Faith and FashionThe wearing of Mus

Faith and Fashion

The wearing of Muslim attire by women can set off heated debates about religious expression in some countries, while in Southeast Asia its given rise to a style-conscious 'hijabster' movement.
Ampannee Satoh, a Thai-Muslim artist who was studying in France at the time, was among those who took a stand. She took photographs of herself in front of the Eiffel Tower and other iconic sites, wearing a bright and colourful niqab that showed only her eyes. The pictures were exhibited publicly and were widely admired.
"I believe that the desire to wear something is a matter of individual right," Ms Ampannee said. "If we set aside religious matters and talk about basic humanity, everyone, as a human, has the right to have options and do what they desire as long as it doesn't cause negative consequences.
"We are living in a modern world where issues like this are supposed to have been abolished and where we should respect the beliefs of one another. I think it's not fair for a person to be ostracised simply because they wear something different."

Her beautiful photographs touched the hearts of many Muslims, but the campaign against the ban ultimately failed and it took effect in 2010, with fines of 150 euros (6,040 baht) for violators. It followed an earlier prohibition passed in 2004 against the wearing of all conspicuous religious symbols in public schools -- Islamic veils, headscarves, turbans and hijabs included.
French authorities claimed that the purpose of the ban was to increase security. The law makes it illegal for anyone to cover their face in a public place. While it also covers balaclavas and hoods, it has been criticised as targeting Muslim women.
The ban was upheld last year by the European Court of Human Rights, which accepted Paris's argument that the law was based on "a certain idea of living together".

However, opponents argue that the ban reflects a lack of respect for humanity and encroaches on individual and religious freedoms.
The wearing of Muslim attire has been debated across the world. Even in Egypt where almost 95% of the people are Muslims, the issue of wearing a veil has been profoundly divisive.
Recently, the Egyptian government banned children from wearing hijabs, especially in primary school, arguing that Islamic teaching doesn't require girls to wear the hijab until they reach puberty. No specific age is specified.
However, passions run deep on both sides, and there was even a report of an Egyptian teacher who beat a girl and cut off a lock of her hair because she did not wear a hijab to class.
The Arabic word hijab refers to any modest clothing worn by women but it is most commonly associated with the headscarf. The niqab leaves only the eyes visible, while the Afghan-style burqa covers the entire body and face, with a grille across the eyes allowing a woman to see.
Many Islamic clerics say the Koran makes it obligatory for a female to cover her body, with only the face and hands visible, to protect her purity and deter harassment. Others say it reflects a patriarchal viewpoint that women represent temptation -- and thus keeping women covered up is necessary to protect men from giving in to their base instincts.
Whether a person covers all or part of her face depends on individual preference and practices that vary from country to country. Some academics argue, however, that the practice is rooted more in cultural traditions across different territories, and not based on theological belief.
"In the past, there were a lot of misunderstandings about wearing the hijab. Some thought it could only be worn after one joined the Hajj. Some said it was only for Muslims in the Middle East because it's dusty there. These beliefs arose because people didn't recognise the core values of Islam," says Abdullateef (Jamnong) Sukthaworn, director of the Muslim Volunteers Foundation in Thailand and a theology graduate who undertook nine years of religious studies at Al-Azhar University in Cairo.
Today, the trend is changing and more Muslim women are starting to wear the hijab and other kinds of Islamic attire. Mr Abdullateef believes it is a sign of a cleaner society where people are more tolerant and are embracing differences.
"The real Islamic teaching used to be very limited only to certain areas, but today society has opened up and people have more access to knowledge," he said. "The real core of Islamic principle is being taught widely as people who study the religion abroad start to come back and help to spread the core values of Islam.
"Especially in Thailand, there has been freedom for us Muslims to live peacefully. I can feel there is an obvious transformation, in a much better way."
Ms Ampannee agrees, saying the information and communication revolution has made the world smaller and exposed people to more knowledge about other cultures. "So we feel more comfortable doing what used to be a cultural taboo in the past."
"I've seen the change in society in the past seven years. When I was a student, only a few were spotted wearing hijabs in my university. Now it's up to 60-70%, and the trend is spreading among the younger generation."
Ms Ampannee herself did not wear a hijab before she went to France to study, but university regulations that discouraged the wearing of religious symbols moved her to challenge authority.
"I didn't feel any resistance from my peers. Nothing happened really. On the other hand, I made more friends from countries like Turkey when they knew I was a Muslim."
However, in many places in the Western world where Muslims are a minority, discrimination and Islamophobia are not uncommon. In London, a Muslim mother was attacked and had her hijab ripped off as she went to fetch her children from school.
The rise of Islamist terrorism over the past two decades has also heightened levels of fear and suspicion among some people, many of whom had long ago formed prejudicial views of anyone they saw as different from themselves. The sight of anyone wearing non-Western clothing could be enough to set off a panic about "fundamentalism" taking root in a community.
"In my view, global media are shaping certain negative perceptions toward Muslims," said Ms Ampannee. "I do care. But in the end, we know what we're doing and, as we understand the core purpose of Islam, we know our religion never teaches about any forms of violence.
"When such severe, deadly attacks occur against Muslims, we don't really know if someone purposely wants to discredit or slander Islam. The media are injecting hatred into Islam, but the core value of Islam is to be comprehended, and not be orchestrated by the media."
In Southeast Asia, "a certain idea of living together" may seem different from the one the French espouse.
Discrimination against Muslims is rare, with the possible exception of Myanmar. Most Muslim communities feel they are being treated with openness, acceptance and understanding, despite minor annoyances such as the prohibition against wearing hijabs to work or school.
