกจากนี้เธอยังหวังว่าจะได้เห็นเธออีกครั้ง"สวัสดี" ได้รับการต้อนรับแทยอนขณะที่เธอทำทางของเธอไปยังที่ที่ทิฟฟานี่กำลังยืน - ซึ่งเป็นโชคดีที่ถูกต้องโดยโต๊ะอาหารเพื่อให้เธอได้มีข้ออ้างที่จะเข้าใกล้เธอ"สวัสดี คุณอยู่ในเวลาในวันนี้ ไม่มีกำหนด? "ถามทิฟฟานี่, แทยอนดูเทเครื่องดื่มตัวเอง"Nope คุณต้น นอกจากนี้ยังมีกำหนดเวลาหรือไม่? " "พนักงานของฉันมีทุกอย่างภายใต้การควบคุม." "นั่นเป็นเรื่องดี ฉันต้องการฉันมีพนักงานจะช่วยให้ฉันเสร็จสิ้นโครงการของฉัน "แทยอนกล่าวว่า"ทำไมคุณไม่มีอย่างน้อยหนึ่งผู้ช่วย?" "ผมไม่ได้รู้สึกว่าต้องสำหรับมันยัง บางทีเมื่อผมได้สร้างตัวเองมากขึ้น. "แทยอนแล้วเสร็จเครื่องดื่มของเธอ "เย็นฮะ?" เธอกล่าวว่าตั้งแต่ที่เธอได้สังเกตเห็นแขนยาวด้านบนทิฟฟานี่ได้รับการสวมใส่จากช่วงเวลาที่เธอเห็นเธอ Heck เธอก็สังเกตเห็นทุกอย่างตั้งแต่หัวจรดเท้า มันก็ยากที่จะไม่ เธอเป็นตามที่แทยอนผู้หญิงที่สวยที่สุดในอาคารที่และในการที่ส่วนหนึ่งของเมืองทั้ง"ใช่ คุณสามารถเชื่อว่าทันทีที่ตกสิ้นสุดวันที่? " "บอกฉันเกี่ยวกับมัน ฉันเอาได้ออกเสื้อกันหนาวและเสื้อโค้ตฤดูหนาวของฉัน "แทยอนกล่าวว่า"เราหวังว่ามันเป็นเพียงสิ่งชั่วคราว ฉันไม่ต้องการที่จะมาในช่วงฤดูหนาวดังนั้นเร็ว ๆ นี้. " "ฉันเกินไป แม้ว่าฤดูหนาวหมายถึงคริสมาสต์ ส่วนหนึ่งที่ผมชอบว่า "แทยอนกล่าวด้วยรอยยิ้ม"เดียวกันที่นี่." ทิฟฟานี่กลับมามีรอยยิ้มก่อนที่พวกเขาพร้อมดื่มจากแก้วของพวกเขาซ่อนความเขินอายที่สำคัญเร็ว ๆ นี้ประกาศว่าพวกเขาควรจะย้ายไปยังห้องนั่งเล่น, การส่งสัญญาณเริ่มต้นของ เซสชั่นที่ใช้ร่วมกันแทยอนนั่งอยู่บนโซฟาและเพื่อความสุขของเธอดูทิฟฟานี่นั่งลงข้าง ๆ เธอคนเริ่มพูดคุยบอกเรื่องราวและประสบการณ์ของพวกเขาในขณะที่ส่วนที่เหลือฟังผ่านครึ่งทาง, แทยอนต้องไปเข้าห้องน้ำเพื่อที่เธอ ขอตัวเองออกจากที่นั่งของเธอนั่นคือเมื่อยูริมาถึง เธอได้รับการต้อนรับที่สำคัญและทุกคนมีความสุขเห็นจุดที่ว่างเปล่าที่อยู่ติดกับทิฟฟานี่และนั่งอยู่ตรงนั้นก่อนที่ทิฟฟานี่จะพูดอะไร"เฮ้" ยูริทิฟฟานี่ได้รับการต้อนรับ"สวัสดี Um- ... "ทิฟฟานี่อยากจะบอกยูริว่าจุดที่ถูกนำ แต่ผู้หญิงสูงได้เปิดตัวในการพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการจราจรบ้าเป็นคืนที่อธิบายว่าทำไมเธอก็สายออกจากความสุภาพ, ทิฟฟานี่อดทนรอจนกระทั่งยูริก็ทำพูด แต่ เมื่อผู้หญิงคนเดียวในที่สุดก็สิ้นสุดวันที่เธอเห็นทิฟฟานี่แทยอนแล้วนั่งอยู่ที่อื่นที่เหมาะสมในห้องพักเธอรู้สึกผิดหวังมากและเสียใจที่เธอมองที่เธอหวังว่าแทยอนจะได้พบกับสายตาของเธอเพื่อที่เธอจะขอโทษ แต่ผู้หญิงไม่เคยมองมาที่เธออีกครั้งสำหรับส่วนที่เหลือของคืนนับประสาเข้าใกล้เธอและมันก็ยากสำหรับทิฟฟานี่ที่จะหาช่วงเวลาที่เหมาะสมที่จะไปถึงแทยอนและพูดคุยกับเธอเพราะผู้หญิงคนนั้นถูกล้อมรอบอย่างต่อเนื่องโดยคนอื่น ๆ และยูริ ไม่เคยออกจากด้านทิฟฟานี่ไม่กี่วินาทีมากกว่าด้วยการถอนหายใจลึก ๆ เธอจบลงด้วยการดูแทยอนเสนอราคาทุกคนราตรีสวัสดิ์ดีหนึ่งชั่วโมงครึ่งต่อมาสายตาของพวกเขาในที่สุดก็พบกันเมื่อแทยอนได้รับการโบกมือลาห้อง แต่หลังมองออกไป ทันทีทางอ้อมทำให้เจ็บใจเล็กน้อยของความโศกเศร้าจิ้มที่หัวใจทิฟฟานี่ทำไมคุณหลีกเลี่ยงฉันแทยอน? ผมคิดว่าเราได้รับพร้อมได้ดี? และสาปมัน! ฉันลืมที่จะขอเบอร์โทรศัพท์ของเธอ อีกครั้ง ผลงานยอดเยี่ยม, ทิฟฟานี่ เพียงที่ยิ่งใหญ่-

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหมือนสัปดาห์ก่อน เธอเก็บหูเปิดเสียงกริ่ง ใด ๆ , เปลี่ยนหัวเธอทุกครั้งในความคาดหมาย

แทยอนมาถึงในเวลาและยิ้มเมื่อเห็นทิฟฟานี่นั้น

ไม่รู้จักกับทิฟฟานี่ แทยอนถูกถามคีย์เกี่ยวกับเธอทั้งสัปดาห์ เขาก็หวังจะได้เห็นเธออีก

" สวัสดี" ทักทายแทยอนเธอทำทางของเธอเพื่อที่ทิฟฟานี่ยืนอยู่ ( ซึ่งโชคดีที่ข้างๆโต๊ะเธอจึงมีข้ออ้างที่จะเข้าใกล้เธอ

" สวัสดี คุณมาตรงเวลา ไม่มีกำหนด ? " ถามทิฟฟานี่มองแทยอนให้ตัวเองดื่ม . . .

" ไม่ คุณมาเร็วจัง ยังไม่มีกำหนด ? "

" พนักงานของฉันมีทุกอย่างภายใต้การควบคุม . "

" ดีจังฉันต้องการฉันมีพนักงานที่จะช่วยให้ฉันเสร็จสิ้นโครงการของฉัน " แทยอน

" ทำไมไม่คุณมีอย่างน้อยหนึ่งผู้ช่วย ? "

" ฉันก็ไม่ได้ต้องการมันเลย บางทีเมื่อฉันได้ตั้งตัวเองขึ้น " แทยอนแล้วดื่มเสร็จเธอ " หนาวเหรอ ? " เธอกล่าวว่า เธอได้สังเกตเห็นแขนยาวด้านบน ทิฟฟานี่ใส่จากช่วงเวลาที่เธอเห็นหล่อน อะไร เธอจะเห็นทุกอย่างจากบนนิ้วเท้ามันก็ยากที่จะไม่ เธอตามแทยอน , ผู้หญิงที่สวยที่สุดในตึก และในส่วนที่ทั้งหมดของเมือง

