he quintessential kebaya is the Jav

he quintessential kebaya is the Javanese kebaya as known today is essentially unchanged as noted by Raffles in 1817. It consists of the blouse (kebaya) of cotton , silk, lace, brocade or velvet, with the central opening of the blouse fastened by a central brooch (kerongsang) where the flaps of the blouse meet. Traditional kebaya had no buttons down the front. A typical three-piece kerongsang is composed of a kerongsang ibu (mother piece) that is larger and heavier than the other two kerongsang anak (child piece). Kerongsang brooch often made from gold jewelry and considered as the sign of social status of aristocracy, wealth and nobility, however for commoners and peasant women, simple and plain kebaya often only fastened with modest safety pin (peniti).
The blouse is commonly semi-transparent and worn over the torso wrap or kemben. The skirt or kain is an unstitched fabric wrap around three metres long. The term sarong in English is erroneous, the sarung (Malaysian accent: sarong) is actually stitched together to form a tube, like a Western dress- the kain is unstitched, requires a helper to dress (literally wrap) the wearer and is held in place with a string (tali), then folded this string at the waist, then held with a belt (sabuk or ikat pinggang), which may hold a decorative pocket.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเป็นแก่นสาร kebaya kebaya ชวาเป็นที่รู้จักกันในวันนี้คือไม่มีการเปลี่ยนแปลงเป็นหลักเท่าที่สังเกตจากแร็ฟเฟลส์ในปี 1817 ประกอบด้วยเสื้อ (kebaya) จากผ้าฝ้าย, ผ้าไหม, ผ้าปักหรือผ้ากำมะหยี่ที่มีศูนย์กลางเปิดเสื้อยึดโดยเข็มกลัดกลาง (kerongsang) ที่อวัยวะเพศหญิงของพบเสื้อ kebaya แบบดั้งเดิมมีไม่มีปุ่มลงด้านหน้าkerongsang สามชิ้นทั่วไปประกอบด้วย kerongsang ibu (ชิ้นส่วนแม่) ที่มีขนาดใหญ่และหนักกว่าอีกสอง Anak kerongsang (ชิ้นเด็ก) kerongsang เข็มกลัดมักทำมาจากเครื่องประดับทองและถือเป็นสัญลักษณ์ของสถ​​านะทางสังคมของชนชั้นสูงความมั่งคั่งและสังคมชั้นสูง แต่เป็นไพร่และหญิงชาวนาkebaya ง่ายและธรรมดามักจะยึดเฉพาะกับขาความปลอดภัยเจียมเนื้อเจียมตัว (peniti).
เสื้อเป็นปกติกึ่งโปร่งใสและใส่ห่อลำตัวหรือ kemben กระโปรงหรือ kain เป็นห่อผ้า unstitched รอบนานสามเมตร ผ้าซิ่นยาวในภาษาอังกฤษที่ผิดพลาด sarung (สำเนียงมาเลเซีย: ผ้าซิ่น) เย็บจริงกันในรูปแบบหลอด,เช่นตะวันตกชุด kain เป็น unstitched ต้องใช้ผู้ช่วยในการแต่งตัว (ตัวอักษรห่อ) ผู้สวมใส่และจะจัดขึ้นในสถานที่ที่มีสตริง (ต้าลี่) แล้วพับสายนี้ที่เอวแล้วจัดขึ้นด้วยเข็มขัด (sabuk หรือ Ikat Pinggang) ซึ่งอาจถือกระเป๋าของตกแต่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขารี่ kebaya เป็น kebaya ชวาเรียกว่าวันนี้จะเปลี่ยนแปลงเป็นหลักตามที่ระบุไว้ โดยราฟเฟิลส์ใน 1817 ประกอบด้วยเสื้อ (kebaya) ผ้าฝ้าย ผ้าไหม ลูกไม้ ยก หรือ กำมะหยี่ เปิดให้บริการกลางเสื้อยึด โดยเข็มเซ็นทรัลกลัด (kerongsang) ซึ่งการตอบสนองของ flaps ของเสื้อ Kebaya ดั้งเดิมไม่ปุ่มลงด้านหน้าได้ Kerongsang เฟอร์นิเจอร์สามแบบโดยทั่วไปประกอบด้วยของ ibu kerongsang (แม่ชิ้น) ที่มีขนาดใหญ่ และหนักกว่าอื่น 2 kerongsang anak (ลูกหมาก) เข็มกลัด Kerongsang มักจะทำจากทองรูปพรรณ และถือว่าเป็นสัญลักษณ์ของสถานะทางสังคมของชนชั้นสูง มั่งคั่ง และ ฐานันดร อย่างไรก็ตามสำหรับไพร่และหญิงชาวนา kebaya เรียบง่าย และธรรมดาเท่านั้นมักจะยึดกับเจียมเนื้อเจียมตัวเข็มกลัด (peniti) .