"Islam has been an integral part of the landscape of Southeast Asia for a long time in our history. Muslims are not considered 'aliens' to the societies and countries of the region," says Dr Surin Pitsuwan, a former Asean secretary-general and a Muslim himself.
In Europe, on the other hand, Muslims only started arriving in the last century or so after their home countries were colonised by European powers. Many came from places such as Turkey and North Africa for economic reasons, and as long as economic conditions were good in their new homelands, there were few problems.
However, as conflict and violence in the Middle East intensified, the waves of immigration grew. And as economic conditions worsened in Europe, native Europeans started to point the finger at immigrants in general, most of whom happened to be Muslim, for taking their jobs and causing other social problems.
"The case is different with Southeast Asia," said Dr Surin. "Very few Muslims migrated to this region as a result of conflicts at home. Natives of the region have not felt alienated in their own societies and homelands. Their practices and rituals are not considered 'foreign' or objectionable."








RISE OF THE 'HIJABSTERS'
Southeast Asia is home to more than 240 million Muslims, accounting for about 40% of the combined population of the 10 Asean member states. Indonesia has the largest Muslim population,with 12.7% of the world's Muslims.
For many female Muslims in the region, wearing the hijab is normal practice but for some it has become a fashion statement, giving rise to a vibrant new fashion industry based on creating clothing that is modest and stylish at the same time.
Indeed, the rise of the "hijabsters", a term coined by The Financial Times, has been a cultural phenomenon, especially in Indonesia and Malaysia. A hijabster favours bright, colourful attire that is still Islamic, and isn't afraid to set it off with copious make-up and high heels.
Under Indonesian national and regional laws, female head-coverings are entirely optional. According to estimates by Asean Confidential, a Financial Times research service, about 10% of the female population in Indonesia wear the hijab.
The hijabsters are typically better educated than the average Indonesian woman. More than 50% of hijab-wearing women in their twenties are university graduates, according to Asean Confidential, compared with just 7.5% of the total female population.
The report goes on to say that hijabsters tend to be middle-income earners. They are typically smartphone owners and heavy users of social media, spreading fashion trends via Facebook and Instagram.
Apart from this they are heavy users of halal skincare and cosmetics products. Halal products are free from alcohol, pork-related substances and animal testing, and currently represent 10-20% of the Indonesian consumer market, the FT reports, citing the global media company Ogilvy & Mather.
In Malaysia, wearing the hij