" ครับ คุณเชื่อไหมว่าเขาล้มลง ? "

" บอกฉันเกี่ยวกับมัน ผมเอาเสื้อกันหนาวเสื้อหนาวของฉันและกล่าวว่า " แทยอน

" เราหวังว่ามันจะเป็นแค่ชั่วคราวเท่านั้น ฉันไม่อยากให้ฤดูหนาวมาเร็วขนาดนี้ "

" ฉันก็เหมือนกัน แม้ว่าฤดูหนาวหมายถึงวันคริสต์มาสส่วนผมชอบ " แทยอนพูดยิ้ม

" เหมือนกันค่ะ " ทิฟฟานี่กลับยิ้มก่อนที่พวกเขาพร้อมดื่มจากแก้ว , ซ่อนความอาย .

คีย์แล้วประกาศว่าพวกเขาควรย้ายไปห้องนั่งเล่น สัญญาณเริ่มต้นของช่วงของการแบ่งปัน

แทยอนเอาที่นั่งบน โซฟาและเพื่อความสุขของเธอดูทิฟฟานี่นั่งลงข้างๆเธอ . . . .

คนเริ่มพูดบอกเรื่องราวของพวกเขาและประสบการณ์ในขณะที่ส่วนที่เหลือฟัง

ไป แทยอนต้องไปห้องน้ำ เธอแก้ตัวเองออกจากที่นั่งของเธอ

ตอนนั้นยูริมาถึงแล้ว เธอทักทายคีย์ และทุกคนมีกำลังใจ เห็นที่ว่างข้างๆทิฟฟานี่และนั่งอยู่ตรงนั้น ก่อนที่ทิฟฟานี่จะพูดอะไรก็ได้

" เฮ้ " ยูริทักทายทิฟฟานี่

" สวัสดีอืม . . . . . . . . . . . " ทิฟฟานี่บอกยูริว่า จุดที่ถ่าย แต่คนตัวสูงมีผู้หญิงเปิดตัวเข้าไปคุยว่าบ้าการจราจรคืนนั้น เธออธิบายว่าเป็นสาย . . .

จากความสุภาพ ทิฟฟานี่อย่างอดทน รอจนกว่ายูริพูดจบ แต่เมื่อผู้หญิงจบลงในที่สุดว่าเธอ ทิฟฟานี่เห็นแทยอนแล้ว นั่งที่อื่น ตรงข้ามห้อง

เธอรู้สึกผิดหวัง และเสียใจเมื่อเธอมองเธอ หวังว่าแทยอนจะเจอสายตาเธอเพื่อที่เธอจะได้ขอโทษ แต่ผู้หญิงไม่เคยมองเธออีกครั้งสำหรับส่วนที่เหลือของคืนแค่เข้าใกล้เธอและมันก็ยากสำหรับทิฟฟานี่เพื่อหาช่วงเวลาที่เหมาะสมที่จะไป แทยอน และพูดคุยกับเธอ เพราะผู้หญิงที่ถูกล้อมรอบอย่างต่อเนื่องโดยคนอื่น ๆ และ ยูริ ทิฟฟานี่ไม่เคยด้านซ้ายมากกว่าไม่กี่วินาที

พร้อมกับถอนหายใจลึก เธอจึงมองแทยอนประมูลทุกคนราตรีสวัสดิ์ดีหนึ่งครึ่ง ชม. .

สายตาของพวกเขาได้พบกับเมื่อแทยอนโบกมือบอกลาห้อง แต่หลังมองออกไปทันที โดยอ้อม ทำให้เจ็บใจเล็กน้อยของความเศร้า เจาะหัวใจทิฟฟานี่

ทำไมคุณถึงหลบหน้าฉัน แทยอน ? ฉันคิดว่าเราเข้ากันได้ดี ? และ นังบ้า ! ฉันลืมที่จะขอเบอร์เธอด้วยล่ะ อีกครั้ง เยี่ยมมาก ทิฟฟานี่ เพียงแค่เด็ด

--
.