have to follow the monetary policy

have to follow the monetary policy of the key currency in order to experience
the same inflation rate and keep the exchange rate fixed.
Flexible or floating exchange rates occur when the exchange rate is
determined by the market forces of supply and demand. As the demand
for a currency increases relative to supply, that currency will appreciate,
whereas currencies in which the quantity supplied exceeds the quantity
demanded will depreciate.
Economists do not all agree on the advantages and disadvantages of a
floating as opposed to a pegged exchange rate system. For instance, some
would argue that a major advantage of flexible rates is that each country
can follow domestic macroeconomic policies independent of the policies
of other countries. To maintain fixed exchange rates, countries have to
share a common inflation experience, which was often a source of problems
under the post
World War II system of fixed exchange rates. If the
dollar, which was the key currency for the system, was inflating at a rate
faster than, say, Japan desired, then the lower inflation rate followed by
the Japanese led to pressure for an appreciation of the yen relative to the
dollar. Thus the existing pegged rate could not be maintained. Yet with
flexible rates, each country can choose a desired rate of inflation and the
exchange rate will adjust accordingly. Thus, if the United States chooses 8
percent inflation and Japan chooses 3 percent, there will be a steady
depreciation of the dollar relative to the yen (absent any relative price
movements). Given the different political environment and cultural heritage
existing in each country, it is reasonable to expect different countries
to follow different monetary policies. Floating exchange rates allow for an
orderly adjustment to these differing inflation rates.
Still there are those economists who argue that the ability of each
country to choose an inflation rate is an undesirable aspect of floating
exchange rates. These proponents of fixed rates indicate that fixed rates
are useful in providing an international discipline on the inflationary policies
of countries. Fixed rates provide an anchor for countries with inflationary
tendencies. By maintaining a fixed rate of exchange to the dollar
(or some other currency), each country’s inflation rate is “anchored” to
the dollar, and thus will follow the policy established for the dollar.
Critics of flexible exchange rates have also argued that flexible
exchange rates would be subject to destabilizing speculation. By destabilizing
speculation we mean that speculators in the foreign exchange market
will cause exchange rate fluctuations to be wider than they would be in
the absence of such speculation. The logic suggests that, if speculators
International Monetary Arrangements 45
expect a currency to depreciate, they will take positions in the foreign
exchange market that will cause the depreciation as a sort of self-fulfilling
prophecy. But speculators should lose money when they guess wrong, so
that only successful speculators will remain in the market, and the successful
players serve a useful role by “evening out” swings in the exchange
rate. For instance, if we expect a currency to depreciate or decrease in
value next month, we could sell the currency now, which would result in
a current depreciation. This will lead to a smaller future depreciation than
would occur otherwise. The speculator then spreads the exchange rate
change more evenly through time and tends to even out big jumps in the
exchange rate. If the speculator had bet on the future depreciation by selling
the currency now and the currency appreciates instead of depreciates,
then the speculator loses and will eventually be eliminated from the market
if such mistakes are repeated.
Research has shown that there are systematic differences between
countries choosing to peg their exchange rates and those choosing floating
rates. One very important characteristic is country size in terms of
economic activity or GDP. Large countries tend to be more independent
and less willing to subjugate domestic policies with a view toward maintaining
a fixed rate of exchange with foreign currencies. Since foreign
trade tends to constitute a smaller fraction of GDP the larger the country
is, it is perhaps understandable that larger countries are less attuned to foreign
exchange rate concerns than are smaller countries.
The openness of the economy is another important factor. By openness,
we mean the degree to which the country depends on international
trade. The greater the fraction of tradable (i.e., internationally tradable)
goods in GDP, the more open the economy will be. A country with little
or no international trade is referred to as a closed economy. As previously
mentioned, openness is related to size. The more open the economy, the
greater the weight of tradable goods prices in the overall national price
level, and therefore the greater the impact of exchange rate changes on
the national price level. To minimize such foreign-related shocks to the
domestic price level, the more open economy tends to follow a pegged
exchange rate.
Countries that choose higher rates of inflation than their trading partners
will have difficulty maintaining an exchange rate peg. We find, in
fact, that countries whose inflation experiences are different from the
average follow floating rates, or a crawling-peg-type system in which the
46 International Money and Finance
exchange rate is adjusted at short intervals to compensate for the inflation
differentials.