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเชื่อและแฟชั่นสวมใส่ชุดมุสลิมผู้หญิงสามารถตั้งปิดอุ่นดำเนินเกี่ยวกับนิพจน์ทางศาสนาในบางประเทศ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เพิ่มขึ้นที่กำหนดการเคลื่อนไหวมืออาชีพ 'hijabster'Ampannee โยะ ศิลปินไทยมุสลิมที่ศึกษาในประเทศฝรั่งเศสในเวลา ที่อยู่ที่ยืน เธอเอารูปถ่ายของตัวเองหน้าหอไอเฟลและเว็บไซต์อื่น ๆ โดดเด่น ใส่ niqab สดใส และสีสันที่แสดงให้เห็นว่าดวงตาของเธอเท่านั้น รูปภาพถูกจัดแสดงอย่างเปิดเผย และถูกชื่นชมอย่างกว้างขวางนางสาว Ampannee กล่าวว่า "ฉันเชื่อว่า ความปรารถนาที่จะสวมใส่สิ่งที่ เรื่องของสิทธิแต่ละ "ถ้าเราดองเรื่องศาสนา และพูดคุยเกี่ยวกับพื้นฐานมนุษย์ คน เป็นมนุษย์ มีสิทธิที่มีตัวเลือก และทำสิ่งที่พวกเขาปรารถนาตราบใดที่มันไม่ก่อให้เกิดผลลบ"เรากำลังอาศัยอยู่ในโลกสมัยใหม่ ซึ่งประเด็นเหล่านี้ควรจะถูกยกเลิก และเราควรเคารพความเชื่อของคนอื่น ผมคิดว่า ไม่ยุติธรรมสำหรับคนที่จะ ostracised ก็เนื่องจากพวกเขาสวมใส่สิ่งอื่น "รูปถ่ายของเธอสวยงามสัมผัสหัวใจของมุสลิมหลาย แต่แคมเปญกับบ้านล้มเหลวในที่สุด และใช้ผลใน 2010 กับค่าปรับ 150 ยูโร (6,040 บาท) สำหรับผู้ฝ่าฝืน ก็ตามการ prohibition ก่อนหน้าที่ผ่านในปี 2004 กับการสวมใส่ทั้งหมดเป้าสัญลักษณ์ทางศาสนาในโรงเรียน - veils อิสลาม headscarves, turbans และ hijabs รวมเจ้าหน้าที่ฝรั่งเศสอ้างว่า วัตถุประสงค์ของบ้านเป็นการ เพิ่มความปลอดภัย กฎหมายการทำผิดกฎหมายสำหรับทุกคนเพื่อให้ครอบคลุมใบหน้าของพวกเขาในสาธารณะ ในขณะที่ยังครอบคลุม balaclavas และ hoods มันได้ถูก criticised เป็นการกำหนดเป้าหมายผู้หญิงมุสลิมบ้าน ถูกยึดถือปีศาลยุโรปว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ซึ่งยอมรับว่า กฎหมายเป็นไปตาม "บางความอาศัยอยู่ร่วมกัน" อาร์กิวเมนต์ของปารีสอย่างไรก็ตาม ฝ่ายตรงข้ามโต้แย้งว่า บ้านสะท้อนถึงการขาดการเคารพสิทธิมนุษยชน และ encroaches ในเสรีภาพทางศาสนา และแต่ละมีการยังคงสวมใส่ชุดมุสลิมทั่วโลก แม้ในอียิปต์ที่เกือบ 95% ของคนเป็นมุสลิม ปัญหาการสวมใส่ชุดที่แล้วซึ้ง divisiveเมื่อเร็ว ๆ นี้ รัฐบาลอียิปต์ห้ามเด็กจาก hijabs สวมใส่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโรงเรียน โต้เถียงว่า อิสลามสอนไม่จำเป็นต้องหญิงสวมฮิญาบจนกว่าจะถึงวัยแรกรุ่น มีระบุอายุไม่ระบุอย่างไรก็ตาม จรรโลงทำงานลึกในทั้งสองด้าน และยังมีรายงานที่ครูอียิปต์ผู้ชนะสาว และตัดล็อคของผมของเธอเนื่องจากเธอไม่ได้สวมใส่ฮิญาบชั้นฮิญาบคำภาษาอาหรับหมายถึงเสื้อผ้าใด ๆ เจียมเนื้อเจียมตัวที่สวมใส่ โดยผู้หญิง แต่มักเชื่อมโยงกับ headscarf Niqab ออกจากการตามองเห็นได้ ขณะ burqa Afghan ลักษณะครอบคลุมทั้งร่างกายและใบหน้า กับตะแกรงในตาช่วยให้ผู้หญิงดูศาสนาอิสลามมากว่า Koran ทำให้ในเพศหญิงจะครอบคลุมร่างกาย มีเฉพาะใบหน้าและมือที่มองเห็น การปกป้องความบริสุทธิ์ของเธอขัดขวางขู่บังคับ คนอื่นว่า มันสะท้อนให้เห็นถึงจุด patriarchal ที่ทดลอง - เป็นตัวแทนของสตรี และรักษาผู้หญิงที่ปล่อยดังนั้น จำเป็นต้องป้องกันไม่ให้คนให้ในสัญชาตญาณพื้นฐานของว่าบุคคลครอบคลุมทั้งหมดหรือบางส่วนของใบหน้าขึ้นอยู่กับแต่ละชอบและวิธีปฏิบัติที่แตกต่างไปจากประเทศ นักวิชาการบางโต้เถียง อย่างไรก็ตาม ว่า แบบฝึกหัดรากขึ้นในประเพณีวัฒนธรรมในดินแดนต่าง ๆ และตามความเชื่อศาสนศาสตร์ไม่"ในอดีต มีจำนวนมากเกิดความเข้าใจผิดเกี่ยวกับการสวมใส่ฮิญาบ บางคนคิดว่า มันไม่เพียงสวมใส่หลังจากที่หนึ่งเข้าร่วมฮัจญ์ บางส่วนกล่าวว่า สำหรับชาวมุสลิมในตะวันออกกลางเนื่องจากมันมีฝุ่น ความเชื่อเหล่านี้เกิดขึ้นเนื่องจากคนไม่รู้ค่านิยมหลักของอิสลาม กล่าวว่า Sukthaworn Abdullateef (Jamnong) กรรมการมูลนิธิอาสาสมัครชาวมุสลิมในประเทศไทยและจบการศึกษาเทววิทยาที่ undertook เก้าปีของการศึกษาทางศาสนาที่มหาวิทยาลัยอัลอัซฮัรไคโรวันนี้ มีการเปลี่ยนแปลงแนวโน้ม และสตรีมุสลิมมากขึ้นจะเริ่มสวมฮิญาบและชนิดอื่น ๆ ของชุดอิสลาม นาย Abdullateef เชื่อว่า เป็นเครื่องหมายของสมาคมเครื่องทำความสะอาดที่คนจะทนกับมากขึ้น และเป็นหนึ่งในบรรดาความแตกต่าง"สอนอิสลามอย่างแท้จริงที่ใช้จะจำกัดมากเฉพาะในบางพื้นที่ แต่วันนี้ได้เปิดสังคม และผู้มีสิทธิ์เข้าถึงความรู้ เขากล่าวว่า "หลักแท้จริงของหลักการอิสลามเป็นการเรียนการสอนกันอย่างแพร่หลายเป็นผู้ที่ศึกษาศาสนาต่างประเทศเริ่มกลับมา