Composed upon WestminsterBridge,Sep

Composed upon Westminster
Bridge,Sept.3,1802
Earth has not anything to show more fair: Dull would he be of soul who could pass by A sight so touching in its majesty: This City now doth like a garment wear
5 The beauty of morning; silent,bare,Ships,towers,domes,theatres,and temples lie Open unto the fields,and to the sky; All bright and glittering in the smokeless air. Never did sun more beautifully steep
10 In his first splendour valley,rock,or hill; Ne'er saw I, never felt, a calm so deep! The river glideth at his own sweet will:Dear God! the very houses seem asleep; And all that mighty heart is lying still!

I Wandered Lonely as a Cloud
I wandered lonely as a cloud That floats on high o'er vales and hills,When all at once I saw a crowd,A host,of golden daffodils;
5 Beside the lake,beneath the trees,Fluttering and dancing in the breeze. Continuous as the stars that shine And twinkle on the milky way,they stretched in never-ending line
10 Along the margin of a bay:Ten thousand saw I at a glance,Tossing their heads in sprightly dance The waves beside them danced; but they Out-did the sparkling waves in glee:
15 A poet could not but be gay In such a jocund company: I gazed - and gazed - but little thought What wealth the show to me had brought: For oft,when on my couch I lie
20 In vacant or in pensive mood,They flash upon that inward eye Which is the bliss of solitude; And then my heart with pleasure fills,And dances with the daffodils.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประกอบกับ Westminster
สะพาน Sept.3,1802
โลกมีอะไรที่จะแสดงความเป็นธรรมมากขึ้นไม่น่าเบื่อเขาจะเป็นของจิตวิญญาณที่สามารถผ่านสายตาเพื่อให้สัมผัสในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเมืองนี้ตอนนี้ก็จะเหมือนการสวมใส่เสื้อผ้าที่
5 ความงามของเช้า ; เงียบเปลือย, เรือ, อาคาร, โดม, โรงละครและวัดนอนเปิดแก่ฟิลด์และขึ้นไปบนฟ้า; ทั้งหมดสดใสและแวววาวไร้ควันในอากาศ ไม่เคยทำดวงอาทิตย์ที่สูงชันมากขึ้นอย่างสวยงาม
10 ในครั้งแรกของความงดงามหุบเขาหินหรือเนินเขา; ไม่เคยเห็นฉันไม่เคยรู้สึกสงบลึก! แม่น้ำ glideth ที่จะหวานของตัวเอง: เรียนพระเจ้า! บ้านมากดูเหมือนหลับ; ! และทุกหัวใจอันยิ่งใหญ่ที่ยังคงนอนอยู่ฉันเดินเหงาเป็นเมฆฉันเดินเหงาเป็นเมฆที่ลอยอยู่บนที่สูงเอ่อหุบผาและเนินเขาเมื่อทั้งหมดในครั้งเดียวที่ผมเห็นฝูงชน, โฮสต์ของแดฟโฟดิทองคำ5 ข้าง ทะเลสาบใต้ต้นไม้กระพือและการเต้นรำในสายลม อย่างต่อเนื่องเป็นดาวที่ส่องแสงและกระพริบตาในทางช้างเผือกที่พวกเขายืดในที่ไม่มีที่สิ้นสุดสาย10 พร้อมขอบของอ่าว: สิบพันเห็นฉันได้อย่างรวดเร็วโยนหัวของพวกเขาในการเต้นรำมีชีวิตชีวาคลื่นข้างเต้น; แต่พวกเขาไม่ออกคลื่นประกายในความยินดี: 15 กวีไม่ แต่จะเป็นเกย์เช่นใน บริษัท ที่มีชีวิตชีวา: ผมมอง - และจ้องมอง - แต่คิดว่าสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ความมั่งคั่งแสดงให้ฉันได้นำ: สำหรับบ่อย ๆ เมื่ออยู่บนโซฟาของฉัน ฉันนอน20 ในที่ว่างหรืออยู่ในอารมณ์หม่นพวกเขากระพริบตาเมื่อเข้าที่ซึ่งเป็นความสุขของความเหงา; แล้วหัวใจของฉันมีความสุขเติมและเต้นรำกับแดฟโฟดิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่งบนสะพาน Westminster
,
sept.31802 แผ่นดินมีไม่อะไรจะให้ยุติธรรมมากขึ้น : ซึมเซา เขาจะมีจิตวิญญาณที่ผ่านไปเห็นซึ้งในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว : เมืองนี้ตอนนี้ก็เหมือนสวมใส่เสื้อผ้า
5 ความงามของเช้า เงียบ , เปลือย , เรือ , อาคาร , โดม , โรงละคร , และวัด เปิดไว้กับเขตข้อมูล และท้องฟ้าที่สดใสแวววาว ; ทั้งหมดและในอากาศ ไร้ควันไม่เคยรับแสงอาทิตย์อย่างสวยงามชัน
10 แรกของเขางดงามหุบเขาหินหรือเนินเขา ไม่เคยเห็น ไม่เคยสัมผัส ความสงบลึกมาก ! แม่น้ำ glideth จะหวานของเขาเอง : พระเจ้า บ้านมาก ดูเหมือนจะหลับ และหัวใจที่ยิ่งใหญ่คือ นอนนิ่งๆ

ฉันเดินโดดเดี่ยวเป็นเมฆ
ฉันเดินโดดเดี่ยวเป็นเมฆที่ลอยสูงเบื้องบนหุบเขาและเนินเตี้ย เมื่อทั้งหมดที่ผมเคยเห็นฝูงชน , โฮสต์ดอกแดฟโฟดิลสีทอง ;
5 ข้างทะเลสาบใต้ต้นไม้สั่นไหวและเต้นอยู่ในสายลม อย่างต่อเนื่องเป็นดวงดาวที่ส่องแสงระยิบระยับบนทางช้างเผือก มันยืดไม่มีที่สิ้นสุดบรรทัด
10 ตามขอบของอ่าว : หมื่นเห็นฉันมอง โยนหัวของพวกเขาในชีวิตชีวาเต้นรำคลื่นข้างๆเต้น แต่เขาออกมาทำคลื่นเป็นประกายในชมรม :
15 กวีอาจไม่ได้ แต่เป็น เกย์ เช่น บริษัท ความร่าเริง : ฉันจ้องมองและจ้องดูแต่น้อยคิดว่าทรัพย์สมบัติอะไรให้ฉันนำสำหรับบ่อยๆ เมื่ออยู่บนโซฟาที่ผมนอน
20 ว่างหรือหม่นอารมณ์พวกเขาแฟลชเมื่อเข้าไปด้านในตาซึ่งคือความสุขของความสันโดษ ; และ แล้วหัวใจของฉันด้วยความสุขเติม และเต้นรำกับแดฟโฟดิล