เสื้อโดยทั่วไปสวมใส่ และกึ่งโปร่งใสห่อแล้วหรือ kemben กระโปรงหรือ kain จะยาวประมาณ 3 เมตรตัดเป็นผ้า unstitched คำว่าผ้าซิ่นในอังกฤษมีข้อผิดพลาด sarung (สำเนียงมาเลเซีย: พก) จะเย็บกันแบบหลอด จริง เช่นตะวันตกแต่งแบบ kain เป็น unstitched ต้องการผู้ช่วยแต่ง (อักษรตัด) ผู้สวมใส่ และจะจัดขึ้นในสถานที่ ด้วยสายอักขระ (ต้าลี่), แล้วพับสายนี้ที่พุง แล้วจัดพร้อมเข็มขัด (sabuk หรือ ikat pinggang), ซึ่งอาจเก็บกระเป๋าตกแต่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่สำคัญคือเขา kebaya kebaya ตามแบบ Javanese ที่ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในวันนี้มีการเปลี่ยนแปลงคือดังที่กล่าวไว้โดย Raffles ใน 1817 โรงแรมประกอบไปด้วยของเสื้อ( kebaya )ของผ้าฝ้ายผ้าไหมผ้าลูกไม้ผ้าปักดอกหรือผ้ากำมะหยี่พร้อมด้วยการเปิดศูนย์กลางของเสื้อที่ผูกติดกับโดยส่วนกลางเข็มกลัด( kerongsang )ที่กระเป๋าของเสื้อที่พบ kebaya แบบดั้งเดิมไม่มีปุ่มลงมาทางด้านหน้าkerongsang สามชิ้นตามแบบอย่างที่ประกอบไปด้วยของ kerongsang ibu (ชิ้นแม่)ที่มีขนาดใหญ่กว่าและหนักกว่าอีกสอง kerongsang (ชิ้นเด็ก) เข็มกลัด kerongsang มักทำจากอัญมณีและเครื่องประดับทองและได้รับการพิจารณาให้เป็นสัญลักษณ์ของสถานะทางสังคมของชนชั้นสูงขุนนางและความมั่งคั่งแต่อย่างไรก็ตามสำหรับผู้หญิงชาวนาและ commonerskebaya แบบเรียบง่ายและเรียบง่ายมากเพียงติดกับแบบเรียบง่ายความ ปลอดภัย รหัส PIN ( peniti )..
เสื้อที่ใช้กันอยู่ทั่วไปเป็นแบบกึ่งโปร่งใสและสึกหรอกว่า kemben หรือสรุปรวบรวมผลลำตัว kain หรือกระโปรงเป็นผ้า unstitched สรุปรวบรวมผลที่อยู่โดยรอบสามเมตร นุ่งผ้าโสร่งระยะสั้นใน ภาษาอังกฤษ มีผิดพลาด sarung (สำเนียงมาเลเซียนุ่งผ้าโสร่ง)ได้ทำงานร่วมกันเพื่อสร้างท่อเช่นอาหารตะวันตกชุด - kain เป็น unstitched ต้องมีผู้ช่วยที่ให้สวมใส่เสื้อผ้า(อย่างแท้จริงสรุปรวบรวมผล)ผู่สวมใส่และจะจัดในพื้นที่ที่พร้อมด้วยสตริง(ตาตุ่ม)แล้วพับเก็บสตริงนี้ที่ระดับเอวแล้วใช้เข็มขัด( sabuk หรือเนื้อผา ikat และ batik ทั้งยัง pinggang )ซึ่งอาจถือกระเป๋าเพื่อการตกแต่งที่