และช่วยแพร่กระจายค่านิยมหลักของอิสลาม"โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศไทย มีเสรีภาพสำหรับมุสลิมเราก็สงบ สามารถรู้สึกมีการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัด ในทางที่ดี"นางสาว Ampannee ตกลง ว่า การปฏิวัติข้อมูลและการสื่อสารมีได้เล็ก และสัมผัสคนความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่อง "เราจึงรู้สึกว่าสะดวกสบายมากขึ้นทำอะไรเคย ห้ามวัฒนธรรมในอดีต""ผมได้เห็นการเปลี่ยนแปลงในสังคมมาเจ็ดปี เมื่อนักเรียน ไม่ได้ด่างใส่ hijabs ในมหาวิทยาลัยของฉัน ตอนนี้ ได้ถึง 60-70% และแนวโน้มจะแพร่กระจายในหมู่คนรุ่นใหม่"นางสาว Ampannee ตัวเองได้สวมฮิญาบเป็นก่อนที่เธอไปเรียนที่ประเทศฝรั่งเศส แต่ข้อบังคับของมหาวิทยาลัยที่กำลังใจใส่สัญลักษณ์ทางศาสนาย้ายเธอท้าทายอำนาจ"ผมไม่ได้รู้สึกต่อต้านใด ๆ จากเพื่อนของฉัน ไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริง ๆ บนมืออื่น ๆ ฉันได้เพื่อนเพิ่มเติมจากต่างประเทศเช่นประเทศตุรกีเมื่อพวกเขารู้ว่า ผมเป็นมุสลิม"อย่างไรก็ตาม ในสถานต่าง ๆ ในโลกตะวันตกที่มีมุสลิมเป็นชนกลุ่มน้อย แบ่งแยกและ Islamophobia ได้ไม่ใช่ ในลอนดอน มารดามุสลิมถูกโจมตี และได้ฮิญาบของเธอคัดลอกปิด ตามเธอไปนำลูกจากโรงเรียนเพิ่มขึ้นของการก่อการร้ายอิสลามผ่านมาสองทศวรรษได้ยังสูงระดับของความกลัวและความสงสัยในหมู่บางคน หลายคนนานมีรูปแบบมุมมอง prejudicial ของทุกคนที่เห็นเป็นตัวเอง สายตาของผู้สวมใส่เสื้อผ้าตะวันตกอาจจะเพียงพอในการตื่นตระหนกเกี่ยวกับหลักการ "fundamentalism" ในชุมชน"ในมุมมองของฉัน โลกสื่อจะสร้างรูปร่างบางแนวลบต่อมุสลิม กล่าวว่า Ms Ampannee "ฉันดูแล แต่ในสุด เรารู้ว่าสิ่งที่เรากำลังทำ และ เราเข้าใจวัตถุประสงค์หลักของอิสลาม เรารู้ว่า ศาสนาของเราไม่เคยสอนเกี่ยวกับความรุนแรงในรูปแบบใด ๆ"เมื่อโจมตีรุนแรง ร้ายแรงดังกล่าวเกิดขึ้นกับชาวมุสลิม เราไม่ทราบจริง ๆ ถ้ามีคนจงใจต้องการ discredit หรือใส่ร้ายป้ายสีของอิสลาม สื่อ injecting ชังเป็นอิสลาม แต่ค่านิยมอิสลามจะเป็น comprehended และไม่มีกลั่น โดยสื่อ"ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ "มีบางความคิดของการอาศัยอยู่ร่วมกัน" อาจดูเหมือนแตกต่างจาก espouse ฝรั่งเศส เลือกปฏิบัติต่อชาวมุสลิม หายากยกเว้นพม่าไปได้ ชุมชนมุสลิมส่วนใหญ่รู้สึกจะถูกถือว่า มีการเปิดรับ ยอมรับ และความ เข้าใจ แม้ annoyances รองเช่น prohibition กับสวม hijabs ทำงาน หรือเรียน"อิสลามได้เป็นส่วนหนึ่งของภูมิทัศน์ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นเวลานานในประวัติศาสตร์ของเรา มุสลิมไม่ถือเป็น 'คนต่างด้าว' เพื่อสังคมและประเทศของภูมิภาค กล่าวว่า ดร.สุรินทร์พิศสุวรรณ เลขาธิการอาเซียนเดิมและมุสลิมเองIn Europe, on the other hand, Muslims only started arriving in the last century or so after their home countries were colonised by European powers. Many came from places such as Turkey and North Africa for economic reasons, and as long as economic conditions were good in their new homelands, there were few problems.However, as conflict and violence in the Middle East intensified, the waves of immigration grew. And as economic conditions worsened in Europe, native Europeans started to point the finger at immigrants in general, most of whom happened to be Muslim, for taking their jobs and causing other social problems."The case is different with Southeast Asia," said Dr Surin. "Very few Muslims migrated to this region as a result of conflicts at home. Natives of the region have not felt alienated in their own societies and homelands. Their practices and rituals are not considered 'foreign' or objectionable."RISE OF THE 'HIJABSTERS'Southeast Asia is home to more than 