Countries that trade largely with a single foreign country tend to peg
their exchange rate to that country’s currency. For instance, since the
United States accounts for the majority of Barbados trade, by pegging to
the U.S. dollar, Barbados imparts to its exports and imports a degree of
stability that would otherwise be missing. By maintaining a pegged rate
between the Barbados dollar and the U.S. dollar, Barbados is not unlike
another state of the United States as far as pricing goods and services in
United States
Barbados trade. Countries with diversified trading patterns
will not find exchange rate pegging so desirable.
The evidence from previous studies indicates quite convincingly the
systematic differences between peggers and floaters, which is summarized
in Table 2.4. But there are exceptions to these generalities because neither
all peggers nor all floaters have the same characteristics. We can safely say
that, in general, the larger the country is, the more likely it is to float its
exchange rate; the more closed the economy is, the more likely the country
will float; and so on. The point is that economic phenomena, and not
just political maneuvering, ultimately influence foreign exchange rate
practices.
There is also concern about how the choice of an exchange rate system
affects the stability of the economy. If the domestic policy authorities
seek to minimize unexpected fluctuations in the domestic price level,
then they will choose an exchange rate system that best minimizes such
fluctuations. For instance, the greater the foreign tradable goods price
fluctuations are, the more likely there will be a float, since the floating
exchange rate helps to insulate the domestic economy from foreign price
disturbances. The greater the domestic money supply fluctuations are, the
more likely there will be a peg, since international money flows serve as
shock absorbers that reduce the domestic price impact of domestic money
supply fluctuations. With a fixed exchange rate, an excess supply of
domestic money will cause a capital outflow because some of this excess

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต่อนโยบายการเงินของสกุลเงินสำคัญเพื่อประสบการณ์อัตราเงินเฟ้อและให้คงอัตราแลกเปลี่ยนเดียวกันอัตราแลกเปลี่ยนลอยตัว หรือยืดหยุ่นเกิดขึ้นเมื่ออัตราแลกเปลี่ยนถูกกำหนด โดยกลไกตลาดของอุปสงค์และอุปทาน เป็นความต้องการสำหรับสกุลเงินที่เพิ่มขึ้นสัมพันธ์กับการจัดหา ที่จะได้ชื่นชมสกุลในขณะที่สกุลเงินปริมาณให้เกินปริมาณแค่จะคิดค่าเสื่อมราคานักเศรษฐศาสตร์ไม่ยอมรับข้อดีและข้อเสียของการน้ำตรงข้ามกับระบบอัตราแลกเปลี่ยนที่ pegged ตัวอย่าง บางจะโต้แย้งว่า จากอัตรายืดหยุ่นคือแต่ละประเทศสามารถทำตามนโยบายเศรษฐกิจมหภาคในประเทศขึ้นอยู่กับนโยบายของประเทศอื่น ๆ เพื่อรักษาอัตราแลกเปลี่ยนคงที่ ประเทศได้ใช้แบบทั่วไปเงินเฟ้อประสบการณ์ ซึ่งมักจะมีแหล่งที่มาของปัญหาภายใต้ประกาศสงครามโลกครั้งที่สองระบบอัตราแลกเปลี่ยนคงที่ ถ้าการดอลลาร์ ซึ่งเป็นสกุลเงินหลักสำหรับระบบ ถูก inflating อัตราเร็วกว่า ญี่ปุ่นพูด ต้องการ แล้วอัตราเงินเฟ้อลดลงตามด้วยญี่ปุ่นนำไปสู่แรงกดดันที่ได้ชื่นชมเย็นสัมพันธ์กับการดอลลาร์ ดังนั้น อัตรา pegged ที่มีอยู่อาจไม่รักษา ยังมีราคายืดหยุ่น แต่ละประเทศสามารถเลือกระบุอัตราเงินเฟ้อและอัตราแลกเปลี่ยนจะปรับตาม ดังนั้น หากสหรัฐอเมริกาเลือก 8ญี่ปุ่นและอัตราเงินเฟ้อร้อยละ 3 เปอร์เซ็นต์เลือก จะเป็น steadyค่าเสื่อมราคาของเงินดอลลาร์เมื่อเทียบกับเยน (ขาดใด ๆ ราคาญาติย้าย) สภาพแวดล้อมทางการเมืองที่แตกต่างกันและมรดกทางวัฒนธรรมที่มีอยู่ในแต่ละประเทศ จะเหมาะสมที่จะคาดหวังว่าประเทศต่าง ๆต่อนโยบายทางการเงินต่าง ๆ ทำให้อัตราแลกเปลี่ยนลอยตัวปรับปรุงเป็นระเบียบราคาเงินเฟ้อแตกต่างกันยัง มีเหล่านักเศรษฐศาสตร์ผู้โต้เถียงที่ความสามารถของแต่ละประเทศเลือกอัตราเงินเฟ้อเป็นข้อมูลด้านระวังลอยอัตราแลกเปลี่ยน Proponents ถาวรอัตราเหล่านี้บ่งชี้ว่า คงราคามีประโยชน์ในการให้บริการเป็นสาขาวิชาการระหว่างประเทศนโยบายเงินเฟ้อในของประเทศ ราคาถาวรให้หลักสำหรับประเทศที่มีเงินเฟ้อแนวโน้มการ โดยการรักษาที่คงที่อัตราแลกเปลี่ยนเป็นเงินดอลลาร์(หรือสกุลเงินอื่น ๆ), อัตราเงินเฟ้อของแต่ละประเทศจะ "ยึด"ดอลลาร์ จึง จะทำตามนโยบายที่กำหนดสำหรับดอลลาร์นักวิจารณ์ของอัตราแลกเปลี่ยนยืดหยุ่นได้ยังโต้เถียงที่ยืดหยุ่นอัตราแลกเปลี่ยนจะอาจ destabilizing เก็งกำไร โดย destabilizingเราหมายถึง ว่า นักเก็งกำไรในการแลกเปลี่ยนต่างประเทศตลาดเก็งกำไรจะทำให้เกิดความผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยนให้กว้างขวางยิ่งกว่าที่พวกเขาจะการขาดงานของการเก็งกำไรดังกล่าว ตรรกะแนะนำที่ หากนักเก็งกำไรเตรียมเงินต่างประเทศ 45คาดว่าสกุลเงินที่คิดค่าเสื่อมราคา จะใช้ตำแหน่งในการต่างประเทศแลกเปลี่ยนการตลาดที่จะทำให้ค่าเสื่อมราคาเป็นการเรียงลำดับของความหมายด้วยตนเองprophecy. But speculators should lose money when they guess wrong, sothat only successful speculators will remain in the market, and the successfulplayers serve a useful role by “evening out” swings in the exchangerate. For instance, if we expect a currency to depreciate or decrease invalue next month, we could sell the currency now, which would result ina current depreciation. This will lead to a smaller future depreciation thanwould occur otherwise. The speculator then spreads the exchange ratechange more evenly through time and tends to even out big jumps in theexchange rate. If the speculator had bet on the future depreciation by sellingthe currency now and the currency appreciates instead of depreciates,then the speculator loses and will eventually be eliminated from the marketif such mistakes are repeated.Research has shown that there are systematic differences betweencountries choosing to peg their exchange