240 million Muslims, accounting for about 40% of the combined population of the 10 Asean member states. Indonesia has the largest Muslim population,with 12.7% of the world's Muslims.For many female Muslims in the region, wearing the hijab is normal practice but for some it has become a fashion statement, giving rise to a vibrant new fashion industry based on creating clothing that is modest and stylish at the same time.Indeed, the rise of the "hijabsters", a term coined by The Financial Times, has been a cultural phenomenon, especially in Indonesia and Malaysia. A hijabster favours bright, colourful attire that is still Islamic, and isn't afraid to set it off with copious make-up and high heels.Under Indonesian national and regional laws, female head-coverings are entirely optional. According to estimates by Asean Confidential, a Financial Times research service, about 10% of the female population in Indonesia wear the hijab.The hijabsters are typically better educated than the average Indonesian woman. More than 50% of hijab-wearing women in their twenties are university graduates, according to Asean Confidential, compared with just 7.5% of the total female population.The report goes on to say that hijabsters tend to be middle-income earners. They are typically smartphone owners and heavy users of social media, spreading fashion trends via Facebook and Instagram.Apart from this they are heavy users of halal skincare and cosmetics products. Halal products are free from alcohol, pork-related substances and animal testing, and currently represent 10-20% of the Indonesian consumer market, the FT reports, citing the global media company Ogilvy & Mather.In Malaysia, wearing the hij

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศรัทธาและแฟชั่นการสวมเครื่องแต่งกายมุสลิมโดยผู้หญิงสามารถตั้งค่าปิดการอภิปรายอุ่นเกี่ยวกับการแสดงออกทางศาสนาในบางประเทศในขณะที่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เพิ่มขึ้นของมันให้กับสไตล์ที่ใส่ใจ 'hijabster เคลื่อนไหว. Ampannee Satoh ศิลปินไทยมุสลิมที่กำลังศึกษา ในประเทศฝรั่งเศสในเวลานั้นเป็นหนึ่งในผู้ที่เอาขาตั้ง เธอเอารูปถ่ายของตัวเองในด้านหน้าของหอไอเฟลและเว็บไซต์อื่น ๆ ที่โดดเด่นสวม niqab และสีสันสดใสที่แสดงให้เห็นเพียงดวงตาของเธอ ภาพที่ถูกจัดแสดงต่อสาธารณชนและได้รับการชื่นชมอย่างกว้างขวาง. "ผมเชื่อว่าความปรารถนาที่จะสวมใส่สิ่งที่เป็นเรื่องของความเหมาะสมของแต่ละบุคคล" Ms Ampannee กล่าวว่า "ถ้าเราตั้งสำรองเรื่องศาสนาและพูดคุยเกี่ยวกับความเป็นมนุษย์ขั้นพื้นฐานทุกคนเป็นมนุษย์มีสิทธิที่จะมีตัวเลือกและทำในสิ่งที่พวกเขาต้องการตราบใดที่มันไม่ก่อให้เกิดผลกระทบเชิงลบ." เราอาศัยอยู่ในโลกสมัยใหม่ที่ ปัญหาเช่นนี้ควรจะได้รับการยกเลิกและที่เราควรเคารพความเชื่อของคนอื่น ฉันคิดว่ามันไม่ยุติธรรมสำหรับคนที่จะได้รับเมตตาเพียงเพราะพวกเขาสวมใส่บางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกัน. "ภาพที่งดงามของเธอสัมผัสหัวใจของชาวมุสลิมจำนวนมากแต่การรณรงค์ต่อต้านการห้ามที่ล้มเหลวในที่สุดและจะมีผลบังคับใช้ในปี 2010 มีค่าปรับ 150 ยูโร ( . 6,040 บาท) สำหรับผู้ฝ่าฝืนจะปฏิบัติตามข้อห้ามก่อนหน้านี้ผ่านไปในปี 2004 กับการสวมใส่ของสัญลักษณ์ทางศาสนาที่เห็นได้ชัดเจนในโรงเรียนของรัฐ. - ผ้าคลุมอิสลามผ้าโพกศีรษะ, ผ้าโพกหัวและ hijabs รวมเจ้าหน้าที่ฝรั่งเศสอ้างว่าจุดประสงค์ของการห้ามคือการเพิ่มความปลอดภัย. กฎหมายที่ทำให้มันผิดกฎหมายสำหรับทุกคนที่จะครอบคลุมใบหน้าของพวกเขาในสถานที่สาธารณะ. ในขณะที่มันยังครอบคลุมถึง balaclavas และหมวกจะได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ว่าเป้าหมายผู้หญิงมุสลิม. ห้ามชูปีที่ผ่านมาโดยศาลสิทธิมนุษยชนยุโรปซึ่งได้รับการยอมรับ ข้อโต้แย้งของปารีสว่ากฎหมายที่อยู่บนพื้นฐานของ "ความคิดบางอย่างของการอยู่ร่วมกัน". แต่ฝ่ายตรงข้ามให้เหตุผลว่าการห้ามสะท้อนให้เห็นถึงการขาดความเคารพในความเป็นมนุษย์และ encroaches ในเสรีภาพของแต่ละบุคคลและศาสนา. การสวมเครื่องแต่งกายมุสลิมมีการถกเถียงกันทั่วโลก . แม้จะอยู่ในอียิปต์ที่เกือบ 95% ของคนที่มีชาวมุสลิมปัญหาของการสวมใส่ผ้าคลุมหน้าได้รับการแตกแยกอย่างสุดซึ้ง. เมื่อเร็ว ๆ นี้รัฐบาลอียิปต์ห้ามเด็กจากการสวมใส่ hijabs โดยเฉพาะในโรงเรียนประถมเถียงว่าการเรียนการสอนอิสลามไม่จำเป็นต้องมีเด็กผู้หญิงที่จะ สวมใส่ฮิญาบจนกว่าจะถึงวัยแรกรุ่น ไม่มีอายุเฉพาะที่ระบุไว้. แต่ความสนใจทำงานลึกทั้งสองด้านและมีแม้กระทั่งรายงานของครูอียิปต์ผู้ชนะหญิงสาวคนหนึ่งและตัดปอยผมของเธอเพราะเธอไม่ได้สวมใส่ฮิญาบในชั้นเรียนที่. คำภาษาอาหรับ ฮิญาบหมายถึงเสื้อผ้าเจียมเนื้อเจียมตัวสวมใส่โดยผู้หญิง แต่ก็เป็นที่เกี่ยวข้องมากที่สุดกับศีรษะ ใบ niqab เพียงสายตาที่มองเห็นได้ในขณะที่บูร์กาอัฟกานิสถานแบบครอบคลุมทั้งร่างกายและใบหน้าด้วยกระจังหน้าข้ามตาที่ช่วยให้ผู้หญิงที่จะเห็นได้. บวชอิสลามหลายคนบอกว่าอัลกุรอานทำให้มันบังคับสำหรับผู้หญิงที่จะครอบคลุมร่างกายของเธอ มีเพียงใบหน้าและมือที่มองเห็นได้เพื่อปกป้องความบริสุทธิ์และยับยั้งการล่วงละเมิดของเธอ อื่น ๆ บอกว่ามันสะท้อนให้เห็นถึงมุมมองปรมาจารย์ว่าผู้หญิงที่เป็นตัวแทนของสิ่งล่อใจ -. และจึงทำให้ผู้หญิงที่ปกปิดเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อปกป้องคนจากให้ในการสัญชาตญาณฐานของพวกเขาไม่ว่าจะเป็นบุคคลที่ครอบคลุมทั้งหมดหรือบางส่วนของใบหน้าของเธอขึ้นอยู่กับความชอบของแต่ละบุคคลและการปฏิบัติที่แตกต่างกันไปจากประเทศ นักวิชาการบางคนอ้างว่าการปฏิบัติที่จะหยั่งรากลึกในวัฒนธรรมประเพณีทั่วดินแดนที่แตกต่างกันและไม่ได้ขึ้นอยู่กับความเชื่อเทววิทยา. "ในอดีตที่ผ่านมามีจำนวนมากที่มีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับการสวมใส่ฮิญาบที่. บางคนคิดว่ามันอาจจะสวมใส่หลังจาก หนึ่งเข้าร่วมพิธีฮัจย์. บางคนบอกว่ามันเป็นเพียงสำหรับชาวมุสลิมในตะวันออกกลางเพราะมันเต็มไปด้วยฝุ่นมี. ความเชื่อเหล่านี้เกิดขึ้นเพราะคนไม่รู้จักค่านิยมหลักของศาสนาอิสลามกล่าวว่า "Abdullateef (Jamnong) Sukthaworn ผู้อำนวยการของมูลนิธิอาสาสมัครชาวมุสลิม ในประเทศไทยและจบการศึกษาธรรมที่มารับเก้าปีของการศึกษาทางศาสนาที่มหาวิทยาลัย Al-Azhar ในไคโร. วันนี้แนวโน้มการเปลี่ยนแปลงและผู้หญิงมุสลิมมากขึ้นจะเริ่มต้นที่จะสวมใส่ฮิญาบและชนิดอื่น ๆ ของเครื่องแต่งกายที่นับถือศาสนาอิสลาม นาย Abdullateef เชื่อว่ามันเป็นสัญญาณของสังคมทำความสะอาดที่ผู้คนมีความอดทนมากขึ้นและจะกอดความแตกต่าง. "การเรียนการสอนอิสลามที่แท้จริงที่ใช้ในการถูก จำกัด มากเพียงบางพื้นที่ แต่สังคมปัจจุบันได้เปิดขึ้นและผู้คนมีการเข้าถึงมากขึ้นเพื่อให้ความรู้ " เขาพูดว่า. "หลักที่แท้จริงของหลักการอิสลามได้รับการสอนอย่างกว้างขวางว่าเป็นคนที่ศึกษาศาสนาในต่างประเทศเริ่มที่จะกลับมาและช่วยในการกระจายค่านิยมหลักของศาสนาอิสลาม." โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศไทยได้มีการเสรีภาพสำหรับเราชาวมุสลิมที่จะมีชีวิตอยู่อย่างสงบสุข ฉันรู้สึกได้ว่ามีการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดในทางที่ดีมาก. "นางสาวAmpannee ตกลงว่าข้อมูลและการปฏิวัติการสื่อสารได้ทำให้โลกมีขนาดเล็กและสัมผัสคนที่จะมีความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับวัฒนธรรมอื่น ๆ ." ดังนั้นเราจึงรู้สึกสบายทำสิ่งที่เคย จะเป็นข้อห้ามทางวัฒนธรรมในอดีตที่ผ่านมา. "" ผมเคยเห็นการเปลี่ยนแปลงในสังคมในอดีตที่ผ่านมาเจ็ดปี เมื่อฉันเป็นนักเรียนเพียงไม่กี่เป็นด่างสวมใส่ hijabs ในมหาวิทยาลัยของฉัน ตอนนี้ก็ขึ้น 