rates and those choosing floatingrates. One very important characteristic is country size in terms ofeconomic activity or GDP. Large countries tend to be more independentand less willing to subjugate domestic policies with a view toward maintaininga fixed rate of exchange with foreign currencies. Since foreigntrade tends to constitute a smaller fraction of GDP the larger the countryis, it is perhaps understandable that larger countries are less attuned to foreignexchange rate concerns than are smaller countries.แขกของเศรษฐกิจเป็นปัจจัยที่สำคัญอีก โดยแขกเราหมายถึง ระดับที่ประเทศขึ้นอยู่กับนานาชาติทางการค้า เศษส่วนที่มากกว่าของ tradable (เช่น tradable นานาชาติ)สินค้าใน GDP เศรษฐกิจจะเปิดเพิ่มเติม ประเทศเล็กน้อยหรือไม่การค้าระหว่างประเทศเรียกว่าเป็นเศรษฐกิจปิด ก่อนหน้านี้เป็นกล่าวถึง เกี่ยวข้องอย่างยิ่งกับขนาด ยิ่งเปิดเศรษฐกิจ การค่าน้ำหนักของราคาสินค้า tradable ในชาติโดยรวมระดับ และผลกระทบที่มากของการเปลี่ยนแปลงอัตราแลกเปลี่ยนระดับชาติราคา เพื่อลดแรงกระแทกดังกล่าวต่างประเทศที่เกี่ยวข้องกับการระดับราคาในประเทศ เศรษฐกิจเปิดมากขึ้นมีแนวโน้มตามที่ peggedอัตราแลกเปลี่ยนประเทศที่เลือกอัตราเงินเฟ้อสูงขึ้นมากกว่าคู่ค้าจะมีปัญหาในการรักษาการตรึงอัตราแลกเปลี่ยน เราค้นหา ในความจริง ประเทศประสบภาวะเงินเฟ้อซึ่งแตกต่างจากการค่าเฉลี่ยตามอัตราลอยตัว หรือระบบตระเวน peg ชนิดซึ่งการเงิน 46 ประเทศและการเงินมีการปรับปรุงอัตราแลกเปลี่ยนในช่วงเวลาสั้น ๆ ในการชดเชยอัตราเงินเฟ้อdifferentialsประเทศที่ทำค้ากับต่างประเทศที่เดียวส่วนใหญ่มักจะ ตรึงของอัตราแลกเปลี่ยนสกุลเงินของประเทศ ตัวอย่าง ตั้งแต่การบัญชีสำหรับส่วนใหญ่ของประเทศบาร์เบโดสค้า สหรัฐอเมริกา โดยโยงไปดอลลาร์ สหรัฐฯ ประเทศบาร์เบโดสพื้นมีกลิ่นเพื่อการส่งออก และนำเข้าแบบstability that would otherwise be missing. By maintaining a pegged ratebetween the Barbados dollar and the U.S. dollar, Barbados is not unlikeanother state of the United States as far as pricing goods and services inUnited States
Barbados trade. Countries with diversified trading patternswill not find exchange rate pegging so desirable.The evidence from previous studies indicates quite convincingly thesystematic differences between peggers and floaters, which is summarizedin Table 2.4. But there are exceptions to these generalities because neitherall peggers nor all floaters have the same characteristics. We can safely saythat, in general, the larger the country is, the more likely it is to float itsexchange rate; the more closed the economy is, the more likely the countrywill float; and so on. The point is that economic phenomena, and notjust political maneuvering, ultimately influence foreign exchange ratepractices.There is also concern about how the choice of an exchange rate systemaffects the stability of the economy. If the domestic policy authoritiesseek to minimize unexpected fluctuations in the domestic price level,then they will choose an exchange rate system that best minimizes suchfluctuations. For instance, the greater the foreign tradable goods pricefluctuations are, the more likely there will be a float, since the floatingexchange rate helps to insulate the domestic economy from foreign pricedisturbances. The greater the domestic money supply fluctuations are, themore likely there will be a peg, since international money flows serve asshock absorbers that reduce the domestic price impact of domestic moneysupply fluctuations. With a fixed exchange rate, an excess supply ofdomestic money will cause a capital outflow because some of this excess

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้องทำตามนโยบายการเงินของสกุลเงินที่สำคัญเพื่อประสบการณ์อัตราเงินเฟ้อเดียวกันและให้อัตราแลกเปลี่ยนคงที่. มีความยืดหยุ่นหรือลอยตัวอัตราแลกเปลี่ยนเกิดขึ้นเมื่ออัตราแลกเปลี่ยนจะถูกกำหนดโดยกลไกตลาดของอุปสงค์และอุปทาน เป็นความต้องการสำหรับสกุลเงินเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับอุปทานสกุลเงินที่จะชื่นชมในขณะที่สกุลเงินในการที่ปริมาณที่ให้มาเกินกว่าจำนวนที่เรียกร้องจะลดลง. นักเศรษฐศาสตร์ไม่ทั้งหมดเห็นด้วยกับข้อดีและข้อเสียของลอยเมื่อเทียบกับอัตราแลกเปลี่ยนที่ตรึงระบบ เช่นบางจะยืนยันว่าได้เปรียบที่สำคัญของอัตราที่มีความยืดหยุ่นคือการที่แต่ละประเทศสามารถทำตามนโยบายเศรษฐกิจมหภาคในประเทศที่เป็นอิสระจากนโยบายของประเทศอื่นๆ เพื่อรักษาอัตราแลกเปลี่ยนคงที่ประเทศต้องแบ่งปันประสบการณ์ที่อัตราเงินเฟ้อทั่วไปซึ่งมักจะเป็นแหล่งที่มาของปัญหาที่เกิดขึ้นภายใต้การโพสต์? ระบบสงครามโลกครั้งที่สองของอัตราแลกเปลี่ยนคงที่ หากเงินดอลลาร์ซึ่งเป็นสกุลเงินที่สำคัญสำหรับระบบที่ได้รับการพองในอัตราที่เร็วกว่าการพูด, ญี่ปุ่นต้องการแล้วอัตราเงินเฟ้อที่ลดลงตามมาด้วยญี่ปุ่นนำไปสู่ความดันสำหรับการแข็งค่าของเงินเยนเมื่อเทียบกับเงินดอลลาร์ ดังนั้นอัตราการตรึงที่มีอยู่ไม่สามารถได้รับการรักษา แต่ด้วยอัตราที่มีความยืดหยุ่นในแต่ละประเทศสามารถเลือกอัตราที่ต้องการของอัตราเงินเฟ้อและอัตราแลกเปลี่ยนจะปรับตาม ดังนั้นหากประเทศสหรัฐอเมริกาเลือก 8 อัตราเงินเฟ้อร้อยละและญี่ปุ่นเลือกที่ร้อยละ 3 จะมีการคงค่าเสื่อมราคาของเงินดอลลาร์เมื่อเทียบเงินเยนที่จะ(ขาดราคาใด ๆ ญาติเคลื่อนไหว) ให้ความแตกต่างกันสภาพแวดล้อมทางการเมืองและมรดกทางวัฒนธรรมที่มีอยู่ในแต่ละประเทศก็มีเหตุผลที่จะคาดหวังว่าประเทศต่าง ๆ ที่จะปฏิบัติตามนโยบายการเงินที่แตกต่างกัน อัตราแลกเปลี่ยนลอยตัวอนุญาตให้มีการปรับระเบียบเหล่านี้อัตราเงินเฟ้อที่แตกต่างกัน. ยังคงมีนักเศรษฐศาสตร์ผู้ที่ยืนยันว่าความสามารถของแต่ละประเทศที่จะเลือกอัตราเงินเฟ้อเป็นสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ลอยอัตราแลกเปลี่ยน ผู้เสนอนี้อัตราดอกเบี้ยคงที่แสดงให้เห็นว่าอัตราดอกเบี้ยคงที่มีประโยชน์ในการให้บริการวินัยระหว่างประเทศเกี่ยวกับนโยบายเงินเฟ้อของประเทศ อัตราดอกเบี้ยคงที่ให้ยึดสำหรับประเทศที่มีเงินเฟ้อแนวโน้ม