60-70% และแนวโน้มการแพร่กระจายในหมู่คนรุ่นใหม่. "นางสาวAmpannee ตัวเองไม่ได้สวมใส่ฮิญาบก่อนที่เธอจะไปฝรั่งเศสเพื่อการศึกษา แต่กฎระเบียบของมหาวิทยาลัยที่ท้อแท้สวมสัญลักษณ์ทางศาสนาย้ายของเธอที่จะท้าทาย ผู้มีอำนาจ. "ผมไม่ได้รู้สึกต้านทานใด ๆ จากเพื่อนของฉัน ไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ ในทางกลับกันผมทำเพื่อนเพิ่มขึ้นจากประเทศเช่นตุรกีเมื่อพวกเขารู้ว่าผมเป็นมุสลิม. "อย่างไรก็ตามในหลายสถานที่ในโลกตะวันตกที่ชาวมุสลิมเป็นชนกลุ่มน้อยการเลือกปฏิบัติและIslamophobia ไม่ได้ผิดปกติ. ในลอนดอนแม่มุสลิม ถูกทำร้ายและมีฮิญาบของเธอฉีกขณะที่เธอเดินไปเรียกลูก ๆ ของเธอจากโรงเรียน. การเพิ่มขึ้นของการก่อการร้ายอิสลามที่ผ่านมาสองทศวรรษที่ผ่านมาได้ในระดับที่มีความคิดริเริ่มยังของความกลัวและความสงสัยในหมู่คนบางคนหลายคนได้เกิดขึ้นนานมาแล้วมุมมองอคติของ ทุกคนที่พวกเขาเห็นว่าแตกต่างจากตัวเอง. สายตาของทุกคนสวมใส่เสื้อผ้าที่ไม่ใช่ตะวันตกอาจจะมากพอที่จะตั้งปิดความตื่นตระหนกเกี่ยวกับ "ลิทัวเนีย" รากในชุมชน. "ในมุมมองของฉันสื่อทั่วโลกมีการสร้างการรับรู้ในเชิงลบบางอย่างที่มีต่อชาวมุสลิม "นางสาว Ampannee กล่าว." ฉันจะดูแล แต่ในท้ายที่สุดเรารู้ว่าสิ่งที่เรากำลังทำและในขณะที่เราเข้าใจวัตถุประสงค์หลักของศาสนาอิสลามที่เรารู้ว่าเราไม่เคยศาสนาสอนเกี่ยวกับรูปแบบใด ๆ ของความรุนแรง. "เมื่อรุนแรงเช่นการโจมตีที่ร้ายแรงเกิดขึ้นกับชาวมุสลิมที่เราทำไม่ได้ จะรู้ว่าจริงๆถ้ามีคนจงใจต้องการที่จะทำลายหรือใส่ร้ายอิสลาม. สื่อจะฉีดความเกลียดชังเข้ามาในศาสนาอิสลาม แต่ค่าหลักของศาสนาอิสลามที่จะเข้าใจและไม่ได้รับการบงการโดยสื่อ. "ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้" เป็นความคิดบางอย่างของที่อยู่อาศัย ร่วมกัน "อาจจะดูแตกต่างจากคนที่รับหลักการฝรั่งเศส. เลือกปฏิบัติต่อชาวมุสลิมเป็นของหายากมีข้อยกเว้นพม่า ส่วนใหญ่ชุมชนมุสลิมรู้สึกว่าพวกเขาจะได้รับการรักษาด้วยการเปิดกว้างรับการยอมรับและความเข้าใจแม้จะกวนใจเล็กน้อยเช่นห้ามสวมใส่ hijabs ไปทำงานหรือโรงเรียน. "อิสลามได้เป็นส่วนหนึ่งของภูมิทัศน์ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นเวลานานในประวัติศาสตร์ของเรา . ชาวมุสลิมไม่ถือว่าเป็น 'มนุษย์ต่างดาว' เพื่อสังคมและประเทศในภูมิภาค "ดรสุรินทร์พิศสุวรรณอดีตเลขาธิการอาเซียนและชาวมุสลิมในตัวเอง. กล่าวว่าในยุโรปในมืออื่นๆ ที่ชาวมุสลิมจะเริ่มเข้ามาในศตวรรษที่ผ่านมา หรือดังนั้นหลังจากที่ประเทศบ้านเกิดของพวกเขาถูกอาณานิคมโดยพลังประชาชน หลายคนมาจากสถานที่เช่นตุรกีและแอฟริกาเหนือด้วยเหตุผลทางเศรษฐกิจและตราบใดที่เงื่อนไขทางเศรษฐกิจที่ดีในบ้านเกิดใหม่ของพวกเขามีปัญหาไม่กี่คน. แต่เป็นความขัดแย้งและความรุนแรงในตะวันออกกลางรุนแรงคลื่นของการตรวจคนเข้าเมืองเพิ่มขึ้น และเป็นเงื่อนไขทางเศรษฐกิจแย่ลงในยุโรปยุโรปพื้นเมืองเริ่มที่จะชี้ที่อพยพโดยทั่วไปซึ่งส่วนใหญ่เกิดขึ้นจะเป็นมุสลิมสำหรับการงานของพวกเขาและก่อให้เกิดปัญหาทางสังคมอื่น ๆ . "กรณีที่แตกต่างกันกับเอเชียตะวันออกเฉียงใต้" ดรกล่าวว่า สุรินทร์ "ชาวมุสลิมน้อยมากอพยพไปยังภูมิภาคนี้เป็นผลมาจากความขัดแย้งที่บ้านชาวบ้าน. ของภูมิภาคไม่ได้รู้สึกแปลกแยกในสังคมของตัวเองและ homelands. การปฏิบัติและพิธีกรรมของพวกเขาจะไม่ถือว่าเป็น 'ชาวต่างชาติหรือน่ารังเกียจ." การเพิ่มขึ้นของ' HIJABSTERS 'เอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นบ้านมากกว่า240 ล้านชาวมุสลิมคิดเป็นสัดส่วนประมาณ 40% ของประชากรรวมของ 10 ประเทศสมาชิกอาเซียน อินโดนีเซียมีประชากรมุสลิมที่ใหญ่ที่สุดที่มี 12.7% ของโลกของชาวมุสลิม. สำหรับชาวมุสลิมผู้หญิงหลายคนในภูมิภาคนี้การสวมใส่ฮิญาบคือการปฏิบัติตามปกติ แต่สำหรับบางคนมันได้กลายเป็นคำแฟชั่นให้สูงขึ้นให้กับอุตสาหกรรมแฟชั่นใหม่ที่มีชีวิตชีวาบนพื้นฐานของการสร้าง เสื้อผ้าที่เจียมเนื้อเจียมตัวและทันสมัยในเวลาเดียวกัน. อันที่จริงการเพิ่มขึ้นของ "hijabsters" คำประกาศเกียรติคุณจากไทม์ทางการเงินที่ได้รับเป็นปรากฏการณ์ทางวัฒนธรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศอินโดนีเซียและมาเลเซีย hijabster โปรดปรานสดใสเครื่องแต่งกายที่มีสีสันที่ยังคงเป็นที่นับถือศาสนาอิสลามและไม่กลัวที่จะกำหนดออกด้วยน้ำปริมาณมากแต่งหน้าและรองเท้าส้นสูง. ภายใต้กฎหมายอินโดนีเซียชาติและระดับภูมิภาคหญิงหัวปู-เป็นตัวเลือกทั้งหมด ตามการประมาณการโดยอาเซียนที่เป็นความลับ, บริการงานวิจัยไทม์ทางการเงินประมาณ 10% ของประชากรเพศหญิงในอินโดนีเซียสวมใส่ฮิญาบ. hijabsters โดยทั่วไปจะมีการศึกษาที่ดีกว่าผู้หญิงอินโดนีเซียเฉลี่ย กว่า 50% ของผู้หญิงที่สวมใส่ฮิญาบ-ในวัยยี่สิบของพวกเขาจะจบมหาวิทยาลัยตามที่อาเซียนเป็นความลับเมื่อเทียบกับเพียง 7.5% ของประชากรหญิงรวม. รายงานกล่าวต่อไปว่า hijabsters มีแนวโน้มที่จะจุนเจือครอบครัวมีรายได้ปานกลาง พวกเขามักจะมีเจ้าของมาร์ทโฟนและผู้ใช้หนักของสื่อทางสังคม, การแพร่กระจายแฟชั่นผ่านทาง Facebook และ Instagram. นอกจากนี้พวกเขามีผู้ใช้งานหนักของฮาลาลผลิตภัณฑ์ดูแลผิวและผลิตภัณฑ์เครื่องสำอาง ผลิตภัณฑ์ฮาลาลเป็นอิสระจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์สารหมูที่เกี่ยวข้องกับการทดสอบในสัตว์และในปัจจุบันเป็นตัวแทนของ 10-20% ของตลาดผู้บริโภคอินโดนีเซียรายงาน FT อ้างสื่อทั่วโลก บริษัท โอกิลวี่แอนด์เมเธอร์. ในประเทศมาเลเซียสวม hij

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศรัทธาและแฟชั่น

สวมเครื่องแต่งกายมุสลิม โดยผู้หญิงสามารถตั้งค่าปิดการอภิปรายเกี่ยวกับศาสนา อุ่น การแสดงออกในบางประเทศ ขณะที่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ของมันให้ลุกขึ้นมาเคลื่อนไหวสติ ' hijabster ' สไตล์
ampannee ซาโต้ เป็นศิลปินไทยมุสลิมที่ศึกษาในประเทศฝรั่งเศส ที่เวลาอยู่ในหมู่ผู้ที่ได้ยืน .เธอเอารูปตัวเองในด้านหน้าของหอไอเฟลและเว็บไซต์อื่น ๆ ที่โดดเด่น ใส่สดใสและมีสีสันนิกาบว่าพบเพียงดวงตาของเธอ ภาพที่จัดแสดงต่อสาธารณชนและชื่นชมกันอย่างกว้างขวาง .
" ฉันเชื่อว่า ความปรารถนาที่จะสวมใส่สิ่งที่เป็นเรื่องของสิทธิส่วนบุคคล " นางสาว ampannee กล่าว ถ้าเราเมินเฉยเรื่องศาสนาและพูดคุยเกี่ยวกับมนุษยชาติ พื้นฐานทุกคนเป็นมนุษย์มีสิทธิที่จะได้เลือกและทำในสิ่งที่พวกเขาต้องการตราบเท่าที่มันไม่ก่อให้เกิดผลลบ .
" เราอยู่ในโลกสมัยใหม่ที่ปัญหาแบบนี้ควรจะต้องถูกยกเลิก และที่เราควรจะเคารพความเชื่อของกันและกัน ฉันคิดว่ามันไม่ยุติธรรมสำหรับคนที่จะถูกโดดเดี่ยว เพียงเพราะพวกเขาใส่อะไรที่แตกต่าง "

ภาพสวยของเธอได้สัมผัสหัวใจของมุสลิมจํานวนมาก แต่การรณรงค์ต่อต้านการห้ามล้มเหลวในที่สุด และมันได้ผลใน 2010 , กับการปรับ 150 ยูโร ( 6040 บาท ) ฝ่าฝืน มันติดตามก่อนหน้านี้ห้ามผ่านในปี 2004 กับการสวมใส่ทุกคู่สัญลักษณ์ทางศาสนาในโรงเรียนของรัฐ -- อิสลาม veils , headscarves , ผ้าโพกหัว hijabs
และรวมเจ้าหน้าที่ฝรั่งเศสกล่าวว่า จุดประสงค์ของบ้านเพื่อเพิ่มความปลอดภัย กฎหมายทำให้มันผิดกฎหมายสำหรับทุกคนคลุมหน้าในที่สาธารณะ ในขณะที่มันยังครอบคลุมถึง balaclavas และหมวกคลุมหัว ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ที่มุ่งเป้าไปที่ผู้หญิงมุสลิม
บ้านถูกยึดถือเมื่อปีที่แล้ว โดยศาลสิทธิมนุษยชนของยุโรปซึ่งยอมรับอาร์กิวเมนต์ที่ปารีสกฎหมายตาม " ความคิดบางอย่างของการอยู่ร่วมกัน "

แต่ยืนยันว่าฝ่ายตรงข้ามบ้านสะท้อนให้เห็นถึงการขาดความเคารพต่อมนุษยชาติและ encroaches ในเสรีภาพส่วนบุคคล และทางศาสนา
สวมเครื่องแต่งกายมุสลิมได้รับการถกเถียงกันทั่วโลก แม้ในอียิปต์ที่เกือบ 95% ของคนมุสลิมปัญหาของการสวมผ้าคลุมหน้าได้ลึกซึ้ง divisive .
เมื่อเร็วๆ นี้ รัฐบาลอียิปต์ห้ามเด็กที่ใส่ hijabs , โดยเฉพาะในโรงเรียน ประถมศึกษา เถียงว่าอิสลามสอนไม่จําเป็นต้องมีหญิงสวมฮิญาบ จนกว่าจะถึงช่วงวัยรุ่น ไม่เฉพาะอายุที่ระบุไว้ .
แต่อารมณ์ลึกทั้งสองข้าง