โดยที่ยังคงรักษาอัตราดอกเบี้ยคงที่ของการแลกเปลี่ยนดอลลาร์(หรือบางสกุลเงินอื่น ๆ ) อัตราเงินเฟ้อของแต่ละประเทศคือ "ยึด" เพื่อเงินดอลลาร์จึงจะทำตามนโยบายที่จัดตั้งขึ้นสำหรับเงินดอลลาร์. นักวิจารณ์ของอัตราแลกเปลี่ยนที่มีความยืดหยุ่นยังถกเถียงกันอยู่ว่ามีความยืดหยุ่นอัตราแลกเปลี่ยนจะต้องมีการเก็งกำไรทำให้เกิดความวุ่นวาย โดยทำให้เกิดความวุ่นวายการเก็งกำไรที่เราหมายถึงว่านักเก็งกำไรในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศจะทำให้เกิดความผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยนจะเป็นที่กว้างขึ้นกว่าที่พวกเขาจะอยู่ในกรณีที่ไม่มีการเก็งกำไรดังกล่าว ตรรกะแสดงให้เห็นว่าหากนักเก็งกำไรการจัดการการเงินระหว่างประเทศ 45 คาดว่าจะอ่อนค่าของสกุลเงินที่พวกเขาจะใช้ตำแหน่งในต่างประเทศตลาดแลกเปลี่ยนที่จะทำให้ค่าเสื่อมราคาเป็นจัดเรียงของตัวเองตอบสนองคำทำนาย แต่นักเก็งกำไรควรจะสูญเสียเงินเมื่อพวกเขาคิดว่าไม่ถูกต้องดังนั้นที่นักเก็งกำไรที่ประสบความสำเร็จจะยังคงอยู่ในตลาดและประสบความสำเร็จผู้เล่นทำหน้าที่บทบาทที่เป็นประโยชน์ด้วย"ตอนเย็นออก" ชิงช้าในการแลกเปลี่ยนอัตรา ตัวอย่างเช่นถ้าเราคาดว่าสกุลเงินที่จะลดลงหรือลดลงในมูลค่าเดือนถัดไปเราจะได้ขายสกุลเงินในขณะนี้ซึ่งจะส่งผลให้ค่าเสื่อมราคาในปัจจุบัน ซึ่งจะนำไปสู่การคิดค่าเสื่อมราคาในอนาคตมีขนาดเล็กกว่าจะเกิดขึ้นเป็นอย่างอื่น เก็งกำไรแล้วกระจายอัตราแลกเปลี่ยนที่เปลี่ยนแปลงอย่างเท่าเทียมกันผ่านช่วงเวลาและมีแนวโน้มที่จะได้ออกกระโดดใหญ่ในอัตราแลกเปลี่ยน ถ้าเก็งกำไรได้วางเดิมพันค่าเสื่อมราคาในอนาคตโดยการขายสกุลเงินในขณะนี้และสกุลเงินที่แข็งค่าขึ้นแทนการอ่อนค่าลงแล้วเก็งกำไรสูญเสียและในที่สุดก็จะถูกตัดออกจากตลาดถ้าความผิดพลาดดังกล่าวมีการทำซ้ำ. มีงานวิจัยที่แสดงให้เห็นว่ามีความแตกต่างอย่างเป็นระบบระหว่างประเทศเลือกที่จะตรึงอัตราแลกเปลี่ยนของพวกเขาและผู้ที่เลือกลอยอัตรา ลักษณะหนึ่งที่สำคัญมากคือขนาดของประเทศในแง่ของกิจกรรมทางเศรษฐกิจหรือจีดีพี ประเทศขนาดใหญ่มีแนวโน้มที่จะเป็นอิสระมากขึ้นและไม่เต็มใจที่จะพิชิตนโยบายในประเทศที่มีมุมมองที่มีต่อการรักษาอัตราดอกเบี้ยคงที่มีการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ เนื่องจากต่างประเทศการค้ามีแนวโน้มที่จะเป็นส่วนที่เล็กกว่าของจีดีพีที่มีขนาดใหญ่ของประเทศคือมันอาจจะเป็นที่เข้าใจว่าประเทศที่มีขนาดใหญ่มีน้อยสนิทสนมระหว่างต่างประเทศกังวลอัตราแลกเปลี่ยนกว่าเป็นประเทศที่มีขนาดเล็ก. การเปิดกว้างของเศรษฐกิจเป็นอีกหนึ่งปัจจัยสำคัญ โดยการเปิดกว้างที่เราหมายถึงระดับที่ประเทศขึ้นอยู่กับต่างประเทศการค้า ยิ่งส่วนของซื้อขาย (เช่นซื้อขายในระดับสากล) สินค้าในจีดีพีที่เปิดกว้างมากขึ้นเศรษฐกิจจะ เป็นประเทศที่มีน้อยการค้าระหว่างประเทศหรือไม่จะเรียกว่าเป็นเศรษฐกิจที่ปิด ขณะที่ก่อนหน้านี้กล่าวถึงการเปิดกว้างที่เกี่ยวข้องกับขนาด ยิ่งเปิดเศรษฐกิจมากขึ้นน้ำหนักของราคาสินค้าที่ซื้อขายอยู่ในราคาระดับชาติโดยรวมระดับและดังนั้นจึงมากขึ้นผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงของอัตราแลกเปลี่ยนในระดับราคาของชาติ เพื่อลดแรงกระแทกต่างประเทศที่เกี่ยวข้องดังกล่าวไปยังระดับราคาในประเทศเศรษฐกิจเปิดกว้างมากขึ้นมีแนวโน้มที่จะเป็นไปตามตรึงอัตราแลกเปลี่ยน. ประเทศที่เลือกอัตราที่สูงกว่าอัตราเงินเฟ้อของประเทศคู่ค้าของพวกเขาจะมีความยากลำบากในการรักษาตรึงอัตราแลกเปลี่ยน เราพบว่าในความเป็นจริงที่มีประสบการณ์ในประเทศอัตราเงินเฟ้อมีความแตกต่างจากการติดตามค่าเฉลี่ยอัตราดอกเบี้ยลอยตัวหรือระบบการรวบรวมข้อมูลตรึงชนิดที่46 เงินระหว่างประเทศและการเงินอัตราแลกเปลี่ยนจะมีการปรับในช่วงเวลาสั้นๆ เพื่อชดเชยเงินเฟ้อที่แตกต่างประเทศที่ส่วนใหญ่การค้ากับต่างประเทศเดียวที่มีแนวโน้มที่จะตรึงอัตราแลกเปลี่ยนสกุลเงินของตนไปยังประเทศนั้น ยกตัวอย่างเช่นตั้งแต่บัญชีสหรัฐอเมริกาส่วนใหญ่ของการค้าบาร์เบโดสโดย pegging เพื่อเงินดอลลาร์สหรัฐที่บาร์เบโดสภูมิต้านทานเพื่อการส่งออกและนำเข้าของการศึกษาระดับปริญญาของความมั่นคงที่จะหายไปเป็นอย่างอื่น โดยที่ยังคงรักษาอัตราการตรึงระหว่างเงินดอลลาร์บาร์เบโดสและเงินดอลลาร์สหรัฐบาร์เบโดสไม่แตกต่างจากรัฐของประเทศสหรัฐอเมริกาอีกเท่าที่การกำหนดราคาสินค้าและบริการในประเทศสหรัฐอเมริกาการค้าบาร์เบโดส ประเทศที่มีความหลากหลายรูปแบบการค้าจะไม่พบอัตราแลกเปลี่ยน pegging เพื่อให้เป็นที่น่าพอใจ. หลักฐานจากการศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นค่อนข้างประทับใจความแตกต่างระหว่างระบบ peggers และเซาะซึ่งจะสรุปได้ในตารางที่2.4 แต่มีข้อยกเว้น generalities เหล่านี้เพราะไม่peggers ทั้งหมดหรือเซาะทุกคนมีลักษณะเดียวกัน เราสามารถพูดได้ว่าโดยทั่วไปมีขนาดใหญ่เป็นประเทศที่มีแนวโน้มมากขึ้นก็คือการลอยของอัตราแลกเปลี่ยน ปิดมากขึ้นเศรษฐกิจจะมีโอกาสมากขึ้นประเทศจะลอย; เป็นต้น ประเด็นก็คือว่าปรากฏการณ์ทางเศรษฐกิจและไม่เพียงกลยุทธ์ทางการเมืองในที่สุดมีผลต่ออัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศการปฏิบัติ. นอกจากนี้ยังมีความกังวลเกี่ยวกับวิธีการเลือกใช้ระบบอัตราแลกเปลี่ยนที่ส่งผลกระทบต่อความมั่นคงของเศรษฐกิจ ถ้าเจ้าหน้าที่นโยบายในประเทศพยายามที่จะลดความผันผวนที่ไม่คาดคิดในระดับราคาภายในประเทศแล้วพวกเขาจะเลือกระบบอัตราแลกเปลี่ยนที่ดีที่สุดเช่นช่วยลดความผันผวน ยกตัวอย่างเช่นที่มากขึ้นสินค้าที่ซื้อขายในต่างประเทศราคาผันผวนมีโอกาสมากขึ้นที่จะมีลอยตั้งแต่ลอยตัวอัตราแลกเปลี่ยนจะช่วยป้องกันเศรษฐกิจภายในประเทศจากต่างประเทศราคารบกวน ยิ่งความผันผวนของปริมาณเงินในประเทศที่มีแนวโน้มที่จะมีการตรึงเนื่องจากกระแสเงินระหว่างประเทศทำหน้าที่เป็นโช้คอัพที่ช่วยลดผลกระทบต่อราคาในประเทศของเงินในประเทศผันผวนของอุปทาน ด้วยอัตราแลกเปลี่ยนคงที่อุปทานส่วนเกินของเงินในประเทศจะทำให้เงินทุนไหลออกเพราะบางส่วนของส่วนเกินนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต้องปฏิบัติตามนโยบายของสกุลเงินที่สำคัญเพื่อประสบการณ์
อัตราเดียวกันและให้อัตราแลกเปลี่ยนคงที่ หรือลอยตัว
ยืดหยุ่นอัตราแลกเปลี่ยนเกิดขึ้นเมื่ออัตราแลกเปลี่ยน
กำหนดโดยกลไกตลาดของอุปสงค์และอุปทาน ขณะที่ความต้องการ
สำหรับสกุลเงินเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับอุปทาน เงินตราที่จะประทับใจ
ขณะที่สกุลเงินที่ปริมาณขายเกินปริมาณที่ต้องการจะลดค่า
.
นักเศรษฐศาสตร์ไม่ทั้งหมดเห็นด้วยกับข้อดีและข้อเสียของ
ลอยเป็นนอกคอกตรึงอัตราแลกเปลี่ยนระบบ ตัวอย่างเช่นบาง
จะโต้เถียงว่า ข้อได้เปรียบที่สำคัญของความยืดหยุ่นอัตราที่แต่ละประเทศ
สามารถติดตามภายในประเทศ นโยบายเศรษฐกิจมหภาคที่เป็นอิสระของนโยบาย
ของประเทศอื่น ๆ เพื่อรักษาอัตราแลกเปลี่ยนคงที่ ประเทศต้อง
แบ่งปันประสบการณ์เงินเฟ้อทั่วไป ซึ่งมักจะเป็นแหล่งที่มาของปัญหา
โพสต์
สงครามโลกครั้งที่สองภายใต้ระบบอัตราแลกเปลี่ยนคงที่ . ถ้า
ดอลลาร์ซึ่งเป็นสกุลเงินที่สำคัญสำหรับระบบที่ถูกปล่อยในอัตรา
เร็วกว่า พูดญี่ปุ่นที่ต้องการแล้วลดอัตราเงินเฟ้อตาม
ญี่ปุ่นนำไปสู่ความดันสำหรับการแข็งค่าของเงินเยนเมื่อเทียบกับ
ดอลลาร์ จึงมีอยู่อัตราคงที่ไม่อาจจะรักษา แต่กับ
อัตราความยืดหยุ่น แต่ละประเทศสามารถเลือกที่ต้องการอัตราเงินเฟ้อและอัตราแลกเปลี่ยน
จะปรับตาม ดังนั้นหากประเทศสหรัฐอเมริกาเลือกเงินเฟ้อ 8
) และญี่ปุ่นเลือก 3 เปอร์เซ็นต์ จะมี steady
ค่าเสื่อมราคาของเงินดอลลาร์เมื่อเทียบกับเยน ( การเคลื่อนไหวใด ๆราคา
ญาติขาด ) ให้สภาพแวดล้อมทางการเมืองที่แตกต่างกันและ
มรดกทางวัฒนธรรมที่มีอยู่ในแต่ละประเทศ มันมีเหตุผลที่จะคาดหวังว่าประเทศที่แตกต่างกัน
ตามนโยบายการเงินที่แตกต่างกัน อัตราแลกเปลี่ยนลอยตัวให้มีระเบียบเหล่านี้แตกต่างกัน
ปรับอัตราเงินเฟ้อ .
ยังคงมีบรรดานักเศรษฐศาสตร์ที่โต้เถียงว่า ความสามารถของแต่ละคน
ประเทศเลือกอัตราเงินเฟ้อเป็นลักษณะไม่พึงประสงค์ลอย
อัตราแลกเปลี่ยน ผู้เสนอของอัตราคงที่เหล่านี้ระบุว่า อัตราคงที่
มีประโยชน์ในการให้วินัยระหว่างประเทศว่าด้วยนโยบายเงินเฟ้อ
ของประเทศ อัตราคงที่ให้สมอสำหรับประเทศที่มีแนวโน้มเงินเฟ้อ